Ο Δήμος της Αθήνας –και μιλώ για τον Δήμο της Αθήνας, γιατί αφορά και άλλους δύο Δήμους- από τη Μεταπολίτευση και μετά –και όσοι ζουν στην Αθήνα, αλλά και όσοι δεν ζουν το ξέρουν- έχει στην Ιερά Οδό τις εγκαταστάσεις για την καθαριότητα του Δήμου.
Εκ των υστέρων έρχεται το Προεδρικό Διάταγμα Τρίτση που λέει ότι στον Ελαιώνα αυτά τα στρέμματα χαρακτηρίζονται «πράσινα», αυτά οικοδομήσιμα. Χωρίς να λάβει υπόψη του τίποτα, μέσα στα «πράσινα» ήταν οι περιοχές όπου ο Δήμος της Αθήνας, ο Δήμος Αιγάλεω και ο Δήμος Περιστερίου έχουν τις εγκαταστάσεις τους της καθαριότητας. Αυτόματα, λοιπόν, όπως αντιλαμβάνεστε, τυπικά ήταν παράνομο αυτό.
Μετά από πολλά χρόνια ένας υπάλληλος του Δήμου Περιστερίου για τους δικούς του λόγους προσέφυγε στον τότε Νομάρχη κ. Σγουρό και είπε ότι παρανόμως λειτουργούν οι υπηρεσίες καθαριότητας των τριών δήμων. Τυπικά ο κ. Σγουρός δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά και μας παρέπεμψε στο Πειθαρχικό. Τόσο στο Πρωτοβάθμιο όσο και στο Δευτεροβάθμιο, όπου προεδρεύει, όπως ξέρετε, ανώτατος δικαστικός, κριθήκαμε αθώοι με το αιτιολογικό –δικαίως- ότι προέχει η δημόσια υγεία.
Έρχονται οι ελεγκτές Δημόσιας Διοίκησης –και εδώ υπάρχει τώρα το θέμα- οι οποίοι στο διά ταύτα ομοφώνως γράφουν ότι προέχει η προστασία της δημόσιας υγείας και δεν μπορούν να κλείσουν αυτές οι εγκαταστάσεις. Όμως, εκεί ο Γραμματέας αυτής της Υπηρεσίας όφειλε όχι να στείλει το πόρισμα στον εισαγγελέα, ως έπραξε, αλλά να το βάλει στο αρχείο του. Στέλνοντάς το, λοιπόν, στον εισαγγελέα, κατά τη γνωστή τακτική που γνωρίζετε, χωρίς να διαβάσει κανείς τίποτα, παραπέμπεται στο ακροατήριο.
Καθ' οδόν η Βουλή ψηφίζει νόμο -γιατί αυτό δεν αφορά μόνο τους τρεις δήμους που σας είπα, αλλά τελικώς αφορά και πολλούς άλλους δήμους ανά την Ελλάδα- και λέει ότι από της ψηφίσεως του νόμου και μέσα σε πέντε χρόνια οι δήμοι πρέπει να προσπαθήσουν να βρουν λύση, ώστε να λυθεί και τυπικά το θέμα που υπάρχει.
Ο Δήμος της Αθήνας το έχει επιλύσει ήδη, διότι επί των ημερών μου νοικιάστηκε οικόπεδο στην Ιερά Οδό για τρία χρόνια, όπου μπορούν να γίνουν εγκαταστάσεις. Ο κ. Καμίνης ορθώς έκανε τα τρία χρόνια πέντε, αλλά επειδή δεν έχει γίνει ακόμα η μετεγκατάσταση, παραπέμπεται και ο κ. Καμίνης.
Επειδή, δε, ο κ. Καμίνης είναι και δικηγόρος, πάμε και στο ανώτερο δικαστήριο.
Τυπικά, όπως αντιλαμβάνεστε, αδίκημα δεν υπάρχει, διότι έχει καλυφθεί, πέραν όλων των άλλων, και με το νόμο.
Παρά ταύτα, σε αυτές τις περιπτώσεις εγώ αναρωτιέμαι: Γιατί δεν γίνεται παρέμβαση από τη Βουλή και στον ανώτατο δικαστή και στον Υπουργό Δικαιοσύνης; Δεν μπορεί αυτά τα πράγματα να έρχονται.
Φτάσαμε στο σημείο, μέχρι πρότινος, η Βουλή να μην αίρει την ασυλία για οτιδήποτε. Τώρα έχουμε πάει στο άλλο άκρο, να αίρουμε την ασυλία για το οτιδήποτε.
Εσείς με ακούσατε σήμερα και καταλάβατε περί τίνος πρόκειται. Εξάλλου ανταποκρίνομαι και στην έκκληση του κ. Καμίνη να πάμε στο δικαστήριο να τελειώνουμε. Δεν χρειάζεται ούτε καν να παρευρεθούμε. Μπορούμε να πάμε διά εξουσιοδοτημένου δικηγόρου, διότι, όπως σας είπα, έχει καλυφθεί η ιστορία και με νόμο της Βουλής του 2012.
Ο κόσμος, όμως, έξω δεν μπορεί να ξέρει γιατί αίρεται η ασυλία. Σου λέει «τι έκανε αυτός;». Πέραν αυτού, να μιλήσουμε ειλικρινά: Είναι και κάποια έξοδα. Εντάξει, φίλοι μας δικηγόροι είναι, δεν παίρνουν αμοιβή, αλλά το παράβολο πληρώνεται και εν πάση περιπτώσει δεν είναι και ευχάριστο ο καθένας μας να υποχρεώνεται και σε έναν γνωστό και φίλο του δικηγόρο.
Πρέπει, λοιπόν, να παραπέμπτεται πίσω και να μπαίνει στο αρχείο. Όταν το είπα στον Υπουργό Δικαιοσύνης, μου είπε «έχει δίκιο, αλλά επειδή εστάλη τώρα πρέπει στο ακροατήριο να ακουστεί η αθώωσή σας».
Βάλτε τώρα να δείτε πόσες τέτοιες περιπτώσεις υπάρχουν και στο δίκαιο παράπονο των δικαστών ότι δεν προλαβαίνουν, γιατί έχουν πολλές υποθέσεις, δείτε πόση διευκόλυνση θα είχαν οι ίδιοι οι δικαστές, εάν αυτά δεν έφταναν στο ακροατήριο.
Παρακαλώ, λοιπόν, να ψηφίσετε «ναι», γιατί είναι τυπικόν το θέμα και δεν θέλουμε να το έχουμε στην πλάτη μας. Η πραγματικότητα όμως είναι αυτή που σας είπα. Ακόμη και εκεί που δεν υπάρχει αδίκημα, διότι διά νόμου έχει καλυφθεί, ο ανακριτής τη στέλνει στο ακροατήριο και η Βουλή αμέσως λέει «ναι». Πήγαμε, δηλαδή, από το ένα άκρο του εκκρεμούς στο άλλο άκρο του εκκρεμούς. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Εάν, λοιπόν, ο Πρόεδρος της Βουλής δεν αντιδράσει -εγώ θα τον επισκεφτώ, αλλά ήθελα πρώτα να αρθεί η ασυλία μου και μετά να πάω, για να μην θεωρηθεί άλλου τύπου παρέμβαση-, πρέπει να βρούμε λύση σε αυτά τα αδικήματα. Δεν υπάρχει διαφορετικός τρόπος.
(Ο γιατρός και πρώην υπουργός Υγείας Νικήτας Κακλαμάνης είναι βουλευτής της Α΄. Αθηνών της ΝΔ και πρώην δήμαρχος Αθηναίων)