Κώστας Καραγκούνης: Δικαιώματα και ιδεολογική τρομοκρατία

«...Η αλήθεια είναι ότι ο τρόπος που κάποιοι από εσάς προτιμάτε να χειριστείτε και να τοποθετηθείτε για το ζήτημα αυτό, είναι πραγματικά ο ανώδυνος τρόπος.

Και αυτό στο οποίο πρέπει επιτέλους να συμφωνήσουμε είναι ότι αποτελεί κάτι αυτονόητο, για μια ευρωπαϊκή χώρα και την πρωτεύουσά της να μην παραλύουν, επειδή κάποιες μικρές μειοψηφίες με το έτσι θέλω νομίζουν ότι μπορούν να χρησιμοποιούν το δικαίωμα του συνέρχεσθαι με τρόπο καταχρηστικό και δυσανάλογο, διότι, όπως ειπώθηκε πολλές φορές στις Επιτροπές, έχουμε ένα πρόβλημα στάθμισης συνταγματικών δικαιωμάτων. Από τη μία το δικαίωμα του συνέρχεσθαι και κατ' επέκταση το δικαίωμα στη δημοκρατική άποψη και διαφωνία και από την άλλη, το δικαίωμα όλων μας σε ασφάλεια, σε κοινωνική ειρήνη, σε δημόσια τάξη, σε σεβασμό της ζωής και της ιδιοκτησίας.

Σωστά, λοιπόν, ο νόμος αυτός επιφέρει μια στάθμιση συμφερόντων και μια ισορροπία στην άσκηση των παραπάνω συνταγματικών δικαιωμάτων που πολύ συχνά στην πράξη συγκρούονται. Και αν θέλουμε όλοι να είμαστε ειλικρινείς και επιθυμούμε με λογικό τρόπο να βρούμε μια κοινή συνισταμένη θα πρέπει, αγαπητοί συνάδελφοι, να συμφωνήσουμε ότι μια τέτοια στάθμιση και εξισορρόπηση πρέπει να γίνει και στην Ελλάδα. Δυστυχώς, όμως, η πέρα από τα όρια και η υπερβολική αντίδραση πολλών συναδέλφων από την Αντιπολίτευση -την ακούσαμε και σήμερα από τον κύριο Τζακακόπουλο και πάλι από τον κ. Ραγκούση- είναι, δυστυχώς, εκτός τόπου και χρόνου. Ακούσαμε και πάλι τα γνωστά περί χούντας και αλλά τοιαυτά επειδή αποφάσισε αυτή η Κυβέρνηση να φέρει επιτέλους ένα νομοσχέδιο που, όπως είπα και πριν, βάζει όρια σε όσους τόσα χρόνια ασύδοτα μπαχαλοποιούσαν τα κέντρα των πόλεων.

Επιτρέψτε μου, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να πω ότι είναι ζήτημα τιμής για τον πολιτικό κόσμο να στηρίξει αυτήν την προσπάθεια, διότι πάντα θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας μια εικόνα.

Υπάρχουν πολλές τέτοιες εικόνες, αλλά εγώ θα επιλέξω αυτήν την εικόνα πορείας θανάτου έξω από τη Marfin. Την εικόνα, δύο από τα ωραιότερα ιστορικά κτίρια της Αθήνας, να γίνονται παρανάλωμα του πυρός. Την εικόνα, απλών καθημερινών εργαζομένων να πνίγονται στον καπνό που είχαν προκαλέσει οι μολότοφ των δολοφόνων. Και φυσικά, τη μνήμη θυμάτων που πήγαν το πρωί στη δουλειά τους για να δουλέψουν και να ζήσουν την οικογένειά τους και το βράδυ κατέληξαν στο νεκροτομείο. Γιατί υπήρχαν κάποιοι, που για τη δική τους ιδεολογική παραφροσύνη αποφάσισαν να κάνουν την Αθήνα πεδίο μάχης πόλεων και τη συνειδητοποίηση φυσικά πως τόσα χρόνια μετά οι φρικτοί δολοφόνοι δεν έχουν συλληφθεί ακόμη και επίσης, φρικτή συνειδητοποίηση πως τόσα χρόνια μετά, τα ιστορικά κτίρια που κάηκαν δεν έχουν λειτουργήσει ακόμη.

