Παρασκευή 29 Μαρτίου 2024  17:20:48

Ο Κώστας Γεωργουσόπουλος με σοβαρά ερωτηματικά για το εγχείρημα της Μόνικας Μπελούτσι (άπειρης τελείως από θέατρο, με αφελείς απόψεις) να μιμηθεί την σπουδαία προσωπικότητα της Μαρίας Κάλλας. Κύριο

Οι επιστολές (και το άλλο ενημερωτικό, επικαιρικό υλικό) αποκαλύπτουν μεν στοιχεία του χαρακτήρα μιας προσωπικότητας, χωρίς να ανατρέπουν τις εκτιμήσεις για το έργο του καθαυτό. Με έντονο βέβαια το πρόβλημα της σκηνικής απόδοσης-ερμηνείας του «ρεσιτάλ» στο Ηρώδειο από μιά διάσημη μεν ηθοποιό το κινηματογράφου αλλά με προδιαγραφές ερωτικές και με μηδενική σκηνική πείρα, παρά τα 54 χρόνια της.

Κατά τον διαπρεπή θεατράνθρωπο και στοχαστή Κώστα Γεωργουσόπουλο, όπως το τεκμηρίωσε σε αναλυτικό του άρθρο στα ΝΕΑ του Σαββάτου, το «ρεσιτάλ στο Ηρώδειο» της κ. Μπελούτσι )βασισμένο σε προσωπικές επιστολές-πολλές από τις οποίες γράφτηκαν σε παρορμητικές στιγμές και για ιδιωτική χρήση- για τόσο διακεκριμένης και πολυσύνθετης προσωπικότητας, όπως η Μαρία Κάλλας, η πιο μεγαλειώδης φωνή, λυρική προσωπικότητα του 20ου αιώνα, δεν βοηθάει καθόλου ούτε στην έρευνα της Τέχνης ούτε του Πολιτισμού. Με βάση ένα αναλυτικό, πολύ ενδιαφέρον σκεπτικό.

5.9.2020.Με αρκετή ασέβεια στη μνήμη και στη μέγιστη προσωπικότητα της Μαρίας Κάλλας. Τόσο η σαπουνόπερα της Μόνικας Μπελούτσι, όσο και οι «7 θάνατοι της Κάλλας» της περφόρμερ Αμπράμοβιτς. Τα αρνητικά σχόλια και η κατευθυνόμενη life-style δημοσιότητα.

Οι αρκετά επιπόλαιες, πρόχειρες και εγωιστικές εξισώσεις Μπελούτσι και Αμπράμοβιτς με την τεράστια προσωπικότητα της Μαρίας Κάλλας.

1.«Επτά Θάνατοι της Μαρίας Κάλλας»: Μια ωδή στην Ελληνίδα σοπράνο από την Αμπράμοβιτς
Δεδομένων των ορίων που συνήθιζε να σπάει η Μαρίνα Αμπράμοβιτς – καλλιτεχνικές συναντήσεις με τον Jay- Ζ, συνεργασίες με Adidas και Microsoft – δεν είναι παράξενο το ότι η Σέρβα καλλιτέχνις στράφηκε στην όπερα. Την 1η Σεπτεμβρίου, η πρώτη της όπερα, με τίτλο «7 Deaths of Maria Callas», έκανε πρεμιέρα στο ιστορικό κτήριο της Bayerische Staatsoper, στο Μόναχο. Για ευνόητους λόγους, το λυρικό θέατρο των 2.300 θέσεων φιλοξενεί πλέον μόνον 200 φιλότεχνους σε κάθε παράσταση.

