Όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας σηκώσει τους τόνους προεκλογικά, δυσκολεύεται τώρα να προσγειωθεί και να προσγειώσει ταυτόχρονα και αρκετούς οπαδούς του στη σκληρή πραγματικότητα που του επιβάλλει μια λυκοσυμμαχία, της οποίας δηλώνει ένθερμος, πιστός εταίρος και μάλιστα τη θεωρεί και κοινό μας σπίτι, καλλιεργώντας και την αυταπάτη ότι μπορεί κιόλας να το αλλάξει με διαπραγματεύσεις, επειδή πλέον θα μιλά πιο υπερήφανα από τους προηγούμενους.
Φυσικά, εμείς δεν έχουμε καμία αυταπάτη ούτε τρέφουμε ψεύτικες ελπίδες και προσδοκίες. Οι περισσότεροι σ' αυτήν εδώ την Αίθουσα, πολύ περισσότερο έξω από αυτήν, τα πλατιά λαϊκά στρώματα, ο λαός μας, αναγνωρίζουν στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, ακόμα κι αν πολιτικά, ιδεολογικά, δεν συμφωνούν μαζί μας, ότι το ΚΚΕ έχει συνέπεια λόγων και έργων και επιδεικνύει σταθερότητα αρχών και θέσεων.
Πρόκειται για μια σταθερότητα και συνέπεια που δεν στηρίζεται σε δόγματα και δοξασίες, αλλά σε επιστημονικά τεκμηριωμένες αναλύσεις της πραγματικότητας με οικονομικές, πολιτικές προβλέψεις που επιβεβαιώνονται ακριβώς γιατί πατάνε στο έδαφος από τη σκοπιά της υπεράσπισης των συμφερόντων του λαού μας και των αναγκών του, από τη σκοπιά της πάλης για έναν εντελώς διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης που έχει ανάγκη ο λαός και η χώρα.
Γι' αυτό και ξέρουμε ότι προτάσεις, θέσεις και προγράμματα που προσπαθούν να συγκεράσουν, να συνταιριάξουν τα ασυμβίβαστα, καταντούν να οδηγούν το λαό και το κίνημά του στο να εξακολουθεί να ματώνει για τους ίδιους λόγους που μάτωνε και με τους προηγούμενους. Δεν γίνεται να είσαι και με την εργατική τάξη, το λαό και με την πλουτοκρατία του τόπου και της Ευρώπης. Ή θα πασχίζεις για τα συμφέροντα των λίγων, των ομίλων, τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς τους και της κερδοφορίας τους ρίχνοντας όλο και πιο κάτω τους μισθούς, τα μεροκάματα γκρεμίζοντας κατακτήσεις και δικαιώματα, εργασιακές σχέσεις και κοινωνικές παροχές ή θα είσαι πραγματικά, στην πράξη, και όχι στα λόγια με το μέρος των αδυνάτων, των ανέργων, των μισθωτών, των αυτοαπασχολουμένων, των αγροτών, των νέων, των γυναικών, των λαϊκών οικογενειών.
Αυτό προϋποθέτει άλλο δρόμο ανάπτυξης, άλλο δρόμο εξέλιξης για την ελληνική κοινωνία και οικονομία, μακριά από την πεπατημένη του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης που μας έφερε ως εδώ. Αυτό προϋποθέτει σύγκρουση, ρήξη στην πράξη με τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ, τις συνθήκες αυτών των συμμαχιών, από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ μέχρι το Σύμφωνο για το ευρώ, το Σύμφωνο Σταθερότητας, τη Στρατηγική Ευρώπη 2020 της πρόσφατης οικονομικής κρίσης.
Σε όλα αυτά -που βεβαίως είναι όλα αυτά που ευθύνονται πρωταρχικά και κύρια για το κατάντημα του λαού μας, της χώρας μας- έδωσε χθες όρκους πίστης ο Πρωθυπουργός. Τώρα ο καθένας μπορεί να καταλάβει τι κρύβεται πίσω από τα βαρύγδουπα συνθήματά σας για το τέλος της λιτότητας, όπως ακόμα πιο καθαρά είπε σήμερα και ο Υπουργός Οικονομικών.
