Όσο εσείς πλέετε σε πελάγη αντιφάσεων και στην ομηρία των συνιστωσών σας, αν το καταργήσετε, σκίσετε, πετάξετε, αναστείλετε, ακυρώσετε, αντικαταστήσετε, μέχρι δηλαδή να αποφασίσετε τι θα το κάνετε, η Κυβέρνηση διαρκώς επαναδιαπραγματεύεται όλο και από καλύτερη θέση. Μέχρι να δώσετε απάντηση στο ερώτημα πώς θα χρηματοδοτήσετε άμεσα τα ελλείμματα και τις λαϊκίστικες υποχρεώσεις, ας επιλέξετε τουλάχιστον τον δρόμο της πολιτικής αξιοπιστίας και τη σιωπή που δεν εκθέτει.
Δεύτερος μύθος: Το 2009 το δικός σας «λεφτά υπάρχουν», ήταν οι υποσχέσεις σας για 100 χιλιάδες θέσεις εργασίας στο δημόσιο. Ακόμα και σήμερα η ρητορική σας θεωρεί ότι ο δημόσιος τομέας είναι προστατευμένος και ο ιδιωτικός τομέας είναι το μόνιμο υποζύγιο. Θεωρείτε ως επουσιώδες και δεδομένο το θέμα του δανεισμού και στο μη κοστολογημένο φορολογικό σας πρόγραμμα προκύπτει ότι η προσδοκία των εσόδων σας είναι από την υπερφορολόγηση της ιδιωτικής περιουσίας, των αγροτεμαχίων, των ακινήτων και των καταθέσεων. Με τη γνωστή σας γλωσσοπλασία θα μετονομάσετε το κούρεμα των καταθέσεων σε υποχρεωτικό δάνειο. Νομίζετε, ότι έτσι εξαγνίζεστε;
Τρίτος μύθος: Χαρίζονται τα λεφτά στις τράπεζες. Δείτε, σας παρακαλώ, πώς διαμορφώνονται τα μετοχολόγια των τραπεζών με την ολοκλήρωση της ανακεφαλαιοποίησης, έτσι θα πάρετε την απάντησή σας. Γιατί δεν λέτε στον κόσμο ότι αν δεν γινόταν η ανακεφαλαιοποίηση, που τόσο πολεμούσατε, τι θα είχε συμβεί στις καταθέσεις τους, στις επιχειρήσεις, στις περιουσίες τους, στης χώρα;
Τέταρτος μύθος: Οι μεταρρυθμίσεις φέρνουν λιτότητα. Λιτότητα, κυρίες και κύριοι, έφερε η έλλειψη μεταρρυθμίσεων, ο ιδεολογικός αυτισμός, η συντήρηση, οι εμμονές, οι αγκυλώσεις.
Πέμπτος μύθος: Οι ιδιωτικοποιήσεις και η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας είναι ξεπούλημα των ασημικών. Οι επιτυχημένες αποκρατικοποιήσεις διεθνώς έχουν φέρει πέρα από τα δημοσιονομικά οφέλη και νέες θέσεις εργασίας.
Έκτος μύθος: Η καταβολή των οφειλομένων γερμανικών αποζημιώσεων θα μας απαλλάξει από το αντίστοιχο χρέος. Συνειδητός αποπροσανατολισμός, μύθος ανάλογος του «λεφτά υπάρχουν». Η διεκδίκηση και η καταβολή τους είναι πράξη ηθικής και εμπράγματης ικανοποίησης του έθνους, αλλά δεν έχει καμία σχέση με τον δανεισμό της χώρας από τον τριμερή μηχανισμό στήριξης.
Έβδομος μύθος: Η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα θα φέρει την ανάπτυξη. Αν και θολώνεται η εικόνα με δηλώσεις του τύπου, «το ευρώ δεν είναι φετίχ» και ταυτόχρονα, «το ευρώ είναι εθνικό νόμισμα», σας παραπέμπω σε δημοσίευμα της «Wall Street Journal» στις 24\04\2003 όπου γερμανοί αξιωματούχοι συζητούσαν στο παρελθόν –είναι δικά τους λόγια- τον ακρωτηριασμό του ελληνικού άκρου που είχε προσβληθεί από γάγγραινα για να σωθεί το υπόλοιπο σώμα της ευρωζώνης.
Ευτυχώς, την ώρα που κάποιοι αναπολούσαν να γίνουμε Αργεντινή, κάποιοι άλλοι με εντολή του λαού κράταγαν τη χώρα ζωντανή, όχι με μύθους, αλλά κάνοντας επώδυνες αλλά αναγκαίες επιλογές και σήμερα δικαιώνονται.
Κυρίες κύριοι συνάδελφοι, δεν ανέχομαι κάποιοι να ταυτίζουν το μνημόνιο με τις μεταρρυθμίσεις και κάποιοι άλλοι την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων ως μνημονιακή υποχρέωση. Δεν δέχομαι να είναι ο κ. Τόμσεν εκείνος που επικαλείται στο «Economist» τις μεταρρυθμίσεις για τη φοροδιαφυγή, την ανταγωνιστικότητα, την αναδιάρθρωση του δημόσιου τομέα.
Ο ελληνικός λαός ζητά αυτές τις μεταρρυθμίσεις, όπως επίσης και την περιφερειακή ανάπτυξη της χώρας. Ο πολίτης απαιτεί από εμάς γενναίες πρωτοβουλίες, τολμηρά μέτρα, επένδυση στην ποιότητα, στην ανταγωνιστικότητα, στην εξωστρέφεια. Δεν μπορεί, ως πολιτικοί, να μην αντιλαμβανόμαστε ότι δεν μπορούμε να παραμένουμε ίδιοι, όταν τα πάντα γύρω μας αλλάζουν. Δεν μπορούμε να περιμένουμε ότι κάνοντας ξανά και ξανά τα ίδια πράγματα θα παράξουμε διαφορετικό αποτέλεσμα. Άλλωστε, κατά τον Αϊνστάιν, αυτός είναι ο ορισμός της ηλιθιότητας.
Τέλος, θέλω να κάνω μια διευκρίνιση. Είναι άλλο πράγμα η πολιτική του λιγότερου και του καλύτερου κράτους και άλλο πράγμα η πολιτική του αποσυρόμενου κράτους στην εκπαίδευση, στην πρόνοια, στην υγεία, στις υπηρεσίες. Την πρώτη την υπερασπίζομαι διαχρονικά, τη δεύτερη όμως την πολεμώ.
(Το δεύτερο μέρος από την αγόρευση της βουλευτού Λακωνίας της ΝΔ Φεβρωνίας Πατριανάκου για το Πολυνομοσχέδιο, του οποίου υπήρξε γενική εισηγήτρια)