Αισθάνομαι, οφείλω να ομολογήσω αγαπητοί συνάδελφοι, ιδιαίτερη συναισθηματική φόρτιση, γιατί προέρχομαι ως απόγονος από προγόνους, οι οποίοι πολέμησαν για τον ελληνισμό του Πόντου και της Μικράς Ασίας –ο πατέρας της μητέρας μου- αλλά και μάτωσαν από την πλευρά του συζύγου μου, όταν οι παππούδες του και μέλη ολόκληρης οικογένειας εξανδραποδίστηκαν και θανατώθηκαν.
Η εθνική μας αντιπροσωπεία, όπως κάθε χρόνο έτσι και σήμερα, τιμά τη μνήμη των χιλιάδων θυμάτων της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Ενενήντα τέσσερα χρόνια μετά, από τότε που στις 19 Μαΐου του 1919 οργανώνεται η δεύτερη φάση του ποντιακού ολοκαυτώματος διαπιστώνουμε ότι μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922 οι Έλληνες του Πόντου, που έχασαν τη ζωή τους ξεπερνούν τις διακόσιες χιλιάδες, ενώ κάποιοι ιστορικοί ανεβάζουν τον αριθμό τους στις τριακόσιες πενήντα χιλιάδες ανθρώπους. Όσοι γλιτώνουν από το σπαθί, καταφεύγουν ως πρόσφυγες στη Νότια Ρωσία, ενώ γύρω στις τετρακόσιες χιλιάδες έρχονται στην Ελλάδα.
Αγαπητοί συνάδελφοι, ενενήντα τέσσερα χρόνια μετά ο ελληνισμός δεν ξεχνά και δεν μπορεί να ξεχάσει. Ιστορικά πλέον, το θέμα της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, αλλά και του προσφυγικού πληθυσμού της περιοχής και της Ανατολής, όπως και των Αρμενίων και των Ασσυρίων είναι πλέον αποδεδειγμένο. Έτσι, εξάλλου, έχει αποφασίσει το 2007 η συντριπτική πλειοψηφία του πλέον αρμόδιου παγκόσμια επιστημονικού οργάνου, όπως είναι η Διεθνής Ένωση Ακαδημαϊκών για την μελέτη των Γενοκτονιών.
Μέχρι σήμερα τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου με παρεμβάσεις του Οικουμενικού Ποντιακού Ελληνισμού έχουν αναγνωρίσει δέκα Πολιτείες των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, όπου έπαιξε πολύ σπουδαίο ρόλο η Παμποντιακή Ομοσπονδία, αλλά και η συγγραφέας Τέα Χάλο που έγραψε το βιβλίου «Ούτε το όνομά μου», που έχω και στην βιβλιοθήκη μου. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αναγνωρίζει το Σεπτέμβριο του 2006 με ιδιαίτερη παρέμβαση της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος τη Γενοκτονία των Ποντίων, καθώς και η Πολιτεία της Νότιας Αυστραλίας το 2006, το Σουηδικό Κοινοβούλιο το Μάρτιο του 2010 και πρόσφατα, το Κοινοβούλιο της Νότιας Ουαλίας με παρέμβαση της Ομοσπονδίας των Ποντίων της Αυστραλίας.
Αγαπητοί συνάδελφοι, τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας δεν παραγράφονται. Όπως και η Γερμανία, μια ισχυρή χώρα μέσα στην Ευρώπη, έχει παραδεχθεί το ναζιστικό παρελθόν της, έχει παραδεχθεί τα εγκλήματα του Ναζισμού και έχει ζητήσει συγγνώμη από τη διεθνή κοινότητα, έτσι και η Τουρκία εκτιμώ, ως μια ισχυρή σήμερα και ώριμη πια πολιτικά, αλλά και ιστορικά χώρα, όπως οφείλει να πράξει το ίδιο.
Έχω την τιμή να εκπροσωπώ την Ελλάδα στον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας Ευξείνου Πόντου -ως αντιπρόεδρος του ΟΣΕΠ- και έχω την ευκαιρία να συνομιλώ και με Τούρκους ομολόγους μου, στους οποίους κατ' επανάληψη έχω τονίσει ότι η Τουρκία δεν έχει σήμερα τίποτα να χάσει ή να φοβηθεί από την αναγνώριση του παρελθόντος της και της Γενοκτονίας τόσο των Ποντίων, όσο και των Αρμενίων. Η αναγνώριση των Γενοκτονιών από την ίδια την Τουρκία και η έκφραση συγγνώμης της τουρκικής πολιτείας, του τουρκικού κράτους, είναι δείγμα ωριμότητας και είναι επιτακτικό χρέος προς την ανθρωπότητα. Αποτελεί ένδειξη σεβασμού από την ίδια προς τους γειτονικούς της λαούς, αλλά και ένα δείγμα ωριμότητας που θεωρώ ότι δεν έχει να χάσει η Τουρκία από αυτό, όταν έχει ανοικτά μέτωπα -ιδιαίτερα το Κυπριακό- αλλά και το πλαίσιο ένταξής της στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αγαπητοί συνάδελφοι, ο ελληνισμός που έζησε στον Πόντο σε όλη τη μακρόχρονη διάρκεια της ζωής του από το 1100 π. Χ. μέχρι και το 1922 μ. Χ. υπήρξε ένα από τα σπουδαιότερα τμήματα του Ελληνικού Έθνους. Παρά τους συνεχείς διωγμούς, παρά τον ξεριζωμό, παρά τις σφαγές κατορθώνει να αναπτύξει την οικονομία, να διατηρήσει τη γλώσσα και την εθνική συνείδηση, να περισώσει την εθνική ταυτότητα, παράλληλα με τον υπόλοιπο ελληνισμό. Για πάνω από 3.000 χρόνια υπήρξε θερμοκήπιο πολιτισμού και ανάπτυξης, διατηρώντας τις δημοκρατικές αξίες και μετέπειτα την Ορθοδοξία. Το παράδειγμά τους οφείλουμε να θυμόμαστε σήμερα. Να προστατεύσουμε τη μνήμη, να αντλήσουμε δύναμη από την αγωνιστικότητά τους και να πούμε ότι δεν ξεχνούμε, ότι εργαζόμαστε προς αυτή την κατεύθυνση. Αγαπητοί συνάδελφοι, ας είναι αιωνία αυτών η μνήμη.»
(Η Κατερίνα Παπακώστα είναι Βουλευτής Β΄ Αθηνών της ΝΔ. Η Ομιλία της προέρχεται σπό την εκδήλωση της Βουλής για την Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου).