Διονυσία- Θεοδώρα Αυγερινοπούλου

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε σήμερα περί της κυρώσεως με νόμο τεσσάρων συμβάσεων για την έρευνα και την εξόρυξη υδρογονανθράκων, οι οποίες ήρθαν στη Βουλή εντός μιας σύντομης διαδικασίας και χωρίς να παρουσιαστούν οι περιβαλλοντικές διαστάσεις αυτών των συμφωνιών, πέρα από μία σύντομη ανάλυση των σχετικών άρθρων τους.

Στην Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Προστασίας Περιβάλλοντος της Βουλής θα ζητήσουμε από την Κυβέρνηση να μας παρουσιάσει τις περιβαλλοντικές διαστάσεις μόλις δοθεί η ευκαιρία και σύντομα.

Θεωρώ πάντως ότι δεν υπάρχει τεχνολογία εξόρυξης υδρογονανθράκων στην θάλασσα μηδενικού περιβαλλοντικού ρίσκου και γι' αυτό οι συμβαλλόμενες εταιρείες θα πρέπει να έχουν αντικειμενική ευθύνη σε περίπτωση περιβαλλοντικού ατυχήματος, ακόμα και σε περίπτωση σεισμού και άλλων φυσικών και ανθρωπογενών καταστροφών.
Δεν θα ήθελα να συζητήσω επί μηδενικής βάσεως, δηλαδή για το εάν θα έπρεπε να προχωρήσουμε στη διερεύνηση ή στις εξορύξεις υδρογονανθράκων, καθώς η εξόρυξη υδρογονανθράκων φαίνεται να αποτελεί μία αδιάλειπτη επιλογή της χώρας μας κατά τα τελευταία χρόνια.

Αντιθέτως, θα ήθελα να προσεγγίσω το θέμα από μία διαφορετική οπτική γωνία και να μιλήσω για το τι μπορούμε να κάνουμε για να μειώσουμε τις επιπτώσεις από τη διερεύνηση, εξόρυξη και χρήση υδρογονανθράκων στην κλιματική αλλαγή. Υπάρχει τρόπος με τον οποίο οι εξορύξεις να μπορούν να συνάδουν με τη μετάβαση σε μία οικονομία χαμηλού άνθρακος και να μην διαταράξουν μακροπρόθεσμα τουλάχιστον το ίδιο το κλίμα. Πώς; Αν βαδίσουν χέρι-χέρι με την παράλληλη, εκτεταμένη και υποχρεωτική χρήση τεχνολογιών δέσμευσης και αποθήκευσης του διοξειδίου του άνθρακος καθώς επίσης και τεχνολογιών μετατροπής του σε άλλα υλικά.

Η προσέγγισή μου ίσως ξενίζει, όμως η εκτεταμένη εφαρμογή των τεχνολογιών δέσμευσης, αποθήκευσης και μετατροπής του διοξειδίου του άνθρακος είναι ο καθοριστικός παράγων που διεθνώς θα φέρει την αλλαγή στους όρους της συμβολής της εξόρυξης υδρογονανθράκων στην κλιματική αλλαγή και εν γένει στην αντιστροφή της έως τώρα βέβαιης πορείας μας προς την αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη.
Και εξηγώ: Το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής δημιουργείται λόγω της υπερβολικής συγκέντρωσης πρωτίστως του διοξειδίου του άνθρακος και δευτερευόντως και άλλων αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα. Το διοξείδιο του άνθρακος εκλύεται στην ατμόσφαιρα τόσο με φυσικές διεργασίες όσο και με τεχνητές ανθρωπογενείς, κυρίως μέσω των εξορύξεων, της καύσης πετρελαίου, της εξόρυξης και καύσης λιγνίτη, τις χερσαίες, θαλάσσιες και εναέριες μεταφορές, αλλά και άλλες ενέργειες.