Αυτό που ήδη δεσμεύεστε ότι θα υπογράψετε είναι ένα νέο πρόγραμμα, συμβόλαιο αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων. Αυτό που ξεκάθαρα δηλώνετε ότι θα τηρήσετε είναι οι ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί, οι κανόνες του Συμφώνου Σταθερότητας. Τι σημαίνουν για το λαό αυτές οι δύο συγκεκριμένες δεσμεύσεις σας; Σημαίνουν ότι θα συνεχιστούν οι θυσίες του λαού μας στο βωμό της ανταγωνιστικότητας, του κέρδους των ομίλων. Γι' αυτό μιλάτε για λιτό βίο με αξιοπρέπεια. Γιατί δεν πρόκειται να ανακτηθούν ούτε καν οι τεράστιες απώλειες που είχε η λαϊκή οικογένεια την περίοδο της κρίσης και γιατί η ανάκαμψη των κερδών των ομίλων επιβάλλει να θεωρήσουμε πλέον ως περασμένα, ξεχασμένα όσα χάσαμε στην κρίση.
Θα χορτάσουμε, λοιπόν, με αισθήματα αξιοπρέπειας και με λίγα ψίχουλα για την ακραία φτώχεια που θα τα πληρώσουν οι υπόλοιποι μισθωτοί πάλι και οι αυτοαπασχολούμενοι.
Για το λαό και τις ανάγκες του, αν προχωρήσει ο νέος επώδυνος συμβιβασμός μεταξύ των διαφόρων αστικών τάξεων της ευρωζώνης, η διαφορά θα είναι μόνο στο περιτύλιγμα. Η τρόικα θα αλλάξει όνομα και θα υπάρξει νέα μορφή εποπτείας των δανειστών. Το σημερινό μνημόνιο θα αντικατασταθεί από ένα καινούριο, με άλλο όνομα. «Συμβόλαιο» το είπε ο Υπουργός Οικονομικών.
Η περήφανη διαπραγμάτευσή σας, η διαφορετική πολιτική σας, την οποία καλείται να στηρίξει ο λαός, αφορά το αν θα απελευθερωθεί περισσότερο κρατικό χρήμα για να δοθεί σε εγχώριους μονοπωλιακούς ομίλους και όχι στους δανειστές. Αφορά, επίσης, τη χαλάρωση των όρων για υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα στους ετήσιους προϋπολογισμούς, που επιβάλλεται σήμερα για να διασφαλιστεί η σταθερότητα του ενιαίου νομίσματος, του ευρώ.
Άλλωστε, σε παρόμοια κατεύθυνση πιέζουν τη γερμανική κυβέρνηση και οι κυβερνήσεις της Γαλλίας, της Ιταλίας, με τη στήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, όχι για να βελτιωθεί η θέση του λαού. Γι' αυτό ο Ολάντ, ο Ρέντσι και η αμερικάνικη αποστολή στην Ελλάδα, σας στηρίζουν για να συνεχίσετε τις αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις. Η πίεση στοχεύει στο να αναλάβει η Γερμανία μεγαλύτερα βάρη στη διαχείριση των υπερχρεωμένων κρατών και στις επενδύσεις στην Ευρωζώνη. Εξυπηρετεί τους στόχους των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής για να αλλάξει ο συσχετισμός σε βάρος της Γερμανίας, χωρίς βέβαια να διαλυθεί η Ευρωζώνη.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, δυστυχώς ο λαός μας, με ευθύνη της ίδιας της πραγματικής εξουσίας και των διαφόρων κυβερνήσεών της μέχρι σήμερα, έχει αποκτήσει μειωμένες απαιτήσεις. Αυτό είναι ένα ζήτημα, φυσικά, που έχει να κάνει και με την υποχώρηση του εργατικού, του λαϊκού κινήματος και τους αρνητικούς συσχετισμούς που υπάρχουν διεθνώς και στην Ευρώπη και στη χώρα μας, με πρωταρχική βέβαια ευθύνη των γνωστών κομμάτων που κυβέρνησαν ή συγκυβέρνησαν -φιλελεύθερων, σοσιαλδημοκρατικών- και όσων όλα τα προηγούμενα χρόνια τους συνέδραμαν, παροπλίζοντας το ταξικό κίνημα ως γνήσιοι ρεφορμιστές και οπορτουνιστές τότε, που τώρα αντικαθιστούν τη σοσιαλδημοκρατία του ΠΑΣΟΚ με τη σοσιαλδημοκρατία του ΣΥΡΙΖΑ. «Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα», δηλαδή.
