Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Οι Κούρδοι φοβούνται την Άγκυρα

Κούρδα διαδηλώνει στο Ντιγιάρμπακιρ την 1η Αυγούστου κρατώντας πορτρέτο του Αμπντουλάχ Οτσαλάν. 

Τα τελευταία δυόμισι χρόνια οι κάτοικοι του Ντιγιάρμπακιρ, μιας από τις μεγαλύτερες πόλεις της νοτιανατολικής Τουρκίας που αποτελεί κέντρο για τον κουρδικό πληθυσμό της χώρας, ζούσαν με σχετική ηρεμία. Αυτό ήταν αποτέλεσμα της άτυπης εκεχειρίας μεταξύ της Τουρκίας και του PKK.

Η ηρεμία αυτή διαταράχθηκε, όμως, όταν εξερράγη μια βόμβα τον Ιούλιο στην πόλη Σουρούτς. Δυο μέρες αργότερα το PKK σκότωσε δυο Τούρκους αστυνομικούς, δηλώνοντας ότι είχαν συνεργαστεί με το Ισλαμικό Κράτος (ISIS) για τη βομβιστική επίθεση στο Σουρούτς. Στη συνέχεια, όταν η Τουρκία άρχισε αεροπορικές επιθέσεις εναντίον του ISIS στη Συρία, επιτέθηκε και εναντίον θέσεων του ΡΚΚ που έχει καταφύγει στο όρος Καντίλ στο βόρειο Ιράκ.

Η κούρδα φοιτήτρια Χατιτζέ Γκοχάν δήλωσε στο BBC: «Άλλαξαν πολλά τον τελευταίο ενάμιση μήνα. Τα αεροσκάφη ξεκινούν από το Ντιγιάρμπακιρ για να βομβαρδίσουν στρατόπεδα του PKK». Όπως λέει η Χατιτζέ, όλα αυτά προκαλούν ανησυχία και αβεβαιότητα στο Ντιγιάρμπακιρ. Οι κάτοικοι φοβούνται να βγουν έξω. Έχουν συνηθίσει να ζουν σε κλίμα ταραχών και αβεβαιότητας, αλλά το τελευταίο διάστημα βλέπουν συμπλοκές στους δρόμους.

«Πριν από δύο εβδομάδες, ξέσπασαν ένοπλες συγκρούσεις στη γειτονιά Σεχιτλίκ και σκοτώθηκε ένας αστυνομικός», λέει. Οι κάτοικοι βιώνουν πρωτοφανείς αναταραχές. Είναι πλέον συνηθισμένο το φαινόμενο να βγαίνουν για καθημερινές δραστηριότητες και να βρίσκονται σε εμπόλεμη ζώνη. Πρόκειται για μια κατάσταση που δεν είχαν βιώσει ξανά.

Ο υπάλληλος πάρκινγκ Γιουσούφ Αλάν επισημαίνει τις οικονομικές επιπτώσεις των αναταραχών. «Μετά τη βομβιστική επίθεση στην προεκλογική συγκέντρωση στις 5 Ιουνίου, σταμάτησαν να έρχονται τουρίστες. Οι βιοτέχνες υποφέρουν από τη χαμηλή κίνηση στην αγορά. Μια εβδομάδα πριν τις εκλογές, η πόλη έσφυζε από ζωή. Όλοι ήταν χαρούμενοι. Δεν γίνονταν κηδείες στρατιωτών και αστυνομικών. Τις τελευταίες 10 μέρες σκοτώθηκαν τουλάχιστον 20-30 στρατιώτες και αστυνομικοί».

Όσοι έχουν συγγενείς αστυνομικούς νιώθουν μεγαλύτερη ανησυχία. Φοβούνται ότι μπορεί να δεχθούν επίθεση όταν βρίσκονται μαζί τους. Ο ιδιοκτήτης βιβλιοπωλείου Αχμέτ Σεγιάρ, που έχει αδερφό αστυνομικό, λέει: «Περπατούσαμε με τον αδερφό μου στο δρόμο, μας πλησίασε ένα αυτοκίνητο και σταμάτησε κοντά μας. Φοβήθηκα ότι ήθελαν να επιτεθούν στον αδερφό μου. Μας κοιτούσαν επίμονα για λίγη ώρα και μετά έφυγαν».

Ο Αχμέτ εκφράζει ανησυχία για την πολιτική της τουρκικής κυβέρνησης: «Η κυβέρνηση δρα σαν τους υπερεθνικιστές. Φοβόμαστε ότι οδηγούμαστε πίσω στη βία της δεκαετίας του 1990. Αν τα αεροσκάφη συνεχίσουν να βομβαρδίζουν τα στρατόπεδα του PKK στο όρος Καντίλ στο βόρειο Ιράκ, τότε το PKK θα συνεχίσει τις επιθέσεις σε στρατιώτες και αστυνομικούς».

Ο συνταξιούχος Αχμέτ Σολμάζ ζει στη Σίρτη και ήρθε στο Ντιγιάρμπακιρ μόνο για μια μέρα. Καθυστέρησε στο δρόμο λόγω συμπλοκών. Εκφράζει ανησυχία για την κατάσταση και το μέλλον της Τουρκίας. «Ανησυχώ ότι η Τουρκία θα γίνει σαν τη Συρία αν δεν βρεθεί μια λύση». Πιστεύει ότι πρέπει να σταματήσουν οι εχθροπραξίες και ότι η κυβέρνηση οφείλει να συνεργαστεί με τους Κούρδους γι' αυτό το σκοπό.

 

Πολυμέσα