NonPaperNews - Για να μετέχεις στα γεγονότα

Σχέσεις Ελλάδος με Ισραήλ και άλλες χώρες της περιοχής. Ο εξωτερικός προσανατολισμός της χώρας σπουδαιότερος του οικονομικού προβλήματος.

«... Η σημερινή συνάντηση μου θυμίζει λίγο το Προεδρικό Μέγαρο, δηλαδή είναι άνευ ουσίας. Η σημερινή συνεδρίαση πού αποβλέπει; Να πειστούμε ότι είναι καλό το νομοσχέδιο;

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΛΑΠΠΑΣ: Να ακούσουμε προτάσεις.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ (Πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων): Α, να δώσουμε προτάσεις! Θα σας δώσουμε. Εάν αποβλέπει σ' αυτό, υπάρχει ένας λόγος. Μπράβο! Μιας και θέλετε προτάσεις, τις έχω πει στον κ. Κατρούγκαλο, όταν με επισκέφθηκε.

Οι πολλές συντάξεις να γίνουν μια, γιατί έχουμε τριακόσιες τριάντα χιλιάδες τριπλές συντάξεις κυρίων ταμείων και πρέπει να γίνουν μια, να συγχωνευθούν. Έχουμε ένα εκατομμύριο εκατόν πενήντα χιλιάδες περίπου διπλές συντάξεις κυρίων ταμείων, που πρέπει να συγχωνευθούν και αυτές σε μια. Να βάλουμε το πλαφόν στα 1.500 ευρώ και όχι στις 3.000 ευρώ που το βάλατε εσείς, για να βολευτεί ο κοσμάκης σας, οι στρατιές σας. Έτσι; Να βάλουμε, λοιπόν, το πλαφόν στα 1.500 ευρώ.

Να κόψουμε τις συντάξεις των τέως Βουλευτών, γιατί είναι περίπου εννιακόσια άτομα -μαζί με τις χήρες- που παίρνουν σύνταξη και τις συντάξεις των πλουσίων, που είναι ογδόντα χιλιάδες περιπτώσεις αυτοί που έχουν εισοδήματα με βάση τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους πάνω από 3.000 ευρώ το μήνα καθένας από άλλες πηγές, δηλαδή από ενοίκια, τόκους καταθέσεων και μερίσματα.

Το ακούσατε; Μπορούμε να κόψουμε τις συντάξεις, άρα να βάλουμε εισοδηματικά κριτήρια.

Εσείς, αντί να κάνετε αυτά που πρότεινα στον κ. Κατρούγκαλο και τα ακούτε και εσείς που τα φωνάζω εδώ και καιρό, τι κάνατε; Φορτώσατε δύο τάξεις, την τάξη των ελευθέρων επαγγελματιών και των αγροτών, τις λεγόμενες αδύναμες τάξεις, που είναι κατακερματισμένες, που είναι δύσκολος ο συνδικαλισμός.

Είναι δύσκολο οι δικηγόροι να κάνουν διαδηλώσεις της κατσαρόλας ή της γραβάτας. Εντάξει, και αυτά που έκαναν δεν τα θεωρώ πολύ σοβαρά, να βγαίνουν πεντακόσια άτομα και διά της παρουσίας τους να θέλουν η Κυβέρνηση να αλλάξει ή να κάνει πίσω, μια κυβέρνηση η οποία έχει υπογράψει από τον Αύγουστο τα πάντα.

Γι' αυτά που πάει τώρα να κάνει ο κ. Κατρούγκαλος δεν φταίει. Εδώ είναι, εγώ τον τιμώ, αλλά εφαρμόζει το τρίτο μνημόνιο....

Το να κραυγάζετε εδώ και να βγάζετε αλαλαγμούς συμπόνοιας προς τους πληττόμενους, αυτό δεν είναι και τόσο ευπρεπές –ας πούμε- και δεν δείχνει σοβαρότητα σε αυτήν την Αίθουσα.

Εν πάση περιπτώσει, μια και θέλατε προτάσεις να ακούσετε –φαντάζομαι δεν σας αρέσουν αυτές οι προτάσεις γιατί τα δικά σας παιδιά θίγονται, έτσι δεν είναι;- ε, εφαρμόστε τις. Αύριο το πρωί εγώ θα ψηφίσω -και το δηλώνω-, αν βάλετε το πλαφόν στα 1.500 το ανώτερο -να μην υπάρχει καμία σύνταξη πάνω από 1.500 ευρώ εν Ελλάδι-, αν συγχωνεύσετε όλες τις συντάξεις σε μία, αν κόψετε τις συντάξεις των πλουσίων, τις ογδόντα χιλιάδες που έχουν ήδη εισόδημα από άλλες πηγές 3.000 ευρώ -να κάνετε αναστολή για πέντε χρόνια λόγω κρίσης- και αν κόψετε τις συντάξεις των τέως Βουλευτών, θα έχετε την ψήφο της Ένωσης Κεντρώων.

