Κώστας Ιορδανίδης: H «λαμπρά απομόνωσις»

Σ​​τα χρόνια της ακμής της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, είχε σταδιακώς διαμορφωθεί μια πολιτική αντίληψη περιορισμένης εμπλοκής στο επίπεδο των διεθνών σχέσεων, που είχε ονομασθεί κατά την ηχηρή ρητορική της περιόδου «λαμπρά απομόνωσις». Eνας Τιτάνας της βρετανικής πολιτικής, ο λόρδος Σόλσμπερι, ήταν ο τελευταίος εκφραστής της, και τελικώς το 1904, όταν συνομολογήθηκε η «Εγκάρδια Συνεννόηση» με τη Γαλλία, εγκατελείφθη οριστικώς.

Στη χώρα του παιδικού πολιτικού θεάματος, από την οποία δεν λείπουν η σκληρότητα και η απερισκεψία –ο λόγος φυσικά για την Ελλάδα–, διάφορες κυβερνήσεις στα χρόνια της μεταπολιτεύσεως επεχείρησαν να θέσουν σε εφαρμογή μια παρωδία πολιτικής «λαμπράς απομονώσεως». Κατ' αρχάς ο Ανδρέας Παπανδρέου της πρώτης περιόδου, που, διαφοροποιούμενος από το ΝΑΤΟ, έθετε αστερίσκους στα ανακοινωθέντα της Συμμαχίας σε θέματα αφορώντα τα πυρηνικά, συντασσόταν με τα ριζοσπαστικά καθεστώτα των Αράβων εναντίον του Ισραήλ, συγκροτούσε μέτωπο με ηγέτες των Αδεσμεύτων και άλλα πολλά παρόμοια και επιζήμια και φαντασμαγορικά.

Και επρώτευσε ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Ιανουαρίου 2015 και έγινε πρωθυπουργός ο Αλέξης Τσίπρας και απείλησε κατ' όναρ την οικονομική τάξη της Ευρώπης και όταν τελικώς ευρέθη στο χείλος του κρημνού, συνεπορεύθη αρμονικότατα με τους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ενωση και φυσικά με την Ουάσιγκτον.

Από την παιδική αυτή ασθένεια επλήγη και η Νέα Δημοκρατία, παραλαμβάνοντας τη σκυτάλη της «λαμπράς απομονώσεως», και αρνήθηκε προχθές να επικυρώσει τη συμφωνία εντάξεως της «Βόρειας Μακεδονίας» –πλέον– στο ΝΑΤΟ, αφού προηγουμένως απεφάνθη ότι δεν θα επιτρέψει την ένταξη αυτής της χώρας στην Ε.Ε.

Βεβαίως, όταν η Ν.Δ. αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας, δεν είναι δυνατόν να διανοηθεί κανείς ότι η Ελλάς δεν πρόκειται να συμμετάσχει σε άσκηση ΝΑΤΟϊκή επειδή στη συμφωνία των Πρεσπών αναγνωρίσθηκε από την Ελλάδα η μακεδονική γλώσσα και η ιθαγένεια. Ούτε ότι στη διάρκεια αδήλου τέλους των διαπραγματεύσεων Βρυξελλών και Σκοπίων θα ήταν δυνατόν να ασκήσει το δικαίωμα της αρνησικυρίας, για τους προαναφερθέντες λόγους, εάν η χώρα αυτή πληροί τις εκάστοτε προϋποθέσεις της ενταξιακής διαδικασίας.

Περί όλων αυτών έχουν γνώση οι εταίροι μας στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε. και δυσανασχετούντες επιδεικνύουν κατανόηση ή ανοχή. Οχι πως είναι βέβαια άψογοι και εχέφρονες οι ίδιοι. Είναι απλώς κατά πολύ ισχυρότεροι. Και όταν από το βήμα της Βουλής οι όποιοι αγορεύοντες αρχίσουν να ασκούν και κυβερνητική πολιτική, τότε οι εταίροι αναλαμβάνουν ρόλο «παιδαγωγού» και επιβάλλουν επιτίμια, ανάλογα με την έκταση του προηγηθέντος παραπτώματος. Παιδαγωγοί και νήπια. Ωστόσο, στα φοιτητικά μας χρόνια μάθαμε από τον Πλάτωνα πως όταν ο Αθηναίος νομοθέτης Σόλων επισκέφθηκε την Αίγυπτο, το σοφό ιερατείο τον υποδέχθηκε με την προσφώνηση «Ω

Σόλων, Σόλων! Ελληνες αεί παίδες έστε». Μόνον που οι σοφοί της Αιγύπτου εξαφανίσθηκαν από προσώπου Γης. Κραταιές αυτοκρατορίες –Ρωμαϊκή και Οθωμανική– κατέρρευσαν. Και ως παίδες ατακτούντες πορευόμεθα, υφιστάμενοι τα επιτίμια των παιδαγωγών. Εχουν τα νήπια αντοχές. Αλλά και γηράσκοντες παλιμπαιδίζουμε.

Προσθήκη σχολίου

Βεβαιωθείτε ότι εισάγετε τις (*) απαιτούμενες πληροφορίες, όπου ενδείκνυται. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.

Πολυμέσα

Cookies make it easier for us to provide you with our services. With the usage of our services you permit us to use cookies.
Ok Decline