Νικόλαος Δένδιας: Ενας αμετροεπής υπουργός

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, νομίζω ότι όλοι εδώ ανεξαρτήτως κόμματος, αντιλήψεων, απόψεων συνομολογούμε ότι σήμερα και για την ακρίβεια και χθες δεν ήταν μια καλή μέρα για την ελληνική δικαιοσύνη και, φοβούμαι να πω, όχι με ευθύνη της ελληνικής δικαιοσύνης και των λειτουργών της, είτε υπό τη στενή έννοια των δικαστικών λειτουργών είτε υπό την ευρεία έννοια των λειτουργούντων τη δικαιοσύνη.


Κύριε Υπουργέ, ξεκινήσατε την ομιλία σας με μια τοποθέτηση προς τους ερωτώντες συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας για να αποδείξατε ότι δεν αισθάνεστε αμηχανία. Μου επιτρέπετε να σας πω ότι εγώ υπολήπτομαι απολύτως το εάν θα αισθανόσασταν όχι απλώς αμηχανία αλλά προσωπική συντριβή. Είστε ο Υπουργός Δικαιοσύνης και φέρετε τον τίτλο του μεγάλου σφραγιδοφύλακος της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Ένας εκ των συναδέλφων σας Υπουργών δήλωσε επί λέξει ότι ένα μεγάλο μέρος των δικαστών είναι στο παραδικαστικό κύκλωμα του παρελθόντος ή του παρόντος. Αυτή είναι η δήλωση του Αναπληρωτή Υπουργού Υγείας. Και όσο και αν προσπαθήσατε στην αρχική σας τοποθέτηση να μιλήσετε περί θεσμικής κριτικής ή η οποία οφείλει να έχει επιχειρηματολογία, κύριε Υπουργέ συγχωρέστε με αλλά νομίζω ότι απέχετε πόρρω από το αντιμετωπίσετε τις συνέπειες μιας τέτοιας δήλωσης ενός μέλους του Υπουργικού Συμβουλίου.

Πιθανόν μέσα στον κύκλο των προβλημάτων που αντιμετωπίζετε, δεν έχετε ίσως τη δυνατότητα να πάρετε την απόσταση που θεσμικά οφείλετε, κύριε Υπουργέ, από τα πράγματα και να σταθείτε όχι απλώς ημι-απορριπτικός και ημι-αιτιολογών αλλά απόλυτα καταγγελτικός προς τον συνάδελφό σας και εισηγούμενος προς τον Πρωθυπουργό την αποπομπή του ή άλλως, προσφέρων, ως οφείλετε θεσμικά στο δικαστικό σώμα, τη δική σας παραίτηση.

Εάν, κύριε Υπουργέ, Υπουργός της Κυβέρνησης εγείρετο και έλεγε ότι η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων Αξιωματικών είναι ανίκανοι και προδότες των Τούρκων, τι θα έκανε ο Υπουργός Άμυνας; Αν κάποιος άλλος εγείρετο και έλεγε ότι η μεγάλη πλειοψηφία των στελεχών των Σωμάτων Ασφαλείας είναι μέλη κυκλωμάτων και υπάλληλοι εγκληματιών, τι θα έκανε ο Υπουργός Δημοσίας Τάξης και ο Υπουργός Εσωτερικών;

Αναπληρωτής Υπουργός της Κυβέρνησης που μετέχει στο Υπουργικό Συμβούλιο, επιλέγει την ηγεσία της δικαιοσύνης δια της απόψεώς του και της συμμετοχής του στο Υπουργικό Συμβούλιο, την οποία καταγγέλλει ως μετέχουσα κατά πλειοψηφία στα παραδικαστικά κυκλώματα του παρελθόντος, του παρόντος άρα, προφανώς και του μέλλοντος. Ο κύριος Υπουργός Δικαιοσύνης κάνει μια γενικόλογη τοποθέτηση και αναφέρεται στον εξομολόγο του, ως αν η ύπαρξη και λειτουργία ομολογουμένου παραδικαστικού κυκλώματος από την κορυφή της εκτελεστικής εξουσίας, την ίδια την Κυβέρνηση, να ήταν θέμα προσωπικής ηθικής απέναντι στο Θείο ή σε κάτι άλλο το οποίο επιλύεται δια του μυστηρίου της εξομολογήσεως.

Έχουμε περάσει σε ένα νεο-σουρεαλιστικό, φανταστικό κόσμο που οποιαδήποτε δήλωση οιουδήποτε μέλους της Κυβέρνησης γίνεται με κάποιον τρόπο, εν πάση περιπτώσει, αν όχι αποδεκτή, τουλάχιστον ανεκτή.

