Κώστας Τριανταφυλλάκης: Ιατρική: Από τις ουτοπίες στα μεγάλα επιτεύγματα

Για τον Καθηγητή Χειρουργικής Γιάννη Παπαδημητρίου είχα ακούσει πολλά προτού ακόμα τον συναντήσω. Και είχα ακούσει ύμνους από συναδέλφους του γιατρούς.

Ο Γιάννης Παπαδημητρίου συγκαταλέγεται μεταξύ των 24 κορυφαίων χειρουργών στον κόσμο!
Εκανε την πρώτη μεταμόσχευση ήπατος στην Ελλάδα. Πραγματοποίησε άπειρες, δύσκολες και πολύπλοκες, επεμβάσεις. Εσωσε χιλιάδες ζωές. Μάζεψε αμέτρητες διακρίσεις. Εγραψε 12 βιβλία και 400 επιστημονικά άρθρα!

Εχοντας όλα αυτά κατά νού, αισθανόμουν ένα δέος την πρώτη φορά που πήγα να τον γνωρίσω στο γραφείο του, στο Νοσοκομείο Ερρίκος Ντυνάν.
Συνάντησα έναν ευγενέστατο και γλυκύτατο άνθρωπο, σεμνό (έως συνεσταλμένο θα έλεγα), ο οποίος με υποδέχθηκε μ' όλη την απλότητα του κόσμου.
Σηκώθηκε από τη θέση του και ήρθε και κάθισε απέναντί μου. Σ' εκείνη την πρώτη συνάντηση, μιλήσαμε για υπηρεσιακά θέματα. Ζήτησα τις συμβουλές του.

«Ο,τι χρειαστείς θα είμαι στη διάθεσή σου», μου είπε. Δεν ήταν μια φράση της στιγμής. Στην πορεία αποδείχθηκε οτι το εννοούσε.
Ενώ με αποχαιρετούσε, συμφωνήσαμε στο επόμενο ραντεβού μας, να μιλήσουμε για λογοτεχνία!

Γιατί ο Καθηγητής Γιάννης Παπαδημητρίου, δεν είναι μόνον ένας εξαιρετικός γιατρός! Τα τελευταία χρόνια μας απέδειξε οτι είναι και ένας εξαιρετικός λογοτέχνης.
Αφορμή για αυτό το σημείωμα αποτελεί το τελευταίο του βιβλίο «Ιατρική: Από τις ουτοπίες του Παρελθόντος στα Μεγάλα Σύγχρονα Επιτεύγματα».

Είχα την τιμή να είμαι παρών στην πρώτη παρουσίαση του βιβλίου.
Κατ' αρχήν να διευκρινίσω οτι πρόκειται για ένα βιβλίο γραμμένο με τη σοφία ενός γιατρού και την δεξιοτεχνία ενός λογοτέχνη.

Σύντομο, μόλις 170 σελίδες, δομημένο μαεστρικά σε 17 αυτόνομα κεφάλαια, πραγματεύεται θέματα από την διαχρονική πορεία της χειρουργικής μέχρι την Κλωνοποίηση, την Βελτίωση των χαρακτηριστικών του ανθρώπου και τα συστήματα παροχής υγείας.
Δύσκολα θέματα, αλλά ο Καθηγητής Γιάννης Παπαδημητρίου έχει το ταλέντο να τα κάνει να φαίνονται ενδιαφέροντα για τον απλό πολίτη. Και να τον παρακινεί να διαβάσει το βιβλίο!

Δεν είναι ένα βιβλίο ιατρικής, αλλά ένα ταξίδι στην ιατρική από τις απαρχές της και την Ιπποκράτειο ιατρική, μέχρι το μέλλον!
Γιατί ο Γιάννης Παπαδημητρίου δεν ασχολείται μόνο με τις «ουτοπίες» του παρελθόντος και τα επιτεύγματα του παρόντος, αλλά φιλοσοφεί και αναλογίζεται το μέλλον της ιατρικής και της ανθρωπότητας!