Το έργο είναι μια ωδή στην Ελληνίδα σοπράνο Μαρία Κάλλας και στις άριές της αλλά και στις ντίβες των οποίων η ζωή εκτός σκηνής συνοδευόταν από πόνο και βάσανα. Παρακολουθεί τη μυθική ιστορία της Κάλλας, της οποίας η δραματική ζωή και ερωτική περιπέτεια με τον εφοπλιστή Αριστοτέλη Ωνάση συχνά επεσκίαζε τη φωνητική μαεστρία της. «Αν δεις τη ζωή της Μαρίας Κάλλας, η ζωή της μοιάζει πολύ με τη δική μου» είπε η Αμπράμοβιτς στο Artnet News. «Έχει να κάνει με καρδιά που ράγισε από έρωτα, έχει να κάνει με το ότι σε σκοτώνει αυτός που αγαπάς».

Αφηγήθηκε τα όλο μοναξιά τελευταία λίγα χρόνια της ζωής της που η Κάλλας τα πέρασε στο διαμέρισμά της στο Παρίσι, όταν ο θάνατος του Ωνάση την άφησε χαμένη και απαρηγόρητη (η Κάλλας πέθανε από καρδιακή προσβολή, δύο χρόνια αργότερα, στα 53 της). Η Αμπράμοβιτς, με κάποιες τύψεις έκανε υπαινιγμό για τη δική της σχέση με τον καλλιτέχνη Πάολο Καβενάρι, η οποία κατέληξε σε καρδιά που ράγισε πριν από περίπου δέκα χρόνια. Μίλησε όμως με ειλικρίνεια για τη ζωή της και τη δουλειά της μετά τον χωρισμό.

«Βλέπω μεγάλο μέρος του εαυτού μου στην Κάλλας» είπε. «Είμαστε και οι δύο Τοξότες, είμαστε και οι δύο έντονα συναισθηματικές, αλλά ταυτόχρονα ευάλωτες. Σχεδόν είχα μια τέτοια τύχη. Η διαφορά είναι το ότι με έσωσε η δουλειά μου». Μιλώντας για την όπερα, τόνισε: «Θέλησα να δείξω τη δύναμη και επιμονή που μπορεί να έχει μια γυναίκα. Δεν καταλήγει πάντα σε τραγωδία η ερωτική απογοήτευση. Πιστεύω στην ελπίδα».
Στις 5 Σεπτεμβρίου, οι Staatsoper.TV, BR-Klassik Concert, and Arte Concert θα μεταδώσουν ζωντανά, δωρεάν, την όπερα «7 Deaths of Maria Callas».

2.Μόνικα Μπελούτσι: «Θέλω να δείξω την κρυφή πλευρά της Κάλλας»
Η διάσημη σταρ μιλά για την πρώτη της φορά σε θεατρική σκηνή και για όλα αυτά που νιώθει ότι τη συνδέουν με την κορυφαία υψίφωνο
Η αιθέρια Μόνικα Μπελούτσι, μία από τις διασημότερες και ωραιότερες σταρ του κινηματογράφου, έρχεται στο Ηρώδειο στις 21 Σεπτεμβρίου για να μας σαγηνεύσει, ερμηνεύοντας σε ένα μονόλογο που σκηνοθετεί ο Τομ Βολφ και που συνιστά το θεατρικό της ντεμπούτο, τη Μαρία Κάλλας.

«Αυτό που με συγκίνησε πολύ στη Μαρία Κάλλας είναι ότι αισθάνθηκα την εσωτερική αναζήτηση της για τη θηλυκότητά της. Η γυναίκα αυτή ήταν αυτοδημιούργητη. Έψαξε βαθιά μέσα στον εαυτό της. Η τέχνη της ήταν προϊόν μεγάλου πόνου, όπως συχνά συμβαίνει», εξομολογείται η Ιταλίδα ηθοποιός σε συνέντευξη που παραχώρησε στη γαλλική εφημερίδα Le Monde τον περασμένο Φεβρουάριο. Μιλώντας ειλικρινά και από ψυχής για την πρώτη της φορά στη σκηνή του θεάτρου, η Ιταλίδα ηθοποιός αποκαλύπτει τα σημεία ταύτισης που μοιράζεται με την κορυφαία υψίφωνο όλων των εποχών