Θα το κάνετε; Εσείς αντί να κάνετε αυτό ρίχνετε τα βάρη και τον κόπανο στην κεφάλα των αγροτών και των ελευθέρων επαγγελματιών που τους αισθάνεστε ως αδύναμους κρίκους. Ένα άλλο πάλι που δεν μπορώ να καταλάβω είναι το εξής: Για να ψηφίσουμε εμείς, τα υπόλοιπα κόμματα, στοιχειωδώς θέλουμε ειλικρίνεια. Όταν λέτε ότι με λιγότερο μπάτζετ θα δίνετε τις ίδιες συντάξεις, βρε παιδιά, αυτό σε έναν απλό δάσκαλο μαθηματικών να πάτε να το πείτε είναι ουτοπία.

Επιμένετε στο ΣΥΡΙΖΑ στην άποψη ότι με λιγότερα λεφτά θα δώσετε τις ίδιες συντάξεις και δεν κόβετε τίποτα. Μα, αν δεν κόβετε τίποτα, γιατί δεν αφήνετε το σύστημα του Σαμαρά και του Γιώργου Παπανδρέου, τα παλιά; Αν δεν θέλετε να κόψετε τίποτα, σε τι γίνεται βιώσιμο αφού δεν θα κόψετε τίποτα, όπως λέτε; Δηλαδή και τι θα πει «κάνουμε ένα ταμείο»; Η ουσία είναι η λογιστική. Αν τα λεφτά μείνουν ίδια για τους συνταξιούχους, τι θέλετε όλες αυτές τις ιστορίες; Ποιον κοροϊδεύετε εδώ; Προφανώς, τον εαυτό σας, διότι ποιον άλλον να κοροϊδέψετε;

Δηλαδή, με λιγότερα λεφτά θα δώσετε τις ίδιες συντάξεις. Εσείς τετραγωνίζετε τον κύκλο κανονικά! Οι Ιησουίτες δεν το κατάφεραν, εσείς το καταφέρατε, αφού λέτε ότι δεν θα κόψετε τίποτα από κανέναν και από την άλλη μεριά πρέπει να αναμορφώσουμε το σύστημα γιατί δεν βγαίνει! Αν βγαίνει, γιατί ασχολείστε; Να ασχοληθείτε με άλλα πράγματα. Πηγαίνετε στις περιφέρειές σας να φάτε ξύλο γιατί αυτό θα πάθετε στο τέλος...»

(Απόσπασμα από την ομιλία του στη Βουλή για το Ασφαλιστικό)

«... Η δική μας η μεταρρύθμιση κάνει κάτι που ποτέ δεν τολμήσατε να κάνετε εσείς. Εφαρμόζει κανόνες ισονομίας και κοινωνικής δικαιοσύνης. Ενοποιήσεις κάνατε και εσείς. Τι ενοποιήσεις ήταν αυτές; Ποτέμκιν!

Στο ΙΚΑ ενοποιούσατε τα ταμεία και κρατούσατε τους κανόνες απονομής των συντάξεών τους! Πρόσοψη ενοποιούσατε και γι' αυτόν τον λόγο το ΙΚΑ σήμερα δίνει εννιακόσιες τριάντα διαφορετικές συντάξεις. Μεταρρυθμίσεις ήταν αυτές σαν αυτές που άκουσα να αναφέρει ο κ. Λεβέντης.

Εμείς αντίθετα θέλουμε ένα Ταμείο, όχι γιατί έχουμε μια ιδιαίτερη προσήλωση σ' αυτή την οργανωτική μορφή, αλλά γιατί θέλουμε ενιαίους κανόνες ισότητας και ισονομίας για όλους τους Έλληνες. Θέλουμε, από τον νέο που θα κόψει το πρώτο φύλο στο μπλοκάκι του μέχρι τον Πρόεδρο του Αρείου Πάγου, όλοι οι μισθωτοί και οι αυτοαπασχολούμενοι για πρώτη φορά να αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο από το κράτος, να μην υπάρχουν μερικοί Έλληνες πιο ίσοι από τους άλλους, να μην υπάρχουν μερικοί προνομιούχοι και μερικοί που δεν θα έχουν ασφαλιστική προστασία.

