Το ΚΚΕ δεσμεύεται να σταθεί δίπλα στον οργανωμένο ποντιακό χώρο, σε κάθε δίκαιη διεκδίκηση του, για την ανάδειξη και διατήρηση της πολιτικής και πνευματικής κληρονομιάς των Ποντίων, τις προσπάθειες που κάνουν για τη διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων Ποντίων. Στεκόμαστε στο πλευρό χιλιάδων ομογενών, που ύστερα από τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και την καπιταλιστική παλινόρθωση εγκαταστάθηκαν στην πατρίδα μας και συνεχίζουν μετά από τόσα χρόνια να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα αποκατάστασης..».
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικήτας Κακλαμάνης): Τον λόγο έχει ο Βουλευτής Ηρακλείου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος, κ. Εμμανουήλ Συντυχάκης.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΥΝΤΥΧΑΚΗΣ:
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, σήμερα τιμάμε την εκατοστή πρώτη επέτειο της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου κατά τη διάρκεια της οποίας εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι χάθηκαν, ενάμισι εκατομμύριο ψυχές πήραν τον δρόμο της προσφυγιάς, βίωσαν στο πετσί τους την εξαθλίωση, τις αρρώστιες και τον ρατσισμό. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία ήταν φτωχοί εργάτες και αγρότες που αντιμετωπίστηκαν απαξιωτικά, ως άνθρωποι δεύτερης και τρίτης κατηγορίας από το ελληνικό αστικό κράτος και τις κυβερνήσεις του.
Αντιμετώπισαν την περιφρόνηση και το μίσος μερίδας εθνικοφρόνων γηγενών που τους στιγμάτιζαν ως τουρκόσπορους, επιτίθονταν στους συνοικισμούς, απαιτούσαν τον εξαγνισμό της χώρας από την παρουσία τους, ενώ οι απόγονοι αυτών, εθνικιστικές, φασιστικές οργανώσεις προσπαθούν ακόμα και σήμερα να καπηλευτούν τα γνήσια αισθήματα του ποντιακού ελληνισμού. Γι' αυτό, το σύνολο του ποντιακού πληθυσμού πρέπει να τους απομονώσει, ολόκληρος ο λαός.
Το ΚΚΕ λόγω της διεθνιστικής και ταξικής του αντίληψης αποτέλεσε πραγματικό αποκούμπι των προσφύγων που πρωτοστάτησε στους αγώνες και τις διεκδικήσεις τους, καταπολέμησε την τακτική του διαίρει και βασίλευε μεταξύ προσφύγων και γηγενών και τις ψεύτικες διαχωριστικές γραμμές που ήθελε να επιβάλλει ο αστικός κόσμος, σφυρηλατώντας ακόμη βαθύτατους και ισχυρότατους δεσμούς με το προσφυγικό στοιχείο.
Μέχρι και σήμερα ορισμένοι δεν χάνουν την ευκαιρία να απογυμνώνουν από την ουσία τους τα γεγονότα της εποχής, να διαστρεβλώνουν την ιστορική αλήθεια και να χύνουν το αντικομμουνιστικό τους δηλητήριο.
Το ΚΚΕ λαμβάνοντας υπόψη τις δοσμένες οικονομικές και κοινωνικοπολιτικές συνθήκες που επικρατούσαν, προσεγγίζει τις αιτίες που οδήγησαν στη Γενοκτονία του ποντιακού Ελληνισμού με τρόπο τέτοιο που ακυρώνει κάθε προσπάθεια συγκάλυψης ή διαστρέβλωσης της ιστορικής αλήθειας.
Ποιες ήταν αυτές οι αιτίες; Οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί και συγκρούσεις στην περιοχή, καθιστώντας τον ποντιακό ελληνισμό ένα από τα πιο τραγικά θύματα σε συνθήκες αποσύνθεσης της κλυδωνιζόμενος τότε οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Δεύτερον, η άνοδος του τουρκικού αστικού εθνικισμού που εξυπηρετούσε την ανερχόμενη τουρκική αστική τάξη στα σχέδια για τη συγκρότηση του έθνους-κράτους της κόντρα στην κυριαρχία της ελληνικής και αρμενικής αστικής τάξης την εποχή εκείνη.
Τρίτον, η στροφή των επιδιώξεων της ελληνικής αστικής τάξης στην πλούσια περιοχή της Μικράς Ασίας που οδήγησε όχι μόνο στην εγκατάλειψη των Ελλήνων και άλλων λαών του Πόντου, αλλά και στη χρησιμοποίηση τους ως αντιπερισπασμό και μέσο πίεσης στην προσπάθεια επίτευξης των δικών της ανταγωνιστικών συμφερόντων.
Τέταρτον, οι επιλογές της ελληνικής άρχουσας τάξης του Πόντου για αναζήτηση λύσης στο ποντιακό ζήτημα από την παρέμβαση των λεγόμενων μεγάλων δυνάμεων και όχι από τις δυνάμεις τού ποντιακού λαού και των άλλων λαών της περιοχής.
