Μάριος Σαλμάς: Ο Κυρ. Μητσοτάκης και η εφαρμογή της ιδεολογίας του

«Αισίως, είναι ο εικοστός προϋπολογισμός που έχω την τιμή να παίρνω τον λόγο να αποτυπώσω μερικές σκέψεις στη Βουλή.


Κάθε χρόνος που περνάει -και αυτό ισχύει για όλους μας- μέσα μας μένει για ποιον λόγο παίρνουμε τον λόγο και το Βήμα σ' αυτή τη συζήτηση, που είθισται πάντα η συζήτηση αυτή του προϋπολογισμού να αποτελεί και μία ψήφος εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση.
Πέραν αυτού, όμως, αυτή τη φορά θα ψηφίσω αυτό τον προϋπολογισμό, γιατί θεωρώ ότι είναι στον σωστό δρόμο. Άρα, έχει και θέμα ουσίας. Και ποιος είναι ο σωστός δρόμος;

Ένας προϋπολογισμός πρέπει να στοχεύει στην ανάπτυξη. Και κρίνεται από τα αποτελέσματα της ανάπτυξης, άρα πρέπει όσοι έσπευσαν να είναι βιαστικοί στο να επικρίνουν την Κυβέρνηση να κάνουν λίγο υπομονή, ώστε τα μέτρα τα οποία ελήφθησαν το προηγούμενο πεντάμηνο και μερικά εξ αυτών λίγες μέρες πριν να έχουν ένα turn over, να έχουν μία επίπτωση όταν θα εφαρμοστούν.

Ακούω πολλούς συναδέλφους να κάνουν κριτική σε μέτρα και το φορολογικό νομοσχέδιο, τα οποία ακόμη δεν τα είδαμε καν στις χρήσεις που θα εφαρμοστούν, δηλαδή στη χρήση του 2020, που θα τη δούμε στις φορολογικές δηλώσεις του 2021. Ή ακόμα, στη χρήση του 2019, που θα τη δούμε στα αποτελέσματα του πρώτου εξαμήνου του 2020. Επομένως, θέλει υπομονή και να στηρίξουμε όλοι μαζί την Κυβέρνηση.
Ήμουν από αυτούς που όταν πρωτοεξελέγη ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015 είχα το θάρρος να πω δημόσια ότι εύχομαι να πετύχει η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα. Γιατί η χώρα δεν είχε περιθώρια να μην πετύχει. Και ήμουν απ' αυτούς που ό,τι θετικό μετρό έπαιρνε χαιρόμουν μέσα μου. Γιατί στο τέλος απολογούμαστε όλοι στους πολίτες. Κανείς δεν πρέπει να επιχαίρει με το μία κυβέρνηση να αποτύχει.

Είναι θεμιτή η αντιπολίτευση, θεμιτή η κριτική, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε τον στόχο, που είναι να πετύχει η χώρα. Και η χώρα πέρασε μία μεγάλη περιπέτεια, βρίσκεται τώρα στο «ξέφωτο». Και ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ο πρώτος Πρωθυπουργός που έχει ένα πλεονέκτημα σε σχέση με τους τρεις προηγούμενους εκλεγμένους Πρωθυπουργούς: Τον κ. Παπανδρέου, τον κ. Σαμαρά και τον κ. Τσίπρα, οι οποίοι όλοι δήλωσαν ότι δεν μπόρεσαν μέσα στην κρίση να εφαρμόσουν την ιδεολογία τους.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ο πρώτος Πρωθυπουργός που μπορεί να εφαρμόσει την ιδεολογία του, η οποία είναι εδραιωμένη στέρεα στον ρεαλισμό και με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο.
Είχα μιλήσει για τη στροφή του ρεαλισμού χρόνια πριν και είμαι περήφανος που ο Κυριάκος Μητσοτάκης εφαρμόζει πολιτική, όχι δεξιά, όχι αριστερή, αλλά μία ρεαλιστική πολιτική που κοιτάζει τις ανάγκες των πολιτών.

Θέλει πολύ γενναιότητα να καλέσεις τους τραπεζίτες και πολλή ευαισθησία για να τους πεις: «Εγώ θα κάνω τα πάντα για να ξαναστηθούν οι τράπεζες, αλλά ακούστε με. Θα φτιάξετε τις χρεώσεις των καταναλωτών και των πελατών σας».
Θέλει πολύ θάρρος να καλέσεις τις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας και να τους πεις ότι «θα δώσετε περισσότερα data και θα φτιάξετε ακόμα καλύτερους τους όρους». Θέλει πολιτική γενναιότητα. Και εμένα με ξέρετε είκοσι χρόνια, δεν έρχομαι εύκολα να μιλήσω για έναν Πρωθυπουργό, ακόμη και της παρατάξεώς μου.

Θέλει πολλή γενναιότητα να βγεις και να πεις «ζητώ συγγνώμη από τους πολίτες γιατί ταλαιπωρήθηκαν από την απεργία των εργατών, των υπαλλήλων, των μισθωτών στο μετρό». Αυτό είναι ένα δείγμα που πρέπει να το επικροτήσουμε και όχι να το υπονομεύσουμε.
Είπα πριν ότι ο προϋπολογισμός αυτός είναι στον σωστό δρόμο γιατί εξυπηρετεί ακριβώς όχι μόνο αυτά που είπε προεκλογικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης, καθώς έχει και μία συνέπεια και είναι από τις λίγες φορές που βλέπουμε έναν Πρωθυπουργό αυτά που είπε να τα κάνει και πιο γρήγορα και με μεγαλύτερη ένταση προς όφελος του κράτους.