Και ακριβώς γι' αυτόν τον λόγο έχουμε επιλέξει ενιαίους κανόνες και για τις εισφορές και για τις παροχές, απλούς κανόνες που θα εφαρμοστούν. Τι λέμε για τις εισφορές για την κύρια σύνταξη; Ο καθένας στο πραγματικό του εισόδημα 20%, ο κανόνας που υπάρχει για τους μισθωτούς. Γιατί οι μισθωτοί να είναι αυτοί που θα σέρνουν πάντα μόνοι τους το κάρο; Γιατί δεν είναι λογικό να υπολογίζουμε αυτή την επιβάρυνση στο πραγματικό εισόδημα όλων των ανθρώπων όπως την υπολογίζουμε στους μισθωτούς;

Εξίσου οι ίδιοι κανόνες να υπάρχουν, ίδιοι και όλους, για την απονομή των συντάξεων, στο εισόδημα που θα έχει κανείς στον εργασιακό του βίο, με ένα ενιαίο ποσοστό αναπλήρωσης για όλους, που θα βοηθάει πιο πολύ τους αδύναμους –θα έρθω σ' αυτό, όταν θα σας μιλήσω για την κοινωνική δικαιοσύνη-, αλλά που θα είναι ίδιο για όλους και φυσικά τα χρόνια που έχει κανείς εισφέρει στο ασφαλιστικό σύστημα.

Επίσης, το σύστημά μας χαρακτηρίζεται από την κοινωνική δικαιοσύνη. Ακριβώς γι' αυτό η μεταρρύθμισή μας δεν μοιάζει με την απόπειρα μεταρρύθμισης Γιαννίτση-Σπράου. Ο εξορθολογισμός δεν αρκεί, αν δεν συνοδεύεται από κοινωνική δικαιοσύνη και προστασία των αδύναμων.

Πώς αντιλαμβανόμαστε την κοινωνική δικαιοσύνη; Αυτοί που είναι τώρα έξω από την αγορά εργασίας, όχι επειδή είναι τεμπέληδες και δεν θέλουν να δουλέψουν, αλλά επειδή έχουμε ενάμισι εκατομμύριο ανέργους, αυτοί, τα παιδιά που είναι στις ατυπικές μορφές απασχόλησης, να μπορούν να πάρουν σύνταξη. Και τι έχουμε προβλέψει σαν μηχανισμό αναδιανομής; Καταρχήν έναν νέο θεσμό –και θα σας πω μετά γιατί είναι νέος- τον θεσμό της εθνικής σύνταξης.

Δεν είναι η βασική σύνταξη του ν.3863, γιατί αυτός ήταν ένας τρόπος υπολογισμού της σύνταξης, που ούτως ή άλλως δινόταν. Η εθνική σύνταξη θα χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τη φορολογία, που είναι ο βασικός τρόπος αναδιανομής, και θα δίνεται σε όλους όσους έχουν τουλάχιστον δεκαπέντε χρόνια ασφαλιστικές εισφορές.

Επίσης, ο μηχανισμός που προβλέψαμε για τα ποσοστά αναπλήρωσης είναι έτσι φτιαγμένος που να βοηθά τους πιο αδύναμους. Όποιος Έλληνας –και σήμερα είναι η μεγάλη πλειονότητα- έχει εισόδημα 1.000 ευρώ το μήνα και κάτω είναι κερδισμένος και από τις συντάξεις που θα πάρει και σε σχέση με τις εισφορές που θα δώσει.

Μας κατηγορείτε επειδή παίρνουμε ειδικά μέτρα για τους νέους επιστήμονες και για τους αδύναμους. Μας είπατε ότι αυτό είναι αντίθετο στη δημιουργία. Έχετε αντιληφθεί το βάρος της προσβολής προς την πιο μορφωμένη, την πιο καλλιεργημένη, την πιο προικισμένη γενιά νέων Ελλήνων, που είναι ταυτόχρονα και η πιο αδικημένη, αυτή που από τη χρυσή φούσκα των γονιών έπεσε στα λασπόνερα της κρίσης;

Λέτε, λοιπόν, ότι η δημιουργικότητα είναι αυτή που λείπει στα μπλοκάκια των πεντακοσίων ή στα μάστερ και τα διδακτορικά που έρχονται από το Παρίσι και το Λονδίνο και είναι τυχερά αν βρουν 1.000 ευρώ μισθό και ότι αντίθετα η δημιουργικότητα είναι αυτή που τρέχει από τα αυτιά των αφεντικών τους. Γιατί αυτή τη στιγμή ο ιδιοκτήτης μιας μεγάλης κατασκευαστικής εταιρείας, ο ιδιοκτήτης μιας μεγάλης δικηγορικής εταιρείας πληρώνει ακριβώς τα ίδια ασφάλιστρα, την ίδια ασφαλιστική υποχρέωση με αυτόν που δουλεύει για αυτόν σαν δούλος με το μπλοκάκι των 500 ευρώ.

