Δημήτρης Καμμένος: Περί Λαγκάρντ, δανειστών και δόλου

Αγαπητοί συνάδελφοι, έχουμε συζητήσει επί μακρόν και με πολύ μεγάλη λεπτομέρεια το εν λόγω νομοσχέδιο, όσον αφορά και το Υπουργείο Δικαιοσύνης, πόσο μάλλον το Υπουργείο Οικονομικών σε σχέση με τη χρήση και το αφορολόγητο και την πάταξη της φοροδιαφυγής, αλλά και το ξέπλυμα, όπως λέει και η αιτιολογική έκθεση, σε σχέση με τη χρήση του πλαστικού χρήματος.


Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες είχαμε μια δημιουργική, νομίζω, εισήγηση όλες αυτές τις μέρες. Χαιρετίζουμε τις όποιες διορθώσεις και τις όποιες καλυτερεύσεις του νομοθετήματος αυτού σε ορισμένα άρθρα τα οποία και δεν χρειάζεται να αναφέρω.

Θα ξεκινήσω την αναφορά μου στις σημερινές τροπολογίες, τις οποίες κρίνω εξαιρετικά θετικές από μεριάς του Υπουργείου Αθλητισμού. Θα πρέπει εδώ να πούμε ότι είχα και διαβούλευση με τον αξιότιμο Υπουργό, τον κ. Βασιλειάδη. Μια εβδομάδα πριν κάναμε μια μεγάλη συζήτηση. Μου ανέλυσε όλα τα ζητήματα όπως τα παρέλαβε κι αυτός από τον κ. Κοντονή και στην κοινή διακυβέρνηση αποφασίσαμε, για τους λόγους οι οποίους εξηγούνται βέβαια και στις τροπολογίες, ότι πρέπει να γίνουν τώρα αυτές οι αλλαγές χωρίς να έχουμε κάποια πίεση. Δεν είναι κακό που έρχονται τώρα, διότι είναι κάποιες αλλαγές μέσα στο Υπουργείο Αθλητισμού οι οποίες πρέπει να γίνουν άμεσα για ευνόητους λόγους, οπότε τις στηρίζουμε όλες.

Όσον αφορά τη βασική τροπολογία, η οποία ήταν και ένα κομμάτι πολιτικής έριδος τις τελευταίες ημέρες για το ΦΠΑ στα νησιά και τις παροχές που κάνει η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-Ανεξαρτήτων Ελλήνων, είναι κάτι το οποίο κρίνουμε απολύτως θετικό.

Νομίζω ότι φαίνεται η οριζόντια ομόνοια πλέον σε όλους τους συναδέλφους σε όλες τις πτέρυγες της Βουλής, ότι πρέπει να στηρίξουμε ομόφωνα αυτήν την απόφαση, διότι το κίνητρο που δίνεται αυτή τη στιγμή στην Κυβέρνηση και από την Κυβέρνηση περνάει στους κατοίκους των νησιών, οι οποίοι φιλοξενούν χωρίς δική τους ευθύνη, αλλά διαχειρίζονται μια τεράστια κρίση τα τελευταία δυο χρόνια. Είναι ευθύνη του Κοινοβουλίου και πόσω μάλλον της ελληνικής Κυβέρνησης να απαλύνει τα λειτουργικά έξοδα των ανθρώπων που ζουν και λειτουργούν από και προς αυτά τα νησιά, να φθηνύνει ή να μην αυξηθεί τουλάχιστον το κόστος διαβίωσης, το νοικοκυριό να έχει χρήματα για τη διαβίωσή του και για την εξυπηρέτηση των αναγκών του, αλλά και για όποια άλλη δραστηριότητα χρειαστεί, οπότε νομίζω ότι είναι πάρα πολύ θετικό.

Νομίζω ότι το μήνυμα που περνάμε αυτή τη στιγμή είναι πολύ θετικό, όχι μόνο προς τον ελληνικό λαό, αλλά είναι ένα εξαιρετικά θετικό μήνυμα ομόνοιας και λογικής, το οποίο περνάμε και στους δανειστές και στους θεσμούς, οι οποίοι έτρεξαν εσπευσμένα να καταδικάσουν την κίνηση της ελληνικής Κυβέρνησης. Η στάση τους, βέβαια, δύο ημέρες μετά, μετατράπηκε σε κάτι το «ναι μεν είχατε το δικαίωμα, αλλά...». Χωρίστηκε στα δύο και η Ευρώπη σε σχέση με την απόφαση της Κυβέρνησης να δώσει το επίδομα στους συνταξιούχους και να μην αυξηθεί, να μειωθεί στην ουσία ο ΦΠΑ στα ακριτικά νησιά που δέχονται τους μετανάστες.