Αν, λοιπόν, θέλουμε να καταλάβουμε πραγματικά γιατί μιλάμε, διότι όπως λέει και ο λαός «μια εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις», νομίζω ότι η εικόνα της φλεγόμενης Marfin και των φλεγόμενων κινηματογράφων ΑΠΟΛΛΩΝ και ΑΤΤΙΚΟΝ, είναι εικόνα που εξηγεί τι είναι αυτό για το οποίο συζητάμε σήμερα. Όποιος κάνει ότι δεν καταλαβαίνει, θα αρχίσει να μιλάει για δημοκρατικά δικαιώματα, για ελευθερίες, για διωκόμενους από την Αστυνομία πολίτες και για όλες αυτές τις ακρότητες –για να μη τις χαρακτηρίσω διαφορετικά- που και πάλι ακούσαμε, περί Χούντα.

Δυστυχώς, όμως, η οργισμένη αντίδραση πολλών από εσάς και γενικότερα κάποιων στην Ελλάδα που είχαν κακομάθει να μην εφαρμόζουν το αυτονόητο, με υποχρεώνει να μην το πω έτσι ανώδυνα. Γιατί με το που τόλμησε να ξεμυτήσει αυτό το αυτονόητο, η γνωστή βιομηχανία ιδεολογικής τρομοκρατίας φόρτισε και πάλι τις μηχανές. Και αυτό ξέρετε γιατί το κάνετε; Γιατί κλείνετε, δυστυχώς, το μάτι στους μπαχαλάκηδες. Φοβάστε να πείτε μια κουβέντα εναντίον τους, μήπως και υπάρξει πρόβλημα με τα λεγόμενα «παιδιά». Μήπως και ενοχληθούν οι καλές σας παρέες, όπως σας ανέφερα, κύριε Ραγκούση, και στις Επιτροπές.

Αυτή είναι η αλήθεια την οποία προσπαθείτε να συσκοτίσετε, αλλά δεν μπορείτε να την κρύψετε. Σας το κατήγγειλε και ο Πρόεδρος της ΠΟΑΣΥ προχθές.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όταν τόλμησαν οι αστυνομικοί να κάνουν τον Ιούνιο του 2017 μια δημόσια συνάθροιση στην πλατεία Εξαρχείων, ξέρετε τι έγινε; Ο κακός χαμός. Όχι μόνο τους απαγορεύσατε, όχι μόνο τους αραδιάσατε σαν απειλή νόμους, διατάξεις, Προεδρικά Διατάγματα, τη θρασύτητα κατά της αρχής 171 του Ποινικού Κώδικα και άλλες συναφείς διατάξεις του Ποινικού Κώδικα, όπως αναφέρεται στο έγγραφο και στην απόφαση του Αστυνομικού Διευθυντή Αττικής -άκουσον άκουσον, απειλούσατε αστυνομικούς για θρασύτητα κατά της αρχής- αλλά προσπαθήσατε να τους νουθετήσετε κιόλας, ότι ναι δεν ενδιαφέρονται για την ασφάλεια και την κοινωνική ειρήνη.

Αυτά έλεγε ο Υπουργός σας τότε σε συνέντευξή του. Λέγατε σε αυτούς που δίνουν και την ψυχή τους για την ασφάλεια μέσα σε αντίξοες συνθήκες και καταστάσεις ότι δεν ενδιαφέρονται για την ασφάλεια και ότι έπρεπε να πάνε κάπου αλλού να κάνουν την πορεία. Και ποιοι το απαίτησαν αυτό; Ακούστε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ποιες συλλογικότητες το απαίτησαν. Η Ανοικτή Συνέλευση ενάντια στην Αστυνομική Κατοχή, η Συνέλευση Αλληλεγγύης στον αγώνα των κρατουμένων και η Αναρχική Συνομοσπονδία. Και βεβαίως δεν χρειάζεται να σας πω τι επακολούθησε. Το βράδυ έγιναν μπάχαλο τα Εξάρχεια, καήκαν.

