Αλήθεια πρώτη. Οι θυσίες πιάνουν τόπο, γιατί βγαίνουμε από τα μνημόνια. Αποδείξεις; Η έξοδος στις αγορές. Δεν φθάνει αυτή η απόδειξη; Η αύξηση μετοχικού κεφαλαίου των τραπεζών. Ακολουθεί της Εθνικής. Υπομονή να δούμε πώς θα πάει και αυτή. Θέλετε άλλη απόδειξη; Η εξέλιξη με το ομόλογο της ΔΕΗ. Ένα μακροπρόθεσμο ομόλογό της βγήκε στις αγορές και μειώθηκε το επιτόκιό του κατά 0,5%. Ξέρουν πολύ καλά οι οικονομολόγοι τι σημαίνει αυτό. Και άλλες μεγάλες επιχειρήσεις βρίσκουν πια ανοιχτές αγορές σε όλη την Ευρώπη.
Αποδείξεις υπάρχουν πολλαπλές. Είναι σημαντικό αυτό; Είναι πολύ σημαντικό, δεν είναι απλά σημαντικό. Γιατί όπως είχε πει ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος, τον Ιούνιο του 2011, όταν αναλάμβανε Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου και Υπουργός Οικονομικών, αυτός ο πόλεμος είναι πόλεμος της γενιάς μας και αυτό τον πόλεμο οφείλουμε και πρέπει να τον κερδίσουμε, δεν έχουμε άλλο δρόμο. Και τον πόλεμο τον κερδίσαμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Επειδή η Αντιπολίτευση και κυρίως η Αξιωματική συμπεριφέρεται, σκέφτεται και λειτουργεί εδώ και τρία χρόνια με όρους στρατηγικής εφόδου, μιας και μιλάμε για πόλεμο με όρους Αγίας Λαύρας όπου ευλογεί τα λάβαρα για να κάνει την επανάσταση, θέλω να σας καλέσω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να επανέλθετε στην πραγματικότητα. Η Ναυμαχία του Ναυαρίνου τελείωσε. Ο πόλεμος κερδήθηκε και ανακτούμε σταδιακά την εθνική μας κυριαρχία. Σε αυτή τη φάση βρισκόμαστε σήμερα.
Δεύτερη αλήθεια. Η κοινωνία έχει ανάγκη αισιοδοξίας για πολλούς λόγους, αλλά πρώτα και πάνω από όλα για έναν κύριο λόγο, γιατί είναι αποκαμωμένη. Τη βρίσκει η έξοδος από την κρίση αποκαμωμένη πραγματικά.
Με όρους πολέμου θα πω ότι ο πόλεμος κερδήθηκε, αλλά δεν έληξε. Μένουν πολλά υψώματα να καταλάβουμε και τα πρώτα υψώματα που πρέπει να καταλάβουμε, αν σεβόμαστε τις θυσίες του ελληνικού λαού, είναι η μάχη για τη ρευστότητα και η μάχη κατά της ανεργίας. Και έχουμε τις προϋποθέσεις σήμερα να κερδίσουμε και αυτά τα υψώματα, να κερδίσουμε αυτές τις μάχες. Η μάχη για τη ρευστότητα είναι η ανάσα για την πραγματική οικονομία, το κομμάτι εκείνο που κατάφερε και στάθηκε όρθιο παρά την κρίση και η μάχη κατά της ανεργίας είναι η μάχη στην κορυφαία ανισότητα που έχει η κοινωνία μας και γιγαντώθηκε στην κρίση.
Η τρίτη αλήθεια είναι ότι τις κατακτήσεις του ελληνικού λαού τις θωρακίζει μόνον η ανάπτυξη. Η ανάπτυξη μιας και μίλησα με όρους πολέμου είναι η κατάκτηση των νέων χωρών. Δεν πρόκειται για υψόμετρο πρόκειται για νέες χώρες. Ποιο είναι το αναπτυξιακό μοντέλο που πρέπει να βάλουμε μπροστά; Δεν αναφέρομαι μόνο στη φορολογική δικαιοσύνη, στη μείωση εργοδοτικών εισφορών και σε όλα αυτά που κατατίθενται στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο EUROGROUP. Αναφέρομαι σε βαθύτερα ζητήματα.
