Συγχαρητήρια πρώτα από όλα και πάνω από όλα στον Πρόεδρο της Βουλής, ο οποίος στηρίχθηκε σχεδόν απ' όλο το Σώμα –καθολική ήταν η στήριξη στο πρόσωπό του-, κάτι που ανεβάζει, αυξάνει, μεγεθύνει κατά πολύ τις δικές του ευθύνες.
Τέλος, οφείλω όπως τα έκανα όλα τα χρόνια της πολιτικής μου διαδρομής να ευχηθώ στην Κυβέρνηση «καλή επιτυχία».
Κύριε Πρόεδρε, πραγματικά θέλω να πιστεύω ότι οι εκλογές της 7ης Ιουλίου θα αποτελέσουν ορόσημο. Είναι μία ελπίδα μου αυτή, πρώτον, γιατί καταργήθηκε, σταμάτησε, διακόπηκε με την επιλογή του κυρίαρχου ελληνικού λαού, μια περίοδος όπου κυριάρχησε η αναποτελεσματικότητα, ο λαϊκισμός, η ανικανότητα και η δημαγωγία, τεσσεράμισι ολόκληρα χρόνια συνεχών κυβερνητικών αποτυχιών, αλλά και θεσμικών εκτροπών, για να είναι κάποιοι στην εξουσία. Είναι αυτό που έλεγα όλα αυτά τα χρόνια ότι η Ελλάδα χρειάστηκε να περάσει –μόνη χώρα από τις χώρες που χτύπησε η κρίση- δεύτερη φάση κρίσης, με την επιδίωξη κάποιων να γίνουν κυβέρνηση, πράγμα που και κατάφεραν.
Κάποια από τα λόγια τους ακούστηκαν και χθες εν περιλήψει στην Εθνική Αντιπροσωπεία, αλλά ευτυχώς πια είναι λόγια που δεν διαμορφώνουν πλειοψηφικούς, κοινοβουλευτικούς ισχυρισμούς.
Ο δεύτερος λόγος που μου δημιουργεί βάσιμες ελπίδες ότι έχουμε γυρίσει σελίδα είναι ότι αν κοιτάξει κανείς στην Αίθουσα διαπιστώνει αμέσως ότι οι πολιτικοί θίασοι που αναδείχθηκαν από την κρίση και λόγω της κρίσης, δεν είναι πια εδώ. Και αυτό είναι πάρα πολύ θετικό και δημιουργεί εύλογες ελπίδες.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, οι Ελληνίδες και οι Έλληνες δεν αντέχουν άλλες πολιτικές τοξίνες και ζητούν επιτακτικά να γυρίσει ο τόπος σελίδα οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά. Αυτή την κρίσιμη ώρα λοιπόν, οι μεγαλοστομίες, οι μεγαλοευχίες, οι διακηρύξεις αόριστων προθέσεων καθώς και τα ευχολόγια πρέπει να είναι εκτός τόπου και χρόνου.
Θέλω να αναφερθώ στα λόγια της Κυβέρνησης, των Υπουργών και του Πρωθυπουργού στις προγραμματικές δηλώσεις τις οποίες ακούμε, με τα δικά μας λόγια αντιμετωπίζοντάς τις, γιατί όταν συζητάμε επί προγραμματικών δηλώσεων, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, λόγια αντιπαρατίθενται σε λόγια, δεν υπάρχουν πράξεις ακόμα απέναντι στις οποίες να τοποθετηθεί η Αντιπολίτευση.
Από την Τρίτη όμως, αρχίζει ο διάλογος ή και οι συγκρούσεις που θα αφορούν κυβερνητικό έργο πια και την κριτική της Αντιπολίτευσης.
Ξεκινάω με λίγα λόγια αναφερόμενος στις δηλώσεις του Πρωθυπουργού, κάνοντας κριτική σε μία του φράση. Ολοκληρώνοντας την πολιτική προσέγγιση της δικής του Κυβέρνησης μίλησε για νέο πατριωτισμό. Έχω πει και σε συναδέλφους μου στον Γιάννη Μανιάτη, έχω πει και σε φίλους πολιτικούς από το παρελθόν, στον Μίμη Ανδρουλάκη, έχω πει και σε συντρόφους τον πρώτο καιρό της Κυβέρνησης της Προεδρίας Γιώργου Παπανδρέου ότι δεν υπάρχουν νέοι και παλιοί πατριωτισμοί. Πατριωτισμός είναι ένας, ούτε προοδευτικός είναι, ούτε αντιδραστικός είναι, ούτε ο παλιότερος είναι, ούτε πεπαλαιωμένος είναι και φυσικά δεν είναι νέος. Νεοπατριώτης ως όρος είναι άγνωστος στην ελληνική γλώσσα.