Αυτό είναι δικαιοσύνη; Είναι δικαιοσύνη αυτοί που βγάζουν μέχρι 10.000 ευρώ να δίνουν 5.000 ευρώ, δηλαδή το 50% του εισοδήματός τους και άλλοι που έχουν 60.000 ευρώ εισόδημα, να δίνουν το 4%, το 5% ή το 7%;

Και είναι αδικία να υπολογίζουμε την εισφορά στο πραγματικό εισόδημα; Εκεί είναι η αδικία; Δεν θέλετε να υπάρχει μια προστασία των αδύναμων στο εσωτερικό κάθε κατηγορίας; Αυτό είναι ταξικό μίσος; Εμείς το λέμε κοινωνική δικαιοσύνη και το Σύνταγμά μας στο άρθρο 25 προβλέπει την υποχρέωση της κοινωνικής αλληλεγγύης...»

(Απόσπασμα από την ομιλία του στη Βουλή για το Ασφαλιστικό)

«... Πάντως, ένα πράγμα πρέπει να πω: Όποιος ασχολείται με την πολιτική και ιδιαίτερα στο Κοινοβούλιο, ποτέ δεν σταματάει να μαθαίνει. Μπορεί να διδάσκει για πολλά χρόνια στο πανεπιστήμιο ότι το ασφαλιστικό είναι ένα δύσκολο πράγμα, είναι σαν ένα τάνκερ διακοσίων, τριακοσίων, τετρακοσίων χιλιάδων τόνων που αργεί να αλλάξει, γιατί εξαρτάται από τα επιτόκια, από την ανάπτυξη, από τον λόγο ανάμεσα στους ασφαλισμένους και τους εργαζόμενους, από τα ποσοστά αναπλήρωσης και όλα αυτά τα πράγματα, αλλά όχι.

Μπορεί Δευτέρα βράδυ να ακούσει τον «Ενικό», την Τρίτη το πρωί να ακούσει τα ραδιόφωνα και την Τρίτη το βράδυ να ακούσει τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και να πει ότι σε έξι μήνες αλλάζουν όλα. Μπορεί να μάθει ότι το 2014 όλα πήγαιναν καλά, ότι είχαμε ένα ασφαλιστικό που ήταν βιώσιμο και ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ και σε έξι μήνες το χάλασε. Μπορεί να μάθει κιόλας ότι το ΔΝΤ και οι άλλοι θεσμοί ποτέ δεν ζήτησαν από την κυβέρνηση –αφού πήγαινε τόσο καλά- να πάρει κι άλλα μέτρα. Ποτέ! ....

Άρα, επειδή είναι ένα δύσκολο πράγμα το ασφαλιστικό, πώς το αντιμετωπίζει κανείς; Με τρεις τρόπους, νομίζω:

Το πρώτο είναι με ταξικότητα και με αναδιανομή, αυτό που ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης μάς είπε ότι είναι ταξικό μίσος και διχασμός. Είναι η γλώσσα, πρέπει να σας πω, κύριε Μητσοτάκη, των Αμερικάνων ρεπουμπλικάνων, ούτε καν η γλώσσα της ευρωπαϊκής χριστιανοδημοκρατίας. Δεν είναι καν η γλώσσα αυτό, «διχασμός», γιατί ποτέ στην Ευρώπη η αναδιανομή δεν ήταν ταξικό μίσος.

Εκτός αν μας πείτε ότι όταν το κόμμα σας, η Νέα Δημοκρατία, μετά τη Μεταπολίτευση έκλεινε το μάτι σε μεγάλους –κι όχι και τόσο μεγάλους- εργολάβους, σε μεγάλους –κι όχι και τόσο μεγάλους- τραπεζίτες, σε μεγάλους –κι όχι και τόσο μεγάλους- βιομήχανους, σε μεγάλους –κι όχι και τόσο μεγάλους- γιατρούς, μηχανικούς, αυτό ήταν ταξική αγάπη. Αυτό υπερασπίζεστε; Ταξική αγάπη ήταν, όταν το κάνατε εσείς; Και όταν εμείς κάνουμε αναδιανομή, είναι ταξικό μίσος;

Σας περιέγραψε, νομίζω, με πολύ γλαφυρό τρόπο, γιατί αυτό το νομοσχέδιο του κ. Κατρούγκαλου έχει την αναδιανομή. Σας εξήγησε, γιατί είναι διαφορετικό το ότι έχει βασική σύνταξη από τη φορολογία, όπου το ΔΝΤ και όλοι οι νεοφιλελεύθεροι, μάς πιέζουν να μην είναι η βασική σύνταξη ένα δικαίωμα του πολίτη, αλλά να το παίρνεις, εάν δεν έχεις αρκετά μεγάλο εισόδημα. Αυτό υποστηρίζει το ιδεολογικό ρεύμα που έρχεται, με τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.

