Θα ήθελα να θυμίσω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ της Αντιπολίτευσης σχολίαζε την επένδυση του Ελληνικού με κλαυθμούς και οδυρμούς ενώ τώρα υπάρχουν πανηγυρισμοί και ιαχές γιατί ξαφνικά η επένδυση του Ελληνικού είναι υπέρ του δημοσίου συμφέροντος.
Το συνολικό ύψος της επένδυσης είναι 8 δισεκατομμύρια, δηλαδή, 2,4% συνεισφορά στο ΑΕΠ, 14 δισεκατομμύρια ευρώ φόροι, εβδομήντα πέντε χιλιάδες θέσεις εργασίας σε πλήρη ανάπτυξη της επένδυσης, 1,5 δισεκατομμύριο έργα υποδομών, δύο χιλιάδες στρέμματα μητροπολιτικό πάρκο, εξακόσια στρέμματα κοινόχρηστοι χώροι και χώροι πρασίνου και ένα χιλιόμετρο παραλίας ελεύθερης πρόσβασης. Αυτή είναι η επένδυση για την οποία συζητάμε σήμερα και μάλιστα στην Ελλάδα της κρίσης, στην Ελλάδα της ανεργίας, στην Ελλάδα της υποεπένδυσης και της ύφεσης.
Και είναι αδιανόητο ότι ενώ συζητάμε για τη ναυαρχίδα ουσιαστικά των ελληνικών επενδύσεων με τα προφανή μεγάλα οικονομικά και κοινωνικά οφέλη και οφέλη για τις τοπικές κοινωνίες να έχουμε χάσει τόσον χρόνο. Γιατί; Γιατί εσείς τορπιλίζατε συστηματικά αυτήν τη ναυαρχίδα των επενδύσεων και γιατί εσείς ακυρώνατε κάθε προσπάθεια να σταλεί ένα αξιόπιστο μήνυμα στο εξωτερικό ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα φιλική ως προς τις επενδύσεις μόνο και μόνο για να χτυπήσετε την προηγούμενη Κυβέρνηση. Και δεν διστάσατε να πληγώσετε την ελληνική οικονομία και να δυσκολέψετε έτσι ακόμα περισσότερο τη ζωή των Ελλήνων.
Γιατί είναι πλέον γνωστό ότι τρέφεστε από τη διαιώνιση των προβλημάτων και όχι από την επίλυσή τους. Αυτή είναι η πιο, αν θέλετε, κυνική εκδοχή της πρακτικής που σας διακρίνει. Βεβαίως, η αγάπη σας για την εξουσία, πλέον, υπερνικά τα ιδεολογήματα τα οποία δήθεν υπηρετούσατε ως Αντιπολίτευση και έτσι φαίνεται ότι μία νέα αυταπάτη έχει αποκαλυφθεί και μια νέα πολιτική κυβίστησή σας ολοκληρώνεται σήμερα.
Και έχω μόνο να πω το εξής: Αφού ήταν που ήταν να την κάνετε την πολιτική κυβίστηση δεν την κάνατε τουλάχιστον ενάμιση χρόνο νωρίτερα να μην είχαν χαθεί τόσα έσοδα για το ελληνικό δημόσιο και να είχαν βρει δουλειά νωρίτερα τα πολλά άνεργα και ικανά παιδιά στην Ελλάδα;
Αλλά δεν το κάνατε και δεν το κάνατε, γιατί αναζητούσατε ένα φύλο συκής. Κι έτσι πριν από τέσσερις μήνες, υπό τη δαμόκλεια σπάθη των δανειστών, επιτέλους υπογράψατε το περίφημο MoU και τώρα η επένδυση ξανάγινε καλή επένδυση. Διότι κάθε υποχώρησή σας, ακόμα κι όταν είναι λογική, όπως στην προκείμενη περίπτωση, πρέπει πάντοτε να περιβάλλεται από ένα ψέμα.
Παρά την κυβίστησή σας, δυστυχώς, η ιδεοληψία σας και η ανικανότητά σας εξακολουθούν να δημιουργούν προβλήματα στην επένδυση και αντί να επιταχύνετε τις λύσεις των προβλημάτων, ούτως ώστε να ξεκινήσουν επιτέλους τα έργα, κάνετε ό,τι κάνετε πάντα: χρονοτριβείτε και η Κυβέρνηση συνεχίζει αυτόν τον εγκληματικό παραλογισμό, που είναι ο κάθε Υπουργός να έχει τη δική του ατζέντα, ο Πρωθυπουργός να μην παρεμβαίνει και να μην βάζει μια τάξη στα πράγματα. Κι έτσι πάλι τα μικροκομματικά και ιδεοληπτικά συμφέροντα σας δυναμιτίζουν την όποια προοπτική ανάκαμψης δίνουν οι επενδύσεις στην ελληνική οικονομία. Και το χειρότερο όλων, παρά τις δεσμεύσεις και τις διακηρύξεις σας, έχετε καταντήσει το Ελληνικό έναν χώρο αποθήκης ψυχών με συνθήκες, οι οποίες είναι απαράδεκτες, έως απάνθρωπες, μια εστία μόλυνσης, μια υγειονομική βόμβα, μια εστία παραβατικότητας η οποία απειλεί, όχι μόνο τους κατοίκους της περιοχής, απειλεί τους ίδιους τους πρόσφυγες και τους μετανάστες.
