Νίκος Ξυδάκης: Δεν γκρεμίσαμε το κομματικό σας Κράτος

«Δεν εκπλήσσομαι σχεδόν πια από το ύφος και το μονότονο τροπάρι των συναδέλφων της μείζονος Αντιπολίτευσης. Εκπλήσσομαι λίγο από την έλλειψη επιχειρημάτων και την επανάληψη στερεοτύπων.

Με φοβίζει επίσης, με εκπλήσσει, αυτή η τυφλή πεποίθηση ότι όλα τα θέματα θα λυθούν με τις εκλογές και τον ερχομό του Μεσσία. Σαν να μην έχει υπάρξει η χώρα επτά χρόνια σε μια ιστορική περιπέτεια, σαν να μην έχουν υπάρξει άλλες κυβερνήσεις που οδήγησαν τη χώρα σε αυτήν την ιστορική περιπέτεια – όχι μόνο με δική της ευθύνη, υπάρχουν και οι εξωτερικοί παράγοντες.
Αντιθέτως, όλη η προετοιμασία των αδυναμιών και η ιστορική δίνη στην οποία βρέθηκε η χώρα οφείλονται στη διετή διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, σε δύο διαδοχικές κυβερνήσεις και σε τρεις εκλογές.

Απορώ πώς μερικοί συνάδελφοι, οι οποίοι έχουν και μια εμπειρία, άρα και μια τεκμαρτή ευθύνη, μπορούν και απευθύνονται στους συμπολίτες τους με αυτήν τη γλώσσα, με αυτήν την υποκρισία, με αυτήν τη ρηχότητα.
Απορώ, επίσης, μερικές φορές με συναδέλφους του ΠΑΣΟΚ, του άλλου κόμματος της Αντιπολίτευσης, για τη σφοδρότητα, τον ανοίκειο τρόπο με τον οποίο εκφράζονται ακόμη και για τις αδύνατες στιγμές της Κυβέρνησης, αλλά και γενικά για τον θεσμό της εκτελεστικής εξουσίας και για το πρόσωπο του Πρωθυπουργού.

Σκέφτομαι, όμως, ότι και αυτοί οι συνάδελφοι, όπως όλοι μας, έχουν ένα παρελθόν, έχουν μια ιστορία, έχουν δοκιμαστεί και στο τιμόνι της χώρας και στη διακυβέρνηση και στη διαπαιδαγώγηση του λαού, που δοκιμάζεται τώρα, και όλοι έχουμε το μέλλον μας, με άλλους κοινό, με άλλους αφιστάμενο, με άλλους εντελώς συγκρουόμενο.

Μπορεί, επίσης, κάποιοι συνάδελφοι –γιατί το βλέπουμε τις τελευταίες μερικές εβδομάδες στη Βουλή- να παίζουν το παιχνίδι με τις μουσικές καρέκλες, να προετοιμάζονται να μετακομίσουν στα έδρανα, να εξασφαλίσουν μια θέση σε μια λίστα, να ανταγωνιστούν κάποιον άλλο σε μια εκλογική περιφέρεια. Και όλο αυτό ονομάζεται εθνική ευθύνη και ιστορική επίγνωση.
Ας κλείσουμε αυτήν την εισαγωγή και ας μπούμε στο νομοσχέδιο για το οποίο κανείς δεν έχει πει κάτι ουσιαστικό. Εκτιμώ την προσπάθεια που έκανε ο συνάδελφος κ. Κουμουτσάκος να κάνει μια σύνθεση σε κάποιο θέμα, αλλά θλίβομαι γιατί την ύστατη στιγμή στην Ολομέλεια την αποσύρει και την καταθέτει ως σκέψη για τον χειρισμό των δαπανών. Θα μπορούσε να βρεθεί μια σύνθεση.

Σε ό,τι αφορά τον Οργανισμό που έρχεται, θα έλθει. Οι απορίες για τους Οργανισμούς θα έπρεπε να απευθυνθούν, έστω υστερόπρωτα, στους Οργανισμούς Υπουργείων που κατάρτισε η Κυβέρνηση Σαμαρά το καλοκαίρι του '14, όταν μέσα σε δυο-τρεις μήνες άλλαξαν όλοι οι Οργανισμοί Υπουργείων, με ελάχιστη μελέτη και κυρίως με μια μάλλον άθλια μεταβατική διάταξη, με την οποία γενικοί διευθυντές και διευθυντές ορίζονταν άνθρωποι εκτός πάσης αξιολογήσεως. Και άνθρωποι από το νούμερο 18 ή 12 της επετηρίδος αξιολόγησης βρέθηκαν να γίνουν γενικοί διευθυντές. Δυστυχώς, σχεδόν όλοι αυτοί οι γενικοί διευθυντές είναι ακόμα στη θέση τους.