Γι' αυτό τον λόγο ας κοιτάξουμε ο καθένας πώς υπηρετεί την εθνική γραμμή και ας αφήσουμε αυτούς τους χαρακτηρισμούς, που τους έχουμε ακούσει πάρα πολλές φορές, στην ελληνική πολιτική ζωή, αλλά δεν λένε τίποτα.
Και μια και μιλάω για πατριωτισμούς, θέλω να κάνω μια αναφορά στο Σκοπιανό στο λεγόμενο «Μακεδονικό». Είναι άδικη η κριτική ότι αλλάξατε γνώμη και από το «α» πήγατε στο «ω». Όμως, σας μιλάει ένας πολιτικός εκ μέρους ενός κόμματος που δεν κατέβηκε στα συλλαλητήρια, που όταν μας κάνανε ερώτηση εάν θα πάμε, εμείς λέγαμε «όχι». Και σας μιλάει και ένας πολιτικός εκ μέρους ενός πολιτικού κόμματος που δεν είπε στον ΣΥΡΙΖΑ ότι έκανε την αλλαγή για να κερδίσει τη μη περικοπή της προσωπικής διαφοράς και έδωσε το Μακεδονικό.
Εμείς δεν τα είπαμε αυτά γι' αυτό έχουμε δυο φορές το δικαίωμα να σας πούμε ότι μπορεί να μην πήγατε από το «α» έως το «ω», αλλά θυμόμαστε πάρα πολύ καλά τον Αρχηγό σας και νυν Πρωθυπουργό να λέει ότι η Συμφωνία των Πρεσπών παράγει αποτελέσματα από τη στιγμή που κυρώθηκε –αληθές-, αλλά να λέει και ότι η πορεία της χώρας αυτής προς την Ευρωπαϊκή Ένωση θα έχει εμπόδιο τη Συμφωνία των Πρεσπών και θα έχει αφετηρία η δική σας Κυβέρνηση να βελτιώσει κάποιους όρους της.
Αυτά τα λέγατε και τα στελέχη σας και οι Βουλευτές σας ήταν μπροστάρηδες στα συλλαλητήρια και στις πορείες. Είστε υποχρεωμένοι να ακούσετε κριτική και θα την ακούσετε. Φαίνεται ότι με ελαφρά πηδηματάκια εγκαταλείπετε εκείνες τις θέσεις και εμείς θα σας το λέμε. Επαναλαμβάνω, ποιοι; Εμείς, που ούτε στις πορείες πήγαμε ούτε κατηγορήσαμε την τότε Κυβέρνηση ότι συναλλάσσεται για να κερδίσει τη μη περικοπή της προσωπικής διαφοράς στις συντάξεις.
Δεύτερον, συμφωνούμε με τις φοροαπαλλαγές, με τη μείωση του ΕΝΦΙΑ. Συμφωνούμε με τις νέες ρυθμίσεις για τις εκατόν είκοσι δόσεις. Θα δούμε, όμως, το συγκεκριμένο ή τα συγκεκριμένα σχέδια νόμου για να καθορίσουμε τη στάση μας.
Συμφωνούμε, όμως, και με την κριτική –την άκουσα από τον Γιάνη Βαρουφάκη και είναι σωστό- ότι για την προκαταβολή του 100% του φόρου για την επόμενη οικονομική χρήση δεν είπατε λέξη. Και αυτή η 100% προκαταβολή είναι καταστροφή για ελεύθερους επαγγελματίες και επιχειρήσεις.
Όπως, επίσης, δεν είπατε λέξη –και το υπογράμμισε η κυρία Γεννηματά αυτό εχθές- για την άθλια επιλογή της Κυβέρνησης Τσίπρα να περάσει όλη την περιουσία του ελληνικού Δημοσίου για έναν αιώνα στους ξένους.
Τρίτον, κύριε Πρωθυπουργέ και αγαπητοί και αγαπητές συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, Υπουργοί και μη, τα μέτρα στα οποία προαναφέρθηκα και είπα ότι συμφωνούμε, αλλά περιμένουμε να δούμε τα σχέδια νόμων –και συμφωνούν και άλλοι όχι μόνο εμείς- πώς συμβιβάζονται με την εγκατάλειψη του στόχου, που για εσάς ήταν άμεσος, της μείωσης των πρωτογενών πλεονασμάτων στο 2%; Πώς θα βγει η εξίσωση; Πώς θα γίνουν όλα αυτά στο 2019 και το 2020, ενώ για το 2019 και για το 2020 τα πρωτογενή πλεονάσματα θα παραμείνουν κατά τις υπογραφές του κ. Τσίπρα; Η εξίσωση αυτή δεν βγαίνει.