'Έχουμε και το άλλο απίστευτο, το οποίο βέβαια είναι υπό το κράτος της ανάγκης. Αντιλαμβανόμενη η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων την πλήρη αδιαφορία της Κυβέρνησης για το απίστευτο και την επί ώρες σιωπή του Υπουργού Δικαιοσύνης –γιατί δεν είδα καμία ανακοίνωσή σας, κύριε Υπουργέ, ή δική σας ή του Πρωθυπουργού, ή της Κυβέρνησης συλλογικά ως όφειλε από εχθές το βράδυ που είναι γνωστή αυτή η απίστευτη δήλωση- απευθύνεται στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ξεπερνώντας κάθε θεσμικό ανάχωμα, διότι δεν έχει πουθενά αλλού να απευθυνθεί. Πλέον ομιλεί περί θεσμικής εκτροπής η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων και απευθύνεται στον ρυθμιστή του πολιτεύματος ο οποίος δεν έχει μεν τυπική αρμοδιότητα αλλά έχει ουσιαστική αρμοδιότητα του ρόλου, όταν δεν υπάρχει ουδείς άλλος να αναλάβει την ευθύνη αυτών των απίστευτων πραγμάτων που συμβαίνουν.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτά τα πράγματα δεν γίνονται ανεκτά στις δημοκρατίες. Δεν γίνονται ανεκτά. Έχει δικαίωμα ο κάθε υπουργός στην ελευθερία του λόγου. Αλλά έχει και ευθύνη και συνέπεια για τα λεγόμενά του. Οφείλει ο συγκεκριμένος υπουργός άμεσα, τώρα, όχι αύριο, όχι μεθαύριο, είτε να παραιτηθεί αμέσως ο ίδιος, είτε να κληθεί από τον Πρωθυπουργό της χώρας και να δώσει εξηγήσεις ή αλλιώς η ηγεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης δεν στέκεται. Και το λέω αυτό με λύπη, διότι πράγματι ο ρόλος του Υπουργού Δικαιοσύνης είναι ένας ρόλος βαθύτατα θεσμικός. Γι' αυτό και η συμπεριφορά όλων των Βουλευτών της μείζονος αντιπολίτευσης, αλλά νομίζω και όλων των συναδέλφων, απέναντι στον Υπουργό Δικαιοσύνης υπήρξε μια συμπεριφορά κοινοβουλευτικής αβρότητος παρά το απίστευτο μέγεθος του ατοπήματος της Κυβέρνησης.

Αν είχαμε τη δυνατότητα να μπούμε στη συζήτηση επί της επερωτήσεως, η οποία σκιάζεται όμως από το τελευταίο γεγονός, το οποίο αποτελεί άλλου μεγέθους παρέμβαση και δεν έχει καμία σχέση με όλα τα προηγούμενα, θα μπορούσαμε πάρα πολλές ευθύνες να καταλογίσουμε στον παριστάμενο Υπουργό της Δικαιοσύνης για τη διάταξή του για τη λήψη υπόψιν αποδεικτικών μέσων που δεν πληρούν τους όρους του νόμου, για τις αποφυλακίσεις οι οποίες οδήγησαν σε αύξηση κατά 18% των ληστειών, για τη διάταξη του τελευταίου νόμου στο άρθρο 106 που αμνήστευσε οτιδήποτε συνιστούσε διαπλοκή τα τελευταία 40 χρόνια στην Ελληνική Δημοκρατία.

Όλα αυτά, όμως, υπολείπονται της απίστευτης πρόκλησης προς το πολίτευμα συνολικά η οποία συντελέστηκε χθες και η οποία αντιμετωπίζεται από τον κύριο Υπουργό και την Κυβέρνηση ως εάν απλώς να πρόκειται για ένα έλασσον λεκτικό ατόπημα μιας υπερχειλίζουσας προσωπικότητος ενός γραφικού υπουργού.
Ο κ. Πολάκης σε λίγες μέρες θα βρεθεί πάλι στο Υπουργικό Συμβούλιο, το οποίο θα επιλέξει τους Αντιπροέδρους του Αρείου Πάγου, όπως ευρέθη φαντάζομαι στο Υπουργικό Συμβούλιο και σε προηγούμενες επιλογές ανωτάτων δικαστικών.

