Χωρίς πανηγυρισμούς και μέσα σε κλίμα αμηχανίας. Υπεγράφη στις 30 Σεπτεμβρίου-σύμφωνα με τη λιτή ανακοίνωση της Κυβέρνησης- η σύμβαση για παράταση κατά 20 επιπλέον έτη (ήτοι έως τις 11 Ιουνίου 2046) της Σύμβασης Ανάπτυξης Αεροδρομίου (ΣΑΑ), για το «Ελ. Βενιζέλος».
Το προσφερόμενο συνολικό τίμημα από την εταιρεία «Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών» ανέρχεται σε 600 εκατ. ευρώ, συμπεριλαμβανομένου του αναλογούντος ΦΠΑ.
Το καθαρό έσοδο για το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων ανέρχεται σε 483,87 εκατ. ευρώ και είναι βασικό για την επίτευξη του στόχου για τα έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις εφέτος. Η ολοκλήρωση της συναλλαγής τελεί υπό την αίρεση της έγκρισής της από τις αρμόδιες ευρωπαϊκές αρχές και την κύρωση της παράτασης από τη Βουλή.
Τη σύμβαση υπέγραψαν το Δημόσιο, διά του υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου, το ΤΑΙΠΕΔ και η εταιρεία «Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών» και, σύμφωνα με το Ταμείο, η υπογραφή της παράτασης αποστέλλει ηχηρό μήνυμα εμπιστοσύνης, εντός και εκτός Ελλάδας, για την ελληνική οικονομία και συνιστά αναγνώριση μιας από τις πλέον επιτυχημένες συμπράξεις ιδιωτικού και δημόσιου τομέα.
Η ΛΙΤΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΙΡΡΗΣΕΙΣ
-Ο λόγος για την επέκταση της σύμβασης παραχώρησης του αεροδρομίου «Ελευθέριος Βενιζέλος», του μεγαλύτερου και αποδοτικότερου αεροδρομίου της Ευρώπης, με την εταιρεία που ήδη το εκμεταλλεύεται, τη Διεθνής Αερολιμήν Αθηνών ΑΕ (ΔΑΑ).
Μέτοχοι της εταιρείας είναι το ελληνικό δημόσιο με 55%, το καναδικό συνταξιοδοτικό ταμείο με 40% και ο όμιλος Κοπελούζου με 5%. Οι ιδιώτες έχουν και το μάνατζμεντ.
Η επέκταση της σύμβασης μέχρι το 2046 οκτώ χρόνια πριν από τη λήξη της (έληγε το 2026), χωρίς να προηγηθεί έρευνα για άλλες λύσεις για περισσότερα έσοδα(διεθνής διαγωνισμός) η μεγαλύτερη πίεση χρόνου στην εταιρεία .
Πρόκειται για «συμφωνία», τονίζει η εφημερίδα DOCUMENTO του Κώστα Βαξεβάνη, φιλική προς την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, η οποία εμφανίζεται ως «μεγάλη επένδυση», όταν το ελληνικό δημόσιο θα εισπράξει από τη μία τσέπη (μέσω του ΤΑΙΠΕΔ) 483,87 εκατ. ευρώ (600 εκατ. ευρώ με τον ΦΠΑ) ενώ από την άλλη τσέπη (ως βασικός μέτοχος της Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών με ποσοστό 55%) θα πληρώσει τη μερίδα του λέοντος από αυτό το ποσό. Και δεν πρόκειται για ιδιωτικοποίηση αφού το αεροδρόμιο έχει μετοχοποιηθεί και έχει δοθεί το μάνατζμεντ σε ιδιώτη, στο καναδικό επενδυτικό συνταξιοδοτικό ταμείο PSP, ενώ υπάρχει η υποχρέωση –από την υφιστάμενη σύμβαση– διενέργειας επενδύσεων όταν αυξάνονται κάποια μεγέθη, όπως κίνηση επιβατών, μεταφορά εμπορευμάτων κλπ.
Από την πλευρά του ΤΑΙΠΕΔ η συμφωνία παρουσιάζεται ως κομβικής σημασίας, καθώς η διοίκηση –επικεφαλής είναι η πρόεδρος Λίλα Τσιτσογιαννοπούλου και διευθύνων σύμβουλος ο Αντώνης Λεούσης– υποστηρίζει ότι το συνολικό όφελος για το ελληνικό δημόσιο από την επέκταση της υφιστάμενης σύμβασης παραχώρησης είναι πολλαπλάσιο των 483,87 εκατ. ευρώ που θα εισπράξει το ΤΑΙΠΕΔ, κάνοντας αναφορά σε «επιπρόσθετα αναμενόμενα έσοδα» 894 εκατ. ευρώ, σε «εκτιμώμενα έσοδα από τη φορολογία εισοδήματος της ΔΑΑ» 1,47 δισ. ευρώ και σε «μελλοντική καταβολή επιπλέον μερισμάτων» περίπου 835 εκατ. ευρώ.
Ομως το ΤΑΙΠΕΔ παραθέτει νούμερα που δεν σχετίζονται με καθαρά επιπρόσθετα έσοδα, με εξαίρεση το τίμημα, ενώ δεν λαμβάνονται υπόψη άλλα στοιχεία, τα οποία βέβαια δεν είναι όλα στη δικαιοδοσία του ΤΑΙΠΕΔ αλλά αφορούν και κυβερνητικές αποφάσεις, όπως:
1. Η χώρα είναι σε πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής και έχει αυξημένο επενδυτικό κίνδυνο. Ετσι, η αξία των περιουσιακών στοιχείων της είναι βαθιά υποτιμημένη. Εάν η σύμβαση ανανεωνόταν σε μέλλοντα χρόνο, όταν η χώρα δεν θα είναι σε πρόγραμμα και θα έχει διευθετηθεί το θέμα του χρέους, το δημόσιο θα μπορούσε να εξασφαλίσει πολύ μεγαλύτερα οφέλη.
2. Το αεροδρόμιο βρίσκεται σε ανοδική πορεία και το τίμημα θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερο.
3. Θα μπορούσε να εξασφαλιστεί ανταγωνισμός. Πράγματι, η επέκταση της σύμβασης έγινε χωρίς να υπάρχει ανταγωνισμός. Δεν προκηρύχτηκε διεθνής διαγωνισμός. Δεν υπήρξε άλλος διεκδικητής, αφού η επέκταση αφορούσε δύο μόνο μέρη, δηλαδή ήταν μια συμφωνία ανάμεσα στο ΤΑΙΠΕΔ και τη ΔΑΑ.