Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Παντελής Μπουκάλας: Μπολσονάρο, Τραμπ και λοιπές ακροδεξιές δυνάμεις

Τον Ντόναλντ Τραμπ θα τον πληρώνει για πολλά χρόνια ο κόσμος. Αντιδημοκρατική χυδαιότητα, πνευματική κενότητα αυτοεπικυρούμενη διά του τραμπουκισμού, εγωπαθής αμοραλισμός, απέχθεια για την επιστήμη και μίσος για τους κάθε λογής αδύναμους υπήρχαν πάντα.

Η ταυτόχρονη συνύπαρξη, όμως, όλων αυτών των «αρετών» στο πρόσωπο ενός μεγιστάνα που υψώθηκε στον θώκο του προέδρου των ΗΠΑ, δηλαδή του πλανητάρχη, ήταν ένα θλιβερό ορόσημο. Και λειτούργησε σαν πλανητικό υπόδειγμα για τους ποικίλους ακροδεξιούς. Τον 21ο αιώνα, ο τραμπισμός είναι ίσως η μόνη αξιοσημείωτη προσθήκη στη χορεία των -ισμών.

Φανατικότερος μαθητής του Τραμπ από τον Ζαΐρ Μπολσονάρο δεν υπάρχει. Και αυτόν τον πλήρωσε ο κόσμος όλος: στην προεδρική του θητεία, η μέση ετήσια αποψίλωση των δασών του Αμαζονίου αυξήθηκε κατά 75,5% σε σύγκριση με την προηγούμενη δεκαετία. Ειδικά τον περασμένο Δεκέμβριο, τελευταίο μήνα της μπολσοναρικής εξουσίας, η αποψίλωση αυξήθηκε κατά 150% σε σύγκριση με το 2021. Γιατί υπήρχαν γραμμάτια που έπρεπε να αποπληρωθούν πάση θυσία. Κι αν είναι να θυσιαστούν δέντρα (που δεν έχουν φωνή) και αυτόχθονες, που έχουν φωνή αλλά δεν ακούγονται, και τους οποίους ο Μπολσονάρο περιφρονεί ρατσιστικότατα, «no problem».

Τον καθαρά ηττημένο πρόεδρό της, που επέλεξε να φύγει στις ΗΠΑ για να μην παραδώσει την εξουσία στον «κομμουνιστή» Λούλα, τον πλήρωσε πιο ακριβά απ' όλους η Βραζιλία: με δεινή φτώχεια και 700.000 νεκρούς από τον «ανύπαρκτο» κορωνοϊό. Ο βαθύς διχασμός της χώρας έπληξε ακόμα και τη «σελεσάο», που η φανέλα της έπαψε να ενώνει τους πάντες. Η εισβολή λίγων χιλιάδων μπολσοναριστών στο Κογκρέσο και στο Ανώτατο Δικαστήριο ήταν ένα μνημόσυνο της εισβολής των τραμπιστών στο Καπιτώλιο, τέτοιες μέρες προ διετίας. Μια παρωδία παρωδίας. Αν η θλιβερή παράσταση στην Ουάσιγκτον ήταν μια φαρσική «λαϊκή εξέγερση», το επεισόδιο στην Μπραζίλια ήταν καρικατούρα του τραμπικού προτύπου. Ψευτοπρωταγωνιστές, κομπάρσοι εκμισθωμένοι από ληστρικής δράσης «επιχειρηματίες», χορηγούς του Μπολσονάρο.

Πιάνοντας αμέσως δουλειά, ο Λούλα υπέγραψε διατάγματα προς ενίσχυση του Αμαζονίου και ανακάλεσε την ισχύ διατάγματος που επέτρεπε την εκμετάλλευση κοιτασμάτων πολύτιμων μετάλλων σε περιοχές των αυτοχθόνων ή προστατευόμενες για περιβαλλοντικούς λόγους. Απραγοι θα έμεναν οι «αγνοί υπηρέτες της ανάπτυξης και της προόδου» και οι στρατολάτρες νεοφασίστες που έχουν στη δούλεψή τους;

Πολυμέσα