Είναι ένα ταξίδι ζωής που συνοδεύεται από τον ούριο άνεμο της αισιοδοξίας.
Ο Καθηγητής Γιάννης Παπαδημητρίου έχοντας αναλώσει μια ζωή για να γίνει η ζωή μας καλύτερη, δεν μπορούσε παρά να είναι αισιόδοξος για αυτά που έρχονται. Αισιόδοξος, αλλά και προβληματισμένος!

Σημειώνω μια πρότασή του που στέλνει μήνυμα αισιοδοξίας σε όσους μάχονται με την επάρατη νόσο: «το ερώτημα δεν είναι εάν, αλλά πότε θα καταπολεμηθεί ριζικώς ο καρκίνος». Οταν η φράση αυτή λέγεται από τον Καθηγητή Γιάννη Παπαδημητρίου αποκτά ιδιαίτερη αξία.
Εντυπωσιακά είναι τα συμπεράσματά του στο κεφάλαιο που αναλύει τα προβλήματα της «Γήρανσης», όπου μεταξύ άλλων επισημαίνει οτι μέσα στα επόμενα χρόνια, μέχρι το 2050, η «γήρανση» θα «αποτελεί πια ένα υπό έλεγχο πρόβλημα», ενώ το προσδόκιμο της επιβίωσης είναι ενδεχόμενο να εκτοξευθεί στα 130 χρόνια!

Στο Κεφάλαιο 15 προσεγγίζει ένα πολύ σημαντικό θέμα, όπως είναι η βελτίωση των χαρακτηριστικών του ανθρώπου, είτε αυτά είναι φυσικά, είτε ψυχικά, είτε ακόμα και διανοητικά!
Στο τελευταίο Κεφάλαιο πραγματεύεται τα συστήματα παροχής υπηρεσιών υγείας υποβάλλοντας το καίριο ερώτημα «ποιοί είναι αυτοί που θα καρπωθούν τα αποτελέσματα των κοστοβόρων ανακαλύψεων των Ιατροβιολογικών Επιστημών, οι λίγοι ή οι πολλοί;»

Στην παρουσίαση του βιβλίου υπήρξε μια συνάντηση και συζήτηση μεταξύ των κορυφαίων της Ιατρικής Επιστήμης, ο πρώην Πρύτανης του ΕΚΠΑ Χρήστος Κίττας, η Ομότιμη Καθηγήτρια Ιατρικής Μερόπη Σπυροπούλου, ο Καθηγητής Ψυχιατρικής Γιώργος Χριστοδούλου και ο Καθηγητής Καρδιολογίας Διονύσιος Κόκκινος. Ηταν μια σύναξη σοφών και μια συζήτηση υψηλού επιπέδου.

Ολοι οι ομιλητές μίλησαν εγκωμιαστικά για το άνθρωπο, δάσκαλο, γιατρό, επιστήμονα, αλλά και Λογοτέχνη πλέον Γιάννη Παπαδημητρίου, ενώ αναφέρθηκαν με πολλή αγάπη και στον φύλακα άγγελό του, την σύζυγό και συνοδοιπόρο ζωής την Καθηγήτρια Αναισθησιολογίας Λίλα Παπαδημητρίου.
Ακούγοντας αυτούς τους σπουδαίους ανθρώπους, μελαγχόλησα απορώντας γιατί δεν αξιοποιούμε αυτή τη συσσωρευμένη γνώση, εμπειρία, εξειδίκευση για να βελτιώσουμε το σύστημα παροχής υγείας της χώρα μας και το έχουμε παραδώσει στα χέρια μαθητευόμενων μάγων και κομματικών στελεχών που δεν γνωρίζουν την τύφλα τους και παίζουν με τις ζωές μας.

 

Προσθήκη σχολίου

Βεβαιωθείτε ότι εισάγετε τις (*) απαιτούμενες πληροφορίες, όπου ενδείκνυται. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.

Πολυμέσα

Cookies make it easier for us to provide you with our services. With the usage of our services you permit us to use cookies.
Ok Decline