Μπροστά λοιπόν και στις ισχνές ελπίδες και στις μειωμένες απαιτήσεις ενός λαού που έχει υποφέρει τα πάνδεινα σε αυτήν τη χώρα, ένα κυβερνητικό κόμμα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα, έχει να χειριστεί και μπορεί να χειριστεί δύο πράγματα εναλλάξ: Και το εμπόριο ελπίδων και το εμπόριο του φόβου. Αυτά μπορεί κανείς να τα αποκρυπτογραφήσει τόσο στην ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων χθες από τον Πρωθυπουργό όσο και σε ομιλίες κυβερνητικών, Υπουργών και Βουλευτών, που ακολούθησαν σήμερα. Και στο εμπόριο φόβου και στο εμπόριο ελπίδας είχαν γίνει «μανούλες» οι προηγούμενοι του πάλαι ποτέ δικομματισμού, σε συνέχεια συγκυβερνώντες. Σε άξιο μαθητή τους εξελίσσεται και ο ΣΥΡΙΖΑ όλα αυτά τα χρόνια. Και όχι μόνο εξ αιτίας της γνωστής λέξης που έχει περάσει πλέον και στο διεθνές λεξιλόγιο, τη γνωστή «κωλοτούμπα» που ακούμε -που πρώτο βέβαια το ΚΚΕ, αν θυμάστε καλά, χρησιμοποίησε πριν από δύο χρόνια. Παρεμπιπτόντως, να πω ότι όταν το λέγαμε αυτό τότε, δεν το λέγαμε –βέβαια- γιατί είχαμε κάποιες αυταπάτες και για τα συνθήματα τα τότε και για τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά γιατί ακριβώς αποκαλύπτονταν όλο και περισσότερο όσο περνούσε ο καιρός αυτά που προσπαθούσαν τότε και προσπαθούν και σήμερα να κρύψουν από τον ελληνικό λαό.
Αποδειχτήκατε πολύ προσαρμοστικοί και συνεργάσιμοι με όλο το ανφάν γκατέ της χρηματιστικής ολιγαρχίας, των μονοπωλίων, των εκπροσώπων τους στις διάφορες κυβερνήσεις ανά τον κόσμο.
Αρκετοί καλοπροαίρετοι άνθρωποι -και πολιτικοί- μιλάνε και σήμερα για την ανάγκη εθνικής συνεννόησης, στήριξης στο έργο της Κυβέρνησης, το οποίο ακούγεται ως θετικό και ως κάτι καλό. Δεν αναφέρομαι σε παράγοντες ή πολιτικά κόμματα τα οποία πιθανόν ή προφανώς –όπως θέλετε, πάρτε το- το κάνουν για δικούς τους κομματικούς προπαγανδιστικούς πολιτικούς σκοπούς, αλλά αναφέρομαι σε όσους ειλικρινά το πιστεύουν, είτε από κάποια άγνοια είτε από αυταπάτη –αν θέλετε- ή και μικρή ελπίδα μήπως και βγει κάτι.
