Μπορούμε πλέον με ασφάλεια να διαπιστώσουμε ότι μετά από δύο χρόνια, μετά από τόσους διαλόγους επί διαλόγων, μελέτες επί μελετών και βεβαίως τα γνωστά ατελείωτα «μπρος – πίσω» της Κυβέρνησης, με τις συνεχιζόμενες βεβαίως αναβολές και τροποποιήσεις, δυστυχώς αποδεικνύεται ότι η Κυβέρνηση είτε δεν θέλει είτε δεν μπορεί να παρέμβει στην παιδεία με κάποιον άλλο τρόπο, πέρα από αυτόν που μας έχει συνηθίσει και δυστυχώς διακρίνει και το παρόν σχέδιο νόμου.
Δεν θα μακρηγορήσω και δεν θα σταθώ στο ζήτημα βεβαίως της αποσπασματικότητας και της λογικής «σκούπας» ή της φανερής διάθεσης σχεδόν σε κάθε άρθρο να χαϊδέψει πάλι τα γνωστά αφτιά δεκάδων δυνητικών ψηφοφόρων της και να εξυπηρετήσει τις μικροπολιτικές σκοπιμότητες.
Θα σταθώ σε έναν άλλο τρόπο, σε μία άλλη διάσταση της νομοθέτησης της Κυβέρνησης. Είναι η απουσία επικοινωνίας ανάμεσα στην ηγεσία και την υπηρεσία, η έλλειψη συνεννόησης ανάμεσα στα Υπουργεία για ένα σημαντικό ζήτημα, που προφανώς λόγω έλλειψης χρόνου δεν έχει αναδειχθεί όσο θα έπρεπε.
Πρόκειται, κύριε Υπουργέ, για τη σύνδεση του τουρισμού με την τριτοβάθμια
εκπαίδευση.
Με το άρθρο 26 προχωράτε στην ίδρυση τμημάτων τουριστικών σπουδών σε δύο πανεπιστήμια: στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου με έδρα τη Χίο και στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς. Εγώ θα σας πω ότι καλώς το πράττετε. Η αναβάθμιση της ποιότητας του τουριστικού προϊόντος έχει άμεση σχέση με την εκπαίδευση. Αυτό μας βρίσκει σύμφωνους. Και μόνο τη διεθνή εμπειρία κάποιος να δει, θα διαπιστώσει ότι η επένδυση στο ανθρώπινο δυναμικό αποτελεί τη βασική προτεραιότητα.
Ξεχάσατε, όμως, κύριε Υπουργέ, ότι η προηγούμενη κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας – ΠΑΣΟΚ με τον ν. 4316/2014 επί υπουργίας του κ. Λοβέρδου, ο οποίος είναι παρών, είχε προχωρήσει στη θεσμοθέτηση δύο τμημάτων τουριστικών σπουδών, το ένα στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, με έδρα τη Ρόδο, και το άλλο στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, με έδρα το Ρέθυμνο. Τα τμήματα αυτά μαζί με το αντίστοιχο στο Πανεπιστήμιο της Θράκης για την προώθηση των τουριστικών σπουδών είχαν μια ιδιαιτερότητα: Ήταν αγγλόφωνα προπτυχιακά τμήματα τα οποία απευθύνονταν σε αλλοδαπούς φοιτητές εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Συνέδεαν, λοιπόν, τη λειτουργία τους με την καταβολή διδάκτρων. Μπορούσαν δηλαδή σε έναν βαθμό δεδομένων των οικονομικών συνθηκών να αυτοχρηματοδοτούνται, να καλύπτουν τα έξοδα λειτουργίας τους χωρίς να επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό και βεβαίως χωρίς να προσθέτουν επιπλέον βάρη στα πανεπιστήμια.