Είναι στον σωστό δρόμο; Είναι -για να μην πούμε τώρα τις λεπτομέρειες- προς την τροχιά της φοροαπαλλαγής, αφού έχουμε συμφωνήσει ότι για να υπάρξει ανάπτυξη πρέπει να συμφωνήσουμε να διορθώσουμε λίγο τις στρεβλώσεις της φορολογίας στη χώρα μας; Είναι. Άρα μειώνει τους φορολογικούς συντελεστές.

Χρειάζεται τώρα να πω ότι και ο ΣΥΡΙΖΑ θα συμφωνεί ότι χρειάζονται μείωση οι φορολογικοί συντελεστές; Λίγη σημασία έχει. Προς το τέλος και ο πρώην Πρωθυπουργός, ο κ. Τσίπρας, ήθελε να μειώσει τους φορολογικούς συντελεστές. Άρα είχε αποδεχθεί ότι η πολιτική του τα προηγούμενα χρόνια που ήταν αύξηση της φορολογίας ήταν λάθος.

Χρειάζεται πολλή φιλοσοφία για να βρούμε ποια είναι η ιδανική φορολόγηση; Αρκεί να κάνουμε μια συμφωνία. Θα δείτε πως όλοι συμφωνούμε. Μπορούν οι φτωχοί να επωμιστούν φορολογικό βάρος; Όχι. Πρέπει να φορολογούνται τα βασικά αγαθά που πρέπει να τα παίρνει ο κάθε πολίτης, που τα έχει ανάγκη; Όχι. Πρέπει να βάλουμε υψηλή φορολογία στις μεγάλες επιχειρήσεις ή σε αυτούς που επενδύουν; Όχι, γιατί δεν θα έρθει κανένας. Άρα ποιος πρέπει να πάρει το βάρος; Ο γιατρός, ο μηχανικός, ο δικηγόρος; Τους φορολογήσατε. Μάταια. Δεν αυξήθηκαν τα έσοδα, δεν έφερε ανάπτυξη, δεν ξεκόλλησε από το 1,5% με 2% η ανάπτυξη. Και με τέτοιο ρυθμό ανάπτυξης δεν φτιάχνει η χώρα. Απαιτούνται ρυθμοί ανάπτυξης πολύ μεγαλύτεροι.

Θέλει πολλή φιλοσοφία να βρούμε ποια είναι η ιδανική φορολόγηση στα καύσιμα, στον ειδικό φόρο, στα τσιγάρα και σε όλα αυτά; Δεν έχουμε δηλαδή τη δυνατότητα ως κράτος να μελετήσουμε την ελαστικότητα της ζήτησης με τιμή; Να βρούμε, δηλαδή, πού η φορολόγηση των ακριβών αυτοκινήτων, των πολυτελέστατων, που εξαφανίστηκαν από τους τους δρόμους και που καίνε και περισσότερη βενζίνη, δεν απέδωσε;

Χρειάζεται φιλοσοφία να πούμε ότι ακόμη και η αύξηση του ειδικού φόρου στη βενζίνη δεν ήταν μέσο αποδοτικό.
Άρα αφού συμφωνήσουμε στο ποιος πρέπει να πληρώσει τους φόρους, πρέπει να κάνουμε μία βασική συμφωνία: ότι η Αντιπολίτευση πρέπει να συμβάλςι στην πολιτική σταθερότητα. Πάντα την πίστευα και πάντα την πιστεύω. Κανείς δεν επενδύει σε χώρα που έχει πολιτική αστάθεια. Ευτυχώς το καταφέραμε όλοι μαζί. Καταφέραμε η χώρα μας να μην έχει πολιτική αστάθεια, να υπάρχει συνεννόηση στα κρίσιμα, στα μεγάλα.

Πρέπει να σας πω ότι για να υπάρξουν επενδύσεις, περισσότερο από τη μικρή φορολογία, χρειάζεται σταθερή φορολογία. Ήθελα να ζήσω σε αυτή την κοινοβουλευτική περίοδο τα κόμματα να συμφωνούν σε ένα φορολογικό σύστημα το οποίο δεν θα αλλάξει για τα επόμενα δέκα χρόνια ή τουλάχιστον τα επόμενα πέντε χρόνια. Αυτό θα ήταν επίτευγμα για να αφήσουμε στις επόμενες γενιές, να τους πούμε: Εμείς αφήσαμε τις αντιπαραθέσεις μας -ούτως ή άλλως εκλογές σε τέσσερα χρόνια έχουμε, έχουμε την πολυτέλεια να το κάνουμε- αλλά συμφωνήσαμε -και εδώ χρειάζεται θάρρος και από την Κυβέρνηση και από την Αντιπολίτευση και από όλα τα κόμματα- να βρούμε ένα φορολογικό σύστημα που να είναι δίκαιο και να έχει ένα μίνιμουμ συνεννόησης για να μπορέσουμε να το αφήσουμε σταθερό και όποιος θέλει να επενδύσει να ξέρει ότι δεν θα αλλάξει για τα επόμενα πέντε με δέκα χρόνια

(O πρώην υπουργός και καθηγητή γιατρός Μάριος Σαλμάς είναι βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας).

Προσθήκη σχολίου

Βεβαιωθείτε ότι εισάγετε τις (*) απαιτούμενες πληροφορίες, όπου ενδείκνυται. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.

Πολυμέσα

Cookies make it easier for us to provide you with our services. With the usage of our services you permit us to use cookies.
Ok Decline