ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΓΙΑΛΑΣ: Ε, ψηφίστε το.
ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Όχι, θα καταψηφίσουμε. Θα πω γιατί.
Είναι σαφής -και το ακούει κανείς στις ομιλίες των συναδέλφων του ΣΥΡΙΖΑ- η βαθιά, σχεδόν υπαρξιακή αγωνία. Μόλις ο προλαλήσας συνάδελφος μας είπε για τη μνημονιακή βαρβαρότητα, υπερψηφίζοντας ταυτόχρονα προγραμματικές δηλώσεις που υλοποιούν ένα μνημόνιο. Άρα, είναι σαφές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα μετασχηματίζεται.
Ο μετασχηματισμός του αυτός, έμπλεος αντιφάσεων, απεικονίζεται με πολύ καθαρό τρόπο σε αυτές τις Προγραμματικές Δηλώσεις. Διότι ενώ από τη μια μεριά έχεις το καλό λεξιλόγιο, από την άλλη μεριά ξαφνικά ακούς ένα κατάλοιπο σχεδόν σοβιετικό: «κεντρικός σχεδιασμός». Δηλαδή ανάπτυξη και επενδύσεις από τη μια, αλλά κεντρικός σχεδιασμός από την άλλη.
Από τη μια μεριά λέμε ότι είναι μείζον -και πολύ σημαντικό λέει ο Πρωθυπουργός- να προσελκυστούν ξένα κεφάλαια, αλλά από την άλλη μεριά κατακεραυνώνετε το κερδοσκοπικό κεφάλαιο. Ξέρετε, αυτή είναι μια αντίφαση που πρέπει να τη λύσετε. Διότι άμα θέλετε κεφάλαια, τα κεφάλαια, ως γνωστόν, τοποθετούνται με σκοπό την κερδοφορία. Τα κεφάλαια δεν έχουν ακριβώς φιλανθρωπικό έργο να επιτελέσουν. Δεν κάνουν αυτή τη δουλειά. Κάνουν κάτι άλλο. Βγάζουν λεφτά.
Αν δεν δημιουργούνται συνθήκες κερδοφορίας -και αυτό πρέπει να είναι μέριμνα της πολιτικής σας- τότε δεν μπορείτε να λέτε ταυτόχρονα ότι θέλετε να προσελκύσετε κεφάλαια. Και πάντως -φαντάζομαι ότι έχει γίνει πια κτήμα όλων μας- επενδύσεις δεν προσελκύουμε επειδή θα φτιάξουμε έναν φορέα προσέλκυσης επενδύσεων.
Διότι είτε τον φτιάξουμε το φορέα, είτε δεν τον φτιάξουμε -παρεμπιπτόντως υπάρχει, αλλά είτε φτιάξουμε έναν ακόμη, έτσι για να τον φτιάξουμε- είναι προφανές ότι στον όποιο φορέα οι επενδυτές θα κάνουν συγκεκριμένες ερωτήσεις: Ποια είναι η φορολογία; Ποια είναι η προοπτική της κερδοφορίας; Ποια είναι τα κίνητρα που δίνονται; Ποια είναι η συγκεκριμένη περιβαλλοντική νομοθεσία; Πώς λειτουργούν τα δικαστήρια και πώς επιλύονται οι διαφορές, οι οποίες τυχόν αναφυούν; Αυτά είναι ζητήματα τα οποία θα ζητηθούν να διευκρινιστούν στους επενδυτές, προκειμένου να αποφασίσουν εάν θα τοποθετηθούν στην ελληνική οικονομία ή όχι. Και για αυτά δεν ακούω πολλά.
Ή ακούω μία αντίστιξη και μία κατακεραύνωση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών απόψεων από τη μια και από την άλλη μέσα έχει, παραδείγματος χάρη, ιδιωτικοποιήσεις, που είναι μια κατεξοχήν νεοφιλελεύθερη πολιτική.