Το κυριότερο, όμως, είναι ότι η φιλοσοφία της λειτουργίας τους είχε έναν πολύ συγκεκριμένο στόχο: να γίνει η προμετωπίδα ή αν θέλετε η βιτρίνα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης για την προσέλκυση αλλοδαπών φοιτητών των Βαλκανίων και της ευρύτερης Μεσογείου, κάτι που αποτελεί νομίζω διακηρυγμένο και εν πολλοίς υλοποιημένο στόχο γειτονικών μας χωρών.
Και βεβαίως ποιος καλύτερος τομέας για να υλοποιηθεί αυτός ο στόχος, πέρα από τον τουρισμό, το συγκριτικό πλεονέκτημα, τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας;
Τον Μάιο του 2015 στο πρώτο νομοσχέδιο που η τότε Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και Ανεξαρτήτων Ελλήνων είχε δώσει προς διαβούλευση προβλεπόταν βέβαια η κατάργησή τους, όπως θα θυμάστε.
Το γεγονός ότι η συγκεκριμένη διάταξη αποσύρθηκε οφείλεται αποκλειστικά στην αντίδραση των πολιτών εκείνων των κοινωνιών, αλλά και στην αντίδραση των Βουλευτών της Μείζονος Αντιπολίτευσης, της Νέας Δημοκρατίας. Τότε είχαμε καταθέσει μια ερώτηση μαζί με είκοσι οκτώ άλλους συναδέλφους, την υπ' αριθμόν 2139/2015, την οποία καταθέτω στα Πρακτικά μαζί με την απάντηση του Υπουργείου.
Στην απάντηση, λοιπόν, που μας είχε δώσει η τότε ηγεσία του Υπουργείου –αν θυμάμαι καλά, ήταν επί υπουργίας του κ. Μπαλτά- αναφερόταν ότι η ευθύνη για τη μη υλοποίηση των τμημάτων αυτών ανήκει στην προηγούμενη Κυβέρνηση, δηλαδή στην Κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ, η οποία δήθεν δεν προχώρησε στην έκδοση των σχετικών διαταγμάτων, κάτι το οποίο βεβαίως είναι αναληθέστατο, διότι ο συγκεκριμένος νόμος δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ στις 24-12-2014, δηλαδή μία εβδομάδα πριν από την προκήρυξη των εκλογών, τις οποίες είχε προκαλέσει τότε ο ΣΥΡΙΖΑ λόγω της καταψήφισης κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας για εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Θα ήθελα, κύριε Υπουργέ, να σας θέσω το εξής αυτονόητο ερώτημα: Αν η προηγούμενη κυβέρνηση επέδειξε -όπως απαντήθηκε στην τότε ερώτηση-, ολιγωρία για μία εβδομάδα που δεν εκδόθηκαν τα προεδρικά διατάγματα –ξέρετε πολύ καλά ότι αυτό ήταν αδύνατο-, τότε πώς χαρακτηρίζετε το γεγονός ότι δύο χρόνια μετά η παρούσα Κυβέρνηση δεν έχει προχωρήσει στη συγκεκριμένη διαδικασία όσον αφορά τα προεδρικά διατάγματα;
Και το δεύτερο αυτονόητο ερώτημα είναι: Θέλετε, επιτέλους, αυτά τα τμήματα, κύριε Υπουργέ; Θα ήθελα μια απάντηση. Πιστεύετε στην αναγκαιότητα ίδρυσής τους;
Πιστεύετε στην αναγκαιότητα ίδρυσης ξενόγλωσσων προπτυχιακών τμημάτων, τα οποία θα προσελκύσουν φοιτητές από το εξωτερικό, θα βοηθήσουν οικονομικά τα πανεπιστήμια και θα αναβαθμίσουν τον ρόλο και το κύρος τους; Και αν ναι, γιατί δεν προχωράτε στην υλοποίησή τους;
Θα ήθελα μια καθαρή απάντηση και να τοποθετηθείτε επί του θέματος.
(Ο δικηγόρος Γιάννης Κεφαλογιάννης είναι βουλευτής Ρεθύμνης της ΝΔ).