Αυτό που έχουμε να τους πούμε καθαρά για μια ακόμη φορά –και αν θέλουν ας το πάρουν υπόψη τους πριν να είναι αργά, βέβαια, για το λαό μας και τη χώρα- είναι το εξής: Σε αυτήν εδώ τη χώρα την έχουμε «πατήσει» ουκ ολίγες φορές τα τελευταία σαράντα χρόνια, για να μην πάμε παλιότερα. Αυτό που έχουμε να πούμε, λοιπόν, αξιοποιώντας αυτή την πείρα είναι ότι η αγανάκτηση, η οργή, η δυσαρέσκεια απέναντι στη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ για όσα υπέφεραν οι εργαζόμενοι, ο λαός αυτά τα χρόνια από όσους κυβέρνησαν όχι μόνο είναι δικαιολογημένη αλλά η καταδίκη αυτή θα πρέπει να ολοκληρωθεί –λέμε εμείς- στο επόμενο διάστημα, εγκαταλείποντας την ουσία των θέσεων τους ακόμα πιο αποφασιστικά ο ελληνικός λαός.
Όμως, αυτό δεν πρέπει ταυτόχρονα να οδηγήσει σε παθητική αναμονή για σωτηρία από τη νέα συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-Ανεξάρτητων Ελλήνων. Να μην οδηγήσει το λαό, το κίνημά του να γίνει χειροκροτητής ψεύτικων προσδοκιών για μια ακόμη φορά ή να διοχετευτεί αυτό το ζήτημα σε ανώδυνα ρυάκια ή και –πολύ χειρότερα- σε ναζιστικά μορφώματα. Γιατί αν η ολοσχερής καταδίκη της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ δεν συνδυαστεί συνολικά με την πολιτική καταδίκη της στρατηγικής και των αντιλαϊκών κατευθύνσεων αυτής της πολιτικής -που είναι και πολιτική και στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των μονοπωλίων, του συστήματός τους, του κράτους τους, τα οποία υπερασπίζονται με διάφορες βέβαια εκδοχές και διάφορες αφετηρίες ο καθένας τους, όλα τα άλλα κόμματα- τότε θα βρεθεί στα ίδια και πιθανόν χειρότερα από όσα ήδη γνωρίσαμε μέχρι σήμερα.
Για παράδειγμα, δεν ωφελεί η καταδίκη μόνο της προηγούμενης διαπραγμάτευσης -από την άποψη των τρόπων, των μεθόδων, των προτάσεων- που έκανε η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ με τους εταίρους αλλά η πλήρης συνειδητοποίηση ότι κάθε διαπραγμάτευση όσο σκληρή και αν είναι εντός αυτού του πλαισίου του ευρωενωσιακού, της ευρωζώνης, στο οποίο ορκίζεται συνεχώς ο σημερινός Πρωθυπουργός και η Κυβέρνησή του και μάλιστα μέσα σε αυτή τη δίνη των μεγάλων, των οξυμένων ανταγωνισμών, θα είναι από χέρι χαμένη για τα συμφέροντα του λαού μας.
