Ειδικοί μελετητές υπογραμμίζουν ότι τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που αφορούν την υγεία θεωρείται ότι έχουν «υψηλή εμπορική αξία» για πολλούς υπευθύνους επεξεργασίας (ως εργοδότες, ως φαρμακευτικές εταιρείες, ως ασφαλιστικές εταιρείες, κλπ) γιατί μπορούν να επηρεάσουν την ικανότητα του προσώπου για εργασία, για ασφάλιση, κλπ. Μπορούν, ακόμα, σε μαζική μορφή (big data) να χρησιμεύσουν σε τομείς όπως οι κλινικές μελέτες και η παραγωγή φαρμάκων.

«Υπάρχουν κατηγορίες επιχειρήσεων που ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για τη γνώση ιατρικών δεδομένων πολιτών. Για παράδειγμα ασφαλιστικές εταιρείες, τράπεζες (γι' αυτό έχουν αυξηθεί οι ασφαλίσεις δανειοληπτών), αλλά και πολλοί εργοδότες.

Χρειάζεται να διασφαλιστεί η προστασία των προσωπικών δεδομένων, η αποκάλυψη να γίνεται μόνο όταν υπάρχει έννομο συμφέρον, ώστε να μην καταλήγουμε σε ιατρικό φακέλωμα του πληθυσμού και παράλληλα, να αποφευχθούν ευγονικού τύπου πρακτικές (πχ να ασφαλίζονται, να δανείζονται ή να εργάζονται οι απολύτως υγιείς)».

Όπως αναφέρει ο κ. Ζωγραφόπουλος, μέχρι τώρα οι παρανομούντες έμπαιναν σε μια λογική στάθμισης κόστους ζημίας. «Εφόσον πίστευαν ότι τα πρόστιμα που θα τους επιβληθούν θα είναι χαμηλά, η κύρωση δεν λειτουργούσε αποτρεπτικά. Τώρα με την αύξηση των προστίμων θα επιδιωχθεί να παταχθούν τα φαινόμενα παρανομίας».