Οπότε, πιστεύω ότι το «ναι» από όλους είναι εξαιρετικά σημαντικό και δίνει ένα πολύ σημαντικό μήνυμα και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Το μήνυμα αυτό ας το κρατήσουμε και για τα υπόλοιπα, τα οποία θα έρθουν τις επόμενες ημέρες με το τέλος της αξιολόγησης και από εκεί και πέρα με το γύρισμα, με το καλό, της ελληνικής οικονομίας.

Θα ήθελα να πω κάτι που διάβασα τις τελευταίες ημέρες. Θα το πω γιατί αφορά κάποια μέτρα που έχουν να κάνουν αυτή τη στιγμή με την οικονομία, αλλά και επειδή τρέχει αυτές τις ημέρες και η διαπραγμάτευση για την αξιολόγηση. Τα νέα της ημέρας, λοιπόν, είναι ότι η κ. Λαγκάρντ, όπως έχω πει σε πολλές άλλες ομιλίες μου, καταδικάσθηκε για αμέλεια ως Υπουργός Οικονομικών, διότι δεν έκανε έφεση και δεν παρέστη το γαλλικό δημόσιο κατά της διαιτησίας που είχε με τον κ. Μπερνάρντ Ταπί για 285 εκατομμύρια ευρώ και αυτό επέφερε απώλεια για το γαλλικό δημόσιο ύψους 285 εκατομμυρίων.

Η αμέλεια της κ. Λαγκάρντ είναι για μένα πολύ σημαντικό να σημειωθεί πολιτικά. Και επειδή θα συνεδριάσει –να το ξέρετε όλοι- αυτές τις ημέρες το Διοικητικό Συμβούλιο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, όπως έχω πει και άλλες φορές, είναι πιθανόν να μην είναι η κ. Λαγκάρντ ή να μην συνεχίσει να είναι Διευθύνουσα Σύμβουλος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Αυτό θα αλλάξει πιθανόν και τις ισορροπίες, προς το θετικό ή προς το αρνητικό, θα το δούμε αυτό και θα κρίνουμε από τα καινούρια πρόσωπα.

Απλώς, εμείς εδώ πρέπει να είμαστε συγκρατημένοι. Και μεταξύ μας μπορεί να λέμε ό,τι θέλουμε, αλλά προς τα έξω πρέπει να βγαίνουμε με μια φωνή, διότι δεν θα ξέρουμε ποιον θα έχουμε να «αντιμετωπίσουμε» στις διαπραγματεύσεις και στο κλείσιμο της αξιολόγησης και τοn ρόλο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου την επόμενη ημέρα, εάν δεν είναι η κ. Λαγκάρντ, την οποία -καλώς ή κακώς- την γνωρίζουμε πολύ καλά και ξέρουμε με ποιον διαπραγματευόμαστε. Ενώ ένα νέο πρόσωπο θα είναι απρόβλεπτο και θα πρέπει όλοι να δείξουμε προσοχή στο τι λέμε και το τι σκεφτόμαστε, μέχρι να δούμε εάν γίνει αυτό το οποίο λέω.