Οι αντίπαλες αστικές τάξεις, ελληνική και τουρκική, δεν έμειναν αμέτοχες. Στοιχήθηκαν πίσω από αντίπαλα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα της Αντάντ και των κεντρικών δυνάμεων αντίστοιχα, μετατρέποντας τους λαούς σε πιόνια και διαπραγματευτικά χαρτιά, σε μια γεωστρατηγική σκακιέρα.
Σήμερα, βρισκόμαστε μπροστά σε μια συγχρονισμένη παγκόσμια καπιταλιστική κρίση με ανυπολόγιστες συνέπειες για τους εργαζόμενους όπου γης, οι οποίοι καλούνται ξανά από το πολιτικό προσωπικό του κεφαλαίου να πληρώσουν τα σπασμένα, για να βγει αλώβητο το κεφάλαιο. Σε αυτές τις συνθήκες οξύνονται περαιτέρω οι ανταγωνισμοί για τον έλεγχο των αγορών και ιδιαίτερα των ισχυρών ιμπεριαλιστικών κρατών, όπως η διαμάχη που λαμβάνει χώρα την περίοδο που διανύουμε μεταξύ των δύο ισχυρότερων οικονομιών του πλανήτη, Ηνωμένων Πολιτειών και Κίνας, με φόντο την αντιπαράθεση γύρω από την προέλευση του νέου κορωνοϊού.
Στο πλαίσιο αυτών των ανταγωνισμών οξύνεται και η αντιπαράθεση μεταξύ των αστικών τάξεων Τουρκίας και Ελλάδας. Τροφοδοτείται η τουρκική επιθετικότητα με τη στήριξη του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και η προσπάθεια της ελληνικής αστικής τάξης να πάρει μέρος στο μοίρασμα της λείας από την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών στην περιοχή.
Ο ελληνικός λαός και οι γειτονικοί λαοί πρέπει να επαγρυπνούν απέναντι στις επικίνδυνες εξελίξεις κόντρα στον εφησυχασμό που καλλιεργούν οι ελληνικές κυβερνήσεις.
Αποδείχτηκε πλέον περίτρανα ότι η ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ δεν προσφέρει στους λαούς καμία ασφάλεια, αλλά αντίθετα τους εμπλέκει στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και επεμβάσεις.
Σήμερα στην Ελλάδα βρίσκονται εγκλωβισμένοι, κάτω από άθλιες συνθήκες, χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες, ξεριζωμένοι από τις πατρίδες τους, εξαιτίας των ιμπεριαλιστικών πολέμων που διεξάγονται με ευθύνη των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τεράστιες ευθύνες έχει και η Ελληνική Κυβέρνηση, διαχρονικά, όλες οι κυβερνήσεις που παίρνουν ενεργά μέρος σε αυτούς τους σχεδιασμούς, μετατρέποντας τη χώρα μας σε μια απέραντη αμερικανο-νατοϊκή βάση, δίνοντας γη και ύδωρ στους φονιάδες των λαών.
Ακόμα και σήμερα παραμένει ανεκπλήρωτος ο στόχος για την αναγνώριση του κράτους της Παλαιστίνης από το ελληνικό κράτος, ως δικαίωση του αγώνα τους, απέναντι στο δολοφονικό κράτος του Ισραήλ.
Για το ΚΚΕ η μεγαλύτερη τιμή για τη μνήμη της ιστορίας του ποντιακού λαού είναι η πάλη για να μη ζήσει ποτέ ξανά κανείς λαός αυτά που υπέστη ο ποντιακός και μικρασιατικός ελληνισμός, ο αγώνας ενάντια στους φορείς και τα γενεσιουργά αίτια της εκμετάλλευσης των πολέμων και της προσφυγιάς, ενάντια στο δηλητήριο του σοβινισμού, του εθνικισμού και του φασισμού.
Το ΚΚΕ δεσμεύεται να σταθεί δίπλα στον οργανωμένο ποντιακό χώρο, σε κάθε δίκαιη διεκδίκηση του, για την ανάδειξη και διατήρηση της πολιτικής και πνευματικής κληρονομιάς των Ποντίων, τις προσπάθειες που κάνουν για τη διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων Ποντίων. Στεκόμαστε στο πλευρό χιλιάδων ομογενών, που ύστερα από τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και την καπιταλιστική παλινόρθωση εγκαταστάθηκαν στην πατρίδα μας και συνεχίζουν μετά από τόσα χρόνια να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα αποκατάστασης.
Πάντα θα θυμόμαστε και πάντα θα τιμούμε τους Πόντιους και τις Πόντιες που έδωσαν ακόμα και τη ζωή τους για τα υψηλά ιδανικά τους.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Ορίστε, κύριε Υπουργέ, εκ μέρους της Κυβέρνησης έχετε τον λόγο για πέντε λεπτά.
ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ (Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών): Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι μαρτυρίες των επιζώντων της Ποντιακής Γενοκτονίας μεταφέρουν ένα κλίμα δράματος, «έβαλα πολύ χώμα στα αυτιά μου για να μην ακούω, αλλά η βοή που εσηκωνόταν από τις φωνές και το κλάμα ήταν τόσο μεγάλη ώστε την άκουγε και ο ουρανός». Μία τέτοια ανατριχιαστική μαρτυρία δείχνει το μέγεθος του πόνου που βίωσε ο ποντιακός ελληνισμός, θρηνώντας τριακόσιες πενήντα τρεις χιλιάδες νεκρούς στην εκστρατεία εξόντωσής του που διήρκεσε από τις 19 Μαΐου 1919 μέχρι το 1922.
Είναι αλήθεια ότι ο ποντιακός ελληνισμός, ζώντας μακριά από το εθνικό κέντρο κατάφερε να διατηρήσει ζωντανές όλες τις αξίες του έθνους, την ιστορία, τη γλώσσα, τον πολιτισμό και να κρατήσει στις εσχατιές του ευρύτερου ελληνικού κόσμου ζωντανή τη φλόγα του.
Και είναι αλήθεια ότι κατά τον 19ο αιώνα ανέπτυξε μία πολυσχιδή δραστηριότητα μέσα από την οποία φάνηκε ότι έχει και το βάθος το ακαδημαϊκό, δημιουργώντας σχολεία εξαιρετικού επιπέδου, αλλά και την οικονομική δυνατότητα, δημιουργώντας τέτοιες οικονομικές δομές, ώστε να αποτελέσει ίσως το κυρίαρχο στοιχείο στις περιοχές στις οποίες κατοικούσε.
Πάντοτε -μα πάντοτε!- συμβίωνε με τους άλλους λαούς σε ένα πνεύμα ειρήνης και συνεργασίας και κρατώντας την παράδοση των Ακριτών του Βυζαντίου, διατηρούσε πάντοτε μέσα του τη φλόγα του ελληνισμού.
Η επίθεση και η συστηματική διαδικασία εξόντωσης που εδέχθη από τις κεμαλικές και νεοτουρκικές ορδές δεν κατάφεραν να πτοήσουν το πνεύμα του.
Γι' αυτό και όταν πλέον μετεγκαταστάθηκε ο εναπομείνας ποντιακός ελληνισμός στην χώρα μας, στην Ελλάδα, μέσα σε ένα δύσκολο κλίμα μετά από μία εθνική καταστροφή και μία οικονομική κατάρρευση και αντιμετωπίζοντας πολλές φορές και τη δυσπιστία των γηγενών πληθυσμών, μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα, με την πίστη του στις αρχές, στην ορθοδοξία, με την πίστη του στην πατρίδα, κατάφερε να ενσωματωθεί και να αναδειχθεί ένας από τους κορυφαίους -θα έλεγα- φορείς των εθνικών ιδεωδών. Και αυτό φάνηκε γιατί αμέσως μετά, στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, πολέμησε με σθένος απέναντι στις φασιστικές ορδές.
Σήμερα ο ποντιακός ελληνισμός έχει καταφέρει σε όλη τη χώρα να αναδείξει τα χαρακτηριστικά του, σε κάθε τοπική κοινωνία να έχει την παρουσία του, να κρατάει ζωντανή τη μνήμη της παράδοσής του και βέβαια, να συμβάλει με κάθε δυνατό τρόπο στην οικονομική, κοινωνική, πολιτιστική εξέλιξη και πολιτική παρουσία του τόπου μας.
Γι' αυτό και για εμάς αποτελεί και χρέος και υποχρέωση να θυμόμαστε και να τιμούμε τη μνήμη των θυμάτων και αποτελεί και υποχρέωση όχι μόνο αυτή τη μέρα, αλλά κάθε μέρα να προσπαθούμε για το αυτονόητο, να αναγνωριστεί επιτέλους η Ποντιακή Γενοκτονία. Και οφείλουμε να το κάνουμε όχι μέσα σε ένα πνεύμα αντεκδίκησης απέναντι στην Τουρκία, αλλά μέσα σε ένα πνεύμα ότι η αναγνώριση της αλήθειας μπορεί να μας λυτρώσει, για να πάμε στο μέλλον μαζί. Και θα ήταν μία πράξη ευθύνης και βαθιά λυτρωτική από την πλευρά της Τουρκίας η αναγνώριση των εγκλημάτων απέναντι στα θύματα της Ποντιακής Γενοκτονίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω να εκφράσω εκ μέρους της Κυβέρνησης τον απόλυτο σεβασμό και προσήλωση όλων μας σε αυτόν τον εθνικό στόχο, δηλαδή στη διαδικασία αναγνώρισης της Ποντιακής Γενοκτονίας ως μία από τις γενοκτονίες που χαρακτήρισαν τον προηγούμενο αιώνα και να φωνάξω και εγώ μαζί σας και μαζί με όλο τον ποντιακό ελληνισμό «ποτέ ξανά!».
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικήτας Κακλαμάνης): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.