Θα πω δυο παραδείγματα, τα οποία δεν είναι απλά παραδείγματα, αλλά έχουν σχέση με τον πυρήνα της κρίσης που υπήρχε πριν τα μνημόνια –γιατί η κρίση ήταν πριν τα μνημόνια- και όχι με τα μνημόνια.
Έχω πει και άλλη φορά στη Βουλή ότι πουθενά αλλού δεν αποτυπώνεται η κρίση στην Ελλάδα όσο στην αντίστροφη πορεία δυο δεικτών. Επί δεκαπέντε χρόνια βλέπαμε ολοένα και μεγαλύτερη υπερσυγκέντρωση πλούτου, δύναμης και ανθρώπου στο Λεκανοπέδιο. Ανέβαινε αυτός ο δείκτης και από την άλλη είχε καθοδική πορεία ο δείκτης συμμετοχής στο ΑΕΠ του πρωτογενούς τομέα και ιδιαίτερα του γεωργοκτηνοτροφικού, που συνοδευόταν φυσικά από την περαιτέρω ερήμωση και εγκατάλειψη της υπαίθρου, με ένα δεύτερο κύμα που ακολούθησε αυτό της μεταπολεμικής Ελλάδας.
Γι' αυτό και τα δύο παραδείγματα τα οποία θα πω είναι κορυφαία και όχι απλά παραδείγματα. Πρέπει να κερδίσουμε τη μάχη του κέντρου των Αθηνών, το οποίο πρέπει να απαλλαγεί από τις καθημερινές διαδηλώσεις και να αποδοθεί στους κατοίκους, στους εμπόρους και στους επισκέπτες. Την ίδια στιγμή πρέπει να κερδίσουμε το μεγάλο στοίχημα που αυτή τη στιγμή βάζουν οι νέοι άνθρωποι σε όλη την ύπαιθρο. Μια ειρηνική επανάσταση γίνεται σε όλη την ύπαιθρο αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα.
Ο στόχος να κερδίσουμε το μεγάλο στοίχημα στον πρωτογενή τομέα με τη νέα γεωργία, την εξωστρεφή, τη μη επιδοτούμενη γεωργία πάει χέρι-χέρι με έναν εθνικό στόχο: το Λεκανοπέδιο μετά από δέκα χρόνια να έχει ένα εκατομμύριο λιγότερους κατοίκους και δέκα εκατομμύρια περισσότερους επισκέπτες, με ελεύθερες λωρίδες λεωφορείων για να γυρίζουν τουρίστες, όπως πρώτη η Βαρκελώνη έδειξε κάποτε, με τον Δήμαρχο Μαραγκάλ, αυτόν τον δρόμο και τον ακολούθησαν κι άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Έτσι θα αυξήσουμε τον εθνικό πλούτο, έτσι θα κατοχυρώσουμε πραγματικά τις κατακτήσεις και θα θωρακίσουμε τις επιτυχίες του ελληνικού λαού που με τόσο κόπο και ιδρώτα, αίμα και δάκρυα, πραγματικά, πότισε το πλεόνασμα. Δεν το λέτε εσείς, το είπαμε πρώτοι εμείς, ότι το πλεόνασμα είναι ποτισμένο με αίμα και δάκρυα του ελληνικού λαού και αν σεβόμαστε αυτές τις θυσίες, έτσι πρέπει να μιλάμε.
Η τέταρτη αλήθεια είναι πως το μεσοπρόθεσμο που σήμερα συζητούμε, σηματοδοτεί και συμβολίζει με κραυγαλέο, με τρανταχτό τρόπο ότι η Ελλάδα έχει μπει σε ενάρετο κύκλο. Δεν είμαστε καλοί σε μεσομακροπρόθεσμους σχεδιασμούς στην Ελλάδα. Αυτή είναι μία αλήθεια, ποιος την αρνείται σε αυτήν την Αίθουσα; Υπάρχουν πολλαπλές και ατράνταχτες αποδείξεις από το πρόσφατο και από το απώτερο παρελθόν. Και μόνο το ότι συζητάμε για στόχους μέχρι το 2018 από μόνο του είναι λυτρωτικό για τη χώρα.