Από εκεί και πέρα, όλο το νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών και οι τροπολογίες είναι θετικές. Τα υπερψηφίζουμε και εξήγησα τον λόγο. Θα πρέπει να δώσουμε μια ιδιαίτερα σημασία στο ότι η ελληνική αγορά δεν είναι έτοιμη οριζόντια και το γνωρίζουμε–και ευχαριστώ την κυρία Υπουργό που μου το διευκρίνισε- ενώ φέρνουμε παντού το πλαστικό χρήμα, για να αποφύγουμε τη φοροδιαφυγή να εισπράττουμε τον ΦΠΑ.
Κάνω εδώ μια μικρή παρένθεση: Νομίζω ότι είδατε τα νούμερα, ότι οι εισπράξεις του ΦΠΑ αυξήθηκαν κατά ένα δισεκατομμύριο ευρώ, λόγω της χρήσης του πλαστικού χρήματος, διότι πλέον γίνεται και απόδοση του ΦΠΑ. Να θυμίσω ότι χάνουμε περίπου 6 δισεκατομμύρια ευρώ τον χρόνο από ΦΠΑ και με τη χρήση του πλαστικού χρήματος ευελπιστούμε να πάρουμε ένα μεγάλο κομμάτι αυτού, σίγουρα όχι όλο, έτσι ώστε να βοηθήσουμε τα παράλληλα έσοδά μας για τον προϋπολογισμό του 2018.

Όμως, εδώ υπάρχουν δύο ζητήματα, τα οποία θα θέσω άλλη μια φορά στην Ολομέλεια και σε αυτήν μου την ομιλία. Το ένα είναι ότι με το άρθρο 69 επιβάλλουμε σε όλες τις επιχειρήσεις το βράδυ να στέλνουν τα στοιχεία στη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων, με το κλείσιμο του μαγαζιού τους, του ταμείου τους ή των ηλεκτρονικών συστημάτων. Επειδή στην αγορά αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν ηλεκτρονικά συστήματα, ταμειακές μηχανές και υπολογιστές ταμειακοί που να διαχειρίζονται τα ταμεία για στέλνουν on line τα στοιχεία, σχεδόν εκατό χιλιάδες μηχανές ή σχεδόν το 40% δεν έχει αυτή τη δυνατότητα, οπότε θα αναγκαστούν να το κάνουν χειρόγραφα, μπαίνοντας σε μια φόρμα στη Γενική Γραμματεία.

Αυτό είναι δύσκολο να το κάνει ο κάθε καταστηματάρχης το βράδυ. Φαντάζομαι όλοι θα απευθυνθούν στους λογιστές τους, αλλά φανταστείτε και τους λογιστές κάθε βράδυ να χρειάζεται να κάνουν δέκα, είκοσι, πενήντα, εκατό, πεντακόσιες, χίλιες εγγραφές, ανάλογα με τα πόσα καταστήματα έχει ο κάθε λογιστής κάθε βράδυ επί τριακόσιες εξήντα πέντε ημέρες τον χρόνο. Θα φέρει έναν τεράστιο φόρτο εργασίας στους λογιστές.
Και εκεί θα πρέπει να προσέξουμε εάν γίνει λάθος ή αμέλεια ή εάν ξεχαστεί να περαστεί ένα μαγαζί, αυτό θα φέρει ευθύνη προς μη εκπλήρωση υποχρέωσης προς το δημόσιο. Άρα, θα πρέπει να προσέξουμε να μην τιμωρήσουμε κάποιον τη στιγμή που δεν θα φέρει την ευθύνη.

Και πρότεινα να φέρουμε οριζόντια το συντομότερο δυνατό ταμειακές μηχανές τελευταίας τεχνολογίας. Υπάρχουν ελληνικά εργοστάσια. Είναι φθηνές, κάνουν 300 ευρώ η μία. Πρέπει να αποφύγουμε αυτά τα λάθη και να τους δώσουμε και ένα voucher, το οποίο θα τους δώσει και ένα συγκεκριμένο –αν θέλετε- κίνητρο, για να μην τους επιβαρύνουμε και χρηματικά για να αλλάξουν το σύστημά τους, εφ' όσον μονομερώς το Δημόσιο –και καλά κάνει- φέρνει αυτή τη νομοθεσία.

Από εκεί και πέρα, όσον αφορά το πτωχευτικό κομμάτι και το νομοσχέδιο του κ. Κοντονή, δυο είναι οι παρατηρήσεις που έχω να κάνω. Τις έχω πει σε όλες μου τις εισηγήσεις.
Η μια και βασικότερη από όλες έχει να κάνει με τον ορισμό του φυσικού προσώπου και με το ποιον βάζουμε στη διαδικασία της πτώχευσης, με το αν είναι ένα φυσικό πρόσωπο ή αν είναι ή αν δεν είναι μια κεφαλαιουχική εταιρεία. Και πρέπει να είναι μια κεφαλαιουχική εταιρεία. Και όταν λέμε «κεφαλαιουχική εταιρεία», εννοούμε την εταιρεία που έχει εταίρους, όπως είναι η ανώνυμη, η ομόρρυθμη, ή η εταιρεία περιορισμένης ευθύνης.

