ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ: Συμφωνούμε απόλυτα μαζί σας.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ (ΝΑΣΟΣ) ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ: Ας το έχουν υπόψη τους κυρίως οι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι.
Εν πάση περιπτώσει, κυρία Πρόεδρε, ορισμένοι από τη Νέα Δημοκρατία απέδειξαν σήμερα εδώ ότι είναι άριστοι δικηγόροι. Κάποιος είπε ότι άριστος δικηγόρος, πτυχιούχος Νομικής βέβαια, είναι εκείνος που μιλά γοητευτικά, χωρίς να γνωρίζει το θέμα για το οποίο μιλά. Άλλοι δούλεψαν σαράντα χρόνια στην τηλεόραση, ο κ. Αλιβιζάτος καταρτίζει σχέδιο για την τηλεόραση. Άλλοι έσπασαν τα πόδια τους για να εισαγάγουν στην Ελλάδα αυτό που αποκαλούμε σήμερα «ζωντανή εκπομπή», ο κ. Βορίδης μιλά για την οργάνωση της ελληνικής τηλεόρασης.
Θα μιλήσω, επιδιώκοντας τελικά, στο τέλος αυτής της μικρής ομιλίας, τη σύγκλιση και τη συναίνεση μεταξύ μας.
Η τηλεόραση στην Ελλάδα αποτελεί σκάνδαλο. Δεν βλέπουν το σκάνδαλο μόνον όσοι τρέφονται, πλουτίζουν από αυτό το σκάνδαλο. Κατ' αρχήν, στην τηλεόραση εκβάλλουν πολλά χρήματα. Μέσω της τηλεόρασης επιτυγχάνονται λεόντειες συμφωνίες εις βάρος του Δημοσίου. Επειδή είναι το χρήμα πολύ, κάποιοι πίστεψαν ότι θα μετατρέψουν το σκάνδαλο σε θεσμό.
Όμως, το σκάνδαλο τούτο μπορεί να τερματιστεί με μια πολιτική τριών απλών βημάτων προς την εξόφθαλμα, κατά κοινή ομολογία, σωστή κατεύθυνση.
Το πρώτο βήμα έγινε ήδη με το νομοσχέδιο που εξετάζουμε σήμερα. Πρόκειται για ένα καλό νομοσχέδιο. Το λέω ως επαγγελματίας που δεχόταν πολλά τηλεφωνήματα, πολλές πιέσεις, για να παρουσιάσει ή –προσέξτε!- για να αποκλείσει πολιτικά πρόσωπα από τη μικρή οθόνη. Και μόνο το γεγονός ότι η ΕΡΤ θα μπορεί να είναι και πάροχος δικτύου και πάροχος περιεχομένου για την ψηφιακή τηλεόραση αποδεικνύει την ορθοτόμηση, εκ μέρους της Κυβέρνησης, του σημερινού τηλεοπτικού πεδίου. Κάποιοι πονούν –το ξέρω- όχι εντός της Αιθούσης κυρίως, αλλά κάποιοι εκτός της Αιθούσης, καθώς το νυστέρι αγγίζει τον καρκίνο.
Όμως, κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι κάθαρση αυτό; Μέχρι σήμερα ευτυχούσε ο καρκίνος και δυστυχούσε ο ασθενής. Καιρός να αντιστραφούν τα πράγματα! Ελάχιστο παράδειγμα είναι ότι η ψηφιακή πλατφόρμα της ΕΡΤ θα αποτελέσει εναλλακτική δυνατότητα –και μιλώ για όσους προέρχονται από την επαρχία- για τους περιφερειακούς σταθμούς που εγκλωβίστηκαν στην πανάκριβη πλατφόρμα της ιδιωτικής DIGEA. Ας το λάβουν αυτό υπόψη τους.
Κάποιοι είπαν ότι η ΕΡΤ ήταν αμαρτωλή.
Θέλω να υποβάλω ένα απλό ερώτημα για να εντυπωσιάσω και να αποφύγω να πω περισσότερα: Ποιος διόρισε πρόεδρο στην ΕΡΤ με αμοιβή 379.600 ευρώ το χρόνο; Δεν ήσασταν εσείς, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας; Και δεν θέλω να πω περισσότερα.
Εσείς λέτε αυτά που λέτε. Η μετριότητά μου ισχυρίζεται ότι σήμερα αποκαθίσταται η ιστορία της ΕΡΤ. Αποκαθίσταται η ιστορία που έγραψαν στη ραδιοτηλεόραση ο Σάκης Πεπονής και ο Οδυσσέας Ελύτης –ήταν μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΡΤ. Αποκαθίσταται η ιστορία που έγραψαν ο Δημήτρης Χορν και ο Παύλος Μπακογιάννης. Η ιστορία που έγραψαν ο Τάκης Λαμπρίας – και ευεργέτης μου- και ο Γιώργος Ρωμαίος, ο Μάνος Χατζηδάκις και ο Ιάκωβος Καμπανέλλης. Η ιστορία που έγραψαν ο Γιάννης Λάμψας και ο Θοδωρής Χαλάτσης.
