Αυτό σας τιμά ιδιαιτέρως. Όπως και η διαχείριση των τροπολογιών από τις συζητήσεις μας στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων μέχρι σήμερα επίσης είναι απόδειξη πολιτικής ακεραιότητας και ήθους, διότι δεν αιφνιδιάζονται οι συνάδελφοι Βουλευτές και της Επιτροπής και της Ολομέλειας.
Χρειάζεται όμως μια προσοχή στο θέμα ορισμένων τροπολογιών που έχουν κατατεθεί από συναδέλφους και που θα πρέπει πριν τις κάνετε αποδεκτές να εξετασθούν σε όλες τους τις διαστάσεις.
Το νομοσχέδιο που καλούμαστε να εγκρίνουμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι νομοσχέδιο το οποίο αποτελεί επιστέγασμα διεξοδικού και μακροχρόνιου διαλόγου. Συνεπώς, έχουν τεθεί όλα τα θέματα, έχουν εξετασθεί από όλες τις οπτικές -συνταγματικές, εκκλησιαστικές- αλλά βεβαίως και από την οπτική ακόμα και όσων αρνούνται το δικαίωμα του θρησκεύεσθαι σε όλους εκείνους οι οποίοι θέλουν να έχουν θρησκευτικές πεποιθήσεις και να αποτελούν μέλη της οποιασδήποτε θρησκευτικής κοινότητας.
Εντυπωσιάζομαι όταν ακούω κυρίες και κυρίους συναδέλφους να αδικούν κατάφωρα τη χώρα μας, να την εμφανίζουν ως χώρα που δεν σέβεται τα ατομικά δικαιώματα, που δεν πιστεύει στην ελευθερία του εκφράζεσθαι, του συνέρχεσθαι, του οργανώνεσθαι. Ωραία! Μπορεί κανείς να θέλει να κάνει αντιπολίτευση, να θέλει να αντιπαρατεθεί με υπουργούς, με την Πλειοψηφία. Δεν συναισθάνεται όμως τι ζημιά προκαλεί σε αυτήν τη χώρα όταν με την αχαλίνωτη ρητορική του προσπαθεί να την παρουσιάσει ότι είναι μια χώρα η οποία δεν συμπορεύεται με τις αξίες της ευρωπαϊκής ιδέας η οποία γεννήθηκε σε αυτόν τον τόπο, την υιοθέτησαν οι ευρωπαϊκοί λαοί και την υπερασπιζόμαστε όλοι σήμερα;
Άκουσα ένα δήθεν αμείλικτο ερώτημα προς εσάς, κυρία Καραμανλή, από άλλη συνάδελφο της Βουλής «αυτή είναι η Ελλάδα που θέλει η Νέα Δημοκρατία;» Υποθέτω ότι η συνάδελφος έχει μια εντελώς εσφαλμένη εντύπωση, πρώτα από όλα για τη σημερινή Ελλάδα, αλλά και για τη Νέα Δημοκρατία!
Έργο της Νέας Δημοκρατίας και της Πλειοψηφίας του ΠΑΣΟΚ κατά καιρούς είναι το σημερινό Σύνταγμα.
Είναι ένα Σύνταγμα προοδευτικό, έργο του 1975, το οποίο προέβλεψε την ένταξη της χώρας σε ευρωπαϊκές κοινότητες, με απόλυτο σεβασμό στα δικαιώματα.
Ο νόμος είναι σύμφωνος με τις συνταγματικές διατάξεις. Ο Υπουργός που δούλεψε για το νομοσχέδιο, ο προκάτοχος του κ. Λοβέρδου, ήταν Υπουργός της Νέας Δημοκρατίας.
Γιατί σώνει και καλά πρέπει να είμαστε εμείς της Νέας Δημοκρατίας κάτι άλλο από αυτό που είμαστε; Αφήστε μας να προσδιορίσουμε εμείς τα πιστεύω μας, εμείς την ταυτότητά μας! Και έχουμε δείγμα γραφής. Είναι ακραίο, αυταρχικό, ολοκληρωτικό να θέλεις σώνει και καλά να στολίσεις τον πολιτικό σου αντίπαλο με κοσμητικά επίθετα τα οποία δεν έχεις δικαίωμα να χρησιμοποιείς. Είναι και απόδειξη δειλίας, δεν μπορώ να αντιπαρατεθώ με επιχειρήματα και καταφεύγω στη γνωστή «βιομηχανία» λάσπης και ταυτοχρόνως αδικώ έναν ολόκληρο λαό που εμπιστεύεται αυτήν την παράταξη της Νέας Δημοκρατίας επί δεκαετίες, αδικώ τη χώρα μου στην οποία κυβέρνησε η Νέα Δημοκρατία, έτσι, για να επιμείνω δογματικά σε θέσεις και απόψεις που δεν γνωρίζω κατά πόσο αντιπροσωπεύουν φιλελεύθερη, ανοιχτή σκέψη.
Όλα, λοιπόν, όσα συμπεριλαμβάνει το νομοσχέδιο ως διατάξεις έρχονται να εναρμονιστούν με τις διατάξεις του Συντάγματος, να αποδείξουν ότι η Ελλάδα αποδίδει σεβασμό σε κάθε θρησκευτική κοινότητα και στα πιστεύω της.