Αυτό είναι το κομματικό κράτος που εσείς φτιάξατε κι εμείς δυστυχώς και ευτυχώς –γιατί είναι και ένα δίδαγμα δημοκρατικού ήθους- δεν το γκρεμίσαμε με την ίδια βιαιότητα που το φτιάξατε. Αυτοί είναι οι Οργανισμοί τους οποίους ψηφίσατε και ήταν τότε Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης ο κ. Μητσοτάκης. Αυτή ήταν η αξιοκρατία και η αξιολόγηση την οποία επαγγέλλεστε και για την οποία κόπτεστε τώρα.
Είπατε, επίσης, ότι διαστέλλονται, ότι διογκώνονται οι δαπάνες. Ίσως έχω τη μικρότερη υπουργική εμπειρία απ' όσους Υπουργούς παρίστανται εδώ, όμως έχω να πω κάτι: Και στις αποστολές του Πρωθυπουργού που μετείχα και στις αποστολές του Προέδρου, αυτό που με εξέπληξε ήταν το πολύ σφιχτό πρόγραμμα, το σχεδόν εξαντλητικό πρόγραμμα, οι ελάχιστες δυνατές, οι μηδενικές δαπάνες και το ολιγοπρόσωπο των αποστολών.
Έχω να σας θυμίσω, όμως, ότι επί Υπουργού Νέας Δημοκρατίας στο Υπουργείο Εξωτερικών συγκροτήθηκε αποστολή στη Νέα Υόρκη με εκατόν δέκα πρόσωπα.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΥΜΟΥΤΣΑΚΟΣ: Δεν είναι έτσι.

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΞΥΔΑΚΗΣ: Δεν είναι έτσι. Ωραία, να δώσετε εξήγηση.
Έχω επίσης να πω ότι έχω ακούσει -και διαψεύστε με- ότι ακόμα και στις κυβερνήσεις της κρίσεως υπήρχαν Υπουργοί που ταξίδευαν με φρουρούς και πήγαιναν οι προπομποί και τους κρεμούσαν τα κοστούμια στο ξενοδοχείο. Η δική μου εμπειρία είναι ότι τα ταξίδια μας στο εξωτερικό, των Υπουργών, εξ όσων γνωρίζω, είναι με έναν ή δύο ανθρώπους συνοδεία: τους διευθυντές του πολιτικού γραφείου, τον διευθυντή του διπλωματικού γραφείου ή κάποιον έκτακτο.

Υπάρχουν ταξίδια τα οποία τα κάναμε και μόνοι μας ως Υπουργοί, χωρίς καμμία συνοδεία.
Γνωρίζουν ασφαλώς περισσότερα οι Υπουργοί των παρελθουσών κυβερνήσεων, οι οποίοι είχαν στρατιές μετακλητών και ειδικών συμβούλων και τεράστιες δαπάνες για έξοδα παραστάσεως. Ας μην κάνουμε συγκρίσεις. Δεν πρέπει, γιατί δεν πρέπει να ασχολούμαστε συνεχώς με το παρελθόν. Το δύσκολο μέλλον είναι που μας τραβάει μπροστά.

Μια τελευταία υπόμνηση για την κρισιμότητα των καταστάσεων που περνάμε: Το Υπουργείο Εξωτερικών χρειάζεται think tank. Το ξέρουν όλοι όσοι έχουν περάσει έστω και για λίγο από εκεί ή έχουν συνομιλήσει. Η συγκρότηση αυτού του οργάνου, του Κέντρου Αναλύσεων και Σχεδιασμού, στην ουσία δεν είναι κάτι το καινοφανές, κάτι εκ του μη όντος, αλλά συγκροτείται μια υπηρεσία, ένα όργανο το οποίο είχε αποσυνδεθεί και παραλαμβάνει το καθηκοντολόγιο και το αρχείο και τις εργασίες ενός άλλου εποπτευόμενου κέντρου, του ΕΚΕΜ, που ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, εκπλήρωσε την αποστολή του και τελειώνει.
Δεν υπήρξε καμμία ολιγωρία στην περίπτωση του ΕΚΕΜ. Το ΕΚΕΜ εξέπεσε και παρήκμασε πριν από τη δική μας Κυβέρνηση. Αντιθέτως, στη δική μας διακυβέρνηση είδαμε τους ανθρώπους οι οποίοι επένοντο και είχαν να τους καταβληθούν τα δεδουλευμένα τρία χρόνια, φροντίσαμε και έγιναν ενέργειες, εκταμιεύθηκαν χρήματα και τώρα γίνεται η πιο σωστή και ανθρώπινη τακτοποίηση. Αυτό θα έπρεπε να το έχουν αντιληφθεί όσοι γνωρίζουν και να μην λένε πράγματα τα οποία δεν ισχύουν. Ο τελευταίος διορισθείς Πρόεδρος, ο συνταξιούχος πρέσβης κ. Κουντουμάς είπε ότι «σε δύο δόσεις πήραμε ένα ικανοποιητικό ποσό για να τακτοποιηθούν κάποιες οφειλές». Ό,τι εκκρεμεί θα τακτοποιηθεί σύντομα.

Αυτός λοιπόν είναι ο σκοπός της νέας καταστάσεως που προκύπτει στην Ευρώπη, η οποία δεν βλέπω να συζητείται εδώ από τους κατά τα άλλα λαλίστατους αγορητές της Αντιπολίτευσης και κυρίως της Μείζονος, που σκέφτονται με έναν τρόπο, το πώς θα ικανοποιηθεί αυτό το ασίγαστο πάθος για εξουσία. Η Ευρώπη μετασχηματίζεται και το Υπουργείο Εξωτερικών πρέπει να είναι σε θέση να παράγει σκέψη, έργο, και να παράγει όλος ο πολιτικός κόσμος και η Βουλή και οι πνευματικές ελίτ και οι ελίτ που παράγουν δημοσιότητα και παράγουν ήθος δημόσιο.»( Ο δημοσιογράφος και πρώην υπουργός Νίκος Ξυδάκης είναι κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ)

 

Προσθήκη σχολίου

Βεβαιωθείτε ότι εισάγετε τις (*) απαιτούμενες πληροφορίες, όπου ενδείκνυται. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.

Πολυμέσα

Cookies make it easier for us to provide you with our services. With the usage of our services you permit us to use cookies.
Ok Decline