Από την πρώτη εμφάνισή της στον κινηματογράφο με τον «Δράκουλα» (1991) του Φράνσις Φορντ Κόπολα μέχρι σήμερα, η Μπελούτσι έχει αναρίθμητα κινηματογραφικά πρόσωπα σε περίπου 60 ταινίες, που την κάνουν αξέχαστη. Καιρός να την απολαύσουμε και στην σκηνή.
«Είχα (σ.σ.: στο παρελθόν) πολλές προτάσεις για το θέατρο, αλλά δεν ήθελα. Είτε γιατί έπρεπε να κάνω μια ταινία, είτε γιατί δεν αισθανόμουν έτοιμη, είτε γιατί φοβούμουν. Και σε μια στιγμή, όταν μου έστειλαν το πρότζεκτ για τη Μαρία Κάλλας, δεν ξέρω...Διάβασα ένα γράμμα, τις Αναμνήσεις της και αισθάνθηκα ότι βρήκα κάτι που με συνέδεε. Για παράδειγμα, αυτή την αντίφαση ανάμεσα στην κρυμμένη, ευάλωτη και την σκληρή πλευρά της, την αυστηρότητα που επεδείκνυε στους μαθητές της, διότι και η ίδια είχε ανατραφεί αυστηρά...» σχολιάζει στη Le Monde η Μπελούτσι.

Με τον μονόλογο «Maria Callas: Lettres & Mémoires» («Μαρία Κάλλας: Γράμματα και Αναμνήσεις») που παρουσιάστηκε πρώτη φορά τον Νοέμβριο του 2019 στο θέατρο Marigny στο Παρίσι σε σκηνοθεσία του Τομ Βολφ, η Μόνικα Μπελούτσι θα μας ταξιδέψει στη ζωή και την καριέρα της Κάλλας: στην παιδική ηλικία της ντίβας της όπερας στη Νέα Υόρκη, στα χρόνια του πολέμου στην Αθήνα, στα πρώτα βήματα της καριέρας της, στο γάμο της και τον κατοπινό έρωτά της για τον Αριστοτέλη Ωνάση, στα πάθη μιας γυναίκας διχασμένης ανάμεσα στη φήμη και την ιδιωτική της ζωή.

Η παράσταση βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Τομ Βολφ στο οποίο ο ίδιος συγκέντρωσε πάνω από 350 αδημοσίευτα γράμματα της Κάλλας στη διάρκεια 30 ετών (1946-1977) και τα οποία συνιστούν μία πραγμάτωση της ευχής της κορυφαίας σοπράνο να γράψει την αυτοβιογραφία της (ο βιογράφος της Κάλλας είναι γνωστός μας ως δημιουργός του ντοκιμαντέρ «Maria by Callas: Η Μαρία Κάλλας εξομολογείται» το οποίο παρουσίασε στην Ελλάδα το 2018).
Καθώς η προσωπική αλήθεια της Κάλλας ήταν διαφορετική από τη δημόσια πλευρά της παγκοσμίου φήμης ντίβας, η Μόνικα Μπελούτσι αναλαμβάνει τώρα να γίνει η φωνή αυτής της αλήθειας.

«Ενδύομαι την ευθραυστότητά της που ήταν και η πηγή του τραγουδιού της. Αυτό που ταπεινά θέλω να δείξω δεν είναι η Κάλλας που έβλεπε όλος ο κόσμος, αλλά η κρυμμένη της πλευρά, η Μαρία. Για εμένα, αυτή η παράσταση είναι ένα μικρό κόσμημα. Και σίγουρα ένα από τα πιο λεπτεπίλεπτα και πολύτιμα πράγματα που έχω κάνει μέχρι σήμερα. Εδώ δεν μπορείς να πεις ψέματα, αυτό που αισθάνεσαι, το αισθάνεται και το κοινό», λέει η ηθοποιός.

