Γιώργος Κουρής: Δεν υπάρχει χήνα που κάνει χρυσά αβγά

Ο γνωστός οικονομολόγος, αναλυτής και για χρόνια γ.γ. του υπουργείου Οικονομικών αναλύει την σημερινή δοκιμασία της οικονομίας και τονίζει ότι δεν πρέπει να αυξάνεται συνεχώς το διαθέσιμο δημόσιο χρήμα σε παροχές και δαπάνες, όταν έτσι αυξάνεται το δημόσιο χρέος.

Είναι αξιοσημείωτος ο τρόπος με τον οποίο η κυβέρνηση αντιδρά στις επανωτές κακοτυχίες που έρχονται ακατάπαυστα τα τελευταία δύο χρόνια. Σε μια κοινωνία χωρίς αντοχές από την εξουθενωτική λιτότητα μιας δεκαετίας, με το Δημόσιο και ιδιωτικό χρέος να βρίσκονται σε απίστευτα υψηλά επίπεδα, προστέθηκαν και άλλα δεινά όπως: Η φονική πανδημία διαρκείας, οι πυρκαγιές που νέκρωσαν περιουσίες και εισοδήματα, η ενεργειακή κρίση που πλήττει άμεσα ή έμμεσα το 100% του πληθυσμού. Που βρίσκονται οι χρηματικοί πόροι και επουλώνονται αυτές οι πληγές; Υπάρχει τόσο διαθέσιμο Δημόσιο χρήμα που θα βοηθήσει να ξεπεράσουμε τα συνεχή χτυπήματα;

Η οικονομία ποτέ δεν πεθαίνει λένε μερικοί προσπαθώντας να ωραιοποιήσουν μια κατάσταση μαρασμού. Από επίσημα χείλη ακούμε ότι εφέτος θα έχουμε ένα ριμπάουντ στο ΑΕΠ της τάξης του 6%. Εντυπωσιακή ανάκαμψη που όμως χάνει τη λάμψη της αν αναλογιστεί κανείς ότι το 2020 η πτώση της οικονομίας ήταν της τάξης του 8%. Η αλήθεια είναι ότι η άνοδος εφέτος είναι κυρίως το αποτέλεσμα μιας συντονισμένης προσπάθεια με χρήματα από την ΕΕ προκειμένου να καλυφθούν οι απώλειες από την περσινή καταστροφική πανδημία, της οποίας όμως δεν είναι ακόμα ορατό το τέλος. Παράλληλα μερικά κομμάτια της οικονομίας λειτουργούν παραγωγικά και βγαίνουν κέρδη και εισοδήματα που επανέρχονται στην αγορά ως ενεργός ζήτηση. Ο τουρισμός, ορισμένες καινοτόμες επιχειρήσεις ιδιαίτερα με εξαγωγικό προσανατολισμό, εισροές επενδυτικών κεφαλαίων και η κατανάλωση, που σε σημαντικό βαθμό συντηρείται από την παραοικονομία, βαστούν το καντήλι αναμμένο.

Η αξιωματική αντιπολίτευση βέβαια έχει τη δική της απάντηση για το πως η κυβέρνηση έχει την ευχέρεια να δίνει παροχές και χρηματικές βοήθειες που συντελούν στο να παραμένει η οικονομία όρθια. Λένε ότι επί εποχής ΣΥΡΙΖΑ είχε διορθωθεί η παραγωγική βάση της οικονομίας και είχε δημιουργηθεί αποθεματικό το οποίο σήμερα αναλώνεται ώστε να στηρίζονται τα εισοδήματα. Ήταν άραγε τόσο επιτυχημένη η οικονομική διαχείριση επί ΣΥΡΙΖΑ; Η απάντηση είναι όχι. Ότι τελικά επιτεύχθηκε οφείλετε στις πιέσεις από την ΕΕ να νουθετήσει το «αντάρτικο» μιας κυβέρνησης που λειτουργούσε άναρχα και αυτοσχεδίαζε βάσει ανυπόστατων ιδεοληψιών. Ξεχνούν επίσης ότι το αποθεματικό των 35 δις ευρώ που είχε σχηματιστεί ήταν απαίτηση των αγορών προκειμένου να λειτουργήσει ως εγγύηση ώστε να υπάρξει νέος δανεισμός. Επί Τσακαλώτου έγινε βέβαια μια συνετότερη οικονομική διαχείριση αλλά με θύμα τη μεσαία τάξη που έχασε τον παραγωγικό της ιστό και έχει σήμερα μηδενική αποταμίευση και πολλές οφειλές.