Συνηθίζουμε να λέμε ότι όταν τσακώνονται τα βουβάλια στη λίμνη των ανταγωνιστικών συμφερόντων τους, την πληρώνουν πάντα τα βατράχια, οι μικροί, οι πιο αδύναμοι, δηλαδή τα λαϊκά στρώματα, η χώρα μας. Γι' αυτό λέμε: το εργατικό λαϊκό κίνημα, ο λαός μας να μην γίνει χειροκροτητής, όπως το θέλουν όλοι τους, -και οι σημερινοί κυβερνητικοί εταίροι και οι σύμμαχοί τους και όσοι βρίσκονται πίσω από αυτούς- μιας διαπραγμάτευσης εντός των αντιλαϊκών τειχών που θα μας στείλει ξανά στα Τάρταρα. Να μην γίνει. Και το λέμε καθαρά: Όσο πιο γρήγορα σήμερα ο λαός μας, η νεολαία, το ριζοσπαστικό εργατικό κίνημα χαράξει τη δική του γραμμή πάλης για ανάκτηση των απωλειών από τα χρόνια της κρίσης, τόσο θα είναι προς το συμφέρον του και δεν θα μετράει άλλο χαμένο χρόνο. Ανάκτηση, λοιπόν, των απωλειών του λαού με βάση τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, με άλλο δρόμο ανάπτυξης για το λαό. Αυτό πρέπει να γίνει. Ο στόχος να διαπερνά τη γραμμή πάλης.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, οι Προγραμματικές Δηλώσεις αλλά και οι προτάσεις που έχουμε ακούσει από τους Υπουργούς δημιουργούν εύλογες και μεγάλες ανησυχίες που δεν μπορούν να διασκεδαστούν με τα μεγάλα λόγια περί αξιοπρέπειας, εθνικής περηφάνειας και άλλα ρεσιτάλ αμετροέπειας.
Αλήθεια, τα ψίχουλα είναι η αξιοπρέπεια και η ελπίδα που έρχεται; Η ελπίδα της εργατικής τάξης, της νεολαίας να έχει σταθερή δουλειά με δικαιώματα και το 2015 να μπορεί να ζήσει με αξιοπρέπεια τα παιδιά της, με δωρεάν υγεία, παιδεία, περίθαλψη, είναι να έχει ζωή με δικαιώματα και όχι μια χαμοζωή.
Μήπως και τα ψίχουλα που υποσχεθήκατε -άλλα για το 2016, άλλα με ορίζοντα τετραετίας- θα λύσουν το πρόβλημα των λαϊκών νοικοκυριών; Μήπως και πάλι αυτές οι οικογένειες δεν θα έχουν μπροστά τους το τραγικό δίλημμα «να πληρώσω για το πετρέλαιο ή τα φάρμακα, για ένα κομμάτι κρέας ή για το εμβόλιο του παιδιού μου, να μείνω άνεργος ή να δουλεύω δύο τρεις μέρες το μήνα και να λέω και δόξα τω Θεώ»;
Αλήθεια, μπορεί να υπάρχει ζωή έτσι εν έτη 2015; Και όλα δικαιολογούνται με το «παραλάβαμε καμένη γη, καμένα σπαρτά και γκρεμισμένα γεφύρια». Κάπως έτσι το είπε ο κ. Τσίπρας εχθές. Όσοι χρησιμοποιούν τέτοια επιχειρήματα κάθε φορά ξέρουμε ότι θέλουν να δικαιολογήσουν την πολιτική τους, να ζητήσουν την ανοχή του λαού παραπέμποντας τις προσδοκίες του στη Δευτέρα Παρουσία. Αυτό ισχύει για όλη την ατζέντα των θεμάτων.Βέβαια, όσο είναι εφικτό, οι Βουλευτές του κόμματός μας έθεσαν και θα θέσουν στις ομιλίες τους τις δύο αυτές μέρες τις θέσεις του ΚΚΕ για όλα αυτά και άλλα προβλήματα. Για παράδειγμα, στην εξωτερική πολιτική ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δηλώσει ότι θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ, τη στρατηγική συμμαχία με τις ΗΠΑ, σε μία περίοδο που το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαϊκή Ένωση εξελίσσονται ακόμα περισσότερο σε παράγοντες υπονόμευσης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, που οξύνονται οι ανταγωνισμοί για τις αγορές και τις πρώτες ύλες και πυκνώνουν τα σύννεφα του πολέμου στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, στην Ουκρανία με την εμπλοκή της Ελλάδας.