Και τονίζει: «Θα ήθελα να παίξω την Κάλλας στα αγγλικά, που ήταν και η μητρική της γλώσσα, καθώς ήταν γεννημένη στη Νέα Υόρκη, ή στα ιταλικά τα οποία μιλούσε τέλεια. Η γλώσσα της Κάλλας αγγίζει όλο τον κόσμο. Η Μαρία είχε μία προφορά για όλες τις γλώσσες, σαν να τις κυριαρχούσε πολύ καλά. Αυτό με βοηθάει κάπως, με κάνει να αισθάνομαι κοντά στην προσωπικότητα της.»

Γεννημένη στην ιταλική επαρχία, στη Σιτά ντε Καστέλο της Ούμπρια, το 1964, ηθοποιός και μοντέλο με παγκόσμια, διαρκή ακτινοβολία, διάσημη εκτός των άλλων, για το γάμο της με τον Γάλλο σταρ Βενσάν Κασέλ από τον οποίο χώρισε το 2013 αφού απέκτησε μαζί του δύο κόρες στα 40 της, η Μόνικα Μπελούτσι διαπιστώνει σήμερα, ως γνήσια κόρη της Μεσογείου, πόσο μοντέρνα ήταν η Μαρία Κάλλας για την εποχή της. «Είχα μια φυσική επικοινωνία μαζί της» παραδέχεται. «Προέρχομαι από μια

10.9.2020.Μακάβρια η σαπουνόπερα της Μόνικα Μπελούτσι για την Μαρία Κάλλας. Θα την υποδυθεί φορώντας ρούχα της αείμνηστης για τα ταυτισθεί... καλύτερα, Πρώτη θεατρική της παράσταση στα 56της χρόνια του συμβόλου του σεξ. Οι αφελείς της απόψεις. 
Γράφτηκε από τον NonPaperNews

Επίπεδες απόψεις της για τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται και θέλει να τιμήσει την μοναδική προσωπικότητα της όπερας του 20ου αιώνα.
Στις 28 και 29 Σεπτεμβρίου θα βρεθεί στη σκηνή του Ηρωδείου για να μεταμορφωθεί σε Μαρία Κάλλας, ερμηνεύοντας έναν μονόλογο –χωρίς καμμία μουσική και λυρική μίμηση-με αποσπάσματα από επιστολές και αναμνήσεις της αξέχαστης ντίβας της όπερας, στην παράσταση «Maria Callas. Lettres & Mémoires» που παρουσιάστηκε στη Γαλλία την περασμένη σεζόν από τη 56χρινη άλοτε διεθνή σταρ του σέξ. Τμήματα από πρόσφατη συνέντευξή της πολύ αποκαλυπτική

....................Τον Σεπτέμβριο θα βρεθείτε και στην Αθήνα για να παρουσιάσετε την παράσταση «Maria Callas. Lettres & Mémoires». Πώς εμπλακήκατε σε αυτό το πρότζεκτ;

«Ο σκηνοθέτης Τομ Βολφ, ο οποίος έχει κάνει μια φοβερή έρευνα για την Κάλλας και δημιούργησε μάλιστα το πολύ ωραίο ντοκιμαντέρ «Maria by Callas», βρήκε κάποιες επιστολές της από ανθρώπους του περιβάλλοντός της. Με πήρε τηλέφωνο, ήρθε στο σπίτι μου και μου έδωσε να διαβάσω ένα γράμμα της και ένα απόσπασμα από τα ημερολόγιά της προτείνοντάς μου να κάνουμε μαζί αυτή την παράσταση. Ηταν πολύ συγκινητική εμπειρία και δέχθηκα αμέσως – παρότι θα ήταν η πρώτη φορά για μένα στο θέατρο. Η Κάλλας υπήρξε μια πραγματικά ξεχωριστή γυναίκα.