Σας καλούμε, λοιπόν, έστω και τώρα, την ύστατη στιγμή, να αντιμετωπίσετε αυτό το τεράστιο πρόβλημα, το οποίο εσείς με τη στάση σας, δυστυχώς, συνεχώς επιδεινώνετε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε αντίθεση με εσάς, εμείς δεν θα ακολουθήσουμε αυτόν τον δρόμο. Εμείς δεν θα κάνουμε αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση. Στην προκειμένη περίπτωση εμείς πάντοτε ψηφίζαμε και στηρίζαμε και θα ψηφίσουμε και θα στηρίξουμε την επένδυση του Ελληνικού. Και αυτή είναι μια στάση διαχρονική, είναι μια στάση συνεπής. Το κάναμε πριν, το κάνουμε τώρα και θα το κάνουμε και αύριο, όταν θα είμαστε κυβέρνηση. Γιατί; Διότι εμείς όντως πιστεύουμε ότι οι επενδύσεις -όπως αυτή- και η ιδιωτική πρωτοβουλία και η επιχειρηματικότητα είναι ο δρόμος, ο οποίος θα οδηγήσει την Ελλάδα έξω από τη κρίση, ο οποίος θα φέρει ανάπτυξη. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος!
Αν δεν αυξήσουμε τον εθνικό μας πλούτο, το μόνο που θα συνεχίσουμε να κάνουμε, είναι αυτό που κάνετε εσείς: να αναδιανέμετε τη φτώχεια και τη μιζέρια. Δεν υπάρχει, λοιπόν, καμιά αμφιβολία ότι η σημερινή επένδυση συνιστά μια πολύ σημαντική εξέλιξη, μια θετική εξέλιξη στην Ελλάδα της κρίσης. Φωτίζει τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει η πατρίδα μας για να ξεφύγει οριστικά από την κρίση και να ξαναμπεί σε μια πορεία προόδου.
Κι εμείς δεν σκοπεύουμε να κάνουμε αυτό που κάνετε εσείς. Εμείς θέλουμε να ξανασταθούν οι Έλληνες στα πόδια τους. Δεν θα τους βάζουμε τρικλοποδιές και μετά θα καθόμαστε να κλαίμε όταν τους βλέπουμε να πέφτουν.
Σήμερα αισθάνομαι ότι υπάρχει κάτι, το οποίο μας δίνει μια ουσία, ένα περιεχόμενο, μια ελπίδα πραγματική: Ότι η χώρα μας μπορεί να αξιοποιήσει τα πλεονεκτήματά της και τις δεξιότητες της και να πάει παρακάτω κι ότι είναι εφικτό να ακολουθήσουν κι άλλες επενδύσεις -μικρές, μεγάλες- που θα ενισχύσουν την ελληνική οικονομία και θα στηρίξουν έμπρακτα τους αδύναμους και ιδιαίτερα τους άνεργους νέους. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Τώρα, βέβαια, αν κανείς κοιτάξει γύρω, σήμερα, εδώ μέσα, θα νομίζει ότι έχουμε μνημόσυνο. Διότι αυτή είναι η ατμόσφαιρα και στα κυβερνητικά έδρανα, αλλά και στα έδρανα της συμπολίτευσης. Και βεβαίως, έχετε μνημόσυνο, γιατί θρηνείτε όλα αυτές τις εξαγγελίες, τις οποίες δεν μπορέσατε να πραγματοποιήσετε. Θρηνείτε όλα τα ψέματα, τα οποία έχουν γίνει απολύτως φανερά. Θρηνείτε γιατί κάνατε μια επένδυση, την οποία κατακρίνατε, ενδεχομένως, γιατί έναν χρόνο μετά τις τελευταίες εκλογές, πορευτήκατε κατά τα πρότυπα του «τραβάτε με κι ας κλαίω».
Είπαμε είναι γλυκιά η εξουσία. Οφείλω, λοιπόν, να σας αναγνωρίσω, όμως, ότι το μόνο πεδίο, στο οποίο βελτιώνεστε είναι οι δεξιότητές σας στο να κρατιέστε γερά στις καρέκλες σας. Και ανοίγετε νέους ορίζοντες, ακόμα και για το άθλημα της ενόργανης γυμναστικής ή αν θέλετε, να χρησιμοποιήσουμε θρησκευτικούς όρους που τελευταία δεν αρέσουν στους περισσότερους από εσάς: δίνετε ένα νέο περιεχόμενο στην έννοια του θεομπαίχτη.
Και κλείνω, κύριε Πρόεδρε και ευχαριστώ για την ανοχή σας.
Εγώ θα σας πω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι έχω και μικρές και μεγάλες προσδοκίες από την επένδυση του Ελληνικού. Έχω μικρές προσδοκίες από εσάς, γιατί η ανικανότητα σας και η ιδεοληψία σας δεν έχει τελειωμό. Έχω, όμως, μεγάλες προσδοκίες απ' αυτήν την επένδυση, γιατί, κατά την άποψή μου, μπορεί να σηματοδοτήσει ένα μνημόσυνο του λαϊκισμού, ένα μνημόσυνο του ψέματος, της ενοχοποίησης της επιχειρηματικότητας, ένα μνημόσυνο του ηθικού πλεονεκτήματος της Αριστεράς και επιτέλους, να μας πάει παρακάτω, σε έναν κόσμο ο οποίος είναι κανονικός, σε έναν κόσμο της κοινής λογικής. ( Η οικονομολόγος-νομικός Άννα Μισέλ Ασημακοπούλου είναι βουλευτής Β΄. Αθηνών της ΝΔ)