Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Βρέθηκε η γυναίκα-μούσα του Γλυστάβ Κουρμπέ, πίσω από το πιο διάσημο αιδοίο πίνακα στην ιστορία της τέχνης με τον τίτλο «Η γέννηση του κόσμου». Κύριο

Η ιστορία τη γέννησης και των διαφόρων ιδιοκτητών του σπουδαίου πίνακα καθώς και ο διπλός συμβολισμός του.

Πρόκειται για ελαιογραφία σε μουσαμά 50Χ55, νατουραλιστικής τέχνης του μεγάλου ρεαλιστή Γάλλου ζωγράγου.. Εικονίζει το σώμα μιας ελαφρώς ευτραφούς γυναίκας που είναι ξαπλωμένη επάνω σε μετάξινο ύφασμα στην άκρη ενός κρεβατιού ή καναπέ σε ύπτια στάση με ανασηκωμένο το πέπλο. Η έμφαση δίνεται στην κοντινή προβολή της δασύτριχης ήβης με το ελαφρώς ανοιχτό αιδοίο, των μηρών και του οπισθίου, καθώς και της κοιλιάς. Το αριστερό πόδι είναι προτεταμένο στο πλάι. Η οπτική γωνία που έχει επιλεγεί δεν κάνει ορατό το πρόσωπο της γυναίκας, αφού η εικόνα τελειώνει στο δεξί μαστό με προεξέχουσα τη θηλή επιτείνοντας τον ερωτισμό του έργου. Το σκοτεινό υπόβαθρο σε φαιούς τόνους κάνει οπτική αντίθεση με τη λευκή στιλπνή επιδερμίδα και τα άσπρα μαλακά υφάσματα.

Πρόκειται για ένα από τα πιο «σκανδαλώδη» έργα στην ιστορία της τέχνης και το θέμα του θεωρείτο τόσο προκλητικό, που ο πίνακας δεν εκτίθετο δημόσια στην Γαλλία έως το 1991. Ο λόγος για τον περίφημο πίνακα «L'Origine du Monde» (Η προέλευση του κόσμου) του Γκυστάβ Κουρμπέ, που απεικονίζει ένα γυναικείο αιδοίο. Τώρα πιστεύεται ότι ανακαλύφθηκε η ταυτότητα της γυναίκας του πίνακα.

Ένας Γάλλος μελετητής, ο Κλοντ Σκοπ, πιστεύει ότι έλυσε το μυστήριο της ταυτότητας της γυναίκας, το αιδοίο της οποίας έχει ζωγραφιστεί με τόσες λεπτομέρειες από τον Κουρμπέ 1866. Ενας πίνακας που τα τελευταία χρόνια εκτίθεται στο περίφημο παρισινό Musée d'Orsay.
ελευταίος ιδιοκτήτης του πίνακα ήταν ο ψυχαναλυτής Ζακ Λακάν που τον αγόρασε (1955) σε δημοπρασία για 1,5 εκατομμύριο γαλλικά φράγκα. Μετά το θάνατό του, το 1981, το γαλλικό υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών διευθέτησε τον φόρο κληρονομιάς με ειδικό νομοσχέδιο, μέσω της αγοράς του συγκεκριμένου πίνακα, μια πράξη που ολοκληρώθηκε το 1995. Έκτοτε ο πίνακας αυτός ανήκει και εκτίθεται στο Μουσείο Ορσέ (Musée d'Orsay).

Ποια είναι η γυναίκα του πίνακα;
Για πολλά χρόνια η γυναίκα του πίνακα θεωρούνταν πως ήταν η Ιρλανδή ερωμένη του Κουρμπέ, Τζοάνα Χίφερναν, παρόλο που η Τζοάνα ήταν κοκκινομάλλα και ο πίνακας υπαινισσόταν ότι το μοντέλο ήταν κάποια μελαχρινή.
Μέχρι πρότινος κάποιοι πίστευαν ότι το μοντέλο ήταν η Ιρλανδή σύντροφος του Κορμπέ, Tζοάνα Χίφερμαν
Και τώρα, αυτή η νέα θεωρία δείχνει ότι όντως η γυναίκα στον πίνακα του Κουρμπέ δεν ήταν η Τζοάνα, αλλά η χορεύτρια Κονστάνς Κενιό (Constance Queniaux).