Χαρακτηριστική είναι η στάση της Κυβέρνησης στο ζήτημα της Ουκρανίας, παρά τους πρώτους λεονταρισμούς. Τελικά, η ελληνική Κυβέρνηση συντάχθηκε με την Ευρωπαϊκή Ένωση και ψήφισε τις ίδιες κυρώσεις προς τη Ρωσία με αυτές που ήταν ήδη σε ισχύ και είχε ψηφίσει η προηγούμενη Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, την οποία κατακεραύνωνε τότε ως Αντιπολίτευση, με ανοιχτό το ενδεχόμενο, όπως ειπώθηκε, να υπάρξουν και νέες κυρώσεις σύντομα.
Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-Ανεξάρτητων Ελλήνων σε απλά ελληνικά και χωρίς αστερίσκους έβαλε φαρδιά-πλατιά την υπογραφή της σε μία απόφαση που είναι πλήρως ενταγμένη στα επιθετικά σχέδια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, στο πλαίσιο των ανταγωνισμών με τη Ρωσία για τον έλεγχο των ενεργειακών πόρων της περιοχής με θύματα τους λαούς της περιοχής, ανάμεσά τους και τον ελληνικό λαό.
Άλλο παράδειγμα: Σηκώνετε τη σημαία της πάταξης της φοροδιαφυγής, της διαφθοράς, για να προχωρήσετε στη φορο-αφαίμαξη των αυτοαπασχολουμένων, να συνεχίσει τελικά να σηκώνει τα βάρη η πλειοψηφία των μισθωτών, των λαϊκών στρωμάτων.
Τα ίδια ακούγαμε παλαιότερα και από τον Γιώργο Παπανδρέου. Αν θέλατε πραγματικά να πληρώσει το μεγάλο κεφάλαιο, θα μπορούσατε να εξαγγείλετε την κατάργηση των σημερινών -νόμιμων κατά άλλα- προκλητικών φοροελαφρύνσεων για τους εφοπλιστές, για τους μονοπωλιακούς ομίλους, να δεσμευτείτε για την κατάργηση του πλαισίου των ΣΔΙΤ και των συμβάσεων παραχώρησης. Όμως, για αυτά δεν βγάζετε άχνα.
Οι εξαγγελίες για ελέγχους του ΣΔΟΕ για τους μεγάλους φοροφυγάδες, τις διάφορες λίστες Λαγκάρντ, Λιχτενστάιν κλπ προετοιμάζουν το κλίμα συναίνεσης για να συνεχιστεί η αντιλαϊκή φορολογική πολική με νέα τεχνικά όπλα, όπως το περιουσιολόγιο.
Γι' αυτό εξάλλου αρνείστε να ορίσετε ποια θεωρείτε μεγάλη ακίνητη περιουσία. Γι' αυτό δεν δεσμεύεστε για καμία ουσιαστική ελάφρυνση σε όσους έχουν εισόδημα πάνω από το επίπεδο των 12.000 ευρώ, δηλαδή της ακραίας φτώχειας.
Όσο για τις δηλώσεις εξάλειψης των πελατειακών σχέσεων και της διαφθοράς των δημοσίων υπαλλήλων και στελεχών, έχουν ελάχιστη πρακτική αξία, όσο μένει στο απυρόβλητο η δράση των ομίλων που έχουν συμφέρον να τους διαφθείρουν για να διασφαλίσουν μεγαλύτερα κέρδη και μερίδια αγοράς σε κάθε κλάδο, στις τηλεπικοινωνίες, στις κατασκευές, στην ενέργεια, στην υγεία, όσο το κεφάλαιο κινείται ελεύθερα από χώρα σε χώρα, σε φορολογικούς παραδείσιους.
Γι' αυτό και συνιστάτε πάλι «λιτό βίο» για τον ελληνικό λαό. Κέρδη για το κεφάλαιο – λιτός βίος για το λαό. Γι' αυτό λέμε ότι ο λαός πρέπει να χαράξει τη δική του γραμμή πάλης, για ανάκτηση των απωλειών, για ικανοποίηση των αναγκών, στο δρόμο της δικής του εξουσίας και οικονομίας.