Όπως η φύση παράγει διοξείδιο του άνθρακος έτσι και το αφαιρεί από την ατμόσφαιρα με τη μετατροπή του σε οξυγόνο κυρίως μέσα από τα πράσινα μέρη των φυτών. Αντιστοίχως και ο άνθρωπος όπως τεχνητά παράγει διοξείδιο του άνθρακος και το εκλύει στην ατμόσφαιρα έτσι, αφενός με την εκτεταμένη δενδροφύτευση, αποκαθιστώντας τα χαμένα δάση, και αφετέρου με τη χρήση νέων τεχνολογιών μπορεί και να το αφαιρέσει από την ατμόσφαιρα και να επαναφέρει τη σωστή ισορροπία στην ποσότητα που συναντάται το διοξείδιο του άνθρακος στην ατμόσφαιρα, δηλαδή να αποκαταστήσει το επιθυμητό ισοζύγιο, το οποίο δεν διαταράσσει πλέον το κλίμα και τις λοιπές φυσικές διεργασίες.

Η ανάπτυξη τεχνικών για την αφαίρεση της εξέχουσας ποσότητας, δηλαδή της ποσότητας που βρίσκεται πάνω από τα φυσικά και απαραίτητα επίπεδα παρουσίας του διοξειδίου του άνθρακος στην ατμόσφαιρα για να διατηρηθεί η ζωή στη γη, θα έλυνε κατά το μεγαλύτερο μέρος το πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής. Σχετικές τεχνολογίες υπάρχουν και η υιοθέτησή τους θα επιτρέψει στην Ελλάδα να υποστηρίξει με καινοτομία και υψηλή φιλοδοξία τη μετάβαση της οικονομίας μας σε μία οικονομία χαμηλού ή και ουδέτερου άνθρακος και παράλληλα βέβαια με την κατάργηση των λιγνιτικών μονάδων, οι οποίες θα στερέψουν μία βασική πηγή έκλυσης του διοξειδίου του άνθρακος και αυτό θα γίνει έως το 2028, καθώς βέβαια και την αύξηση της συμβολής των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στο ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας.

Η δέσμευση του διοξειδίου του άνθρακος από την ατμόσφαιρα μπορεί να κινηθεί προς δύο διαφορετικές κατευθύνσεις, δηλαδή είτε προς την αποθήκευσή του είτε προς τη μετατροπή του σε άλλα υλικά. Μάλιστα η δέσμευση και αποθήκευση του άνθρακος συνδέεται ευθέως με τις εξορύξεις υδρογονανθράκων καθώς στην περίπτωση της γεωλογικής, όπως ονομάζεται, αποθήκευσης του διοξειδίου του άνθρακος μία από τις κύριες επιλογές που θεωρείται κατάλληλη για την αποθήκευση είναι η αποθήκευση στα εξαντλημένα πεδία φυσικού αερίου και πετρελαίου. Η διοχέτευση του διοξειδίου του άνθρακος στο υπέδαφος βοηθάει και τις ίδιες τις εταιρείες εξόρυξης για την ανάκτηση του πετρελαίου. Έτσι, σε αυτήν την περίπτωση οι εταιρείες εξόρυξης θα έπρεπε να αναλάβουν αυτήν την υποχρέωση δέσμευσης και αποθήκευσης του διοξειδίου του άνθρακος και αυτήν την υποχρέωση θα πρέπει και εμείς να τη νομοθετήσουμε.
Υπάρχουν ήδη εφαρμοσμένα σχετικά παραδείγματα, αλλά και τα δικά μας πανεπιστήμια και τα ερευνητικά κέντρα ως κέντρα αριστείας και οι δικές μας επιχειρήσεις θα έπρεπε να αναλάβουν αυτόν τον ρόλο.

Υπάρχει μάλιστα και μία σχετική νομοθεσία, αλλά ελλιπής, η υπ' αριθμόν 48416/2037/2011 Κοινή Υπουργική Απόφαση με την οποία ενσωματώθηκε στο εθνικό δίκαιο η Ευρωπαϊκή Οδηγία 2009/31 και στην οποία καθορίζονται για πρώτη φορά στο ελληνικό δίκαιο οι προϋποθέσεις τόσο ως προς τις άδειες εξερεύνησης με σκοπό την επιλογή τόπων αποθήκευσης όσο και ως προς τις άδειες αποθήκευσης του διοξειδίου του άνθρακος.

