Οκτώ χρόνια μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους επικύρωσε αποζημίωση ύψους 800.000 ευρώ στην οικογένεια του.
Συγκεκριμένα, το 2013 η μητέρα του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, Τζίνα Τζαλικιάν και η αδερφή του, κατέθεσαν αγωγή στο Διοικητικό Πρωτοδικείο ζητώντας από το Ελληνικό Δημόσιο να τους καταβάλλει αποζημίωση ως ψυχική οδύνη για την δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου, 2 εκατ. ευρώ στη μητέρα του και 700.000 ευρώ στην αδερφή του.
Τελικά το 2015 το Διοικητικό Πρωτοδικείο με απόφασή του, επιδίκασε 900.000 ευρώ ως ψυχική οδύνη στους οικείους του εκλιπόντος και συγκεκριμένα 650.000 ευρώ στη μητέρα του και 250.000 ευρώ στην αδερφή του. Κατά της συγκεκριμένης απόφασης ασκήθηκαν εφέσεις και από τις δύο πλευρές.
Εν συνεχεία η μητέρα και η αδερφή του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου έκαναν αίτηση στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους για συμβιβαστική επίλυση της διαφοράς υποχωρώντας κατά 100.000 ευρώ από το αρχικό συνολικό ποσό που είχε επιδικάσει το Διοικητικό Πρωτοδικείο. Η απόφαση.
Με αυτή την απόφαση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους «έκλεισε» το αστικό μέρος της υπόθεσης για την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.
Αποζημίωση 500.000 ευρώ για τη δολοφονία του 11χρονου Μάριου, επιρρίπτοντας ευθύνες στο Δημόσιο για την εγκληματική παραμέληση επί μακρό χρονικό διάστημα της περιοχής του Μενιδίου, αν και γνώριζαν πολύ καλά την αυξημένη εγκληματικότητα της περιοχής
Απόφαση κόλαφος για την παντελή απουσία του κράτους – δια της αστυνομίας- στο Μενίδι από το 2013 και μετά με αποτέλεσμα την έξαρση της εγκληματικότητας στην περιοχή, την κατοχή όπλων και τους άσκοπους πυροβολισμούς, εξέδωσε το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών, δικαιώνοντας την οικογένεια του 11ου Μάριου (που καταγόταν και από τα Τριαντέικα Αγρινίου), που έχασε τη ζωή του τον Ιούνιο του 2017 κατά τη διάρκεια σχολικής γιορτής στο προαύλιο του σχολείου του.
Το δικαστήριο, με μια πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα απόφαση, αναγνωρίζει ευθύνη του δημοσίου , δια παραλείψεως άσκησης των καθηκόντων του, στο θάνατο του άτυχου μαθητή, καθώς σχεδόν το σύνολο ανάλογων προσφυγών απορρίπτονται από τα δικαστήρια.
Με αυτή του την απόφαση το Δικαστήριο επιδίκασε αποζημίωση μαμούθ 500.000 ευρώ για όλα τα μέλη της οικογένειας του μαθητή, η οποία είχε καταθέσει αγωγή κατά του ελληνικού Δημοσίου, ζητώντας αποζημίωση λόγω ψυχικής οδύνης, επιρρίπτοντας ευθύνες στο τελευταίο για την εγκληματική παραμέληση επί μακρό χρονικό διάστημα της περιοχής του Μενιδίου, αν και γνώριζαν πολύ καλά την αυξημένη εγκληματικότητα της περιοχής.
Αυτό όμως αποτελεί ουσιαστικά μισή δικαίωση για την οικογένεια, καθώς σε ποινικό επίπεδο η ελληνική Δικαιοσύνη δεν έχει καταφέρει ακόμα να εντοπίσει το δράστη του πυροβολισμού που είχε ως αποτέλεσμα να πεθάνει ο άτυχος Μάριος.
Το περιστατικό
Το περιστατικό έγινε στις 08 Ιουνίου 2017 και ώρα περίπου 21:25 στο 6ο Δημοτικό Σχολείο Αχαρνών κατά τη διάρκεια σχολικής εκδήλωσης. Ο Μάριος, μαθητής της Ε΄ τάξης του σχολείου, ενώ περίμενε την έναρξη του θεατρικού μέρους της εκδήλωσης, μαζί με τους συμμαθητές του, (κοντά βρισκόταν η μητέρα του, η οποία ήταν και δασκάλα του σχολείου) έπεσε αναίσθητος στο προαύλιο του σχολείου, αιμορραγώντας από το πίσω μέρος του κεφαλιού του. Μεταφέρθηκε στο ΓΝΑ «Αγία Σοφία», όπου και κατέληξε στις 22:23.