Είναι κρίσιμο στον αγώνα του, στην ταξική πάλη, να μην εγκλωβιστεί στο λεγόμενο -δήθεν- εθνικό στόχο για θωράκιση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, να οργανώσει την αντεπίθεσή του για την ελπιδοφόρα διέξοδο της κοινωνικοποίησης των μονοπωλίων, της αποδέσμευσης από Ευρωπαϊκή Ένωση και ΝΑΤΟ, με το λαό στο τιμόνι της εξουσίας πραγματικά, για το άνοιγμα του μόνου επίκαιρου και ρεαλιστικού δρόμου για την πραγματική απελευθέρωση του ανθρώπου, της οικοδόμησης μίας νέας κοινωνίας, δηλαδή της σοσιαλιστικής.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας θα τιμήσει τις προσδοκίες της λαϊκής τάξης, των εργατικών στρωμάτων, των ανέργων, των συνταξιούχων, της νεολαίας και των γυναικών των λαϊκών οικογενειών. Θα αποτελεί σημαντικό συστατικό μέρος μίας δυναμικής εργατικής λαϊκής αντιπολίτευσης. Κριτήριό μας θα είναι να ενώσουμε όλους τους εργάτες, το λαό μας, στον αγώνα για το δίκιο τους, άσχετα από την επιλογή που έκαναν στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου.
Θα είμαστε πανταχού παρόντες. Θα απαιτήσουμε την κατάργηση όλων των αντιλαϊκών εφαρμοστικών νόμων που χρησιμοποιούνται στο οπλοστάσιο των μονοπωλίων για να γονατίζουν το λαό μας.
Σε αυτά τα πλαίσια, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας θα εξετάζει προσεκτικά κάθε νομοσχέδιο με κριτήριο τα εργατικά λαϊκά συμφέροντα και σε περίπτωση που ανακουφίζουν πραγματικά τους εργαζόμενους θα τα υποστηρίζουμε, όπως άλλωστε κάναμε πάντα.
Θα συνεχίσουμε τις παρεμβάσεις μας καταθέτοντας συγκεκριμένες προτάσεις νόμου για τη λήψη άμεσων μέτρων ανακούφισης των λαϊκών οικογενειών, για την ουσιαστική ανακούφιση και προστασία των ανέργων, για την επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού, την υποχρεωτική εφαρμογή των συλλογικών συμβάσεων, την κατάργηση αντεργατικών μέτρων που χτυπούν εργασιακά δικαιώματα. Στη βάση αυτή, θα απαιτήσουμε την πραγματική επαναφορά του κατώτατου μισθού το λιγότερο στα 751 ευρώ για όλους, χωρίς εξαιρέσεις και αστερίσκους ως βάση για αυξήσεις μισθών.
Θα συνεχίσουμε για την επαναφορά της 13ης και 14ης σύνταξης και την κατάργηση των αντιλαϊκών μέτρων που μείωσαν τις συντάξεις και αύξησαν τα όρια συνταξιοδότησης, απαιτώντας ταυτόχρονα την επιστροφή των κλεμμένων από τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων και την καταβολή των υποχρεώσεων της μεγαλοεργοδοσίας, της πλουτοκρατίας και του κράτους τους.
Θα συνεχίσουμε τις παρεμβάσεις για την απαλλαγή των λαϊκών οικογενειών από τα χαράτσια με την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, του φόρου αλληλεγγύης, την κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης, στα τιμολόγια για το φως, το νερό, την αύξηση του αφορολόγητου στις 40.000 ευρώ για κάθε οικογένεια με την ταυτόχρονη αύξηση, βεβαίως, της φορολογίας του μεγάλου κεφαλαίου. Θα συνεχίσουμε τις παρεμβάσεις και με άλλες προτάσεις νόμου.
