Παρασκευή 29 Μαρτίου 2024  10:03:18

Μάκης Βορίδης: Δύο σχολές σκέψεις για τα ναρκωτικά.

.....Γι' αυτό και θα δείτε ότι είναι ένα από τα λίγα νομοσχέδια –νομίζω- που τελικώς ψηφίστηκε κατ' αρχήν και από τη Νέα Δημοκρατία και από το ΣΥΡΙΖΑ και από τη Δημοκρατική Αριστερά και από το ΠΑΣΟΚ. Με συγχωρείτε, δεν τα είπα με τη σειρά, δεν τα είπα κατά την κοινοβουλευτική τάξη.

 

Αυτό, όμως, τι δείχνει; Δείχνει ότι τελικώς αυτό το νομοσχέδιο κατάφερε να συγκεράσει και να ισορροπήσει μια σειρά από θέσεις.
Δεν είναι η άποψη της Νέας Δημοκρατίας για το πώς πρέπει να αντιμετωπιστούν τα ναρκωτικά, όπως δεν είναι και η άποψη του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι αυτό που μας προέκυψε μέσα από μία σειρά από συμβιβασμούς τη συγκεκριμένη στιγμή. Είναι συμβιβασμοί που εξισορροπούν διαφορετικές τάσεις.

Ξέρετε -επειδή εγώ έχω εμπειρία συμβιβασμών, ο κύριος Υπουργός και ο κύριος Υφυπουργός επίσης, από τις δουλειές μας- ότι οι συμβιβασμοί πάντοτε, οι δε καλοί συμβιβασμοί αφήνουν μία πικρή γεύση για όλους. Από έναν καλό συμβιβασμό κανείς δεν φεύγει ικανοποιημένος. Αυτό σημαίνει ότι ο συμβιβασμός είναι καλός, γιατί όλοι αισθάνονται ότι έχουν χάσει κάτι σ' αυτήν τη διαδικασία του συμβιβασμού ή όλοι αισθάνονται ότι κάτι περισσότερο θα έπρεπε να έχουν κερδίσει.

Στη συγκεκριμένη ρύθμιση συγκρούστηκαν πράγματι δύο διαφορετικές φιλοσοφίες. Όμως, θα ήθελα εδώ να μου επιτρέψετε να πω ορισμένα πράγματα, γιατί άκουσα μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα τοποθέτηση για το ζήτημα αυτό, το λίγο πιο θεωρητικό, από τον κ. Πανούση. Άκουσα και κριτικές από το ΣΥΡΙΖΑ για τη δική μας θέση.

Συγκρούστηκαν στην πραγματικότητα αντιλήψεις για την ποινή, γενική πρόληψη, ειδική πρόληψη, ανταπόδοση, κοινωνική άμυνα, νέα θεωρία της κοινωνικής άμυνας. Συγκρούστηκαν αντιλήψεις για την ποινή, τι κάνει δηλαδή η ποινή.

Να θυμίσω ότι αυτό το νομοσχέδιο έχει απορριφθεί, γιατί είχε αποπειραθεί στην πρώτη του εκδοχή, επί κυβερνήσεως Παπαδήμου –και αυτό ήταν μια μεγάλη σύγκρουση- να εισάγει την αποποινικοποίηση της χρήσης των ναρκωτικών.
Ο κ. Πανούσης είχε ένα επιχείρημα, που είπε ότι ένα από τα δυσκολότερα διακυβεύματα και ένα από τα κρισιμότερα ζητήματα στη συζήτηση αυτή είναι το επιχείρημα της αυτοβλάβης. Κάποιος λοιπόν κάνει χρήση ναρκωτικών και αποφασίζει ότι ο ίδιος θα βλάψει τον εαυτό του. Πού είναι το κακό; Τι τιμωρούμε; Γιατί δεν τον αφήνουμε σε τελευταία ανάλυση να βλάψει τον εαυτό του, αν θέλει;

Είναι και ένα κλασικά, ας το πω, φιλελεύθερο επιχείρημα αυτό. Για να τιμωρήσουμε κάτι με το ποινικό δίκαιο πρέπει να έχει ηθικο-κοινωνική απαξία. Έχει ηθικο-κοινωνική απαξία η χρήση των ναρκωτικών, για να ξεκινήσουμε απ' αυτό; Ή θα πρέπει να δεχτούμε ότι ο καθένας διαθέτει ελεύθερα το σώμα του και υπό αυτή την έννοια, αν θέλει να βλαφθεί κάνοντας ναρκωτικά, όπως του επιτρέπουμε να κάνει χρήση του καπνού -που επίσης βλάπτει την υγεία- θα του επιτρέψουμε να κάνει και χρήση ναρκωτικών.