Τα οικονομικά του κράτους συνεχίζουν να βαδίζουν στην κόψη του ξυραφιού όπου το ενδεχόμενο να παραπατήσουμε είναι πολύ πιθανό. Δεν έχει εξαλειφθεί η πιθανότητα μίας νέες δύνης ύφεσης. Αυτό δείχνει η ετήσια διαχείριση των Δημόσιων οικονομικών και χτυπά το καμπανάκι του κινδύνου. Από την αρχή της εφαρμογής των μνημονίων το 2010, όταν το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης ήταν πάνω από 11% ως ποσοστό του ΑΕΠ, σταδιακά με πολλές θυσίες φτάσαμε σε περίσσευμα 2,7% του ΑΕΠ το 2019 (βλέπε πίνακα). Την ίδια εποχή όμως τα συσσωρευμένα χρέη αντί να μειωθούν ξεπέρασαν το 180% του ΑΕΠ προεξοφλώντας ότι το φορολογικό βάρος θα παραμείνει για δεκαετίες υψηλό.

Η πανδημία του 2020 ώθησε την εύθραυστη οικονομία σε νέα δύνη ύφεσης με αποτέλεσμα το Δημόσιο έλλειμμα να φτάσει στα επίπεδα το 10%, σε παρόμοιο δηλαδή επίπεδο όταν εφαρμόστηκαν τα μνημόνια. Εφέτος, παρά το γεγονός ότι υπάρχει ένα σημαντικό ριμπάουντ της οικονομίας, η δημοσιονομική χρήση κλείνει με ακόμα χειρότερο αρνητικό αποτέλεσμα. Το έλλειμμα θα φτάσει το 14% του ΑΕΠ (σε ποσό 25 δις ευρώ) και θα είναι μεγαλύτερο από όταν δεχτήκαμε την τρόικα να κατευθύνει άτσαλα και με λάθη τα οικονομικά τους Ελληνικού κράτους. Αυτό σημαίνει ότι οι θυσίες της προηγούμενης δεκαετία φαίνεται να έχουνε εξανεμιστεί λόγω του ξεχειλώματος των δαπανών σε ένα έτος όπου υπάρχει σημαντικότατη ανάκαμψης της οικονομίας! Αναπόφευκτα εφέτος θα προστεθούν τα νέα δάνεια στο υπάρχον Δημόσιο χρέος το οποίο πλέον φτάνει το 210% του ΑΕΠ.

Πρέπει με κάθε τρόπο να αποφύγουμε την παγιοποίηση της νοοτροπία ότι είμαστε καταδικασμένοι να παραμείνουμε στη μιζέρια. Πρώτα απ' όλα ας ξεκαθαρίσουμε ότι στα Δημόσια οικονομικά δεν υπάρχει χήνα που γεννά τα χρυσά αυγά. Όσο πιο απλόχερη είναι μια κυβέρνηση σήμερα τόσο περισσότερη χρέη φορτώνονται στο μέλλον. Αν δεν περιοριστούν οι δαπάνες και δεν τονωθεί η οικονομία ώστε να έλθουν έσοδα από υγιή κέρδη και νέες θέσεις εργασίας δεν υπάρχει ελπίδα σταθερής ανάπτυξης. Το 2022 ελπίζεται να καμφθεί η πανδημία και να ισορροπήσει ο προϋπολογισμός. Άρα οι δαπάνες του κράτους μπορεί να σταματήσουν να καλπάζουν και να οδηγούν σε ελλείμματα και επόμενο έτος να γίνει η ευκαιρία να μπει η οικονομία σε σωστή τροχιά. Τσάμπα χρήμα δεν υπάρχει γιατί τα χρυσά αβγά έρχονται μόνο από τον πολλαπλασιασμό της παραγωγής και τις ευκαιρίες που δίνονται στα δυναμικά στοιχεία της οικονομίας. Προς αυτή την κατεύθυνση απαραίτητο είναι να μειωθεί η εμπάθεια στην πολιτική αντιπαράθεση όπου τα άσπρο εμφανίζεται πάντα μαύρο. Τότε το οικονομικό όφελος θα είναι διπλό για όλους.

kouris-pin

Προσθήκη σχολίου

Βεβαιωθείτε ότι εισάγετε τις (*) απαιτούμενες πληροφορίες, όπου ενδείκνυται. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.

Πολυμέσα

Cookies make it easier for us to provide you with our services. With the usage of our services you permit us to use cookies.
Ok Decline