Ξέρετε πού έχει οδηγήσει αυτό; Αν δεν έχει επιδόματα, κάποια βοήθεια ως πολίτης, η μεσαία τάξη τελικά λέει: «Γιατί να πληρώνω περισσότερους φόρους, εάν δεν κερδίζω κι εγώ;» Κι έτσι φτάνουμε στην Αμερική του κ. Μητσοτάκη, που έχει τη μεγαλύτερη ανισότητα από το 1920. Γιατί; Γιατί συνεχώς τα μεσαία στρώματα δεν παίρνουν επιδόματα, γιατί τα παίρνουν μόνο οι φτωχοί, και όταν ζορίζονται τα μεσαία στρώματα, λένε: «Ας κόψουμε τους φόρους ακόμα παραπάνω.» Και αυτός ο φαύλος κύκλος δεν τελειώνει.

Και γι' αυτό έχουμε αυτές τις μεγάλες ανισότητες. Έχουμε και ένα φορολογικό σύστημα που κάνει την αναδιανομή και στο δεύτερο σκέλος, όπου το ποσοστό αναπλήρωσης είναι μεγαλύτερο για τους φτωχούς και μικρότερο για τους πλουσίους. Έχω κουραστεί τριάντα χρόνια διδασκαλίας στα οικονομικά να ακούω ότι οι πλούσιοι χρειάζονται περισσότερα λεφτά, για να έχουν κίνητρα να δουλέψουν, και οι φτωχοί χρειάζονται λιγότερα λεφτά για να μπορούν να ζήσουν. Έχω κουραστεί! Βρείτε ένα άλλο επιχείρημα! Νέος Αρχηγός είστε, βρείτε ένα νέο επιχείρημα που δεν το έχουμε ακούσει για τριάντα χρόνια.

Όμως, είναι πιο σοβαρό ακόμα πώς θα λυθεί το ασφαλιστικό, γιατί το ασφαλιστικό, όπως είπε και ο Πρωθυπουργός, και ο κ. Κατρούγκαλος, δεν μπορεί να λυθεί μόνο από το ασφαλιστικό το ίδιο. Πρέπει να λυθεί και από δύο σημαντικούς κρίκους. Ο πρώτος κρίκος είναι η αγορά εργασίας. Η Ελλάδα, σας έχω πει πάρα πολλές φορές, δεν έχει συγκριτικό πλεονέκτημα στους χαμηλούς μισθούς, δεν έχει συγκριτικό πλεονέκτημα σε μισθούς μερικής απασχόλησης, στη μαύρη απασχόληση, στην απασχόληση που δεν ξέρεις τι θα σου φέρει την άλλη μέρα.

Γιατί όλα αυτά που είπα, που άρχισαν από τον κ. Σημίτη το 2000, για να φιλελευθεροποιηθεί η αγορά εργασίας, δεν δημιουργούν έσοδα για το ασφαλιστικό σύστημα. Αν θέλεις έσοδα για το ασφαλιστικό σύστημα, θέλεις καλές δουλειές με καλούς μισθούς. Θέλεις μια αγορά εργασίας που να είναι ελεγχόμενη, που δεν μπορεί να υπάρχει αυτή η φοροδιαφυγή, που δεν μπορεί να υπάρχει αυτή η μαύρη εργασία.

Άρα, το μοντέλο εδώ πέρα είναι πολύ σημαντικό. Και για πείτε μου, αφού διαφωνείτε για τη λίστα του κ. Χαρδούβελη, μήπως δεν είχατε υποσχεθεί εκεί τις μαζικές απολύσεις, κύριε Μητσοτάκη; Μήπως δεν είχατε υποσχεθεί ότι θα κάνετε το lockout, για να συνεχίσει η αγορά εργασίας να είναι για τους φτωχούς ένας γκρεμός, κάτι που αντιμετωπίζουν καθημερινά, που έχουν χαμηλούς μισθούς και πηγαίνουν από χαμηλούς μισθούς σε κανένα μισθό, γιατί είναι άνεργοι και δεν μπορούν να χρηματοδοτήσουν το ασφαλιστικό σύστημα;

Τέλος, το πιο σημαντικό από όλα είναι το αναπτυξιακό μοντέλο...»

(Απόσπασμα από την ομιλία του στη Βουλή για το Ασφαλιστικό)

«... Λαμβάνοντας υπόψη και κάτι άλλο, το τεράστιο δημογραφικό πρόβλημα, πρέπει να πούμε ότι γεννούμε 1,3 παιδιά κατά μέσον όρο, ενώ για την αναπλήρωση χρειαζόμαστε 2,1 παιδιά.

Το 2050 ένας στους δύο πολίτες θα είναι πάνω από εξήντα πέντε ετών. Η ανεργία από το 13%, που ήταν το 2009, που παρέδωσε η Κυβέρνηση, έφτασε στο 25,5% επισήμως. Η μείωση των μισθών είναι 20%. Η μείωση των ασφαλισμένων είναι εξακόσιες χιλιάδες ασφαλισμένοι και τριακόσιες χιλιάδες έφυγαν στο εξωτερικό, νέα παιδιά τα οποία δεν πληρώνουν στα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία. Και η μερική απασχόληση από το 11,5%, που ήταν το 2009, φτάνει σήμερα στο 22.5%.

Η άμεση παρέμβαση, λοιπόν, στο ασφαλιστικό είναι επιτακτική ανάγκη. Και εδώ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μιλώντας για το δημογραφικό, αυτό που απαιτείται είναι να δώσουμε κίνητρα στις πολύτεκνες οικογένειες, στους τριτέκνους, σε εκείνες τις οικογένειες που μέσα στην κρίση γεννούν παιδιά. Να προστατεύσουμε, όπως το Σύνταγμα επιβάλλει, τις οικογένειες αυτές, που με δύσκολες οικονομικές συνθήκες κάνουν μεγάλες οικογένειες. Είναι ένα μεγάλο και κρίσιμο, ευαίσθητο κοινωνικό πρόβλημα δεν λύνεται ως γόρδιος δεσμός, αλλά με διαδοχικές προσεγγίσεις.

Αναγνωρίζουμε, καταρχήν, τις προθέσεις και τις διαδοχικές προσπάθειες των προηγουμένων κυβερνήσεων, που όμως ήταν επιφανειακές και άκαρπες. Παράλληλα, όμως, ζητάμε την απόδοση ποινικών ευθυνών σε εκείνους οι οποίοι διέλυσαν τα ασφαλιστικά ταμεία μέχρι σήμερα. Δεν μπορούν να μείνουν ατιμώρητοι...»

(Απόσπασμα από την ομιλία της στη Βουλή για το Ασφαλιστικό)

«... Για τους αγρότες, το σχέδιο της Κυβέρνησης προβλέπει μεγάλη αύξηση εισφορών, με αποτέλεσμα η συντριπτική πλειοψηφία των μικρομεσαίων αγροτών να μην μπορέσει να ανταποκριθεί.

Αυτή η αγριότητα των μέτρων έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει. Βγάζει μαζικά γεωργούς, κτηνοτρόφους, ψαράδες, μελισσοκόμους στους δρόμους σε όλη την Ελλάδα στα μπλόκα του αγώνα. Η Κυβέρνηση, σε «συγχορδία» Υπουργών, κατηγορεί τους αγρότες ως φοροφυγάδες. Λέτε ψέματα.

Καλλιεργείτε τον κοινωνικό αυτοματισμό για να περάσετε με κάθε τρόπο την καταστροφική πολιτική ξεκληρίσματος των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων. Τους συκοφαντείτε, τους βρίζετε, επειδή μαζικά, μαχητικά, αποφασιστικά αγωνίζονται, διεκδικούν την επιβίωσή τους και έχουν τη συμπαράσταση και την αλληλεγγύη της πλειοψηφίας του λαού μας.

Ο κάθε μικρομεσαίος αγρότης κάθε χρόνο δηλώνει λεπτομερώς πόσα στρέμματα και με τι θα καλλιεργήσει. Με βάση αυτά πληρώνει τσουχτερή εισφορά στον ΕΛΓΑ για την ασφάλιση της παραγωγής του, ανεξάρτητα από το αν την πουλήσει, ανεξάρτητα από το αν αυτή σαπίσει στο χωράφι, ανεξάρτητα από το αν την αγοράσει ο οποιοσδήποτε έμπορος «κοψοχρονιά», κάτω από το κόστος παραγωγής.

Είναι σταθερός στόχος της Κυβέρνησής σας η μέσω τεκμηρίων αναγκαστική αφαίμαξη των φτωχών αγροτών. Στην ίδια κατεύθυνση χρησιμοποιείτε και την υπαρκτή διαστρωμάτωση της αγροτιάς με το επιχείρημα του κατά κύριο επάγγελμα αγρότη, όχι όπως ψεύτικα επικαλείστε για να ελαφρύνετε, αλλά για να εξοντώσετε τους φτωχομεσαίους αγρότες που αναγκάζονται οι περισσότεροι απ' αυτούς όχι από επιλογή, αλλά από ανάγκη για να ζήσουν, για να επιβιώσουν, να αναζητούν και άλλη, συμπληρωματική εργασία.

Σε ό,τι αφορά τις δηλώσεις του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης που ακούσαμε χθες ότι αν πάρουμε πίσω αυτά τα μέτρα θα βρεθούμε εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, ας θυμηθεί ότι πριν επτά μήνες στο πλαίσιο του δημοψηφίσματος τα ίδια ακριβώς μέτρα τα χαρακτήριζε ο ίδιος ως ταφόπλακα της αγροτιάς. Ταφόπλακα για τη μικρομεσαία αγροτιά είναι η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την οποία υλοποιείτε ως συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τους συνεταίρους σας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στα άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου.

Αφήστε, λοιπόν, την καραμέλα ότι προστατεύετε τους αδύνατους. Μαζευτείτε και αφήστε τις προβοκάτσιες, τις συκοφαντίες ότι στο δρόμο είναι δήθεν οι πλούσιοι επαγγελματίες και οι μεγαλοαγρότες. Στο δρόμο είναι οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι, τα «μπλοκάκια», οι φτωχοί αγρότες, οι επαγγελματίες, οι νέοι, ακόμα και οι εργαζόμενοι και οι απόστρατοι από τις Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας. Όλων αυτών τα αιτήματα πρέπει να επικρατήσουν. Όλων αυτών τα συμφέροντα εμείς υπερασπιζόμαστε.

Κυρίες και κύριοι, κανένας δεν πρέπει να πιστέψει λέξη απ' όσα λέει η Κυβέρνηση. Αυτό το έγκλημα ήταν προσχεδιασμένο χρόνια πριν. Τα ίδια μέτρα περίπου παίρνονται σε όλες τις χώρες τις Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αποτελούν κατευθύνσεις από τις αρχές της δεκαετίας του '90. Κανένας εργαζόμενος δεν πρέπει να πέσει στην παγίδα της ρύθμισης δήθεν του χρέους και της ανάπτυξης που δήθεν θα αναπληρώσουν τις σημερινές απώλειες.

Τα βάρβαρα μέτρα είναι το προαπαιτούμενο για την όποια ρύθμιση του χρέους. Ήρθαν για να μείνουν και στη φάση της όποιας ανάκαμψης, που και αυτή είναι αβέβαιη βέβαια μέσα σ' αυτήν την πορεία της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας. Και μάλιστα αυτά τα μέτρα θα έρχονται, θα μένουν και χωρίς καμία αναπλήρωση απωλειών, αν ο λαός δεν πάρει τις τύχες στα δικά του χέρια.

Άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το ξήλωμα της κοινωνικής ασφάλισης ξεκίνησε πριν από δυο δεκαετίες σε συνθήκες υψηλών ρυθμών ανάπτυξης. Η μόνη δύναμη που μπορεί να σταθεί εμπόδιο σε κυβερνητικούς σχεδιασμούς, σε αυτούς του σχεδιασμούς της εξαθλίωσης, που μπορεί να βάλει φρένο στην ορμή των μονοπωλιακών ομίλων και των κυβερνήσεών τους είναι μόνο μια μεγάλη λαϊκή, κοινωνική συμμαχία.

Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους σε ένα μαζικό μέτωπο πάλης για να διασωθεί και να δυναμώσει ο θεσμός της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης. Η κοινωνική ασφάλιση πρέπει να είναι υποχρεωτική, καθολική, να ανήκει στην ευθύνη του κράτους και της εργοδοσίας. Έτσι μόνο θα μπορεί να προσφέρει αξιοπρεπείς συντάξεις, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν υγεία, πρόνοια, περίθαλψη χωρίς επιβάρυνση των εργαζομένων...»

(Απόσπασμα από την ομιλία του στη Βουλή για το Ασφαλιστικό)

«... Η Κυβέρνηση, με σοφιστείες και τεχνάσματα, κάνει ένα εισπρακτικό «ντου» στο ασφαλιστικό, μεταθέτοντας στο μέλλον τις ριζικές αλλαγές που έχουμε ανάγκη. Μια πραγματική μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος πρέπει να σκέφτεται πρωτίστως τους σημερινούς εργαζόμενους και μελλοντικούς συνταξιούχους.

