Ανδρέας Λοβέρδος: Ο ΟΠΑΠ και το νέο τζογάρισμα

Για όσους γνωρίζουν, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, είναι σημαντική η συμπεριφορά μιας Πολιτείας απέναντι στον πτωχό πολίτη, σε αυτόν, δηλαδή, που επτώχευσε και οικονομικά είναι νεκρός. Διότι όσο είναι πτωχός, ούτε μπλοκάκι μπορεί να εκδώσει για την παροχή μιας υπηρεσίας, ούτε ένα ευρώ δεν μπορεί να του κατατεθεί σε μια τράπεζα, καθώς κατάσχεται αμέσως. Είναι ένας οικονομικά νεκρός άνθρωπος.


Όπως λένε κάποιες στατιστικές, που δεν πολυεμπιστεύομαι, αλλά τις διαβάζω, το σύνολο των πτωχών στην Ελλάδα είναι τριακόσιες πενήντα χιλιάδες. Θεωρώ αδύνατον να είναι το 12% του οικονομικώς ενεργού πληθυσμού. Πάντως, αν δούμε πόσα χρόνια κρατάει η διεκπεραίωση μιας υπόθεσης πτωχεύσεως και τους θανάτους χωρίς να έχει διεκπεραιωθεί η όλη διαδικασία κ.λπ., άνετα, τρέχοντας πίσω στις δεκαετίες, μπορεί να καταγράψουμε πολύ μεγάλο αριθμό. Δεν έχω υπόψη μου κάποιο στατιστικό στοιχείο και δεν ξέρω αν υπάρχει και κάτι τέτοιο έγκυρο.

Πάντως, γνωρίζω -όπως γνωρίζουμε όλοι- ότι είναι αναπτυξιακό στοιχείο, πέραν του στοιχείου της δικαιοσύνης απέναντι στους ανθρώπους, να διαρρυθμιστεί σωστά η τύχη απέναντι στους συμπολίτες μας που επτώχευσαν και έχουν χάσει τη ζωή τους μέσα από την οικονομική τους πτώχευση. Η δεύτερη ευκαιρία για τον πτωχό είναι μια πάρα πολύ μεγάλη δυνατότητα που δίνουμε στους ανθρώπους να επανέλθουν, να ξανακερδίσουν τη ζωή τους. Όμως, και στην οικονομία της χώρας μπορεί να δοθεί μια ώθηση αναπτυξιακή από ορισμένους ανθρώπους που επανέρχονται στην οικονομική ζωή.

Την τύχη του πτωχού, την επάνοδό του, υπό την έννοια αυτή, στην οικονομική ζωή του τόπου -που ξαναλέω, αφορά τον ίδιο και την οικονομία- υπογραμμίζει η εισηγητική έκθεση. Σωστά. Όμως, εμφανίζεστε, κυρίες και κύριοι της Πλειοψηφίας, να θεωρείτε ότι με αυτές τις παρεμβάσεις των άρθρων 1 έως 13 λύσαμε τα προβλήματα. Δεν είναι έτσι.

Εμείς θα ψηφίσουμε τις διατάξεις. Έχουν θετικά στοιχεία. Όμως, πρέπει να γίνει συνείδηση στην Αίθουσα ότι αντιμετωπίζετε το θέμα μόνο από μια πτυχή του, δηλαδή από εκείνη του εν στενή εννοία Πτωχευτικού Δικαίου. Η τύχη, όμως, του πτωχού είναι προϊόν πολλών συνιστωσών, που αφορούν το δίκαιο.
Είναι, λόγου χάρη, προϊόν και της ποινικής του αντιμετώπισης. Μία είναι η αυτεπάγγελτη δίωξη, αλλά πολλές οι ενδεχόμενες μηνύσεις των πιστωτών. Ατέρμονες διαδικασίες, με δαπάνες δικαστικές, χρόνια πολλά, πρώτος βαθμός, δεύτερος βαθμός και εκκρεμότητα. Μια λογική θα έλεγε ότι μια είναι η δίκη και επί καταδολίευσης των δανειστών μία η καταδίκη και τέλος. Εδώ, όμως, δεν τελειώνουμε. Η εκκρεμότητα του ανθρώπου αυτού που κηρύχθηκε πτωχός είναι διαρκής, υπό την έννοια ότι είναι πολυετής. Τον τελειώνεις.

Ακόμη, είναι και θέμα ΚΕΔΕ. Δεν είναι θέμα είσπραξης δημοσίων εσόδων; Εάν έχεις μια περίπτωση όπου πτώχευσε η εταιρία και κάνεις εξωλογιστικό έλεγχο και του ρίχνεις 10 εκατομμύρια ευρώ, 5 εκατομμύρια ευρώ, 2 εκατομμύρια ευρώ, 800 χιλιάδες, ανάλογα με το τι θα του καταλογίσεις, τον βοηθάς να σηκώσει κεφάλι; Τον έχεις τελειωμένο.