Στο κέντρο της προσοχής μας θα είναι η σημερινή απαράδεκτη κατάσταση στο χώρο της υγείας και πρόνοιας και ιδιαίτερα στα νοσοκομεία με τις μεγάλες ελλείψεις. Το κέντρο της προσοχής μας θα είναι στο χώρο της υγείας όπου ουσιαστικά δεν υπάρχει πρόσβαση για τον άνεργο, τον εργάτη, την εργάτρια, το συνταξιούχο, τις λαϊκές οικογένειες και λόγω των τεράστιων ελλείψεων σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, σε εργαστήρια, σε υποδομές με την εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών, στο ακριβό φάρμακο, την ανύπαρκτη περίθαλψη και πρόνοια για τις ευπαθείς ομάδες και τόσα άλλα που όλοι μας βιώνουμε –και έχουμε βιώσει- καθημερινά όσοι και όσες έχουν την ατυχία να βρεθούν στην ανάγκη περίθαλψης των ίδιων, συγγενικών ή αγαπημένων τους προσώπων.
Επίσης, στην κατάσταση στο χώρο της παιδείας όλων των βαθμίδων, από την προσχολική αγωγή και τον παιδικό σταθμό μέχρι την τριτοβάθμια και μεταπτυχιακή εκπαίδευση, αλλά και την επαγγελματική τεχνική κατάρτιση με τα τεράστια οικονομικά βάρη που επωμίζεται και πληρώνει καθημερινά η εργατική λαϊκή οικογένεια.
Ιδιαίτερα όμως σήμερα, θα ήθελα να επισημάνω την ανάγκη άμεσης αντιμετώπισης του χρόνιου οδυνηρού προβλήματος που συνδέεται και με τα προβλήματα περιβάλλοντος με την έλλειψη αντισεισμικής, αντιπυρικής και αντιπλημμυρικής προστασίας που αναδείχθηκε για μία ακόμη φορά στις πρόσφατες πλημμύρες στον Έβρο, στην Άρτα, στη Φθιώτιδα, στην Ευρυτανία και σε άλλους νομούς και περιφέρειες της χώρας, όπως και σε γειτονιές των μεγαλουπόλεων όπως της Αθήνας, της Αττικής μαζί με όλα τα υπόλοιπα προβλήματα που βιώνει κάθε λαϊκή οικογένεια.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, για όλους αυτούς τους λόγους που αναφέρθηκαν όσο γίνεται πιο αναλυτικά και θα αναφερθούν και από τους συντρόφους Βουλευτές του ΚΚΕ στη συνέχεια θα καταψηφίσουμε τις προγραμματικές δηλώσεις της Κυβέρνησης. Όλοι οι Βουλευτές, όπως και όλα τα μέλη και στελέχη του κόμματος νιώθουμε το βάρος της ευθύνης να ανταποκριθούμε στο βασικό καθήκον να δυναμώσει μία μαχητική, εργατική, λαϊκή αντιπολίτευση μέσα και έξω από τη Βουλή.
Θα αξιοποιήσουμε τη συγκεκριμένη δύναμη που μας έδωσε σε αυτές τις εκλογές ο λαός για να συμβάλουμε και στην ανασυγκρότηση του εργατικού λαϊκού κινήματος, στην ανάπτυξη της ενότητας, της συσπείρωσης, της κοινωνικής λαϊκής συμμαχίας. Θα αξιοποιήσουμε τη συγκεκριμένη δύναμη για να πιέσουμε, να διεκδικήσουμε, για να αποσπάσουμε όποιες κατακτήσεις είναι δυνατές για το λαό μας σήμερα για άμεσα μέτρα ανακούφισης για τη λαϊκή αλληλεγγύη.
Όλα αυτά βέβαια, είναι ενταγμένα στη συνεχή και αδιάκοπη πάλη μας για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης ενάντια στα μονοπώλια και τον καπιταλισμό, για το σοσιαλισμό. . .
(Η ομιλία του γενικού γραμματέα του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών κατά τις Προγραμματικές Δηλώσεις της νέας Κυβέρνησης)