Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Δημήτρης Καιρίδης: Οι στενοκέφαλοι της Ευρώπης, η Ελλάδα και η επιδημία

Επιτρέψτε μου καταρχάς να κάνω μια αναφορά στα επαναλαμβανόμενα περιστατικά βίας σε βάρος της Νέας Δημοκρατίας τον τελευταίο καιρό. Είχαμε την επίθεση σε σπίτι Βουλευτού, στο γραφείο Υπουργού και τώρα σε τοπική οργάνωση της Νέας Δημοκρατίας εδώ στην Αθήνα σε συνέχεια και άλλων προηγούμενων επιθέσεων.


Είναι προφανές ότι κάποιοι ενοχλούνται με την πολιτική της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Επιτρέψτε μου να τους διαβεβαιώσουμε ότι θα συνεχίσουμε με ακόμα μεγαλύτερη αποφασιστικότητα στην υλοποίηση των προεκλογικών μας δεσμεύσεων και στην αποτελεσματική αντιμετώπιση των πολλαπλών κρίσεων με τις οποίες είμαστε σήμερα αντιμέτωποι. Άλλωστε, η πολιτική μας χαίρει της εμπιστοσύνης της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, ενώ το σύνολο των δημοκρατικών πολιτών αποστρέφεται και καταδικάζει τη βία απ' όπου κι αν προέρχεται.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ολοκληρώνεται σε λίγο η συζήτηση και ψηφίζουμε το νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών με κύριο αντικείμενο τα πρόσθετα μέτρα στήριξης της οικονομίας. Δεν θα αναφερθώ αναλυτικά σ' αυτά γιατί το έχουν κάνει οι προλαλήσαντες και βέβαια ο Υπουργός Οικονομικών.
Επιτρέψτε μου ωστόσο μερικές επισημάνσεις: Την ώρα που εδώ συζητάμε για το ενδεχόμενο ενός τρίτου κύματος της πανδημίας του κορωνοϊού, η Ευρώπη σαρώνεται ήδη από αυτό. Η Κεντροαριστερή Κυβέρνηση της Πορτογαλίας κάνει δραματικές εκκλήσεις προς τους ευρωπαίους εταίρους της για βοήθεια και τη μεταφορά ασθενών COVID σε νοσοκομεία της Ευρώπης, καθώς αυτά της Πορτογαλίας έχουν ξεχειλίσει από ασθενείς και η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο.

Επίσης, την ώρα που η Ελλάδα έχει υποβάλει ένα πλήρες και αναλυτικό σχέδιο δράσης για την αξιοποίηση των πόρων του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανόρθωσης, η γειτονική Ιταλία που έχει λαμβάνειν το περισσότερο, κοντά στο 30% του συνόλου των πρόσθετων ευρωπαϊκών πόρων, μαστίζεται για άλλη μια φορά από μια βαθιά κυβερνητική κρίση που καθιστά αμφίβολη τη συμμετοχή της στην εκταμίευση της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης.
Και τα δύο αυτά παραδείγματα από τη Νότια Ευρώπη αποδεικνύουν ότι, παρά τις δυσκολίες, η Ελλάδα αντιμετωπίζει καλύτερα την πανδημική κρίση. Ωστόσο, κρίσιμη παραμένει η ευρωπαϊκή βοήθεια.

Και εδώ θέλω, κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να είμαι σαφής. Η παράταση της πανδημίας καθιστά τη βοήθεια των 750 δισεκατομμυρίων απολύτως ανεπαρκή. Την ώρα που στις Ηνωμένες Πολιτείες συζητούν για ένα δημοσιονομικό πακέτο ύψους 1,9 τρισεκατομμυρίων δολαρίων που θα φέρει τη συνολική δημοσιονομική επέκταση στα 6 τρισεκατομμύρια δολάρια, η αντίστιξη με την Ευρώπη είναι καταθλιπτική.

Η Ευρώπη πλήρωσε ακριβά τη στενοκεφαλιά και τις εμμονές κάποιων κατά τη διάρκεια της κρίσης του ευρώ. Η αναπτυξιακή απόσταση από την Κίνα και τις Ηνωμένες Πολιτείες διευρύνθηκε σε βάρος συνολικά της Ευρώπης τα προηγούμενα χρόνια. Ο δε ευρωπαϊκός νότος πλήρωσε αυτές τις εμμονές ακόμα ακριβότερα. Ήδη οι προβλέψεις για το 2021 και το 2022 είναι εξαιρετικά δυσοίωνες για την Ευρώπη συνολικά σε σχέση με τη γρήγορη ανάκαμψη των Ηνωμένων Πολιτειών και ακόμα περισσότερο της Κίνας.