Ο κ. Πολάκης θα αναλύσει τότε στο Υπουργικό Συμβούλιο ποιοι εκ των υποψηφίων ανήκουν στο παραδικαστικό κύκλωμα ή δεν θα το αναλύσει; Θα αναλύσει ποιοι άλλοι, που ήταν στον αρχικό κατάλογο, μετείχαν στο παραδικαστικό κύκλωμα -διότι είναι βέβαιο ότι το γνωρίζει- ή θα το αποκρύψει;
Η Κυβέρνηση θα επιλέξει Αντιπροέδρους του Αρείου Πάγου, κύριε Υπουργέ της Δικαιοσύνης, χωρίς να ξέρει ποιοι από αυτούς πιθανόν είναι μέλη παραδικαστικού κυκλώματος ή δεν θα ενδιαφερθεί να το μάθει; Είπατε για πιθανότητα μειοψηφιών, ελαχίστων. Η διατύπωση του συναδέλφου σας κυρίου Υπουργού, αναφέρεται στην πλειοψηφία των δικαστικών λειτουργών.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτά τα πράγματα δεν γίνεται να περνάνε στο πλαίσιο ενός απλού κοινοβουλευτικού ελέγχου, έστω και μιας σοβαρότατης και τεκμηριωμένης επερώτησης σαν αυτήν που ανέλυσαν οι συνάδελφοι της μειοψηφίας με σοβαρότητα και -το επαναλαμβάνω- με τεράστια, προς τιμήν τους, θεσμική αυτοσυγκράτηση. Διότι είναι βέβαιο ότι αν αυτό συνέβαινε σε οιαδήποτε άλλη κυβέρνηση, η κοινοβουλευτική ομάδα της μείζονος τότε Αντιπολίτευσης θα ήταν όρθια επί των εδράνων και θα κραύγαζε. Θα κραύγαζε να έρθει εδώ ο υβριστής Υπουργός, θα κραύγαζε να έρθει εδώ ο Πρωθυπουργός, θα κραύγαζε να παραιτηθείτε εσείς, κύριε Υπουργέ, θα κραύγαζε να παραιτηθεί οιοσδήποτε έχει σχέση με αυτήν την κυβέρνηση εντός του πλαισίου της οποίας κυοφορούνται τέτοιες απόψεις.

Αυτά τα πράγματα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι -με συγχωρείτε που το ξαναλέω- είναι απίστευτα, είναι εξωπραγματικά, είναι πέραν της λογικής του πολιτεύματος, πέραν της λογικής του μέσου ανθρώπου! Ζούμε σε μια χώρα, η οποία κινείται επί ξυρού ακμής μέσα στο πλαίσιο μιας απίστευτης οικονομικής κρίσης επτά ετών που έχει εξαθλιώσει εκατοντάδες χιλιάδες συνανθρώπους μας και έρχεται ένας Υπουργός και λέει ότι το έσχατο καταφύγιο του φτωχού και του αδύναμου, του μη έχοντος πού την κεφαλήν κλίναι, η ελληνική δικαιοσύνη είναι απολύτως διεφθαρμένη στο σύνολό της.
Και ο κύριος Υπουργός Δικαιοσύνης, ο -επαναλαμβάνω- μέγας σφραγιδοφύλαξ της Δημοκρατίας έρχεται εδώ και τι λέει; Ότι δικαιούται, βεβαίως, ο καθένας να έχει μια άποψη. Αυτή η άποψη είναι υπερβολική ή εν πάση περιπτώσει πρέπει να επιχειρηματολογήσει αυτός που την είπε. Αυτή είναι η θεσμική αντίδραση του έχοντος την σφραγίδα της Δημοκρατίας.

Κύριε Υπουργέ, επειδή ουδέποτε απευθύνω σε οποιονδήποτε συνάδελφο προσωπικό χαρακτηρισμό -το αποφεύγω και θα το αποφεύγω- όμως έχω κάθε δικαίωμα -και όχι μόνο δικαίωμα, αλλά και υποχρέωση από το θεσμικό μου ρόλο- να αποτιμώ την πολιτική συνεισφορά του κατέχοντος την πολιτική θέση σε κάθε κρίσιμο σημείο για την χώρα, για την δημοκρατία, για τον τόπο, για τον λαό, για την κοινωνία, για το έθνος, θα σας παρακαλέσω το εξής: Υπάρχει ένας πίνακας του Ρέμπραντ, στον οποίο ο βασιλιάς Μπαλτάζαρ, καθήμενος σε τραπέζι αντιμετωπίζει το Θείο, το οποίο κατέρχεται και του λέει: «Mene, Mene, Tekel, Upharsin» , που σημαίνει μεθερμηνευόμενο, γιατί εσείς χρησιμοποιήσατε λατινικά, εγώ θα χρησιμοποιήσω αραμαϊκά: «Ζυγίστηκες, ζυγίστηκες και βρέθηκες λειψός».

Κύριε Υπουργέ, έχετε μια ευκαιρία να μην υπαχθείτε σε αυτόν τον κανόνα και να τιμήσετε και την ελληνική Δικαιοσύνη και τον εαυτό σας με την παραίτησή σας αν δεν παραιτηθεί μέχρι απόψε το βράδυ ο κ. Πολάκης!
(Ο Νίκος Δένδιας είναι πρώην υπουργός, δικηγόρος, βουλευτής της Β΄ Αθηνών και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ)

 

Προσθήκη σχολίου

Βεβαιωθείτε ότι εισάγετε τις (*) απαιτούμενες πληροφορίες, όπου ενδείκνυται. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.

Πολυμέσα

Cookies make it easier for us to provide you with our services. With the usage of our services you permit us to use cookies.
Ok Decline