Η απάντηση εδώ είναι η εξής. Υπάρχει μια απάντηση από τη δική μας σκοπιά. Είναι πράγματι μια συντηρητική σκοπιά αυτή, η οποία κυρίως χρησιμοποιεί ένα επιχείρημα γενικής πρόληψης, που λέει ότι αυτό το κακό εξακολουθεί να είναι μια κακή πράξη –η χρήση των ναρκωτικών- και πρέπει να την τιμωρούμε κυρίως για λόγους γενικής προλήψεως, γιατί στέλνουμε ένα μήνυμα σε όλη την κοινωνία ότι δεν μπορεί και δεν πρέπει να κάνει χρήση ναρκωτικών. Και βέβαια γι' αυτό και την τιμωρούμε σχετικά χαμηλά. Είναι κάτι που διατηρεί την ηθικο-κοινωνική απαξία, η πολιτεία δεν θέλει να δεχθεί ότι το εγκρίνει, ότι λέει πως είναι εντάξει.

Όμως, για να είναι πλήρες το επιχείρημα της αυτοβλάβλης, θα έπρεπε να το συνοδεύσετε και από άλλα πράγματα. Εντάξει, η αυτοβλάβη. Όμως, συνδέεται η εξάρτηση από άλλου τύπου επικινδυνότητα; Παραδείγματος χάριν, οι εξαρτημένοι διαπράττουν πιο πολύ αξιόποινες πράξεις από άλλους; Αυτήν την επικινδυνότητα η κοινωνία πρέπει να την αντιμετωπίσει ή όχι, να δει δηλαδή στη χρήση έναν κίνδυνο που δεν αφορά πια μόνο αυτόν που κάνει χρήση, αλλά αφορά την κοινωνία; Αυτό είναι το πρώτο ερώτημα.

Δεύτερον, αυτός που θα εξαρτηθεί με τη δική του θέληση και ενέργεια θα μεταφέρει τις συνέπειες της πράξεώς του στο κοινωνικό σύνολο; Γιατί; Γιατί η θεραπεία του ποιον θα βαρύνει; Ποιος θα πληρώσει για την απεξάρτησή του; Άρα, θα αναπτυχθούν ολόκληρες δομές από μια ατομική απόφαση, θα τις πληρώσει εν συνεχεία ο φορολογούμενος, θα υπάρξει ένα σημαντικό κοινωνικό κόστος, το οποίο θα το επωμιστούμε όλοι από μία δική του απόφαση.

Αυτό το λέω γιατί η αυτοβλάβη, αν θέλει να είναι ολοκληρωμένη ως επιχείρημα, πρέπει τότε να αποδεχθεί ότι και όλες τις συνέπειες θα τις φέρει το άτομο που αποφασίζει να κάνει τη χρήση, αλλιώς δεν γίνεται να μοιραστεί το κοινωνικό σύνολο τις συνέπειες της ατομικής απόφασης.
Έρχομαι στο δεύτερο ζήτημα. Εκεί υπάρχει συμφωνία, εμπορία ναρκωτικών. Εκεί δεν υπάρχει επιχείρημα μη αξιοποίνου.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Δεν υπάρχει, όμως, χρήση χωρίς εμπορία.
ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Ενδιαφέρουσα σκέψη αυτή, κύριε Λαφαζάνη, γιατί αυτή πράγματι βάζει ένα δεύτερο ζήτημα.
Αν επιτρέπει κανείς τη χρήση, τότε από πού προμηθεύεται ο χρήστης; Θα έπρεπε να αποδεχθεί κανείς την οργάνωση ενός επίσημου συστήματος προμήθειας, ιδιωτικού ή δημοσίου. Αν η χρήση νομιμοποιηθεί, από κάπου ο χρήστης πρέπει να προμηθεύεται. Άρα, λοιπόν ή δημόσιο ή ιδιωτικό σύστημα προμήθειας.
Ανοίγει λοιπόν μία δεύτερη συζήτηση αν θα τιμωρεί κανείς την εμπορία, αν επιτρέψει τη χρήση. Εκεί επάνω ανοίγει ένα ακόμα θέμα. Μέχρι στιγμής, δεν έχω ακούσει επιχείρημα -και νομίζω δεν είναι σ' αυτήν την Αίθουσα, αλλά νομίζω δεν είναι και στη γενικότερη συζήτηση- νομιμοποίησης της εμπορίας. Άρα, λοιπόν, η εμπορία παραμένει παράνομη.

