Αρίστος Δοξιάδης*: Η φωτογραφία και η βία

Η εισβολή στο γραφείο του πρύτανη του ΟΠΑ πριν από δέκα μέρες δεν ήταν ούτε το πρώτο ούτε το πιο σκληρό επεισόδιο βίας και καταστροφών στα πανεπιστήμια.

Οι «ακτιβιστές» έχουν δείρει άγρια κάποιους καθηγητές, άλλους τους έχουν εγκλωβίσει επί ώρες, και άλλους τους έχουν απειλήσει με σκληρή τιμωρία αν λάβουν αποφάσεις για το πανεπιστήμιο που δεν είναι αρεστές. Κανένα άλλο περιστατικό όμως, από όσο θυμάμαι, δεν προκάλεσε την κατακραυγή που προκάλεσε αυτό.

Τι έκανε τη διαφορά τώρα; Η φωτογραφία. Η εικόνα του αιχμάλωτου πρύτανη με μια ταμπέλα κρεμασμένη στον λαιμό, που θύμισε την Πολιτιστική Επανάσταση του Μάο και τους Εβραίους στη Γερμανία των ναζί. Αυτή άνοιξε το παράθυρο για να δούμε όλοι όσοι δεν ζούμε στο πανεπιστήμιο τι σημαίνουν οι φράσεις που διαβάζουμε, και συνήθως τις προσπερνάμε: «προπηλάκισαν», «απείλησαν», «κράτησαν ομήρους». Οι γιατροί στα νοσοκομεία, οι δικηγόροι, οι δικαστές, οι έμποροι και οι δάσκαλοι δεν έχουν ζήσει ποτέ με αυτή την απειλή που βιώνουν διαρκώς οι πανεπιστημιακοί. Ολοι αυτοί είδαν ξαφνικά πόσο αποτρόπαιος μπορεί να είναι ο λεγόμενος ακτιβισμός.

Πολλά στελέχη της Αριστεράς στηρίζουν τη βία χαμηλής έντασης. Δεν μπορεί μια δημοκρατία, λένε, να ποινικοποιεί τον ενεργητικό ακτιβισμό και τα καταληψιακά δρώμενα. «Είναι μορφές πολιτικής πάλης στην προσπάθεια για τη δυναμική διεκδίκηση ενός καλύτερου κοινωνικού αύριο για όλους.

Κάποιοι πρέπει να βγουν αγωνιστικά μπροστά, δεν πρέπει να γίνουμε εμπόδιο στην προσπάθειά τους, έστω και αν καμιά φορά φαίνονται σαν να ξεπερνούν τα όρια. Οι δυναμικές διεκδικήσεις αυτόν τον σκοπό έχουν, αλλιώς δεν θα ήταν ούτε δυναμικές ούτε διεκδικήσεις. Στο τέλος όμως βγαίνει κερδισμένο το λαϊκό κίνημα και η δημοκρατία στο σύνολο της». Παράδειγμα ο καθηγητής Τσακαλώτος που πήγε να συμπαρασταθεί σε αυτούς που φυλάκισαν και απειλούσαν το Συμβούλιο Ιδρύματος του πανεπιστημίου του. Τώρα όμως βγήκαν και καταδίκασαν, γιατί κατάλαβαν ότι εδώ δεν τους συμφέρει να σιωπήσουν, ούτε να δικαιολογήσουν. Οχι επειδή άλλαξαν απόψεις, αλλά επειδή για πρώτη φορά η κοινή γνώμη εκφράστηκε τόσο αρνητικά.

Υπάρχει λοιπόν μια μοναδική ευκαιρία να αλλάξουν τα πράγματα, αλλά δεν θα είναι εύκολο. Πολλοί πανεπιστημιακοί διστάζουν να υποστηρίξουν δημόσια την αυστηρή και αποτελεσματική αστυνόμευση, γιατί φοβούνται αντίποινα. Δεν έχουν εμπιστοσύνη στην πολιτεία ότι θα τους προστατεύσει αν εκτεθούν. Ο κίνδυνος τώρα είναι ότι θα γίνουν κάποιες αλλαγές για το θεαθήναι, σαν αυτές που προτείνουν μερικοί πρυτάνεις: ένα αδύναμο σώμα φυλάκων, που δεν θα μπορούν να δράσουν χωρίς την έγκριση του πρύτανη, ο οποίος όμως είτε από φόβο είτε για μικροπολιτικούς λόγους θα αποφεύγει τη σύγκρουση με τους ακτιβιστές.

Ο καθηγητής Β. Βασσάλος το θέτει σωστά: «Η κατάσταση στα ΑΕΙ βρίσκεται σε μια ισορροπία εδώ και δεκαετίες, μια ισορροπία πολύ κακή μεν, ισορροπία δε. Για να βρεθεί νέο σημείο ισορροπίας χρειάζεται μετάβαση, και η μετάβαση αυτή χρειάζεται ενέργεια για να πραγματοποιηθεί. Στο συγκεκριμένο: για τη μετάβαση θα χρειαστεί να ασκηθεί [αστυνομική] βία. Στο νέο σημείο ισορροπίας, μια υπηρεσία ασφαλείας με υπάλληλους αντίστοιχους με τους τωρινούς θυρωρούς αλλά με στολές και τεχνικά μέσα ελέγχου στα κτίρια θα είναι αρκετή. Τώρα είναι απολύτως ανεπαρκής».

Η καθηγήτρια Β. Κιντή λέει: «Χρειάζεται ειδικό σώμα με αστυνομικές αρμοδιότητες εγκατεστημένο μέσα στα πανεπιστήμια. Δεν μπορεί να περιμένουμε πότε θα πάρει τηλέφωνο την αστυνομία ο οποιοσδήποτε, όπως ισχύει τώρα και δεν είναι αποτελεσματικό. Θυμίζω ότι από το καλοκαίρι του 2019 μπορεί να μπαίνει η αστυνομία στα ΑΕΙ χωρίς άδεια από πρύτανη κ.λπ. Κι όμως, όπως είχαμε προβλέψει, δεν δουλεύει». Εχει απόλυτο δίκιο.
Τα πανεπιστήμια είναι το μέλλον όλων μας. Οσοι είμαστε απέξω πρέπει να πιέσουμε την κυβέρνηση και τους πρυτάνεις να κάνουν αυτό που πρέπει. Να απαιτήσουμε ουσιαστικές αλλαγές και αποτελέσματα. Και να μην ξεχάσουμε τη φωτογραφία.

* Ο κ. Αρίστος Δοξιάδης είναι εταίρος στο κεφάλαιο επενδύσεων τεχνολογίας Big Pi.

Προσθήκη σχολίου

Βεβαιωθείτε ότι εισάγετε τις (*) απαιτούμενες πληροφορίες, όπου ενδείκνυται. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.

Πολυμέσα

Cookies make it easier for us to provide you with our services. With the usage of our services you permit us to use cookies.
Ok Decline