1.Σοκαριστικά είναι τα στοιχεία για τη σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων στην Ελλάδα και την ανάπτυξη μιας άρρωστης ομοφυλοφιλίας, βιασμών και παραπλάνησης, και δημιουργίας μεγάλων κοινωνικών και ψυχολογικών προβλημάτων.
Η αποτρόπαια πράξη του βιασμού ανηλίκων, δυστυχώς, είναι ένα φαινόμενο πιο συχνό απ' όσο μπορεί να φανταστεί κάποιος. Σύμφωνα με τα στοιχεία, που παρουσιάστηκαν στην ΕΡΤ, ένα στα πέντε παιδιά παγκοσμίως έχει δεχθεί κάποια μορφή σεξουαλικής βίας, που μπορεί να είναι ασέλγεια, κακοποίηση ή βιασμός. Το 80-85% των πράξεων είναι από κάποιον που γνωρίζει καλά το θύμα, δηλαδή κάποιος γείτονας, φίλος, μέλος της οικογένειας.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Αστυνομίας, στην Ελλάδα 1 στα 13 παιδιά έχει έρθει σε σωματική επαφή με τον δράστη, ενώ 1 στα 30 έχει κάποια εμπειρία βιασμού ή απόπειρας βιασμού.
Το 2020 κάθε εβδομάδα υπήρχε, κατά μέσο όρο, μία καταγγελία για βιασμό ανηλίκου. Μάλιστα, σε 13 από αυτές τις υποθέσεις η κακοποίηση συνέβαινε από άτομα στα οποία οι γονείς είχαν εμπιστευτεί τα παιδιά τους.
Πιο συγκεκριμένα, το 2020 καταγράφηκαν στην Ελλάδα 244 υποθέσεις εκμετάλλευσης γενετήσιας αξιοπρέπειας ανηλίκων και 300 υποθέσεις σεξουαλικής κακοποίησης και πορνογραφίας.
Να σημειωθεί πως τα παραπάνω στοιχεία έχουν προκύψει από όσα περιστασιακά έφτασαν στην αστυνομία. Υπάρχουν, δυστυχώς, και πολλά άλλα που παραμένουν κρυφά για διάφορους λόγους.
«Πρόκειται για ένα θέμα νοσηρό μεν, αλλά υπαρκτό και διαρκώς πολλαπλασιαζόμενο», επεσήμανε η δικηγόρος Γλυκερία Τερζή, μιλώντας στην ΕΡΤ.
«Αρκεί να σας πω ότι στο Χαμόγελο του Παιδιού, μόνο το πρώτο εξάμηνο του 2021 κατεγράφησαν 130.000 κλήσεις για περιστατικά κακοποίησης παιδιών, όχι μόνο σεξουαλικής αλλά και άλλης, όπως ψυχολογικής βίας», πρόσθεσε.
Όπως εξήγησε η κ. Τερζή, συνήθως τα παιδιά δεν μπορούν να το καταγγείλουν, «γιατί ένα ανήλικο παιδί δεν γνωρίζει τον ποινικό μας κώδικα, δεν είναι εύκολο να αποτανθεί σε κάποιον και να καταγγείλει αυτήν την πράξη. Ενστικτωδώς αντιλαμβάνεται πως αυτό το οποίο υφίσταται δεν είναι κάτι φυσιολογικό, και συνήθως αποτείνεται σε κάποιο πρόσωπο εμπιστοσύνης, όπως επί παραδείγματι στον παππού ή στη γιαγιά και περιγράφει με πολύ απλά λόγια αυτό το "ένοχο μυστικό"». «Το λέμε έτσι, γιατί τα περισσότερα περιστατικά γίνονται από ανθρώπους του πολύ στενού οικογενειακού ή φιλικού περιβάλλοντος», συμπλήρωσε.