Είναι λοιπόν περισσότερο από ποτέ επιτακτική η ανάγκη τώρα να διεκδικήσουμε σε ευρωπαϊκό επίπεδο ακόμα περισσότερους πόρους και αλληλεγγύη και βέβαια γρήγορη εκταμίευση των υπάρχοντων και των συμφωνηθέντων.

Κλείνοντας, θα ήθελα να πω πως αυτό που έγινε φανερό και στη σημερινή συζήτηση, τουλάχιστον μέχρι τώρα, είναι το οξύ πολιτικό πρόβλημα της χώρας που έχει να κάνει με την απουσία ενός τεκμηριωμένου αντιπολιτευτικού λόγου με ρεαλιστικές προτάσεις πολιτικής.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν αποτελούν τεκμηριωμένο λόγο ούτε οι κραυγές, ούτε η καταστροφολογία, ούτε η επένδυση στην αποτυχία και δεν είναι ρεαλιστική εναλλακτική πρόταση η δημοσιονομική πλειοδοσία σύμφωνα με την οποία η πολιτική ευτελίζεται σε πράξη ενός αριθμητικού πολλαπλασιασμού, δηλαδή για κάθε ένα δισεκατομμύριο που δίνει η Κυβέρνηση να προτείνει δύο και τρία η αντιπολίτευση. Έτσι δεν πάμε πουθενά.

Μετά από δέκα χρόνια κρίσης και της επώδυνης εμπειρίας με τις διαψεύσεις των αυταπατών του ΣΥΡΙΖΑ, κανείς δεν πρέπει να πιστεύει ότι μπορεί να κοροϊδεύει τους πολίτες με «λεφτόδεντρα». Όσο ο ΣΥΡΙΖΑ εγκλωβίζεται στον μονοψήφιο πυρήνα του, η χώρα θα συνεχίζει να στερείται κυβερνητικής εναλλακτικής. Όμως, όσο απαραίτητη, ιδίως στη σημερινή εποχή των οξυμένων κρίσεων, είναι μια αποτελεσματική Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, αλλά τόσο χρήσιμη θα ήταν και μια σοβαρή αντιπολίτευση που σήμερα δεν υπάρχει.

Έχοντας μια καθαρή δημοσιονομική επέκταση, η οποία ξεπερνάει το 15% του ΑΕΠ μέσα σε δώδεκα μήνες, ποσοστό πρωτοφανές, είναι εκτός τόπου και χρόνου να μας κατηγορεί κανείς για νεοφιλελευθερισμό και κοινωνική αναλγησία, όπως με ευκολία ακούσαμε και σήμερα σ' αυτήν εδώ την Αίθουσα.

Ξέρουμε ότι οι χρηματικοί πόροι είναι περιορισμένοι και ότι τα σημερινά δάνεια θα κληθούν να τα αποπληρώσουν οι αυριανές γενιές και ότι καμιά χρηματοδότηση δεν μπορεί να αναπληρώσει τον χαμένο τζίρο και την καταστροφή του lockdown. Όμως, τούτη την ώρα προτεραιότητα έχει να διασωθεί ο παραγωγικός ιστός και οι θέσεις εργασίας, αλλά και να προχωρήσουμε παράλληλα στις μεταρρυθμίσεις που θα μας επιτρέψουν να εκμεταλλευτούμε τις νέες ευκαιρίες που ο «μετα-COVID κόσμος» θα φέρει με την ψηφιοποίηση του κράτους, την αναβάθμιση της παιδείας, τον νέο κεφαλαιακό πυλώνα του ασφαλιστικού, τα μεγάλα δημόσια έργα και τη δημιουργία ενός ελκυστικού για τις ιδιωτικές επενδύσεις περιβάλλοντος. Η μέχρι τώρα διαχειριστική μας πορεία μάς κάνει αισιόδοξους για την επόμενη μέρα που σύντομα θα έρθει. (Ο καθηγητής Δημήτρης Καιρίδης είναι βουλευτής βορείου Τομέα της ΝΔ).

Πολυμέσα