Το πρώτο θέμα, είναι ότι το ποσοστό που πήρε ο Σύριζα, δεν εκπροσωπεί ένα ενιαίο πολιτικό κόμμα. Πέραν των 13 συνιστωσών, είναι ένα σύνολο ευκαιριακών ψηφοφόρων, από όλους τους πολιτικούς χώρους, χωρίς κοινή ιδεολογική και οικονομική βάση. Άρα, ο σοφός λαός που ψήφισε Σύριζα, μπορεί εύκολα να επαναπατριστεί, να επαναστατήσει ή να μετατραπεί σε ανατρεπτική δύναμη, αν και όταν διαπιστώσει ότι η Κυβέρνηση δεν ανταποκρίνεται στην ατομική του ατζέντα.
Πολιτικά, η Νέα Δημοκρατία, επέδειξε αξιοθαύμαστη αντοχή. Είναι το μόνο πολιτικό κόμμα στην Ελλάδα, που έχει ιδεολογική και αξιακή συνοχή -όχι κατ' ανάγκη κοινή οικονομική βάση. Αν το κέντρο είναι ο συνετός ευρωπαϊστής Έλληνας, αυτό υπάρχει στη Νέα Δημοκρατία. Γι' αυτό ευθύνη της Νεοδημοκρατικής ηγεσίας είναι να είναι ψύχραιμη και νηφάλια. Αλλά και εξωστρεφής. Η πλειοψηφία των πολιτών δεν είναι πια ούτε δεξιοί, ούτε κεντρώοι, ούτε αριστεροί. Σταθερότητα, ανάπτυξη και ορατό συγκεκριμένο μέλλον θέλουν. Για εμάς, τους πολίτες, αν η γάτα είναι άσπρη ή μαύρη, ποσώς πια μας ενδιαφέρει. Αρκεί να πιάνει ποντίκια.
Και ας δούμε τι ποντίκια μπορεί να πιάσει η νέα Κυβέρνηση τώρα που είναι πια επώνυμη.
Είναι νωρίς να βγάλουμε συμπεράσματα. Μπορούμε όμως να εντοπίσουμε τις ενδείξεις, βάσει των προσώπων – διαχειριστών – Υπουργών της Κυβέρνησης.
Πρώτο δείγμα διαφοροποίησης από την Ευρώπη αλλά και από τις Η.Π.Α., είναι οι δηλώσεις για την στάση της Ελλάδας την Πέμπτη στο Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών. Είναι γνωστό ότι οι Η.Π.Α. πιέζουν για περαιτέρω κυρώσεις προς την Ρωσία. Γνωρίζω ότι πολλοί Ευρωπαίοι Υπουργών Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διαφωνούν με αυτή την πολιτική. Δεν το δημοσιοποιούν όμως στα ΜΜΕ λεβέντικα, για εσωτερική κατανάλωση. Εκφράζουν τις αντιρρήσεις τους εντός των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σεβόμενοι διακριτικά και την θέση των Αμερικάνων συμμάχων. Αυτό έπρεπε να το προσέξει ο έμπειρος Νίκος Κοτζιάς -είναι κρίμα. Είναι, επίσης, γνωστό ότι ο Σύριζα έχει δημιουργήσει ισχυρά ερείσματα στις Η.Π.Α. Με το «καλησπέρα» όμως, αγνοώντας πάγιες πρακτικές διπλωματίας, δημοσιοποιούν οι Έλληνες αρμόδιοι την έναρξη της επανάστασης κατά της Ευρωπαϊκής και της Αμερικανικής διπλωματίας. Θα τους τραβήξουν το αυτί οι Αμερικάνοι συνεργάτες και σύμβουλοι τους; Θα το δούμε την Πέμπτη.
Στον οικονομικό τομέα, οι δηλώσεις στελεχών του Σύριζα, που τώρα πλέον είναι Υπουργοί, είναι πολύ ανησυχητικές. Κύρια πηγή απασχόλησης στην Ελλάδα, για δεκαετίες, ήταν το Δημόσιο. Αυτό πια μας τελείωσε. Δεν υπάρχουν χρήματα για να τροφοδοτηθεί. ΜΟΝΟΝ οι ιδιωτικές επενδύσεις, μπορούν να δημιουργήσουν απασχόληση, τίποτε άλλο.
Αν βρει κανείς κάποια άλλη ανέξοδη πηγή δημιουργίας απασχόλησης, καλοδεχούμενος. Τονίζω, ότι η πιο γρήγορη πολιτική καταπολέμησης μεγάλων ποσοστών ανεργίας, είναι οι πολύ μεγάλες ιδιωτικές επενδύσεις -τα mega projects.