Η πέμπτη αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα φεύγει από την κατάσταση εκτάκτων συνθηκών και μπαίνει στον κόσμο της κανονικότητας. Αναφέρομαι, βέβαια, στο γεγονός, που λοιδορείται και στηλιτεύεται από την Αντιπολίτευση, της επιτήρησης και του ελέγχου. Επιτήρηση και έλεγχο έχουν όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η συμμετοχή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση σημαίνει ότι θα έχουμε διαρκώς επιτήρηση και έλεγχο. Όμως, ρωτάω με παρρησία, ειλικρίνεια, αλλά και τόλμη: Μας χρειάζεται ή όχι αυτό; Είμαστε ή δεν είμαστε επιρρεπείς για να λοξοδρομούμε;
Εγώ πιστεύω ότι μόνο καλό μπορεί να προκύψει από μία τέτοια διαδικασία. Δεν έχει να φοβηθεί η Ελλάδα κανέναν ελεγκτή αν ακολουθήσει το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει.
Έλεγα και νωρίτερα, στο τρίτο σημείο, για το μεγάλο στοίχημα στην ύπαιθρο. Θα ήθελα να πω με μεγάλη ειλικρίνεια σε όλες τις πτέρυγες της Βουλής κάτι που φοβάμαι πολύ. Δεν ξέρω αν θα προλάβουμε αυτό το κύμα που ονομάζω «ειρηνική επανάσταση της υπαίθρου» να το μετουσιώσουμε σε πράξη. Είμαστε πολύ επιρρεπείς σε εύκολα και γρήγορα προϊόντα, όπως είναι οι μετοχές που γενικά θα πάνε καλά από ό,τι φαίνεται στο Χρηματιστήριο. Θέλει μεγάλο κόπο, θέλει ισχυρή πολιτική και κοινωνική συμμαχία για να κρατήσουμε όρθιες αυτές τις ελπίδες και να μην ξαναβιώσουμε μια τέτοια κρίση. Γι' αυτό και ο έλεγχος και η επιτήρηση μάλλον καλό μας κάνουν και όταν κάνουμε αυτά που πρέπει να κάνουμε χωρίς υποδείξεις αλλά με δική μας πρωτοβουλία, μόνο κερδισμένοι είμαστε.
Έρχομαι στο έκτο σημείο που λέει ότι η κρίση απέδειξε ότι η μόνη εθνική στρατηγική είναι η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Αυτή είναι η έκτη μεγάλη αλήθεια.
Τι σημαίνει ότι παραμείναμε στην ευρωζώνη; Επειδή έγινε μία ατυχής και υπερβολική αναφορά στην Ουκρανία από κάποιον συνάδελφό μου, τις προηγούμενες μέρες, θα ήθελα να πω κάτι. Θα το πω όσο πιο απλά γίνεται για να το καταλάβουν όλοι οι Έλληνες πολίτες. Παραμονή στην ευρωζώνη σημαίνει ότι οι Έλληνες και οι Ελληνίδες ανεξαρτήτως ηλικίας δεν πρόκειται να έχουν επαγγελματικά την τύχη των οικονομικών μεταναστών που τη ζήσαμε επί είκοσι χρόνια στην Ελλάδα. Αυτό σημαίνει το ότι παραμείναμε στην ευρωζώνη. Τόσο απλά.
Η έβδομη μεγάλη αλήθεια είναι αυτή που έχει πει ο εθνικός ποιητής, Ανδρέας Κάλβος, ότι η ελευθερία θέλει αρετή και τόλμη. Κι αν είμαστε, λοιπόν, τολμηροί, πρέπει να απαλλαγούμε από ιστορικούς και οικονομικούς δογματισμούς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
(Ο πολιτικός μηχανικός Πάρις Κουκουλόπουλος είναι βουλευτής Κοζάνης του ΠΑΣΟΚ και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος)