Το δολάριο έχει υποχωρήσει έναντι ενός καλαθιού νομισμάτων –του ευρώ, του ιαπωνικού γιεν, της στερλίνας, του δολαρίου Καναδά, της κορώνας Σουηδίας και του ελβετικού φράγκου– κατά 4,6% το β΄ τρίμηνο και κατά 6,42% , από τις αρχές του έτους. Η εξέλιξη αυτή, ωστόσο, δεν οφείλεται μόνο στα αδύναμα στοιχεία για την αμερικανική οικονομία, αλλά και στη βελτίωση των επιδόσεων στις υπόλοιπες ισχυρές οικονομίες του ανεπτυγμένου κόσμου.
«Αυτό που έχει ωθήσει σε άνοδο άλλα νομίσματα έναντι του δολαρίου είναι η εντύπωση μιας συντονισμένης προσπάθειας από διάφορες χώρες για την εφαρμογή αυστηρότερης νομισματικής πολιτικής, επειδή το επιτρέπει η ανάπτυξή τους», σχολιάζει ο Τζόε Μανίμπο, υψηλόβαθμο στέλεχος της Western Union Business Solutions στην Ουάσιγκτον. Επισημαίνει ότι η ενίσχυση της ανάπτυξης στην Ευρώπη και στον Καναδά αποτελεί απόδειξη ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν πάντα τα πρωτεία.
Σύμφωνα με κάποια σενάρια, η Fed επιφυλάσσεται για μία ακόμη αύξηση του βασικού της επιτοκίου στο άμεσο μέλλον, λόγω των στοιχείων που έδειξαν εξασθένηση της κατανάλωσης και του πληθωρισμού. Από τις αρχές του έτους, η Fed έχει αυξήσει δύο φορές το βασικό επιτόκιο: τον Μάρτιο και τον Ιούνιο.
Σήμερα, το βασικό επιτόκιο κινείται στο 1% με 1,25%. Πράγματι, έχουν εμφανιστεί κάποια ανησυχητικά σημάδια για την ισχυρότερη οικονομία του κόσμου, που θα μπορούσαν να επηρεάσουν μια νέα αύξηση του κόστους δανεισμού από τη Fed στο άμεσο μέλλον. Ο δείκτης προσωπικών δαπανών (PCE), μη συμπεριλαμβανομένων των τροφίμων και της ενέργειας, υποχώρησε κατά 0,1% τον Μάιο. Είναι η πρώτη και μεγαλύτερη πτώση από τον Σεπτέμβριο του 2001. Ο πληθωρισμός, τον οποίο παρακολουθεί στενά η Fed, βρέθηκε τον ίδιο μήνα στο 1,9% από το 2,2% τον Απρίλιο, ποσοστό χαμηλότερο από το 2% που αναμενόταν. Συν τοις άλλοις, η δραστηριότητα στον μεταποιητικό κλάδο φαίνεται να εξασθενεί φέτος, συγκριτικά με το β΄ εξάμηνο του 2016, όπως φάνηκε και από την πτώση των νέων παραγγελιών τον Μάιο.
