Όταν ο κατώτατος μισθός σε όρους αγοραστικής δύναμης έχει συρρικνωθεί κατά 35%, όταν η μείωση του κόστους εργασίας οφείλεται σχεδόν εξ ολοκλήρου στη «βουτιά» των μισθών, είναι προφανές ότι κάθε συζήτηση για ενίσχυση των εισοδημάτων είναι ευπρόσδεκτη, αρκεί να μην εξαντλείται σε όρους επικοινωνίας.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι είναι θέμα ημερών η κατάθεση της τροπολογίας, με την οποία αλλάζουν τα χρονοδιαγράμματα για τη διαβούλευση των κοινωνικών εταίρων, καθώς οι μνημονιακές διατάξεις ορίζουν ότι αυτή η διαδικασία ξεκινά το Φεβρουάριο κάθε έτους και ολοκληρώνεται στο τέλος Ιουνίου. Επειδή, λοιπόν, η κυβέρνηση «καίγεται» να προχωρήσει στη αύξηση του κατώτατου μισθού εδώ και τώρα, θα οριστούν νέες προθεσμίες- εξπρές, πιθανότατα μόνο για τη φετινή χρονιά.
Το 5% σημαίνει αύξηση 30 ευρώ
Ως προς την ουσία, πρόθεση της κυβέρνησης να προχωρήσει σε αύξηση 5% ανά έτος, κάτι που σε πρώτη φάση «μεταφράζεται» σε αύξηση 30 ευρώ. Υπενθυμίζεται, ότι ο κατώτατος μισθός έχει μείνει «κολλημένος» στα 586 ευρώ από το 2012. Ωστόσο, δεν υπάρχει σαφής απάντηση από τα κυβερνητικά στελέχη για το πώς προκύπτει αυτό το 5% κι όχι π.χ. 10% ή 2%, από τη στιγμή που η αναπροσαρμογή του κατώτατου μισθού θα πρέπει να προκύπτει μέσα από τον συνυπολογισμό συγκεκριμένων παραγόντων/κριτηρίων.
Οι γκρίζες ζώνες και τα εμπόδια
Σύμφωνα με τις μνημονιακές διατάξεις, που δεν προτίθεται να τροποποιήσει η κυβέρνηση, «το ύψος του νομοθετημένου κατώτατου μισθού και νομοθετημένου ημερομισθίου θα πρέπει να καθορίζεται λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και τις προοπτικές της για ανάπτυξη από την άποψη της παραγωγικότητας, των τιμών, και της ανταγωνιστικότητας, της απασχόλησης, του ποσοστού ανεργίας, των εισοδημάτων και μισθών». Συνεπώς, εκτός του ότι ο κατώτατος μισθός δεν θα είναι αποτέλεσμα ελεύθερης συλλογικής διαπραγμάτευσης, αλλά θα συνεχίσει να ορίζεται με υπουργική Απόφαση και θα πρέπει να βασίζεται σε στοιχεία, τα οποία θα πρέπει να σταθμίσουν εξειδικευμένοι φορείς όπως η Τράπεζα της Ελλάδας, η ΕΛΣΤΑΤ, ο ΟΑΕΔ, το Ινστιτούτο της ΓΣΕΕ κ.λ.π. Και κάπου εδώ αρχίζουν τα δύσκολα.