Ολγα Κεφαλογιάννη: Προσφυγική κρίση και Ευρώπη

Από το Δεκέμβριο που κατατέθηκε αυτή η ερώτηση μέχρι σήμερα, έχουν αλλάξει πολλά πράγματα τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη. Ήδη έχουμε τρεις Συνόδους Κορυφής με αναιτιολόγητους πανηγυρισμούς της Κυβέρνησης σε κάθε μία από αυτές και την τελευταία Σύνοδο να παράγει τη Συμφωνία μεταξύ της Ευρώπης και της Τουρκίας.


Αυτό που δεν αλλάζει, δυστυχώς, είναι η ανικανότητα της Κυβέρνησης να διαχειριστεί την προσφυγική κρίση, η αδυναμία της να εφαρμόσει μία ενιαία στρατηγική μέσα και έξω από τη χώρα, να σταθεί ως ισότιμος εταίρος στην Ευρωπαϊκή Ένωση χαράσσοντας μία συγκροτημένη πολιτική πρόταση, να εκμεταλλευτεί τις ευρωπαϊκές παροχές, να πιέσει την Ευρώπη για περισσότερη βοήθεια και να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις που αναλαμβάνει.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ευρωπαϊκή ήπειρος και φυσικά και η Ελλάδα μαζί αντιμετωπίζουν τον τελευταίο χρόνο την μεγαλύτερη προσφυγική κρίση μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Ευρώπη βρέθηκε αμήχανη να αντιμετωπίσει, προσπαθώντας πολλές φορές να απωθήσει τη δυσάρεστη πραγματικότητα. Έτσι, μετεξελίχθηκε σε μια υπαρξιακή κρίση για τις αρχές, τις αξίες, το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η αρχική απροθυμία να αναληφθούν δραστικές πρωτοβουλίες, έδωσε τη δυνατότητα σε αρκετές χώρες να λειτουργήσουν όχι ως μέλη μιας ένωσης που επιζητά μια αποτελεσματική, ανθρωπιστική, ρεαλιστική και ασφαλή ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική, αλλά ως κράτη-φρούρια που χτίζουν τείχη ασυνεννοησίας, αποκομμένα από κάθε έννοια κοινοτικής αλληλεγγύης. Αυτό είχε και έχει ως δραματική συνέπεια τη διακινδύνευση του ευρωπαϊκού οράματος και δυστυχώς, την αποσύνθεση της ευρωπαϊκής ενότητας.

Όλα τα παραπάνω προφανώς και δεν μειώνουν στο ελάχιστο τις μεγάλες ευθύνες της κυβερνητικής πλειοψηφίας στη διαχείριση της προσφυγικής και μεταναστευτικής κρίσης. Θα έλεγα το αντίθετο μάλιστα. Η Κυβέρνηση έκανε ό,τι ήταν δυνατόν, για να διευκολύνει την κρίση. Και δεν ήταν μόνο οι ιδεοληπτικές της αγκυλώσεις. Ήταν πάνω από όλα η ανικανότητά της να λειτουργήσει συντεταγμένα, να βάλει το κράτος να δουλέψει, να απορροφήσει την ευρωπαϊκή βοήθεια, να διαπραγματευτεί με τους Ευρωπαίους εταίρους μας.

Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε, διότι σχετίζεται άμεσα, ότι ξοδέψαμε εθνικό κεφάλαιο σε μία παρωδία διαπραγμάτευσης για το τρίτο μνημόνιο. Καταναλώσαμε ενέργεια, χρόνο, αξιοπιστία, σοβαρότητα σε μία διαδικασία που μας οδήγησε σε κλειστές τράπεζες, οικονομική κρίση και μηδενική φερεγγυότητα.
Στο προσφυγικό και μεταναστευτικό πρόβλημα, το οποίο εξαρχής υποτιμήσατε, μας οδηγήσατε σε κλειστά σύνορα, ανθρωπιστική κρίση και φυσικά σε μηδενική αξιοπιστία. Αυτά είναι, δυστυχώς, τα τραγικά αποτελέσματα της πολιτικής σας, μιας πολιτικής δύο φάσεων. Στην πρώτη φάση, μέχρι και τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, κυριάρχησε η λογική των ανοιχτών συνόρων. Πιστεύατε ότι οι πρόσφυγες εξαφανίζονται ως διά μαγείας. Καταγράφετε με εγκληματική πλημμέλεια όλους τους ανθρώπους που έφταναν στα ελληνικά νησιά, καταργώντας ουσιαστικά στην πράξη τη Συνθήκη του Σένγκεν. Καθυστερούσατε τραγικά να συστήσετε την υπηρεσία διαχείρισης Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων Ασύλου και όταν αυτή συστάθηκε, ήταν χωρίς υπαλλήλους.