Για μένα το ενδιαφέρον στην περίπτωσή της έγκειται σε ένα αναπάντεχο δίπολο: η μεγάλη σταρ ήταν παράλληλα μια γυναίκα συναισθηματική, με απλή καρδιά. Μπορούσε να εκφράζει τα συναισθήματά της και να τα μεταδίδει στους γύρω της. Επάνω στη σκηνή αναπαριστώ πιο πολύ αυτή της την πλευρά, την πιο προσωπική, τη Μαρία και όχι την Κάλλας. Φυσικά και τη διέκρινε μια ασύγκριτη καλλιτεχνική αύρα, υπήρξε μια εκπληκτική τραγουδίστρια. Πιστεύω όμως πως το σπάνιο ταλέντο της προέρχεται από άλλα χαρακτηριστικά της: από την ευθραυστότητα και την ευαισθησία της. Η καρδιά της μπορούσε να ραγίσει τόσο εύκολα. Ηταν μια δυνατή προσωπικότητα και παράλληλα τόσο ευάλωτη».

Γιατί πιστεύετε ότι σκέφτηκε εσάς ο σκηνοθέτης;

«Νομίζω ίσως λόγω του μεσογειακού μου ταμπεραμέντου. Η Κάλλας ήταν Ελληνίδα, όμως η καριέρα της εκτοξεύτηκε στην Ιταλία και είχε ζήσει για χρόνια στη Γαλλία. Κι εγώ έχω ακολουθήσει μια παρόμοια πορεία. Πιστεύω βέβαια ότι ο πλέον αρμόδιος για να σας απαντήσει είναι ο ίδιος ο σκηνοθέτης».

Φαντάζομαι ότι χρειάστηκε να κάνετε έρευνα προκειμένου να την καταλάβετε καλύτερα. Τι σας έκανε μεγαλύτερη εντύπωση;

«Το ότι υπήρξε μια πολύ μοντέρνα και θαρραλέα γυναίκα. Δεν ακολουθούσε το ρεύμα ή τις επιταγές της κοινωνίας, αλλά την καρδιά της κι αυτό θέλει κουράγιο. Πάλεψε για το δικαίωμά της στην ευτυχία. Πήρε διαζύγιο στην Ιταλία σε μια εποχή που δεν μπορούσες να χωρίσεις – εκείνη την περίοδο οι γυναίκες είχαν ταυτότητα μόνο ως μητέρες ή σύζυγοι κάποιου άνδρα. Εδωσε τη ζωή της στην όπερα. Είδα μια συνέντευξή της όπου έλεγε: «Η μοίρα μου με έδεσε με το τραγούδι, αυτό ήταν το πεπρωμένο μου και δεν υπήρχε άλλος δρόμος».

Συγκλονίστηκα. Για εκείνη δεν υπήρχε ελεύθερη βούληση. Μοιάζει όταν τα λέει αυτά σαν ηρωίδα σε αρχαία ελληνική τραγωδία. Ή σαν ηρωίδα όπερας. Προτιμώ να τη σκέφτομαι ως Κάρμεν και όχι ως Μήδεια. Υπάρχουν πλάνα από ένα ανέβασμα της «Κάρμεν» στο Αμβούργο όπου τη βλέπεις, την ακούς και μπορείς να καταλάβεις ότι ήταν ήδη με τον Ωνάση. Είναι καταπληκτική, φλογερή, γεμάτη πάθος, μια γυναικά σε επαφή με τη θηλυκότητά της, το νιώθεις, έχει ανακαλύψει τον αισθησιασμό και τη σαρκική πλευρά της. Μέχρι τότε τραγουδούσε μεν κομψά και με βάθος αλλά χωρίς ερωτισμό».

Διάβασα ότι δοκιμάσατε κάποια φορέματά της και σας ταίριαζαν τέλεια. Το θεωρήσατε αυτό σημάδι της μοίρας;

«Ξέρετε, αυτή η διαδικασία με έβαλε μόνο στη σκέψη ότι δεν είχε προλάβει να φτάσει στην ηλικία που βρίσκομαι σήμερα, τα 55. Πέθανε στα 53 της. Μου είχαν προτείνει κι άλλες φορές να ανεβώ στη σκηνή του θεάτρου αλλά δεν είχα βρει τη δύναμη να το κάνω. Αυτή τη φορά ο φόβος μου υπερνικήθηκε από τη γοητεία που μου ασκεί αυτή η γυναίκα».

