Πλήρης αδιαφορία και νέος ενταφιασμός του σπουδαίου τραγουδιστή του νεώτερου Ελληνισμού, ο οποίος μέσα από τα τραγούδια του κατάφερε να εκφράσει τις αγωνίες και τις ελπίδες των καθημερινών ανθρώπων και να μιλήσει στις καρδιές τους., μέσα από μεγάλα κοινωνικά προβλήματα και δοκιμασίες εθνικές στην Ελλάδα από τη δεκαετία του 1940 και μετά..

Ο Στέλιος Καζαντζίδης υπήρξε ένας από τους λίγους τραγουδιστές, που κέρδισαν αδιαφιλονίκητα τον τίτλο του λαϊκού ερμηνευτή, αγαπήθηκε φανατικά, μπήκε στις καρδιές και στα σπίτια των ανθρώπων, τραγουδήθηκε όσο λίγοι και χάρισε το αίσθημα της οικειότητας σε όσους ένιωσαν ότι τραγουδά για εκείνους.
Με τη μοναδική υφή της φωνής του κατάφερε να εκφράσει τις αγωνίες, τους φόβους, αλλά και τις ελπίδες μιας ολόκληρης γενιάς ανθρώπων, για τους οποίους η επιβίωση δεν ήταν και τόσο αυτονόητη. Οικονομικά και κοινωνικά αποκλεισμένοι, πρόσφυγες, εργάτες, όλοι αγωνιστές της καθημερινότητας αναζητούσαν στα τραγούδια του παρηγοριά για τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν καθημερινά. Και το κοινό του, βέβαια, δεν σταματούσε μόνο σε αυτούς.

Γεννήθηκε στις 29 Αυγούστου 1931 στη Νέα Ιωνία. Η μητέρα του ήταν πρόσφυγας από τη Μικρά Ασία. Από αυτή άκουγε ως παιδί τα λαϊκά τραγούδια που έφεραν οι πρόσφυγες και από τη γιαγιά του -όπως έλεγε ο ίδιος- πήρε τις τεχνικές, τις αναπνοές, το κλάμα στη φωνή... Ως τη στιγμή που τον ανέλαβε ο μεγάλος δάσκαλος Στέλιος Χρυσίνης.

Μεγαλώνοντας, δούλεψε σ' ένα εργοστάσιο στη Νέα Ιωνία. Μία μέρα, τον φωνάζει το αφεντικό του και του λέει ότι έχει καταπληκτική φωνή και του κάνει δώρο μία κιθάρα. Ο Στέλιος, όσε ώρες δεν δούλευε, καθόταν στο σπίτι και προσπαθούσε να μάθει τραγούδια στην κιθάρα. Μια μέρα, κάποιος περαστικός τον άκουσε και του πρότεινε να τραγουδήσει στην ταβέρνα του. Έτσι, έγινε η αρχή...

Το 1950 εμφανίστηκε για πρώτη φορά επαγγελματικά στην Κηφισιά. Δύο χρόνια αργότερα έκανε και την πρώτη ηχογράφησή του στην Columbia, με το τραγούδι του Απόστολου Καλδάρα "Για μπάνιο πας", που όμως δεν πούλησε. Το δεύτερο τραγούδι, "Οι βαλίτσες" του Γιάννη Παπαϊωάννου, έγινε μεγάλη επιτυχία.
Από εκεί και πέρα ξεκίνησε μία σειρά επιτυχιών και συνεχής άνοδος, με εμφανίσεις σε γνωστά λαϊκά κέντρα της εποχής. Τότε έρχεται και η γνωριμία, ο αρραβώνας, αλλά και η συνεργασία με την Καίτη Γκρέυ, ως το καλοκαίρι του 1957. Σουξέ της εποχής, το "Απόψε φίλα με" του Μανόλη Χιώτη, ένα ντουέτο του Στέλιου Καζαντζίδη με την Καίτη Γκρέυ. Μετά από αυτό χώρισαν.

Η επόμενη οκταετία (1957-1965) είναι ίσως η πιο γόνιμη και δημιουργική περίοδος για τον Στέλιο Καζαντζίδη. Η γνωριμία του με τη Μαρινέλλα στη Θεσσαλονίκη εξελίχθηκε σε μια λαμπρή συνεργασία. Μαζί έκαναν μεγάλες επιτυχίες με κορυφαίους συνθέτες (Τσιτσάνης, Παπαϊωάννου, Χιώτης, Καλδάρας, Παπαγιαννοπούλου, Βίρβος, Θεοδωράκης, Χατζιδάκις, Λεοντής, Ξαρχάκος, Λοΐζος, Μαρκόπουλος κ.ά.) και εμφανίστηκαν στα μεγαλύτερα λαϊκά κέντρα.

Το Μάιο του 1966 αποφάσισαν να ενωθούν και στη ζωή. Ο γάμος τους μπορεί να μην άντεξε στο χρόνο, αλλά έμειναν για πάντα φίλοι. Έπειτα από χρόνια, ο Καζαντζίδης γνώρισε και παντρεύτηκε την κυρα-Βάσω, την οποία ο χαρακτήριζε ως "θησαυρό".
Τo 1965 κι ενώ βρισκόταν στο απόγειο της καριέρας του, αποφάσισε να εγκαταλείψει τα νυχτερινά κέντρα. Τήρησε την επιλογή του αυτή ως το τέλος της ζωής του και η μόνη επαφή με το κοινό ήταν μέσω των δίσκων του. Για κάποιο διάστημα και αυτή η επικοινωνία διακόπηκε, λόγω προβλημάτων που είχε με τη δισκογραφική εταιρεία "Μίνως".