Αναφέρθηκαν συνάδελφοι επί πολύ πάνω στο θέμα αυτό. Εγώ αγορεύω απορών πώς θα γίνει αυτό. Έχετε εκπλήξεις στην πορεία αυτού του οικονομικού έτους; Θα ανοίξετε φύλλο, για το οποίο δεν μας έχετε προειδοποιήσει και μας το πάτε αλλιώς; Αν δεν υπάρχει κάτι τέτοιο, προοπτική να γίνει αυτό το οποίο εχθές ανέφερε ο Πρωθυπουργός δεν υπάρχει καμιά.
Και αν κανείς υπολογίσει στο σκεπτικό του και έξω από την Αίθουσα που είναι βαριά, έξω, εκεί που μιλάμε στα μέσα ενημέρωσης, που ο λόγος είναι ευκολότερος, αν μας πείτε ότι με τους ρυθμούς ανάπτυξης που θα φέρουν οι επενδύσεις και η μείωση των φόρων θα τα καταφέρετε αυτά, οφείλω να σας πω –εγώ χρησιμοποιούσα τον όρο στην προηγούμενη Βουλή ότι η χώρα χρειάζεται «σοκαριστικούς» ρυθμούς ανάπτυξης- ότι για να γίνουν αυτά που λέτε και η εξίσωση να παραμείνει ακέραιη, χρειάζεστε «συγκλονιστικούς» ρυθμούς ανάπτυξης. Πώς θα προκύψουν αυτοί οι ρυθμοί τις επόμενες ημέρες, εβδομάδες και μήνες;
Στο πλαίσιο της νύξης μου για τα οικονομικά να επισημάνω ότι θα είμαστε ως Κίνημα Αλλαγής, ως ΠΑΣΟΚ στην πρωτοπορία ενός αγώνα να έχουμε κάποια θετική ρύθμιση για τους μικρομολογιούχους, οι οποίοι εμπιστεύθηκαν το ελληνικό κράτος και έχασαν τα χρήματά τους.
Θετική ήταν η αναφορά του Πρωθυπουργού στα απορρίμματα. Αρνητικό είναι που δεν μας είπε πώς. Πόσες κυβερνήσεις δεν έχουν αναφερθεί σε αυτό το θέμα που ταπεινώνει την Ελλάδα, την Ελλάδα που αυτοεξευτελίζεται κυρίως στις τουριστικές περιοχές; Αυτό είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για τη χώρα. Όχι για την εικόνα της, αλλά για την οικονομία της. Είναι μία πρόκληση με οικονομική αποδοτικότητα τεράστια, αρκεί να παρέμβει κανείς επιθετικά. Με απλές αναφορές ότι θα γίνει καλή διαχείριση του θέματος, προοπτική δεν υπάρχει.
Για το άσυλο δεν θέλω να πω, δεν έχω χρόνο. Ό,τι είπε η κυρία Γεννηματά με εκφράζει: ανομία, παραεμπόριο, ναρκωτικά, θλίψη, αυτά πρέπει να τελειώνουν.
Σας μεταφέρω ολόκληρη τη φράση κατοίκων ή επαγγελματιών της περιοχής που λειτουργεί η ΑΣΟΕ, το Οικονομικό Πανεπιστήμιο, ένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια της χώρας. «Είναι απαράδεκτο να μπαίνουν πίσω από τα κάγκελα οι έμποροι αυτοί που είναι απ' έξω και να κοροϊδεύουν την Αστυνομία που προσπαθεί να επιβάλει την τάξη. Είναι απαράδεκτες εικόνες αυτές.» Αυτό πρέπει να σταματήσει. Ναι, στην ελεύθερη διακίνηση των ιδεών προφανώς, όχι σε αυτήν την άθλια κατάσταση που έχει επικρατήσει όχι μόνο τα τελευταία χρόνια που παροξύνθηκε, αλλά που υπάρχει εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Αυτό πρέπει να τελειώνει.
Δεν έχω αυταπάτες. Ήμουν Υπουργός Παιδείας, όταν κατελήφθη επί Πρυτανείας Φορτσάκη η Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Αθηνών με τον δικό μας νόμο, της Κυβέρνησης Παπανδρέου, εν ισχύI. Η Αστυνομία δεν παρενέβαινε. Ο νόμος το επέτρεπε. Η Αστυνομία δεν παρενέβαινε. Κι όταν με τον τότε Πρωθυπουργό αποφασίσαμε να την καλέσουμε, τότε οι καταληψίες την κοπάνησαν. Κάποιος τους το σφύριξε και έφυγαν.