Από την νεκροψία προέκυψε ότι ο θάνατος του παιδιού προήλθε από βολίδα όπλου, που του είχε προκαλέσει ωστική βλάβη στον εγκέφαλο.
Παρά τις επίμονες προσπάθειες της ΓΑΔΑ (Τμήμα Ανθρωποκτονιών), εν τούτοις δεν βρέθηκε ποτέ ο δράστης.
Η αγωγή
Η αγωγή της οικογένειας συνοδεύτηκε από έγγραφα για το σχηματισμό εκατοντάδων δικογραφιών για άσκοπους πυροβολισμούς και διατάραξη κοινής ησυχίας αλλά και καλέσματα, προτάσεις και επιστολές διαμαρτυρίας από συλλόγους κατοίκων Χαραυγής, Αυλίζας, Αγίας Μαύρας κλπ, συντονιστικών επιτροπών συλλόγων του Δήμου για την καταπολέμηση της εγκληματικότητας κλπ, απευθυνόμενες προς την Βουλή, Υπουργείο Δημόσιας Τάξης κ.ο.κ., σε χρόνο προγενέστερο του τραγικού δυστυχήματος.
Η απόφαση
Η απόφαση Α1465/2020 του 25ου Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών, επιδικάζει συνολικά χρηματική ικανοποίηση 490.000,00 ευρώ (130.000,00 σε κάθε ένα από τους γονείς, 80.000,00 στην αδερφή, 50.000 σε κάθε ένα από δύο γιαγιάδες και ένα παππού), αναγνωρίζοντας συγκεκριμένα ότι:
«[...] α) ο ως άνω Δήμος βρίσκεται αντιμέτωπος, τουλάχιστον από το έτος 2013 (χρόνος εκπόνησης του πρώτου επιχειρησιακού σχεδίου), με μια πιθανολογούμενη έξαρση της εγκληματικότητας, ειδικότερη έκφανση της οποίας αποτελεί το ευρέων διαστάσεων φαινόμενο της παράνομης κατοχής και χρήσης όπλων, η ιδιαίτερη επικινδυνότητα του οποίου είχε, ήδη, αναφανεί κατά το χρόνο που έλαβε χώρα το ένδικο συμβάν, από τα περιστατικά τραυματισμού από άσκοπους πυροβολισμούς που είχε καταγράψει η Ελληνική Αστυνομία,
β) παρά την ανθεκτικότητα που εμφάνιζε η έξαρση αυτή της εγκληματικότητας απέναντι στα ληφθέντα από την αστυνομία μέτρα αντιμετώπισης της μέχρι και το ένδικο συμβάν, τα μέτρα αυτά έβαιναν διαρκώς μειούμενα, και πάντως δεν ενισχύονταν, χωρίς να προκύπτει ότι ο περιορισμός αυτός των μέτρων αστυνόμευσης εδραζόταν σε συγκεκριμένες αξιολογήσεις και στη διαπίστωση κάποιας ορισμένης κάμψης του φαινομένου,
γ) το εναγόμενο παρανόμως παρέλειψε να λάβει δια των αστυνομικών οργάνων του τα προσήκοντα μέτρα προστασίας της σχολικής εκδήλωσης της 7.6.2017, συνιστάμενα συγκεκριμένα στην εγκαθίδρυση, διακριτικού έστω, μηχανισμού επιτήρησης των σχολείων της επίμαχης περιοχής, ιδίως κατά τη διάρκεια εκδηλώσεων ως η επίμαχη.
Η παράλειψη αυτή συνδέεται αιτιωδώς με το ένδικο συμβάν, καθότι ένας τέτοιος μηχανισμός, συνιστάμενος, κατά βάση, στη διακριτική έστω παρουσία αστυνομικού οργάνου, θα ήταν ικανός και πρόσφορος, κατά τα δεδομένα της κοινής πείρας και τη συνήθη πορεία των πραγμάτων, να αποθαρρύνει την εκδήλωση εγκληματικών ενεργειών, μεταξύ των οποίων και την παράνομη και άσκοπη χρήση όπλων, πλησίον των σχολείων της επίμαχης περιοχής , και επομένως να αποτρέψει το ένδικο τραγικό συμβάν.
Το ένδικο περιστατικό αποτέλεσε το επισφράγισμα μιας μακρόχρονης περιόδου έξαρσης της εγκληματικότητας στην επίμαχη περιοχή».