Ή τέλος κατασκευάζεται –δήθεν- ένας εχθρός. Ποιος είναι ο εχθρός; Είναι η ολιγαρχία, το διεφθαρμένο κεφάλαιο.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (ΠΑΝΟΣ) ΣΚΟΥΡΛΕΤΗΣ (Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας): Εσείς τι λέτε;
ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Εμείς, κύριε Υπουργέ, λέμε πολύ συγκεκριμένα πράγματα. Και μάλιστα, αυτό με στεναχώρησε ιδιαιτέρως. Εξακολουθώ να μην ακούω ποιο είναι το σχέδιο γι' αυτά που είναι τα πραγματικά αντικείμενα που ενδιαφέρουν τον ελληνικό λαό. Δήθεν τώρα εσείς δημιουργείτε ένα μέτωπο γιατί, για παράδειγμα, εσείς θα φροντίσετε για το μισθό, ενώ εμάς δεν μας ενδιαφέρει το ζήτημα του μισθού.
Ξέρετε, το βασικό πρόβλημα με το μισθό είναι ένα. Διότι εάν πούμε μέσα στην Αίθουσα «θέλουμε να αυξήσουμε τους μισθούς;», λέτε να υπάρχει ένας ο οποίος θα πει «όχι, εγώ δεν θέλω»; Το πρόβλημα με την ανάκτηση των εισοδημάτων είναι ότι πρέπει να συνδέονται με την πραγματική παραγωγικότητα της οικονομίας. Αλλιώς, θα ψηφίζαμε νόμους και δεν θα τα κάναμε 780 ευρώ, μπορούσαμε κάλλιστα να τα κάνουμε 1.200 ευρώ. Το ζήτημα είναι ότι με τους νόμους δεν δημιουργείται πλούτος. Με την πραγματική παραγωγή δημιουργείται πλούτος. Με τις πραγματικές οικονομικές δυνατότητες δημιουργείται πλούτος.
Πώς λοιπόν θα φτιαχτούν θέσεις εργασίας; Εάν ακολουθείτε το μονοπάτι της ανάπτυξης των οικονομικών τις ελευθερίας, δηλαδή «θέλω κεφάλαιο, θέλω επενδύσεις, θέλω να διαμορφώσω συνθήκες τέτοιας προοπτικής» -αυτό δημιουργεί θέσεις εργασίας, η ιδιωτική πρωτοβουλία είναι που το κάνει αυτό-, τότε πρέπει να κοιτάξετε να το εξασφαλίσετε.
Δεν μπορεί όμως, από την άλλη μεριά, την ίδια ώρα που το λέτε αυτό, να λέτε «εχθρεύομαι την κερδοφορία», να λέτε ότι στην πραγματικότητα «ναι, θέλω να προχωρήσω σε ιδιωτικοποιήσεις, αλλά ταυτόχρονα θα κάνω αντίσταση για να κάνω όσο το δυνατό λιγότερες» και ταυτόχρονα να λέτε ότι έχετε έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, γιατί η ανάπτυξη έχει πρόσημο και ο δικός σας δρόμος είναι ένας άλλος δρόμος ανάπτυξης. Και όταν διαβάζω «άραγε, ποιος είναι αυτός ο άλλος δρόμος ανάπτυξης;», ξέρετε τι περιγράφετε μέσα;
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Θα χρειαστώ τριάντα δευτερόλεπτα, κυρία Πρόεδρε, σας παρακαλώ.
Περιγράφετε τη μείωση –λέει- της γραφειοκρατίας, λες κι εμείς σας είπαμε να τη διατηρήσετε. Αυτός είναι άλλος δρόμος ανάπτυξης. Περιγράφετε την ανάπτυξη των τεχνολογιών. Μάλιστα. Πώς ακριβώς θα την κάνετε την ανάπτυξη των τεχνολογιών; Γιατί το να φτιάξεις σήμερα τεχνολογίες αιχμής στο σύγχρονο κόσμο απαιτεί τεράστια κεφάλαια. Ή μπας και φαντάζεστε ότι θα φτιάξετε τη MICROSOFT στην Ελλάδα έτσι γιατί το είπε ο Πρωθυπουργός; Επομένως, ποιος είναι ο άλλος δρόμος ανάπτυξης τον οποίο ευαγγελίζεστε;
Καταψηφίζουμε αυτές τις Προγραμματικές Δηλώσεις, γιατί δεν θέλουμε το υπαρξιακό δράμα του ΣΥΡΙΖΑ να μετατρέπεται σε υπαρξιακό δράμα του έθνους. Το δράμα σας να το ζήσετε μόνοι σας. Εμείς που δεν έχουμε τέτοια δράματα πράγματι υπηρετούμε έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, αυτόν της ελευθερίας.