Και επειδή αυτή είναι μια κατάσταση που αντέχει στα χρόνια -γιατί αν δείτε τις αλλαγές, μιλάμε για το 2007 και μετά, το 2011 και την παρούσα, που είναι σε θετική κατεύθυνση, ξαναλέω, αλλά δεν λύνει το πρόβλημα- μην έχετε την αυταπάτη ότι με την παρέμβαση που γίνεται σήμερα, δίνεται η δεύτερη ευκαιρία στον πτωχό ή αποκτά η οικονομία, μέσα από τη διαρρύθμισή των θεμάτων του πτωχού, εκείνη την ώθηση που θα μπορούσε να της δώσει αν πράγματι είχαμε μια ολομέτωπη προσπάθεια επίλυσης του συγκεκριμένου προβλήματος.

Όταν έχω τις αγορεύσεις μου μπροστά μου και κοιτάω τι έχω πει για τα αναπτυξιακά θέματα τα χρόνια αυτά που ταλαιπωρείται η Ελλάδα, σε όλες μου τις παρεμβάσεις τις σχετικές, στα μέτρα που αναφέρω -λόγου χάρη μια πραγματική αλλαγή του συστήματος αδειοδότησης των επιχειρήσεων, όχι αυτή που έγινε, που δεν πρόκειται να εφαρμοστεί νωρίτερα από τα μέσα του 2018, ούτε, όμως, και η προηγούμενη του 2013 που δεν εφαρμόστηκε ποτέ- μια πραγματική αντιμετώπιση των προβλημάτων για να υπάρξει ανάπτυξη στη χώρα και επίλυση επιμέρους προβλημάτων είναι και αυτή του Πτωχευτικού. Δυστυχώς, είναι μονομερής η αντιμετώπιση και δεν θα φέρει λύση.
Εάν η Κυβέρνηση ήταν συντονισμένη, θα μπορούσε να επιτεθεί στο πρόβλημα ολομέτωπα, από όλες τις πτυχές του, και με συναρμοδιότητα συγκεκριμένων Υπουργών να προσπαθήσει να το τιθασεύσει. Αλλά σε ποιο θέμα η Κυβέρνηση εμφανίζεται συντονισμένη;

Εδώ, κυρίες και κύριοι της Πλειοψηφίας, είχαμε πριν από λίγες μέρες τον Πρωθυπουργό να μιλά -στη Γερμανία νομίζω- για 22,5% ανεργία και την ίδια ώρα την Υπουργό Εργασίας να αναφέρει ότι εκατόν είκοσι πέντε χιλιάδες άνθρωποι αμείβονται με 100 ευρώ. Είχαμε τον Πρωθυπουργό να λέει ότι έχει η Ελλάδα τη διακριτική ευχέρεια και το δικαίωμα να κάνει την επιδοματική πολιτική που αποφασίζει και τον Υπουργό των Οικονομικών την ίδια ώρα, εκτός συνόρων να λέει ότι ήταν λάθος που δεν συντονιστήκανε οι κυβερνώντες με τους δανειστές.

Πάμε τώρα στο θέμα της τροπολογίας που αφορά την αναστολή για ένα χρόνο της κατάργησης των μειωμένων φορολογικών συντελεστών στα νησιά. Να πω τον Μάιο του 2016, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, τι έλεγε ο Πρωθυπουργός, όταν με ομιλία του ενίσχυε τη νομοθετική πρωτοβουλία της Κυβέρνησης με μέτρα, μεταξύ των οποίων κι αυτό; Έλεγε ότι η Κυβέρνηση, με τις παρεμβάσεις της, προστατεύει τους αδυνάτους, διότι μοιράζει τα βάρη, καθώς ανήκει στην αρμοδιότητά της να το κάνει όταν αναλογικά -ανάλογα με τη δύναμη του καθενός- διανέμει τα βάρη. Αυτό έλεγε. Έλεγε, δηλαδή, ότι κι αυτό το μέτρο είναι στο πλαίσιο των μέτρων που με συνείδηση δικαίου και κοινωνικής δικαιοσύνης επιβάλλει η Κυβέρνηση.
Κι έρχεστε τώρα να πείτε ότι την αναστέλλετε την εφαρμογή. Δεν την καταργείτε, όπως υποσχεθήκατε την περασμένη βδομάδα, αλλά την αναστέλλετε για έναν χρόνο, όπως διευκρινίζει και η τροπολογία σας.

