Όμως, σε ό,τι αφορά το εξωτερικό μέτωπο της χώρας, πιστεύω ότι αυτό πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα στη σκέψη και στη συνείδηση όλων μας –κάτι που δεν αμφισβητώ για καμία πλευρά αυτού του Κοινοβουλίου- αλλά θα πρέπει και να είμαστε σε θέση να εκτιμούμε τι προηγείται και τι έπεται αυτήν τη στιγμή.
Εγώ θα ήθελα να προτείνω να προηγηθεί, βεβαίως, μια προετοιμασία, μια προεργασία και αυτό μπορεί να γίνει σύντομα.
Όπως είπα και χθες, με ικανοποίηση άκουσα τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να τοποθετείται σωστά στο θέμα, αλλά και άλλες δυνάμεις, όπως η Δημοκρατική Αριστερά.
Όλες οι δυνάμεις εδώ πιστεύω ότι ανταποκρίνονται σε αυτό που είναι επιτακτική ανάγκη αυτήν την στιγμή, να καθίσουν οι ηγεσίες, εκπροσωπώντας ολόκληρη την ελληνική κοινωνία, σε ένα τραπέζι υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Βεβαίως, εκεί δεν πρέπει να διατυπωθούν επιφυλάξεις, αστερίσκοι, όπως συνηθίζουμε δυστυχώς –και είναι αυτή μια αδυναμία της λειτουργίας της δημοκρατίας μας σαράντα ολόκληρα χρόνια- αλλά πρέπει να επικεντρωθούν στο κύριο. Νομίζω ότι κανείς δεν θα έχει αντίρρηση σε αυτό.
Σήμερα από ολόκληρη τη διεθνή κοινότητα, από την Ευρωπαϊκή Ένωση, της οποίας είμαστε μέλος –ενώ η Τουρκία περιμένει στην είσοδο για να γίνει μέλος- από τις Ηνωμένες Πολιτείες γίνονται δηλώσεις και σχόλια για την Κυπριακή Δημοκρατία.
Άκουσα μια δήλωση υποστηρικτική από τις Ηνωμένες Πολιτείες για την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά με έναν αστερίσκο. Ειπώθηκε, σαν να μην είναι αυτό στην αποστολή μιας δημοκρατίας, όπως είναι η Κυπριακή, ότι πρέπει να ληφθούν υπ' όψιν οι κοινότητες. Μα, η Κυπριακή Δημοκρατία εφαρμόζει και θέλει να εφαρμόζει προγράμματα σε ολόκληρο το νησί για όλους τους κατοίκους και δυστυχώς, εμποδίζεται από τις δυνάμεις κατοχής ενός τμήματος της Κύπρου. Είναι άνευ σημασίας εν μέρει αυτή η δήλωση των Ηνωμένων Πολιτειών, εκτός εάν νομίζουν ότι έτσι κρατούν μια ουδέτερη στάση.
Θυμάμαι τη δήλωση του μακαρίτη του Ντάλες, στη δεκαετία του '50. Όταν καίγονταν η Σμύρνη και η Κωνσταντινούπολη, εκείνος έλεγε «ε, ναι, πρέπει να τα βρείτε μεταξύ σας» κ.λπ.
Αυτό είναι, λοιπόν, το κύριο, κύριε Πρόεδρε, και θα ήθελα για άλλη μία φορά να το τονίσω: Υπάρχει πρόκληση. Υπάρχει σοβαρή εσωτερική κρίση στην Τουρκία. Η Τουρκία είναι απομονωμένη αυτήν τη στιγμή από τους γείτονές της, διότι λειτούργησε ανατρεπτικά για το συριακό καθεστώς. Δεν έχει σχέσεις με την κυβέρνηση της Αιγύπτου, δεν έχει σχέσεις με την κυβέρνηση του Ισραήλ. Ενοχλείται για την τριμερή συνεργασία Κύπρου και Ελλάδας αφενός με την Αίγυπτο και αφετέρου με το Ισραήλ για τα μείζονα θέματα της περιοχής, με τα πετρέλαια και τα αέρια φυσικά να είναι στην πρώτη ζήτηση και όχι μόνο των ενδιαφερόμενων λαών, αλλά και άλλων που έρχονται είτε προσκαλούνται είτε και απρόσκλητοι.
Επειδή δε αυτήν τη στιγμή η ένταση συμπίπτει και με τα γυμνάσια του ρωσικού και του ισραηλινού στόλου εκεί -με την έγκριση βεβαίως της Κυπριακής Δημοκρατίας- η Τουρκία χωρίς την έγκριση της Κυπριακής Δημοκρατίας ουσιαστικά κάνει εισβολή διά θαλάσσης τάχα ερευνώντας.
Και μόνο το όνομα του πειρατικού, δήθεν ερευνητικού «Barbaros» και τα πολεμικά που το συνοδεύουν δείχνει τι επιθυμεί και τι επιχειρεί με τη διπλωματία του βάθους ο κ. Νταβούτογλου, να εξάγει την κρίση που αντιμετωπίζει, διότι δεν συμμετέχει στον αγώνα των Κούρδων και όλης της ανθρωπότητος εναντίον των τζιχαντιστών, την ώρα που βλέπουμε ότι επεκτείνεται αυτή η απειλή. Επιδιώκει «και τούτο ποιήσαι κακείνο μη αφιέναι», και τις μόνιμες επιδιώξεις του εναντίον της χώρας μας να προωθήσει και ταυτόχρονα να κατασιγάσει την εσωτερική κρίση.
(Ο πρώην πρόεδρος της Βουλής και δικηγόρος Απόστολος Κακλαμάνης είναι ο παλαιότερος σε θητεία βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και ολόκληρης της Βουλής. Η ομιλία του αυτή έγινε στις 23 Οκτωβρίου)