Πολλοί χαρακτηρίζουν τραγική τη ζωή της. Συμφωνείτε;

«Καθόλου. Εζησε ελεύθερη. Η ζωή της μπορεί να ήταν σύντομη αλλά έκανε αυτό που ήθελε. Εκανε τις επιλογές της. Ηταν φυσικά μια γυναίκα με ισχύ, μπορούσε να λέει ό,τι θέλει. Για αυτό παραμένει ένα είδωλο που η λάμψη του δεν θαμπώνει. Οι θαυμαστές της την περίμεναν έξω από τα ξενοδοχεία, όπως περίμεναν οι φαν της ροκ τους Rolling Stones. Η λατρεία που της έδειχναν είναι αδιανόητη και η όπερα δεν είναι μαζική σαν την ποπ μουσική. Η Κάλλας όμως έγινε φαινόμενο της ποπ κουλτούρας. Και στις συνεντεύξεις της φαινόταν τόσο γενναιόδωρη και άμεση, τόσο αυθεντική και ειλικρινής. Ξέρετε, παρότι φοβόμουν επειδή δεν είχα ξανακάνει θέατρο, ένιωσα προστατευμένη από αυτή τη συναρπαστική προσωπικότητα. Το λέω με πολύ ταπεινό τρόπο: νιώθω ευτυχής που είχα την ευκαιρία να της δώσω φωνή. Στη γενική πρόβα όπου έρχονται διάφοροι φίλοι και συνεργάτες να δουν την παράσταση και να πουν τη γνώμη τους συνέβη κάτι μαγικό, μια πεταλούδα εμφανίστηκε από το πουθενά, κάθισε για λίγο στον λαιμό μου και πέταξε μακριά».

Εσείς έχετε ζήσει με τους δικούς σας όρους;

«Νομίζω πως ναι. Βέβαια εγώ είμαι τυχερή, είναι εύκολο, είμαι μια γυναίκα που ζει στον 21ο αιώνα. Θέλω να πιστεύω πως έχω πάρει μόνη μου τις αποφάσεις μου. Αναρωτιέμαι βέβαια κάποιες φορές πόσο ελεύθεροι είμαστε. Δεν θα ήθελα να ξέρω αν υπάρχει αυτό που λέμε ειμαρμένη, προτιμώ να παραμείνει μυστικό αυτό για πάντα».

Οι απαιτήσεις και οι προσδοκίες που έχουν οι άλλοι για εσάς δεν σας επηρεάζουν;

«Είμαι δημόσιο πρόσωπο λόγω της δουλειάς μου, όμως την ιδιωτική μου ζωή την κρατώ μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Ξέρουν το όνομά μου, αλλά όχι ποια πραγματικά είμαι. Με ενοχλεί να έχουν προσδοκίες από μένα άνθρωποι που δεν με γνωρίζουν προσωπικά. Είμαι εκ φύσεως λίγο εσωστρεφής, εξ ου και έχω καταφέρει να επιβιώσω σε αυτή τη βιομηχανία».

Τον φόβο σας για τη σκηνή τον έχετε πλέον ξεπεράσει;

«Οχι! Είναι πάρα πολύ δύσκολο, στα παρασκήνια πριν από κάθε παράσταση νομίζω ότι θα πάθω καρδιακή προσβολή, τόσο δυνατά χτυπάει η καρδιά μου, όμως κάθε φορά κατεβαίνω από τη σκηνή ζωντανή».