Ο ειδικός στην γαλλική λογοτεχνία Κλοντ Σκοπ, ανακάλυψε τυχαία την ταυτότητά της, μελετώντας στα αρχεία την αλληλογραφία μεταξύ δύο συγγραφέων, της Ζορζ Σαντ και του γιου του Αλέξανδρου Δουμά.

Ποιά ήταν η Κονστάνς Κενιό;
Η Κενιό υπήρξε χορεύτρια μπαλέτου στην Όπερα του Παρισιού από όπου και παραιτήθηκε το 1859. Αργότερα σύναψε σχέση με τον Τουρκο-Αιγύπτιο διπλωμάτη και συλλέκτη έργων τέχνης Χαλίλ Σερίφ Πάσα, γνωστό και ως Χαλίλ Μπέη. Κενιό και Χαλίλ Μπέη διατηρούσαν ερωτική σχέση όταν ο τελευταίος παρήγγειλε στον Κουρμπέ τον πίνακα με το αιδοίο, προκειμένου να το προσθέσει στην συλλογή με ερωτικά έργα τέχνης που είχε.
Ο Καλίλ Μπέη τοποθέτησε τον πίνακα του Κουρμπέ σε ένα από τα δωμάτια του σπιτιού του πίσω από μια πράσινη κουρτίνα, αποκαλύπτοντάς τον σε λίγους μόνο φίλους του.

Πώς ο Γάλλος μελετητής αποκάλυψε την ταυτότητα της γυναίκας του Κουρπέ;
Το κουβάρι του μυστηρίου γύρω από την γυναίκα την οποία απεικόνισε ο Κουρμπέ άρχισε να ξετυλίγεται όταν ο Σκοπ άρχισε να μελετά αντίγραφα των επιστολών του Δουμά για ένα νέο βιβλίο. Η χορεύτρια αναφερόταν σε ένα από τα αντίγραφα των επιστολών του Δουμά, στη Σάνδη, το 1871. Ωστόσο υπήρχε ένα ξεκάθαρο λάθος και ένα σημείο που δεν έβαγζε νόημα στο αντίγραφο της επιστολής αυτής του Δουμά που προβλημάτισε τον Κλοπ. Αφενός ήταν γραμμένο λάθος το όνομά της Κενιό. Αφετέρου έγραφε η επιστολή: «Δεν μπορεί κανείς να ζωγραφίσει την πιο ευαίσθητη και βροντερή συνέντευξη της δεσποινίδας Σενιό της Όπερας»

(«One does not paint the most delicate and the most sonorous interview of Miss Queniault of the Opera».) Να ζωγραφίσει κάποιος τη... συνέντευξη; Κάπου δεν έβγαινε νόημα.

Ο Σκοπ στάθηκε στη λέξη interview καθώς δεν ταίριαζε καθόλου με το υπόλοιπο κείμενο, γι' αυτό και συμβουλεύτηκε το αρχικό χειρόγραφο στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας που χρονολογείται από τον Ιούνιο του 1871 και βρήκε το λάθος.
Οπως διαπιστώθηκε, στο αντίγραφο της επιστολής που μελετούσε ο Κλοπ, είχε αντιγραφεί λάθος αντί για τη λεξη interior (εσωτερικό), η λέξη interview (συνέντευξη).

Ο Δουμάς είχε γράψει για το ντελικάτο «εσωτερικό» (interior) της κυρίας Κενιό και όχι την συνέντευξη (interview), οδηγώντας στον Σκοπ να συμπεράνει πως ο Δουμάς αναφερόταν στον πίνακα.