Και από τις πτωχεύσεις της Ελλάδος –θα αφήσω και τον πίνακα για τα Πρακτικά, για να τον δουν όλοι, είναι στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ- το 55% -πάνω από τις μισές- προέρχεται από εταιρείες ανώνυμες, ομόρρυθμες και ΕΠΕ και αυτό το 55% των εταιρειών εμείς δεν το βάζουμε στο νομοσχέδιο για τη δεύτερη ευκαιρία, που πρέπει να το βάλουμε και αυτό. Θα αφήσω και την ευρωπαϊκή Οδηγία με σημειώσεις για το τι ισχύει και στην Ευρώπη.
Επειδή η δεύτερη ευκαιρία έχει να κάνει, πρώτον, με καθαρά ανθρωπιστικό σκοπό, ανθρωπιστικό λόγο, πρέπει να δώσουμε δεύτερη ευκαιρία και στους υπαλλήλους και στους διαχειριστές, για να διαχειριστούν την εταιρεία τους και να μην έχουμε νέους ανέργους.

Δεύτερον, θα πρέπει να δώσουμε τη δεύτερη ευκαιρία στους επιχειρηματίες, για να βοηθήσουν την αύξηση του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος, για να φέρουμε την ανάπτυξη. Κλείνοντας τις εταιρείες, δημιουργώντας ανέργους, σχεδόν παρανομώντας, δηλαδή μη βάζοντάς τις στην πτωχευτική διαδικασία, δεν κερδίζει κανένας κάτι, παρά χάνει το ελληνικό Δημόσιο.
Και για τα Πρακτικά, για το 55% των εταιρειών τις οποίες δεν βάζουμε εμείς στην πτωχευτική διαδικασία το ποσό το οποίο χάνουμε κατά μέσο όρο τον χρόνο είναι πάνω από 300 εκατομμύρια ευρώ -είναι ο μέσος όρος τον χρόνο από τις εταιρείες αυτές- και πάνω από επτακόσιοι υπάλληλοι κατά μέσο όρο θα χάσουν τις θέσεις εργασίας τους τον χρόνο, αν δεν μπουν αυτές οι εταιρείες στη δεύτερη ευκαιρία.

Το δεύτερο κομμάτι που είναι, επίσης, σημαντικό είναι ο ορισμός του «δόλου». Όπως έχουμε πει, «δόλος» για το Δημόσιο και για τους νομικούς μας μπορεί να είναι, από τη μια, επιταγή η οποία δεν έχει αντίκρισμα, αλλά από τη στιγμή που κρίνουμε εμείς ως κράτος την πτωχευτική διαδικασία, δίνουμε τη δεύτερη ευκαιρία, ορίζοντας κάποιον, όπως είναι και στην ορολογία, «ως ει γνωστό», δηλαδή ότι πτώχευσε χωρίς δόλο, δεν μπορούμε ταυτόχρονα να του λέμε «είχες δόλο, επειδή εξέδωσες και μια επιταγή η οποία δεν είχε αντίκρισμα». Θα πρέπει το δικαστήριο να κρίνει τον δόλο, όχι ο νόμος. Και αν το δικαστήριο κρίνει ότι δεν υπάρχει δόλος, δηλαδή ότι και η επιταγή δόθηκε χωρίς δόλο και εμείς τον έχουμε κρίνει ως πτωχεύσαντα χωρίς δόλο, τότε να μπαίνει στη δεύτερη ευκαιρία, για να μπορέσει να λειτουργήσει η εταιρεία του και να μην έχουμε ανέργους.

(Ο οικονομολόγος Δημήτριος Καμμένος είναι βουλευτής Πειραιώς των Ανεξάρτητων Ελλήνων),

 

Προσθήκη σχολίου

Βεβαιωθείτε ότι εισάγετε τις (*) απαιτούμενες πληροφορίες, όπου ενδείκνυται. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.

Πολυμέσα

Cookies make it easier for us to provide you with our services. With the usage of our services you permit us to use cookies.
Ok Decline