Κλείνατε -υποτίθεται- πανηγυρικά την Αμυγδαλέζα χωρίς κανένα σχέδιο και τώρα φυσικά καλείστε να δημιουργήσετε δεκάδες «Αμυγδαλέζες» διοικητικής κράτησης. Όταν δε, σας επισημαίναμε τα προβλήματα, βγάζατε από το ιδεολογικό σας ντουλάπι τις κατηγορίες της ακροδεξιάς, ενώ εσείς, με τις πράξεις και τις παραλείψεις σας ήσασταν το τέλειο άλλοθι για την πραγματική ακροδεξιά που φούντωνε σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες και αυτή, δυστυχώς, είναι και η μεγάλη, η τραγική αντίφαση της ιστορίας. Εσείς γίνατε ο μεγαλύτερος χορηγός επιχειρημάτων των πιο ακραίων κύκλων της Ευρώπης.
Στη δεύτερη φάση, μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, αποφασίσατε ότι κάτι πρέπει να κάνετε με τη διαρκή πίεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και φυσικά της Γερμανίας, που ανέλαβε ένα σημαντικό βάρος της κρίσης.

Κι εδώ υπήρξαν προβλήματα, υποσχέσεις που δεν μπορούσατε να τηρήσετε, παλινδρομήσεις διαρκείας. Τη μία θέλατε τη FRONTEX, την άλλη δεν τη θέλατε. Τελικά, επιχειρεί το ΝΑΤΟ. Τα ίδια και με την Τουρκία. Τελικά, υποδέχεστε ήδη Τούρκους αξιωματούχους στα νησιά μας. Έπρεπε, έστω και με τραγική καθυστέρηση, να εμπλακεί ο Ελληνικός Στρατός για να ανταποκριθεί στοιχειωδώς η χώρα μας στις δεσμεύσεις της προς την Ευρωπαϊκή Ένωση για τη δημιουργία των hotspots.

Φτάνουμε στην Ειδομένη, εκεί που τα εύκολα και ανέξοδα λόγια περί ανθρωπισμού εξανεμίζονται στη σοκαριστική σας απουσία, εκεί που δεν υπάρχει κράτος, εκεί που διαδραματίζεται μια σκληρή ανθρωπιστική κρίση με αποκλειστική ευθύνη της Κυβέρνησής σας. Και, βέβαια, συνεχίζετε να δείχνετε τις τεράστιες αδυναμίες σαςμ μη μπορώντας να απορροφήσετε χρήματα από την Ευρωπαϊκή Ένωση, τα οποία ακόμα παραμένουν σε αδράνεια.
Η παρουσία μας στα κέντρα λήψης των ευρωπαϊκών αποφάσεων ήταν και είναι απογοητευτική. Χαρακτηριστικά αναφέρω τρία παραδείγματα:
Πρώτον, από τον Νοέμβριο ο κ. Γιούνκερ στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είχε δηλώσει ότι οι δαπάνες κάθε κράτους-μέλους για το προσφυγικό θα εξεταστούν χωριστά στο πλαίσιο των κανόνων του Συμφώνου Σταθερότητας. Δηλαδή, η δαπάνη του 2015, που υπολογίζεται από το ΔΝΤ σε περίπου 0,17% του ΑΕΠ, περίπου 300 εκατομμύρια ευρώ, μπορεί να μη συμπεριληφθεί στο έλλειμμα. Αλήθεια, έχετε υποβάλει σχετικό αίτημα στην Κομισιόν; Και αν ναι, ποια είναι η τελική πορεία του;

