Γύρω και πίσω από τη λίστα Λαγκάρντ

Θα εξαντληθούν, άραγε οι αποκαλύψεις, ως τελευταίο στάδιο με την περίπτωση του Γιώργου Παπακωνσταντίνου; Υπάρχουν άραγε και άλλες ακόμα; Θεωρώ αμφίβολο να περιμένουμε αποκαλύψεις από τον πρώην υπουργό.

Σπανίως ομιλεί, διαλέγει πάντοτε την τακτική της σιωπής, έχει ασκηθεί να λειτουργεί υπό συνθήκες πίεσης και επιπλέον δεν έχει τίποτε να ωφεληθεί από τις καταγγελίες για συνενόχους και συνυπεύθυνους. Την ίδια τακτική άλλωστε έχει τηρήσει και ο Άκης Τσοχατζόπουλος. Το αντίθετο δεν ελαφρύνει αλλά επιβαρύνει τελικά τη θέση του, τον στερεί από συμμάχους του παρασκηνίου και επιπλέον ακυρώνει το μόνο επιχείρημα του-ότι η λίστα μετά από αυτόν πέρασε και σε άλλα χέρια πριν καταλήξει στον κ. Ε. Βενιζέλο.

Ωστόσο, το παιχνίδι, η ιστορία των αποκαλύψεων γύρω από τη λίστα Λαγκάρντ δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι τελείωσε απολύτως. Οι αιφνιδιασμοί και τα φανταστικά σενάρια της πολιτικής αναταραχής υπήρξαν στο πρόσφατο παρελθόν πολλά. Η ανάμιξη της Μαργαρίτας Παπανδρέου, της συζύγου του Γιάννου Παπαντωνίου, των δήθεν 600 νέων ονομάτων, τα 500 εκατομμύρια δολάρια ως ξένη κατάθεση, οι ισχυρισμοί ότι πίσω από ουδέτερα ονόματα νοικοκυρών και υπαλλήλων μπορεί να κρύβονται διάφοροι επώνυμοι φοροφυγάδες (ανεξάρτητα δηλαδή από την οικονομική τους επιφάνεια) συντηρεί τις επιφυλάξεις.

Έπειτα, από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, που έχει αναγάγει το όλο θέμα σε δόρυ κατά του προέδρου του ΠΑΣΟΚ και του ΠΑΣΟΚ συνολικά, δεν μπορεί να προβλέπει κανείς τα αποτελέσματα δικών του ερευνών και ισχυρισμών. Το κλίμα της αμφισβήτησης, της νέας δυσάρεστης πορείας με νέα δεδομένα η και απλούς πολιτικούς ισχυρισμούς μπορεί να συμβάλουν τόσο οι «Ανεξάρτητοι Έλληνες», όσο και το κόμμα της «Χρυσής Αυγής». Το κάνουν ήδη, πέρα και γύρω από τις ευθύνες του Γ. Παπακωνσταντίνου. Με πάντα ανοικτό το ενδεχόμενο να προκύψουν νέα αποκαλυπτικά-επιβαρυντικά στοιχεία από τις έρευνες του ΣΔΟΕ και των οικονομικών εισαγγελέων.

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Σημαίνουν ότι παράλληλα με την προσπάθεια μιας τακτοποίησης και σταθεροποίησης στα δημοσιονομικά, τις Τράπεζες και σιγά-σιγά στη αγορά, εξακολουθεί να υπάρχει μια κατάσταση κυρίαρχης αβεβαιότητας στην πολιτική και οικονομική ζωή. Με επίκεντρο τη λίστα Λαγκάρντ των 2062 προσώπων –οι περισσότεροι απλοί καταθέτες, μικρομεσαίοι και για συγκεκριμένες ανάγκες η φοβίες- έχουμε φαινόμενα αστάθειας, σύγχυσης και διχασμών είτε για λόγους κομματικής αντιπαράθεσης είτε εξαιτίας του ρόλου ορισμένων ΜΜΕ.

Μια κατάσταση διαρκούς αβεβαιότητας και απαξίωσης, που γίνεται καθημερινό βίωμα στο μέσο πολίτη, ο οποίος από τη μια θέλει να ελπίζει στο κάπως καλύτερο αύριο και από την άλλη να απελπίζεται ότι η διαφθορά δεν έχει τέλος, δεν έχει κάθαρση. Δυσάρεστο και απειλητικό δεδομένο, καθώς δεν φαίνεται να ελέγχεται όλος αυτός ο μηδενισμός και η αμφισβήτηση των πάντων, χωρίς η συγκυβέρνηση να πείθει στα θέματα αυτά ότι κλείνει πληγές από το παρελθόν.

Και να σκεφθεί κανείς ότι τις αρχές του 2010 η λίστα των καταθετών στην Ελβετία μας είχε δοθεί από την τότε υπουργό Οικονομικών και σήμερα γενική διευθύντρια του ΔΝΤ με την ειλικρινή να μας βοηθήσει στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, όπως συνέβη στη Γερμανία, την Ισπανία και Γαλλία. Ο Γ. Παπακωνσταντίνου, πρωτεργάτης για την ένταξη μας στο Μνημόνιο και το ΔΝΤ, αποδείχθηκε ανεπαρκής να αξιοποιήσει θετικά δεδομένα αυτής της σκληρής μας τύχης, όπως η λίστα.

Ο Μιχάλης Δημητρίου είναι δημοσιογράφος, ηγετικό στέλεχος μεγάλων εφημερίδων. Έχει διατελέσει Γενικός Διευθυντής της ΕΤ1, Γενικός Διευθυντής του Antenna Satellite και μέλος του ΕΣΡ.

 

Προσθήκη σχολίου

Βεβαιωθείτε ότι εισάγετε τις (*) απαιτούμενες πληροφορίες, όπου ενδείκνυται. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.

Πολυμέσα

Cookies make it easier for us to provide you with our services. With the usage of our services you permit us to use cookies.
Ok Decline