Και το λέτε σε εμάς; Εμείς φέραμε τις ρυθμίσεις αυτές για τους μειωμένους συντελεστές σε όλα τα νησιά. Και παρ' όλη την κρίση, στα δικά μας χέρια τέτοια αλλαγή δεν έγινε. Γίνεται στα δικά σας. Και πρέπει να σκεφτείτε τι είναι αυτά που λέγατε στους πολίτες και τι είναι αυτά που τελικά κάνετε.
Όλα τα υποσχεθήκατε. Τούτο δω μάλιστα και ως Κυβέρνηση το υποσχόσασταν και το πήρατε πίσω. Αναστολή φέρνετε και όχι κατάργηση. Και, μάλιστα, για ορισμένα μόνο νησιά είναι η αναστολή αυτή και όχι για όλα. Και κομπορρημονείτε σε βάρος της κοινής λογικής. Δίχως συστολή προσποιείστε τους ευεργέτες.
.
Έχω, κυρίες και κύριοι της Πλειοψηφίας, τις τελευταίες δυο-τρεις εβδομάδες κάνει επανειλημμένες αναφορές σε ένα θέμα διαφθοράς. Αυτό αφορά όχι την ιδιωτικοποίηση του ΟΠΑΠ, την οποία εψήφισα, ούτε θέματα του ΟΠΑΠ γενικώς, που έχω υποστηρίξει την άμυνα του ΟΠΑΠ απέναντι στη μονομερή αύξηση της εναντίον του φορολογίας, παρά τη σύμβαση που έχει υπογραφεί. Δεν είμαι αντίπαλος ούτε της ιδιωτικοποίησης ούτε των όρων που αυτή προβλέπει. Είμαι, ωστόσο, φανατικά απέναντι στην καζινοποίηση της χώρας, κάτι που δεν θέλατε, κάτι που η προηγούμενη διοίκηση της Επιτροπής Παιγνίων το είχε απομακρύνει ως εκδοχή, κάτι που και οι προηγούμενες -με ηπιότερα μέσα, βέβαια- διοικήσεις της Επιτροπής Παιγνίων το είχαν απομακρύνει ως εκδοχή. Και έρχεται ο δικός σας άνθρωπος...

ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ: Είναι ψηφισμένος νόμος, δικός σας.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Άλλο το παιχνίδι και άλλο οι όροι του και η κατάργηση των περιορισμών, αγαπητέ συνάδελφε.

.
Εδώ έχουμε ένα ζήτημα διαφθοράς, ένα ζήτημα για το οποίο έπρεπε να έχετε πάρει θέση ως Κυβέρνηση. Λείπει ο κ. Παπαγγελόπουλος αλλά θα τον ενημερώσω και προσωπικά. Είναι ένα ζήτημα που αφορά κατάργηση περιορισμών για την προστασία των οικογενειών.

Είναι ένα ζήτημα, για το οποίο σας εκθέτει ο Αντώνης Στεργιώτης, ο άνθρωπος που είχατε διορίσει εσείς στην Επιτροπή Παιγνίων.
Ο κανονισμός που εξέδωσε το καλοκαίρι του 2015 ανατρέπεται. Από ποιον; Από μια διοίκηση της Επιτροπής Παιγνίων με πρόεδρο, που, εμφανιζόμενος στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, πέρασε στην αντίπερα όχθη και είπε ότι όλα αυτά τα παιχνίδια προκαλούν εθισμό, αποδεχόμενος μια επιστημονική εισήγηση. Και λίγες μέρες μετά κατήργησε όλους τους περιορισμούς.

Αυτό το θέμα, κύριε Πρόεδρε, είναι ανοικτό. Κι εκείνο που θα αποτελέσει το πιο δυνατό χαστούκι σ' όσους οργάνωσαν αυτήν την επίθεση εναντίον της ελληνικής οικογένειας, είναι η εφαρμογή του. Ο κανονισμός ισχύει. Σε λίγο θα αρχίσει το παιχνίδι να παίζεται. Εκεί η Πλειοψηφία θα έλθει αντιμέτωπη με την ελληνική οικογένεια, με τους ανθρώπους και με τις ευθύνες της.
(Ο καθηγητής του Συνταγματικού Ανδρέας Λοβέρδος είναι πρώην υπουργός, βουλευτής Αθηνών και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος ΠΑΣΟΚ).

 

Προσθήκη σχολίου

Βεβαιωθείτε ότι εισάγετε τις (*) απαιτούμενες πληροφορίες, όπου ενδείκνυται. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.

Πολυμέσα

Cookies make it easier for us to provide you with our services. With the usage of our services you permit us to use cookies.
Ok Decline