Ποιό είναι, λοιπόν, το συμπέρασμα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευση; Να μην ενοχληθούν τα «παιδιά», να μην πειραχτούν οι λεγόμενοι μπαχαλάκηδες. Και μην μου πείτε πάλι, αγαπητέ κύριε Εισηγητά της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ότι η Νέα Δημοκρατία στον έναν χρόνο δεν έκανε τίποτα, διότι στα Εξάρχεια δεν είναι το άβατο πια που είχατε αφήσει, στα Εξάρχεια δεν υπάρχουν καταληψίες δημοσίων κτηρίων και στα Εξάρχεια δεν κάνει ο καθένα ό,τι θέλει πια.

Βεβαίως –και η αλήθεια είναι αυτή και αναφέρθηκε προηγούμενα από τους συναδέλφους- μας υπόμνησαν χθες στην πορεία που έγινε αυτήν την παρουσία τους οι λεγόμενοι μπαχαλάκηδες, διαλύοντας κάποιες ζαρντινιέρες και γράφοντας τη λέξη «μπάχαλο» παντού. Η διαφορά είναι, Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι αυτήν η Κυβέρνηση δεν θα επιτρέψει πια το μπάχαλο. Όπως σας είπα και προχθές, μετά από σαράντα πέντε χρόνια, αυτό το πάρτι τελείωσε. Ήρθε η ώρα η χώρα να επιστρέψει και στην νομιμότητα και στην κανονικότητα.

Αυτό, λοιπόν, που συζητάμε και το μήνυμα που θέλουμε να στείλουμε είναι ότι η ελευθερία κάποιων σταματάει εκεί που αρχίζει η ελευθερία και τα δικαιώματα κάποιων άλλων και εικόνες, όπως εικόνες οπλοκρατίας, βροχής από πέτρες και μολότοφ, το κάψιμο και η λεηλασία κτιρίων δημοσίων και ιδιωτικών και πολύ περισσότερο η προσβολή της σωματικής ακεραιότητας και της ανθρώπινης ζωής -γιατί κάποιοι φαντασιώνονται ότι είναι ιδεολογικά αυτόκλητοι σωτήρες- με αυτό το νομοσχέδιο θα είναι καταστάσεις που θα ανήκουν πλέον στο παρελθόν.

Σκοπός μας είναι να ασκούνται τα δημοκρατικά δικαιώματα, να διαδηλώνει κανείς και να εκφράζει ακόμη και έντονα τις απόψεις του, αλλά αυτό θα γίνεται με κανόνες, θα γίνεται με προϋποθέσεις, θα γίνεται με σεβασμό της ατομικής ιδιοκτησίας και της ανθρώπινης ζωής και της κοινωνικής ειρήνης. Και επειδή εκφράστηκαν αντιρρήσεις και ενστάσεις από την Αντιπολίτευση ότι τάχα αυτό το νομοσχέδιο περιορίζει το δικαίωμα της συνάθροισης, την απάντηση τη δίνουν τα ίδια τα άρθρα αυτού του νομοσχεδίου. ( Ο Κώστας Καραγκούνης, δικηγόρος είναι βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας της ΝΔ και πρώην υφυπουργός Δικαιοσύνης)

Προσθήκη σχολίου

Βεβαιωθείτε ότι εισάγετε τις (*) απαιτούμενες πληροφορίες, όπου ενδείκνυται. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.

Πολυμέσα

Cookies make it easier for us to provide you with our services. With the usage of our services you permit us to use cookies.
Ok Decline