Δεν φτάνει η επάνοδος σε εκείνον τον νόμο. Χρειάζονται και άλλες παρεμβάσεις, ώστε να είναι αποτελεσματική η νομοθεσία. Μην επαναπαυόμαστε σε κλισέ, τα οποία δεν λύνουν το πρόβλημα και θα εκθέσουν την Εθνική Αντιπροσωπεία, τουλάχιστον εκείνους που λένε ότι αυτό το πρόβλημα πρέπει να τελειώνει.
Τελευταίο θέμα που αφορά τις προγραμματικές δηλώσεις, το έχω ζήσει μαζί με άλλους ελάχιστους Βουλευτές και του ΣΥΡΙΖΑ. Προπαραμονή της διάλυσης της Βουλής, ημέρα Πέμπτη -Παρασκευή διαλύθηκε η Βουλή και από Σάββατο περάσαμε σε προεκλογική περίοδο-, ήρθε στη Βουλή το σχέδιο νόμου που αφορά τον νέο Ποινικό Κώδικα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Αυτό είναι ένα έργο που άρχισε από την εποχή του Χάρη Καστανίδη. Άλλαξε η νομοπαρασκευαστική Επιτροπή πάρα πολλές φορές. Κατέληξαν οι άνθρωποι σε ορισμένες αλλαγές πάρα πολύ καλές και χρήσιμες, κυρίως η σύγχρονη αντιμετώπιση και ρύθμιση θεμάτων που σχετίζονται με το οικονομικό έγκλημα και επειδή ντρεπόταν ο Υπουργός και η Κυβέρνηση για αυτές τις καλές τους παρεμβάσεις, τις κάλυψαν με χίλια άρθρα.
Ήρθα εδώ. Ήταν πιο πολλοί εδώ οι της Επιτροπής που κάθονταν σε αυτές τις καρέκλες, ήταν περισσότεροι από τους Βουλευτές της Πλειοψηφίας, η Νέα Δημοκρατία απείχε και ήμουν εγώ μέσα που κατήγγειλα και έφυγα. Ζήτησα από την Κυβέρνηση δέκατη φορά -δέκατη φορά!- να εφαρμόσει κάτι που ένας ανώτατος Εισαγγελέας με είχε συμβουλεύσει, γιατί μου έλεγε πως θέλει διάλογο το θέμα και απαντούσα -είμαι εν ενεργεία δικηγόρος- ότι υπάρχουν διατάξεις μέσα που πρέπει να ψηφιστούν, είναι καλές. Είπε: «Απομονώστε αυτές, κάντε ένα σχέδιο νόμου για αυτές, να ψηφίσετε αυτές και το άλλο να το κουβεντιάσετε, γιατί δεν ξέρετε τι έχει μέσα και τι ακριβώς ψηφίζετε.».
Ήρθαν οι αποφυλακίσεις –όχι οι ειδήσεις περί αποφυλακίσεων που είχαν πολλές φορές και δόσεις υπερβολής, οι πραγματικές αποφυλακίσεις- να δείξουν ότι η Κυβέρνηση έσφαλε. Μάλιστα, στην πράξη νομοθετικού περιεχομένου, που νομίζω ότι και ο τότε Υπουργός Οικονομικών είχε υπογράψει, υπήρχε τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα. Δυο τρεις μέρες μετά από αυτήν την Ολομέλεια της ντροπής υπήρξε τροποποίηση από την ίδια την Κυβέρνηση. Και τώρα που κοιτούσα για μια υπόθεση που χειρίζεται το γραφείο μου είδα σε μια διάταξη ότι υπάρχει αυτή και η αντίθετή της από κάτω. Προφανώς, ξέχασαν να βγάλουν τη μία από τις δύο, λόγω της σπουδής.
Αυτά είναι απαράδεκτα και δεν έπρεπε να έχουν γίνει. Γι' αυτό είναι απολύτως απαραίτητο να ξανασυζητήσουμε τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν και όχι με διαδικασίες κατεπείγοντος. Θα έρθουν εδώ οι αλλαγές, θα τις συζητήσουμε. Δεν είναι πια κώδικες που τους παίρνεις ή τους αφήνεις. Κατά το άρθρο 76 του Συντάγματος μπορείς να κουβεντιάσεις. Θα είναι σχέδιο νόμου, αλλά θα μας δώσετε χρόνο. Δεν θα κάνουμε πράγματα για τα οποία όποιος τα ψηφίσει θα έχει να αντιμετωπίζει μετά την κριτική του ελληνικού λαού. ( Ο Ανδρέας Λοβέρδος είναι βουλευτής του ΚΙΝΑΛ, πρώην υπουργός και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος).