Η κυβέρνηση θα κάνει ό,τι και όπως χρειάζεται, όπου χρειάζεται -και, συχνά, νωρίτερα από όσο χρειάζεται. Πιστέψτε με, όμως: Κανένα μαζικό μέτρο δεν μπορεί να υποκαταστήσει την ατομική ευθύνη. Και στις ανοιχτές δημοκρατικές κοινωνίες μας, καμία κεντρική απόφαση δεν αποδίδει αν δεν την συμμεριστούν πρώτα όλοι οι πολίτες. Ας ξαναθυμηθούμε μερικές απλές, αλλά πολύτιμες συμβουλές, που πρέπει να καθιερωθούν στη ζωή μας, ακριβώς για να την προστατέψουν.
Όλοι, να κάνουμε από σήμερα καθημερινό αυτοματισμό την προσωπική μας υγιεινή: Πλένουμε συχνά και σχολαστικά τα χέρια μας. Αποφεύγουμε να ακουμπάμε το πρόσωπό μας. Μένουμε σπίτι όταν έχουμε συμπτώματα ίωσης. Δεν πηγαίνουμε, επίσης, σε συγκεντρώσεις σε κλειστούς χώρους. Και, δεν ανταποκρινόμαστε στις χειραψίες και πολλές επαφές. Δεν θα φανούμε αγενείς, αλλά υπεύθυνοι.
Πάνω από όλα, όμως, προφυλάσσουμε τους μεγαλύτερους ανθρώπους και τους σοβαρά ασθενείς, που απειλούνται πιο πολύ. Δεν τους επισκεπτόμαστε συχνά. Και οι ίδιοι, ας περιορίσουν τις δραστηριότητες τους. Θα είναι για το καλό το δικό τους και των γύρω τους. Τα παραπάνω δεν αποτελούν αμφισβήτηση ατομικών δικαιωμάτων. Αλλά κοινωνικό καθήκον και μήνυμα συνειδητού αυτοπεριορισμού που αφορά κυρίως τους ηλικιωμένους και τις ευπαθείς ομάδες, αλλά και τους υπόλοιπους πολίτες όταν έχουν συμπτώματα.
Δεν θέλουμε να βλάψουμε τον εαυτό μας και αυτούς που αγαπάμε.