Δεύτερον, η Επίτροπος για την Περιφερειακή Ανάπτυξη, η κ. Κορίνα Κρέτσου, έχει αφήσει ανοιχτή τη δυνατότητα αναθεώρησης επιχειρησιακών προγραμμάτων του προϋπολογισμού 2014-2020, ώστε να αξιοποιηθούν κονδύλια για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης. Σχετικό αίτημα υπέβαλε η Ιταλία. Εσείς, αλήθεια, έχετε κάνει κάτι;

Τρίτον και ίσως σημαντικότερο, στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα ωριμάζει μια πρωτοβουλία χρησιμοποίησης για το προσφυγικό των αδιάθετων κονδυλίων του προηγούμενου προϋπολογισμού 2007-2013, τα οποία πρόκειται να επιστρέψουν στις συνεισφέρουσες χώρες, πρωτοβουλία στην οποία πρωταγωνιστεί και η Ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, η κ. Μαρία Σπυράκη. Έχετε αναλάβει εσείς ανάλογες τέτοιες δράσεις; Σχεδιάζετε να υποστηρίξετε πολιτικά με την Ευρωπαϊκή Αριστερά αυτήν την προσπάθεια; Γιατί αφήνετε τόσες πολλές ευκαιρίες να πάνε χαμένες;

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σήμερα κλείνει ένα εικοσιτετράωρο από την εφαρμογή της προβληματικής συμφωνίας μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Τουρκίας. Είναι πολλά τα ερωτηματικά και οι διευκρινίσεις που πρέπει να δώσετε.
Πόσοι θα είναι οι αξιωματούχοι που θα έρθουν στην Ελλάδα από την Τουρκία; Πώς θα λειτουργήσει ο μηχανισμός παρακολούθησης των επαναπροωθήσεων από την Ελλάδα προς την Τουρκία; Πώς θα λειτουργήσει ο μηχανισμός της μετεγκατάστασης από την Τουρκία; Πώς θα συμβάλει οικονομικά η Ελλάδα -με εθνικούς πόρους;- στο ειδικό ταμείο για την Τουρκία, ώστε να συγκεντρωθεί το ποσό των 3 δισεκατομμυρίων ευρώ, για το οποίο έχει δεσμευθεί, κατ' αρχήν, η Ευρωπαϊκή Ένωση;

Το μόνο βέβαιο είναι ότι και αυτή η συμφωνία θα κριθεί στην πράξη. Μέχρι τότε, η Ελλάδα καθίσταται χώρα ειδικών συνθηκών, με τα βόρεια σύνορά της κλειστά, απομονωμένη από την υπόλοιπη Ευρώπη σ' ένα ιδιότυπο κοινό χώρο με την Τουρκία.
Βρισκόμαστε αντιμέτωποι πλέον με την πραγματική ανθρωπιστική κρίση. Πρόκειται για την απόλυτη πολιτική και διοικητική σας αποτυχία. Φωτεινή εξαίρεση τα τεράστια αποθέματα ανθρωπισμού, άδολα και ειλικρινή, του ελληνικού λαού, που, παρά την οικονομική κρίση και τις δυσκολίες, δείχνει μια εξαιρετική συμπεριφορά. Καλό θα είναι να μην την καπηλευθείτε πολιτικά. Καλό θα είναι να τη σεβαστείτε.

Τίποτα, όμως, ούτε η δύναμη αυτού του λαού, δεν προοιωνίζεται ένα ευοίωνο μέλλον, εάν δεν αλλάξει, επιτέλους, αυτή η Κυβέρνηση.

Προσθήκη σχολίου

Βεβαιωθείτε ότι εισάγετε τις (*) απαιτούμενες πληροφορίες, όπου ενδείκνυται. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.

Πολυμέσα

Cookies make it easier for us to provide you with our services. With the usage of our services you permit us to use cookies.
Ok Decline