Και κάπως έτσι ο Κλοπ ταύτισε την Κενιό με τον πίνακα του Κουρμπέ δίνοντας τέλος σε ένα μεγάλο μυστήριο της τέχνης. Τη θεωρία του Κλοπ ασπάζεται και η Σιλβί Ομπενάς, επικεφαλής ενός τμήματος της γαλλικής εθνικής βιβλιοθήκης η οποία δηλώνει κατά 99% σίγουρη ότι η Κενιό είναι η γυναίκα από τον πίνακα του Κουρμπέ. Τη θεωρία του Κλοντ Σκοπ ενισχύει το γεγονός ότι στην κατοχή της Κενιό υπήρχε ένας πίνακας του Κουρμπέ που απεικόνιζε ένα μπουκέτο από ανοιξιάτικα λουλούδια και κόκκινες και λευκές καμέλιες.

Οι καμέλιες είναι τα λουλούδια που ταυτίζονται περισσότερο με τις εταίρες, και μια άλλη μελετητής δήλωσε στο Γαλλικό πρακτορείο Ειδήσεων πως πιστεύει ότι ο πίνακας ήταν ένα δώρο από τον Κουρμπέ και τον Οθωμανό προστάτη της.
Πάντως, να σημειωθεί ότι ο πίνακας «Η προέλευση του κόσμου» θεωρείται τόσο προκλητικός που ακόμη και το Facebook έκλεισε τον λογαριασμό ενός δασκάλου στη Γαλλία όταν δημοσίευσε μια φωτογραφία του. Ο συγκεκριμένος δάσκαλος σύρθηκε στα δικαστήρια με τον... Μαρκ Ζούκερμπεργκ επί χρόνια.

Ποιες όμως ήταν οι μέχρι πρότινος θεωρίες για το μοντέλο του πίνακα;
Πέρα από τη θεωρία για την κοκκινομάλλά σύντροφο του Κουρμπέ, κυκλοφορούσε και η θεωρία ότι η γυναία στην «Προέλευση του κόσμου» είναι μια άλλη εταίρα με την οποία είχε επίσης σχέσεις ο Χαλίλ Μπέι, την Αν Ντετουρμπί.
Ακόμη, το 2013, ο Γάλλος ειδικός Τέχνης Ζαν Ζακ Φερνιέ, υποστήριξε ότι ο πίνακας «Η Προέλευση του κόσμου» είναι... μισός, λέγοντας ότι αρχικά ο καμβάς ήταν μεγαλύτερος και ο Κουρμπέ είχε ζωγραφίσει και το κεφάλι του μοντέλου και στη συνέχεια έκοψε τον πίνακα στα δύο.

Μάλιστα υποστήριξε ότι συγκεκριμένος ανυπόγραφος πίνακας με το κεφάλι ενός μοντέλου είναι η συνέχεια του περίφημου πίνακα «Η Προέλευση του Κόσμου».
Ωστόσο, δεν υπήρξε καμία απόδειξη ότι ο πίνακας του Κουρμπέ είχε κοπεί στα δύο.
Το 2013, ο Γάλλος ειδικός Τέχνης Ζαν Ζακ Φερνιέ, είπε ότι πίστευε πως ένας ανυπόγραφος πίνακας του κεφαλιού ενός μοντέλου είχε κοπεί από το έργο του Κουρμπέ.

«Η Προέλευση του κόσμου» αναφέρεται στη διπλή φύση του γυναικείου σώματος: από τη μία πλευρά, το αντικείμενο της σεξουαλικής επιθυμίας και το σημείο εισόδου για ζευγάρωμα, από την άλλη πλευρά, στην έξοδο κατά τη γέννηση, το σημείο από το οποίο ένα παιδί βλέπει για πρώτη φορά ένα κόσμο στον οποίο ανήκει. Σε μια μεταφορική έννοια, η εικόνα συμβολίζει την προέλευση της ύπαρξης, την εικόνα και την αντίληψη του ανθρώπινου κόσμου.[1]
Θεματογραφία και περιπέτειες

Φωτογραφίες: Wikipedia

Πολυμέσα