Τώρα θα πρέπει με νέα νομοθεσία να προσθέσουμε και την υποχρεωτικότητα της ανάπτυξης ανάλογων τεχνολογιών και εφαρμογών δέσμευσης και αποθήκευσης ποσοτήτων διοξειδίου του άνθρακος, που θα υπολογίζεται με ειδική μαθηματική φόρμουλα που ο νομοθέτης και η επιστήμη θα καθορίσει.
Επιπροσθέτως μπορούμε να εισηγηθούμε την επιβολή υποχρέωσης επένδυσης για την ανάπτυξη τεχνολογιών μετατροπής του διοξειδίου του άνθρακος σε άλλα υλικά, όπως για παράδειγμα με τις κατάλληλες τεχνολογίες το διοξείδιο του άνθρακος μπορεί να δεσμευτεί και να μετατραπεί σε εναλλακτικό καύσιμο, σε μέταλλα ή άλλα χημικά.

Ιδίως τα συνθετικά καύσιμα θα μπορούσαν να έχουν βιομηχανικές εφαρμογές, αλλά και χρήση ως καύσιμα οχημάτων, καύσιμα δηλαδή κίνησης. Αυτά θα είναι πολύ σημαντικά, διότι αν καταφέρουμε να κάνουμε αυτό το μεγάλο επίτευγμα, θα φέρουμε και το οριστικό τέλος στην ανάγκη περαιτέρω εξορύξεων και στην οικονομία του πετρελαίου. Υπάρχουν σχετικά ερευνητικά προγράμματα από πολλά κράτη, όπως στις Ηνωμένες Πολιτείες ή Αυστραλία, αλλά επίσης και από πολυμερείς οργανισμούς, όπως ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, αλλά και η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση. Έτσι, λοιπόν, πολιτικά πρέπει να στηρίξουμε τις συγκεκριμένες προσπάθειες. Η εκτεταμένη χρήση αυτών των πρακτικών μπορεί να κάνει την οικονομία μας κλιματικά ουδέτερη, αλλά και να προσφέρει και αρνητικό πρόσημο στον άνθρακα αν απορροφάται από την ατμόσφαιρα περισσότερο διοξείδιο του άνθρακος απ' αυτό που θα παράγεται.

Κλείνοντας, αυτή η μετάβαση στη μετα-οικονομία του αρνητικού άνθρακος, θα πρέπει να είναι μια πολιτική υποχρέωση δική μας. Γι' αυτόν τον λόγο και ζητώ σήμερα, με αυτήν την αφορμή της συζήτησης, να ζητήσουμε από μια Κυβέρνηση που κάθε μέρα αποδεικνύει ότι ακούει τις περιβαλλοντικές και κλιματικές ανησυχίες και έχει παρουσιάσει ήδη ένα ηγετικό και φιλόδοξο πρόγραμμα για την επίτευξη της αναχαίτισης της κλιματικής αλλαγής, να νομοθετήσουμε σε άμεσο χρονικό διάστημα την υποχρεωτικότητα των επενδύσεων σε τεχνολογίες δέσμευσης, αποθήκευσης και μετατροπής του διοξειδίου του άνθρακος και κάθε σχετική σύμβαση, όπως η σημερινή, εξόρυξης υδρογονανθράκων να συνοδεύεται από αντίστοιχα έργα μείωσης του άνθρακος από την ατμόσφαιρα. ( Η βουλευής Ηλείας Θεοδώρα- Αναστασία Αυγερινοπουλου είναι νομικόε και περιβαλλοντολόγος)

Προσθήκη σχολίου

Βεβαιωθείτε ότι εισάγετε τις (*) απαιτούμενες πληροφορίες, όπου ενδείκνυται. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.

Πολυμέσα

Cookies make it easier for us to provide you with our services. With the usage of our services you permit us to use cookies.
Ok Decline