Στη δισκογραφία επανήλθε, έπειτα από 12 χρόνια απουσίας, το 1987, συνεργαζόμενος με τους Τάκη Σούκο, Λευτέρη Χαψιάδη, Θανάση Πολυκανδριώτη, Θοδωρή Καμπουρίδη, Μάκη Ερημίτη, Αντώνη Βαρδή, Σώτια Τσώτου και άλλους άξιους δημιουργούς. Το κύκνειο άσμα του ήταν ο δίσκος "Έρχονται χρόνια δύσκολα".
Πέθανε στις 14 Σεπτεμβρίου 2001, σε ηλικία 70 ετών, έπειτα από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο.

Το Αρχείο της ΕΡΤ τιμά τη μνήμη του Στέλιου Καζαντζίδη (14/9/2001). Καμμία αναφορά στις ειδήσεις ή στο πρόγραμμα των τριών κρατικών καναλιών.

Αφιέρωμα του Αρχείου της ΕΡΤ στον Στέλιο Καζαντζίδη

Το Αρχείο της ΕΡΤ, τιμώντας τη μνήμη του Στέλιου Καζαντζίδη, που έφυγε από τη ζωή στις 14 Σεπτεμβρίου 2001, ψηφιοποίησε και παρουσιάζει στην ιστοσελίδα www.ert.gr και στη διεύθυνση http://www.ert.gr/arxeio-afierwmata/stelios-kazantzidis-14-septemvrioy-2001/ την εκπομπή «Στέλιος Καζαντζίδης».

Η εκπομπή προβλήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 1981 και αποτέλεσε μεγάλο καλλιτεχνικό και τηλεοπτικό γεγονός και μια ευχάριστη έκπληξη για τους θαυμαστές του, καθώς ο Στέλιος Καζαντζίδης απείχε ήδη 16 χρόνια από τα νυχτερινά κέντρα και πέντε χρόνια από τη δισκογραφία. Όπως τονίζει άλλωστε και ο παρουσιαστής της εκπομπής, Γιώργος Παπαστεφάνου: «Η απουσία του, η αποχή του απ' όλα αυτά που συντηρούν τη δόξα ενός τραγουδιστή -δίσκοι, νυχτερινά κέντρα, τηλεόραση- δεν έχουν μειώσει καθόλου τη δική του ακτινοβολία. Αντίθετα, κάνουν πιο έντονη την ανάγκη του κόσμου που τον αγαπάει και θέλει να τον ξαναδεί και να τον ξανακούσει. Γιατί αυτός ο κόσμος, ο λαός, βρίσκει στον Καζαντζίδη τον δικό του άνθρωπο».

Στο αφιέρωμα παρακολουθούμε την πορεία του από το ξεκίνημά του μέχρι την καθιέρωσή του στο χώρο του λαϊκού τραγουδιού. Για τον Στέλιο Καζαντζίδη μιλούν ο Απόστολος Καλδάρας, η Καίτη Γκρέυ, η οποία συνεργάστηκε μαζί του από το 1953 έως το 1957, ο Γιώργος Νταλάρας, ο συγγραφέας Γιώργος Ιωάννου, ο Χάρρυ Κλυνν, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, ο Διονύσης Σαββόπουλος και η Χάρις Αλεξίου, η οποία ερμηνεύει και το τραγούδι του «Το τελευταίο βράδυ μου», καθώς και απλός κόσμος, που εκφράζει το θαυμασμό του στον μεγάλο λαϊκό τραγουδιστή. Παράλληλα, παρουσιάζεται οπτικοακουστικό και φωτογραφικό υλικό από τη συνεργασία του με τη Μαρινέλλα (1957-1967), με τον Μίκη Θεοδωράκη κ.ά.

Ο Στέλιος Καζαντζίδης, στη συνέντευξη που παραχώρησε στον Λευτέρη Παπαδόπουλο, εξηγεί τους λόγους για τους οποίους έμεινε μακριά από τα νυχτερινά κέντρα και τη δισκογραφία, αποκαλύπτει τα μελλοντικά σχέδια του και μιλά για τη ζωή του δίπλα στους απλούς ανθρώπους του μόχθου. «Εκεί που διάλεξα και περνάω τις μέρες μου, τους μήνες μου, τα χρόνια μου -αυτά που λείπω από τη δουλειά- βρίσκω τόση ζεστασιά στους ανθρώπους. Είναι τόσο αγνοί άνθρωποι οι αγρότες, οι ψαράδες. Μιλάω γι' άλλα πράγματα που μου είναι ευχάριστα, όπως για τη θάλασσα, τα ψάρια, τις καλλιέργειες και υπάρχει μια ατμόσφαιρα σ' αυτά τα σπίτια που είναι γνήσια, ανθρώπινη 100%», τονίζει. Τέλος, ερμηνεύει μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του.
Σκηνοθεσία: Δάφνη Τζαφέρη