Πώς έγινε και οι νάνοι διαδέχτηκαν τους γίγαντες; Προσέξατε τα ονόματα. Τα περισσότερα ανήκουν στη Νέα Δημοκρατία. Κύριε Τραγάκη μου, πλάι στον Τάκη Λαμπρία όταν υποδεχόταν στο αεροδρόμιο του Ελληνικού τον Σερ Χιου Γκριν. Πώς χάθηκε αυτό που επιτεύχθηκε τότε; Ποιοι από τη Νέα Δημοκρατία δεν σεβάστηκαν την ιστορία της;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ: Εγώ πάντως όχι.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ (ΝΑΣΟΣ) ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ: Το πρώτο βήμα έγινε, λοιπόν, αλλά θα ακυρωθεί αν δεν γίνει το δεύτερο που αφορά το παιχνίδι με τις άδειες των συχνοτήτων. Δεν είναι δική μου η έκφραση. Η «Ελευθεροτυπία» στις 26 Οκτωβρίου του 2008 είχε αυτόν τον τίτλο σε ένα άρθρο του Βαγγέλη Μανδραβέλη: «Επί κυβερνήσεως της Νέας Δημοκρατίας υπήρξαν πέντε παρατάσεις στο καθεστώς προσωρινής λειτουργίας των ραδιοτηλεοπτικών φορέων χωρίς ποτέ να δοθούν άδειες. Η χώρα κλείνει –έγραφαν τότε, το 2008- την πρώτη εικοσαετία με τους ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς να εκπέμπουν με προσωρινές άδειες ή σε προσωρινό καθεστώς λειτουργίας». Και το συμπέρασμα του άρθρου: «Όχι αδίκως πολλοί κάνουν λόγο για πολιτική επιλογή, ώστε τα μίντια να αποτελούν ομήρους της εκάστοτε κυβέρνησης.
Συνοψίζουμε, λοιπόν: Το πρώτο βήμα είναι το παρόν νομοσχέδιο, που θα χαθεί κατά τη γνώμη μου αν δεν γίνει το δεύτερο που είναι η χορήγηση των αδειών.
Ερχόμαστε τώρα στο τρίτο βήμα που αν δεν γίνει θα χαθούν και τα δύο προηγούμενα. Εδώ θα αρχίσω να γίνομαι πολύ συναινετικός.
Το τρίτο βήμα, που αν δεν γίνει θα χαθούν και τα δύο προηγούμενα αποτελεί μέγα άλμα προς την απελευθέρωση όχι μόνο της τηλεόρασης, αλλά και της αγοράς από τους αετονύχηδες.
Εγώ αναφέρομαι σε απλά γεγονότα που έχουν επιβεβαιωθεί στην πράξη. Πάλι από δημοσίευμα εφημερίδας, στις 3 Νοεμβρίου 2005 από την «Ελευθεροτυπία»: «Από την πρωθυπουργική απειλή συντριβής των νταβατζήδων με έναν αυστηρό νόμο περί βασικού μετόχου φτάσαμε χτες σε μία άνευ όρων υποχώρηση της Κυβέρνησης η οποία έγινε με τη διαδικασία του κατεπείγοντος για να περιοριστούν οι εντυπώσεις από το φιάσκο. Ψήφισε τελικά η Κυβέρνηση έναν αντισυνταγματικό νόμο, υπακούοντας στις συστάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Κατάπιε κατεπειγόντως το επιχείρημα και έβαλε στο ψυγείο το άρθρο 14, παρ. 9 του Συντάγματος, το οποίο ορίζει ότι η ιδιότητα του ιδιοκτήτη μέσου μαζικής ενημέρωσης είναι ασυμβίβαστη με την ιδιότητα του ιδιοκτήτη εταιρείας που αναλαμβάνει προμήθειες στο Δημόσιο»
Θέλω να κλείσω, λοιπόν, τη συναινετική μου πρόταση προς την Αντιπολίτευση και προς Κυβέρνηση, κύριε Υπουργέ.
Προς την Αντιπολίτευση πρώτα. Διάβασα στο «Βήμα» στις 18 Νοεμβρίου του 2014 το εξής: «Θέμα βασικού μετόχου επαναφέρει η Νέα Δημοκρατία σύμφωνα με τους άξονες συνταγματικής αναθεώρησης, που παρουσίασε στην αρμόδια κομματική επιτροπή της Νέας Δημοκρατίας ο επικεφαλής της -και νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας- κ. Προκόπης Παυλόπουλος. Σύμφωνα με τον ίδιο η Νέα Δημοκρατία προτίθεται να επαναφέρει στη διαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης τις διατάξεις περί βασικού μετόχου του άρθρου 14, παρ 9 του Συντάγματος».
Τότε αυτό δεν κατέστη δυνατό να γίνει. Δεν μας άφησε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Όμως, σύμφωνα με τον κ. Παυλόπουλο, δικαιώθηκε αυτή η πολιτική. Ο κ. Παυλόπουλος επικαλείται τη μεταγενέστερη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου του 2008, σύμφωνα με την οποία δικαιώθηκε στη συντριπτική του πλειοψηφία ο νόμος της Κυβέρνησης Καραμανλή, πλην του σημείου για τα συγγενικά πρόσωπα. Τολμήστε, λοιπόν, προχωρήστε. Θα είναι πραγματικά ένα συναινετικό βήμα για τη βελτίωση της Ραδιοτηλεόρασης στην Ελλάδα
(Ο δημοσιογράφος Νάσος Αθανασίου είναι βουλευτής Αττικής του ΣΥΡΙΖΑ)