Εδόθη Υπουργείο Διεθνών Επενδύσεων στον συμπαθή κ. Τσακαλώτο που «από χέρι» φαίνεται άνευ αντικειμένου. Σε όλους τους τόνους, από νυν συναδέλφους του Υπουργούς, έχει ανακοινωθεί η κατάργηση των ιδιωτικών επενδύσεων – έτσι ερμηνεύεται στην πραγματική ζωή, η «επανεξέταση». Γονατιστοί παρακαλάμε την Κίνα να επενδύσει στην Ελλάδα: έρχεται με ορμητικότητα ο νέος Υπουργός και εξαγγέλλει ματαίωση της επένδυσης της Cosco... Από πού πηγάζει η τόση σιγουριά ότι ξέρει καλά τα δεδομένα της επένδυσης; Ποιος διεθνής επενδυτής θα έρθει στην Ελλάδα μετά από αυτά;
Τόσα χρόνια δώσαμε μάχες να διασφαλίσουμε τους ενδογενείς μας πόρους -ιδιαίτερα στην ενέργεια. Ας τα ξεχάσουμε τα κοιτάσματα στο Αιγαίο και στο Ιόνιο. Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας εγγυάται την κατάργηση των εξορύξεων. Όσοι από τους πολίτες στήριξαν το θέμα της ΑΟΖ για αξιοποίηση των κοιτασμάτων μας, θα απογοητευτούν βαθιά. Όποιος δε, περιμένει επενδύσεις στον Τουρισμό θα βρει τεράστιες δυσκολίες για έκδοση καθ' όλα νομίμων περιβαλλοντικών αδειών. Ας τα προσέξει αυτά ο παλιός πολιτικός Παναγιώτης Λαφαζάνης.
Οργανωτικά, η αναδιοργάνωση των Υπουργείων, θα επιφέρει το χάος -μέσα στο ήδη υπάρχον. Κατά τις δύο ημέρες μετά την εκλογή, η Κυβέρνηση λειτούργησε ταχύτατα. Αυτό δείχνει την καλή οργανωτική δουλειά του Νίκου Παππά, για το τελετουργικό της ανάληψης.
Επί του πρακτέου όμως, όταν εγκατασταθούν και προσπαθήσουν να λειτουργήσουν οι τελείως άπειροι Υπουργοί μας, λυπάμαι τον Γιάννη Δραγασάκη και τον Νίκο Παππά.
Έλληνες και Ξένοι αναλυτές, προβλέπουν ότι πράγματι, ο Αλέξης Τσίπρας, θα πάει σε μετωπικές συγκρούσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα προχωρήσει για να δημιουργήσει τον ιστορικό του μύθο. Ας μου επιτρέψει όμως κάποιες νουθεσίες, με όλο τον σεβασμό στον θεσμό του Πρωθυπουργού:
Αυτά που επαγγέλλεται, είναι η Ελλάδα του παρελθόντος. Ιδεοληψίες και ιδεολογήματα μετατράπηκαν σε οικονομική και πολιτιστική πολιτική και μας οδήγησαν σε μια ελληνική οικονομία κατά 80% κρατική και σε νεολαίες με διαστρεβλωμένη ιστορική μνήμη (ή και καμία ιστορική μνήμη). Έτσι φτάσαμε στην πτώχευση και στην εσωστρέφεια.
Τώρα πια, καμία χώρα δεν είναι μοναχικό νησί. Αν θέλει να δημιουργήσει ένα σύγχρονο σοσιαλδημοκρατικό ελληνικό κόμμα, ας κυβερνήσει ως ισότιμο μέλος της ευρωπαϊκής κοινότητας με υποχρεώσεις και διεκδικήσεις. Εκ των έσω θα συμβάλλουμε εμείς οι Έλληνες στην αναγέννηση της Ευρώπης. Αξιοπρέπεια δεν κερδίζεις όταν απειλείς ότι θα «φεσώσεις» 27 κράτη μέλη, μην προσπαθώντας να τους επιστρέψεις τα δανεικά. Θα είναι εθνική ντροπή και όχι εθνική αξιοπρέπεια.
Aκούγοντας τις προγραμματικές δηλώσεις αρκετών Υπουργών, θυμήθηκα τόσο πολύ την εικόνα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.: εξέθρεψε ένα κράτος – τέρας, το οποίο καταβρόχθισε την χώρα και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. .... Αυτό θέλει να αναστήσει ο Αλέξης Τσίπρας;
Μπλέξαμε άσχημα; θα δείξει...
*H κα Νίκη Τζαβέλα είναι πρώην Ευρωβουλευτής