Βεβαίως, δεν μπορεί κανείς να μας κατηγορήσει ότι αρνούμεθα τα δικαιώματά τους. Μάλιστα, ως νομικές προσωπικότητες αναγνωρίζονται θρησκευτικές κοινότητες πολυπληθείς, χωρίς να χρειάζεται να υποβληθούν σε άλλες διαδικασίες.
Θα κάνω ακόμα δύο σχόλια.
Το πρώτο γίνεται με αφορμή συζήτησης στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, αλλά και με μία σημερινή αναφορά άλλου συναδέλφου.
Το Σύνταγμα στα άρθρα 3 και 13 διαλαμβάνει πρόνοιες με τις οποίες ρυθμίζονται πλήρως οι σχέσεις Κράτους και Εκκλησίας. Δεν αισθάνομαι ότι αυτή η σχέση έχει ανάγκη άλλης ρυθμίσεως, διότι και το προοίμιον του Συντάγματος μάς υποχρεώνει να αναγνωρίσουμε αυτό που η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού πιστεύει. Ως εκ τούτου υπάρχει το προοίμιο εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου Τριάδος.
Ο σεβασμός στους άλλους, σε όσους πιστεύουν κάτι διαφορετικό, δεν σημαίνει ότι εμείς πρέπει να ξεριζώσουμε την πίστη μας, την ελληνικότητά μας, πρέπει να πάψουμε να ομιλούμε την ελληνική γλώσσα –θα μας πει κάποιος αύριο- διότι στη διεθνή κοινότητα θα μπορέσουμε να συνεννοηθούμε με την αγγλική με άνεση ή με οποιαδήποτε άλλη. Τότε ο ακρωτηριασμός της ταυτότητος θα είναι συντριπτικός. Δεν θα μπορεί κανείς να διαβάσει τις αρχαίες επιγραφές στη Βεργίνα, στην Επίδαυρο και οπουδήποτε αλλού.
Άρα, αυτό το οποίο εμείς υπερασπιζόμαστε δεν είναι τίποτε άλλο παρά αυτό που η παράδοση, η Ιστορία, οι θρύλοι, ο μύθος έβαλαν στην καρδιά του ελληνικού λαού με το εκπαιδευτικό μας σύστημα, αλλά και με την παράδοση της ελληνικής οικογένειας.
Δεν υπάρχει λόγος μέσα σε όλα τα άλλα τα πολύ ενδιαφέροντα που έχουμε να συζητήσουμε να προσπαθούμε να κάνουμε αναφορές σε θέματα τα οποία συντηρούν την ελληνική παράδοση. Ναι και το Άγιο Φως, ναι και η ορκωμοσία των Βουλευτών, ναι και ο αγιασμός στα σχολεία, ναι και η έπαρση της σημαίας -για την οποία έπεσαν Ελληνίδες και Έλληνες, για να έχουμε εμείς ανεξαρτησία και ελευθερία- ναι για την πίστη των χριστιανικών πληθυσμών που εσφαγιάσθησαν στην Ανατολή και σφαγιάζονται και σήμερα και ναι χάριν του ότι ο χριστιανισμός αποτελεί τη θρησκεία της ελευθερίας της συνειδήσεως, η οποία δεν επιβάλλεται με κοσμικούς κανόνες και κοσμικά μέτρα!
Μπορεί να θέλουμε να εκφράσουμε τις αντιθέσεις μας και τις διαφωνίες μας, αλλά θα πρέπει να είμαστε ευαίσθητοι σε αυτό το οποίο επεσήμανε ο συνάδελφος που μίλησε πριν από μένα, ότι εμείς δεν καλλιεργούμε τη μισαλλοδοξία. Δεν γνωρίζω μισαλλόδοξο χριστιανικό κήρυγμα οποιασδήποτε εκδοχής του χριστιανισμού, γνωρίζω τόσα άλλα, όμως, που μιλούν περί απίστων, που προτρέπουν στο σφαγιασμό. Δυστυχώς, ορισμένες πτέρυγες της Βουλής -δεν θα ήθελα να συμβαίνει- σιωπούν.
Περίμενα να ακούσω περισσότερα για τα όσα συμβαίνουν στην Ανατολή σήμερα με τους τζιχαντιστές. Περίμενα να ακούσω περισσότερα για την Μπόκο Χαράμ. Περίμενα να ακούσω πολύ περισσότερα για όσα δυστυχώς επαπειλούνται στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου και των Βαλκανίων.
Κύριε Πρόεδρε, υπερψηφίζω το νομοσχέδιο αισθανόμενος ότι είμαστε σε συνταγματική αρμονία, κύριε Υπουργέ, και παρακαλώ, μιλώντας από την καρδιά μου, να σκεφτούμε ότι ίσως καμιά φορά με τις τοποθετήσεις μας ακυρώνουμε τη μεγάλη αξία την οποία έχει στην οικουμενικότητα των ιδεών, των σκέψεων, των αρχών, η πατρίδα μας, η Ελλάδα.
(Ο μηχανικός Ανδρέας Λυκουρέντζος είναι βουλευτής Αρκαδίας της ΝΔ και πρώην υπουργός Υγείας)