Έχει να κάνει με το να βελτιώσουμε την παιδεία και να δώσουμε καλύτερα όπλα στα παιδιά μας, ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν στον ανταγωνισμό του αύριο και σε ένα κόσμο που συνεχώς αλλάζει και που θα είναι μακριά από κομματικά συμφέροντα, αλλά κυρίως για να δώσουμε όπλα στα παιδιά μας να έχουν καλύτερες δυνατότητες αύριο.
Αυτή τη στιγμή όμως οι συνδικαλιστές της ΟΛΜΕ, ορισμένοι από τους οποίους έχουν χρόνια να μπουν σε μαθητικές αίθουσες και δεν διδάσκουν, για να εξυπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα προσπαθούν να κάνουν τους εκπαιδευτικούς, τους γονείς και τους μαθητές πιόνια στη σκακιέρα δικών τους συμφερόντων.
Έχουμε αυτή τη στιγμή και το ΣΥΡΙΖΑ που συμπαραστέκεται σε αυτή τη διαδικασία και υποστηρίζει τις απεργίες. Υποστηρίζει μάλιστα μια απεργία που έγινε για δεύτερη φορά μέσα σε λίγους μήνες και λέει πως οι εκπαιδευτικοί, οι γονείς και οι μαθητές θα την αγκαλιάσουν. Σας πληροφορώ πως δεν θα γίνει αυτό, διότι η απεργία στοχεύει στο να κάνει κακό στους μαθητές, τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς.
Κάνει κακό στους εκπαιδευτικούς, διότι δεν εξυπηρετούνται έτσι τα συμφέροντά τους, αλλά το αντίθετο. Μάλιστα, οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί δεν συμφωνούν με την ΟΛΜΕ. Κάνει κακό στους γονείς, διότι θα αναγκαστούν να δώσουν από το έλλειμμά τους για να εκπαιδεύσουν τα παιδιά τους να αναπληρώσουν αυτή την μαθητική, την εκπαιδευτική έλλειψη. Κυρίως, όμως, κάνει κακό στους μαθητές, οι οποίοι θα έχουν κενά και έναν δυσκολότερο ανταγωνισμό αύριο.
Αυτή τη στιγμή ακούσαμε από εσάς ότι όταν θα γίνετε κυβέρνηση –αν γίνετε κυβέρνηση, αν σας ψηφίσει ο ελληνικός λαός- θα ξαναπροσλάβετε όσους εκπαιδευτικούς έχουν απολυθεί, αν και δεν μας έχετε πει πώς, και ελπίζετε ότι κάπως θα κάνετε ένα καλύτερο σύστημα. Δεν μιλάτε όμως για το σημερινό σύστημα, προκειμένου να συνεισφέρετε και να κάνετε κάποια κριτική, όπως: «Αυτό ας το κάνουμε κάπως καλύτερα».
Πάντως, η απεργία δεν είναι λύση για τους μαθητές. Νομίζετε πως τον δεκαπεντάχρονο μαθητή τον νοιάζει η Νέα Δημοκρατία, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, η Χρυσή Αυγή, το ΚΚΕ; Αυτό νομίζετε; Αυτό που τον νοιάζει τον μαθητή είναι να πάρει μια καλύτερη εκπαίδευση και τα καλύτερα δυνατά εφόδια, ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί στον ανταγωνισμό που υπάρχει.
Αυτή τη στιγμή που λέτε ότι προσπαθείτε να προστατεύσετε τις πιο ευαίσθητες οικονομικά τάξεις, το αντίθετο κάνετε. Γιατί οι πλούσιοι θα μπορέσουν να δώσουν μία εναλλακτική παιδεία στα παιδιά τους. Οι φτωχοί δεν μπορούν. Οι χαμηλές οικονομικά τάξεις στηρίζονται στη δημόσια παιδεία.
Αντί, λοιπόν, να συνεισφέρετε με την ευθύνη της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης στο να έχουν μία καλύτερη παιδεία, ωθείτε σε απεργία. Είναι λάθος. Χίλιες φορές να ακούγαμε από εσάς: «Ξέρετε, κύριε Υπουργέ, να κάνουμε αυτό ή το άλλο», κάποιου είδους πρόταση. Πρόταση, όμως, για συνεχόμενη απεργία, αυτό που έκανε κακό στις πανελλήνιες εξετάσεις πριν, να κάνουν το ίδιο και τώρα ή να παίζουν με τον πόνο των γονέων αν θα αρχίσει το σχολείο αύριο-μεθαύριο είναι λάθος.
Να δώσω ένα παράδειγμα, δύο προτάσεις τις οποίες θα μπορούσατε να έχετε θέσει και θα βρίσκατε υποστήριξη απ' όλες τις πτέρυγες της Αίθουσας: Θα μπορούσατε να πείτε ότι στις μετεγγραφές που θα γίνουν για παιδιά που σπουδάζουν σε διαφορετικές πόλεις, αντί να είναι το χαμηλό ποσό που έχετε πει, κύριε Υπουργέ, να ανέβει τουλάχιστον στις 10.000. Πείτε αυτό. Πείτε, επίσης, να μειωθούν τα μόρια ώστε δύο εκπαιδευτικοί παντρεμένοι, οι οποίοι υπηρετούν σε δύο διαφορετικές πόλεις, να μπορούν υπηρετήσουν στην ίδια πόλη, για να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν καλύτερα οικονομικά. Κάντε δημιουργικές προτάσεις. Προτάσεις, όμως, για απεργία και μη εκπαίδευση, μόνο κακό κάνουν.
Στο εξωτερικό δεν γίνεται τέτοιου είδους αντιπαράθεση. Προσπαθούν να δώσουν τα καλύτερα δυνατά εφόδια στα παιδιά. Αυτό πρέπει να κάνουμε και εμείς. Αν μη τι άλλο, τα ελληνόπουλα στο εξωτερικό προοδεύουν. Οι Έλληνες στο εξωτερικό προοδεύουν. Ας δώσουμε τη δυνατότητα στους Έλληνες που δεν μπορούν να πάνε στο εξωτερικό να προοδεύσουν.
(Ο Ανδρέας Ψυχάρης είναι βουλευτής στην Α΄. Αθηνών της «Νέας Δημοκρατίας». Η ομιλία του στο νομοσχέδιο για το Νέο Λύκειο)