Το lockdown πού το περάσατε;

«Βρισκόμουν στη Νοτιοδυτική Γαλλία. Ήταν ευχάριστη συγκυρία αυτή γιατί ήμουν κοντά στη φύση αυτούς τους δύσκολους μήνες. Με τα παιδιά μου και με φίλους μου. Έπρεπε να βοηθάω τη μικρή μου κόρη για τις απαιτήσεις του σχολείου και επικεντρώθηκα εκεί. Περιμέναμε να δούμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα και ο χρόνος περνούσε. Σκέφτομαι ότι ίσως μεταξύ Σεπτεμβρίου και Δεκεμβρίου χρειαστεί να παρθούν κι άλλα μέτρα. Θέλω να ελπίζω ότι το 2021 θα επιστρέψουν τα πράγματα στους κανονικούς ρυθμούς τους».

Το ονοματεπώνυμό σας είναι συνώνυμο της ομορφιάς. Εσείς πώς την ορίζετε;

«Η Κάλλας έλεγε πως το τραγούδι για εκείνη ήταν ένας τρόπος να έρθει σε επαφή με κάτι ανώτερο. Ετσι θα όριζα κι εγώ την ομορφιά, ως ένα ιδεώδες που δεν αφορά μόνο το φυσικό κάλλος. Υπάρχει και η ομορφιά της ψυχής. Οταν ακούς τη φωνή της Κάλλας να τραγουδάει και θέλεις να κλάψεις, όταν βλέπεις ένα μωρό που χαμογελάει στη γιαγιά του, όταν κοιτάζεις ένα λουλούδι που ανθίζει... Η πραγματικότητα μπορεί να είναι τόσο βίαιη και δύσκολη και πρέπει να αντλούμε δύναμη από τις σύντομες στιγμές που η ομορφιά φανερώνεται μπροστά στα μάτια μας. Νομίζω ότι για εμάς, τους Ιταλούς, τους Ελληνες, τους Γάλλους ίσως, αυτή είναι μια φυσική διαδικασία. Είναι μέρος της κουλτούρας και της φιλοσοφίας μας το να εκτιμάμε ό,τι κάθε ημέρα μπορεί να μας χαρίσει. Ξέρουμε ενστικτωδώς σχεδόν ότι το νόημα της ζωής βρίσκεται στα πιο απλά πράγματα».

Αν σας ζητούσα να μου κάνετε μια ανάλυση της προσωπικότητάς σας με βάση το πόσο σας έχουν επηρεάσει οι τόποι στους οποίους έχετε ζήσει τι θα μου λέγατε;

«Θα έλεγα ότι είμαι μεσογειακή. Η ιταλική φύση μου είναι έντονη, έχω μόνο ένα διαβατήριο κι αυτό είναι το ιταλικό. Στη Γαλλία μού αρέσει ο σεβασμός του προσωπικού χώρου, μια απόσταση που κρατούν οι Γάλλοι, δύσκολα γίνεται ενοχλητικός κανείς στο Παρίσι και έτσι νιώθω πιο ελεύθερη. Η γαλλική πρωτεύουσα είναι μια κοιτίδα του Πολιτισμού και των Τεχνών, υπάρχει λόγος που όλοι οι καλλιτέχνες ήθελαν και θέλουν μια φορά στη ζωή τους να ζήσουν λίγο εκεί. Είναι επίσης μια πανέμορφη πόλη και χαίρομαι που ζω εκεί. Αγαπώ την Ελλάδα, αγαπώ την Πορτογαλία. Όποτε βρίσκομαι στις ΗΠΑ για δουλειά απολαμβάνω τον επαγγελματισμό τους και εκτιμώ το σινεμά τους, το εμπορικό και το πιο ανεξάρτητο, μου αρέσει να εργάζομαι εκεί, αλλά νομίζω ότι δεν θα μπορούσα να ζήσω στην Αμερική για μεγάλο διάστημα».

Προσθήκη σχολίου

Βεβαιωθείτε ότι εισάγετε τις (*) απαιτούμενες πληροφορίες, όπου ενδείκνυται. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.

Πολυμέσα

Cookies make it easier for us to provide you with our services. With the usage of our services you permit us to use cookies.
Ok Decline