Πάμε τώρα στη μεταχείρισή της. Εκεί ήταν η μεγάλη μας διαφωνία, η κεντρική μας διαφωνία. Να ελαφρύνουμε την ποινική μεταχείριση της εμπορίας; Εμείς λέγαμε και λέμε όχι, να μην την ελαφρύνουμε, γιατί η εμπορία ανεξαρτήτως του ότι μεταχειριζόμαστε πια τη χρήση ως μία χαμηλή πλημμεληματική συμπεριφορά, την τιμωρούμε με φυλάκιση πια μέχρι πέντε μήνες. Την τιμωρούσαμε με φυλάκιση μέχρι δώδεκα μήνες. Δεν είναι δα και δραματικό αυτό που γίνεται αυτή τη στιγμή.

Οι άλλες διατάξεις -για να μην δημιουργούνται εντυπώσεις, γιατί ακούστηκαν- περί ατιμωρήτου της χρήσης όταν γίνεται από εξαρτημένο και επί ατιμωρήτου της χρήσης όταν γίνεται περιστασιακώς, ούτως ή άλλως ήταν υφισταμένες. Δεν υπάρχει κάτι πρόσθετο εδώ, δεν βάζουμε κάτι παραπάνω.

Πάμε, λοιπόν, να συζητήσουμε το θέμα της εμπορίας. Να μειωθούν οι ποινές για την εμπορία; Υπάρχει ένα επιχείρημα. Άκουσα από την πλευρά του Κομμουνιστικού Κόμματος, κατά τη γνώμη μου, ένα πολύ σημαντικό στοιχείο που εισφέρθηκε στη συζήτηση και θέλω να αξιολογηθεί, γιατί χρησιμοποιήθηκε εν συνεχεία αντιστρέφοντας τη σχέση αιτίου- αιτιατού στη συζήτηση αυτή και θα πω τι εννοώ.

Άκουσα το επιχείρημα του Υπουργείου Δικαιοσύνης, το οποίο λέει ότι είμαστε η χώρα που έχουμε τους περισσότερους ισοβίτες από ναρκωτικά. Πολλά ισόβια πέφτουν, με δυο λόγια, για το ζήτημα των ναρκωτικών. Εν συνεχεία, έρχεται ο εισηγητής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, ο συνάδελφος κ. Γκιόκας και λέει «Ναι, μπορεί να έχουμε μία αυστηρή ποινική νομοθεσία αλλά ταυτόχρονα έχουμε και τους λιγότερους χρήστες ναρκωτικών σε όλη την Ευρώπη».

Άκουσα εν συνεχεία, ένα επιχείρημα από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ που λέει «Μα, δεν δουλεύει το σύστημα που έχουμε, δεν έχουμε αποτελέσματα στην πραγματικότητα με αυτό το βαρύ ποινικό σύστημα».
Η απάντηση είναι η εξής. Ποια αποτελέσματα αναζητούμε; Διότι εγώ, με συγχωρείτε πολύ, αυτό που αναζητώ με μια βαριά ποινική μεταχείριση των εμπόρων είναι ένα επίτευγμα γενικής προλήψεως, μια τοποθέτηση, μια στάση απέναντι στα ναρκωτικά.

Τα ναρκωτικά δεν τα αντιμετωπίζουμε ως μία αποδεκτή συνήθεια «εντάξει, και τι έγινε;». Όχι, έχει μία στάση η πολιτεία που είναι κατηγορηματικά αρνητική απέναντί τους και γι' αυτό πρέπει να τιμωρεί βαριά τον έμπορο. Εκεί λειτουργεί το βαρύ ποινικό πλαίσιο γενικοπροληπτικά, όπως εισέφερε ο συνάδελφος του Κομμουνιστικού Κόμματος στη συζήτηση. Έχει αποτέλεσμα η σκληρή αντιμετώπιση της εμπορίας ναρκωτικών.»

(η βασική τοποθέτηση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της ΝΔ Μάκη Βορίδη στη συζήτηση για τη νέα νομοθεσία και αντίληψη για τα ναρκωτικά)

 

Προσθήκη σχολίου

Βεβαιωθείτε ότι εισάγετε τις (*) απαιτούμενες πληροφορίες, όπου ενδείκνυται. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.

Πολυμέσα

Cookies make it easier for us to provide you with our services. With the usage of our services you permit us to use cookies.
Ok Decline