Η Κυβέρνηση με την πρότασή της τιμωρεί αυτόν που είναι ειλικρινής στη φορολογική του δήλωση και ωθεί στη φοροδιαφυγή τους ελεύθερους επαγγελματίες που έχουν εισόδημα από 15.000 έως 70.000 ευρώ. Θέλω να μιλήσω λίγο συγκεκριμένα, γιατί οι Υπουργοί της Κυβέρνησης προσπαθούν να τρελάνουν κι εμάς κι όλη τη χώρα.

Ας υποθέσουμε ότι ένας ελεύθερος επαγγελματίας, μηχανικός, γιατρός ή δικηγόρος ή ένας αυτοαπασχολούμενος έχει καθαρό εισόδημα 25.000 ευρώ το χρόνο. Με βάση το ασφαλιστικό της Κυβέρνησης θα πρέπει να δώσει 20% για κύρια σύνταξη, 7,5% για επικουρική σύνταξη, 6,95% για τον κλάδο υγείας και 4% για εφάπαξ. Θα πρέπει δηλαδή να δώσει το 38,8% του εισοδήματος σε εισφορές. Άρα, ο ελεύθερος επαγγελματίας και ο αυτοαπασχολούμενος από τα 25.000 θα δώσει τα 9.500 σε εισφορές. Απ' όσα του μείνουν, θα πρέπει να δώσει για φόρο εισοδήματος το 26% και σε λίγα χρόνια το 29%, δηλαδή 4.000 ευρώ. Δεν τελειώσαμε ακόμα. Έχει να δώσει επιπλέον το τέλος επιτηδεύματος, άλλα 650 ευρώ και 100% προκαταβολή φόρου, δηλαδή άλλα 4.000 ευρώ.

Επομένως, προσέξτε, από τα 25.000 ευρώ θα του μείνουν τελικά 6.300 ευρώ, αν δεν υπάρξει βέβαια κάποια έκτακτη εισφορά ή κάποια εισφορά αλληλεγγύης. Επαναλαμβάνω, από τα 25.000 ευρώ θα μπουν στο σπίτι 6.300 ευρώ. Έτσι κατάφερε η Κυβέρνηση να τους βγάλει όλους στο δρόμο και τους επιστήμονες και τους αγρότες και τους μικρομεσαίους αυτοαπασχολούμενους.

Είναι προφανές ότι με όλα αυτά, δηλαδή με τις προτάσεις της Κυβέρνησης, ωθούνται οι ελεύθεροι επαγγελματίες στη φοροδιαφυγή και στην εισφοροδιαφυγή. Η φοροδιαφυγή στη χώρα μας είναι μια πληγή που συχνά ανοίγει με τις παράλογες πολιτικές αποφάσεις, ένας φαύλος κύκλος όπου μονίμως οι πολιτικές αποφάσεις τιμωρούν το νόμιμο. Και με την πρότασή σας όποιος ήδη φοροδιαφεύγει, προφανώς θα εξακολουθήσει να φοροδιαφεύγει. Αλλά και αυτός που δεν φοροδιαφεύγει, θα εξωθηθεί στη φοροδιαφυγή.

- Πάμε, όμως, και στους μισθωτούς. Αύξηση της εισφοράς 1,5%. Και άκουσα κάποιους να λένε στα παράθυρα, «τι είναι 1,5%;». Το κόστος της μισθωτής εργασίας όχι μόνο δεν πρέπει να αυξηθεί, αλλά πρέπει να μειωθεί. Το κόστος της μισθωτής εργασίας είναι σήμερα 37,10% και με την αύξηση του 1,5% θα πάει στο 38,6%. Θυσιάζετε –έτσι μου το είπαν οι γιατροί, οι δικηγόροι- τους ελεύθερους επαγγελματίες για να μην θυσιάσετε το πελατειακό σας κράτος...»

(Απόσπασμα από την ομιλία του στη Βουλή για το Ασφαλιστικό)

«... Έτσι, από τη μια πλευρά το εκτροχιασμένο συνταξιοδοτικό σύστημα με τα σωρευτικά ελλείμματα στέρησε πολύτιμους αναπτυξιακούς πόρους από την οικονομία, συντελώντας σημαντικά στην εμφάνιση της ύφεσης και, από την άλλη, η ύφεση επιδείνωσε την κατάσταση του ασφαλιστικού μέσω της χαμηλής ζήτησης, της εκτόξευσης της ανεργίας κατά 250% και της επακόλουθης μείωσης των εισφορών.

Μόνο στο ΙΚΑ έχουμε μείωση 30% των εισφορών μεταξύ 2010-2014 και 19,2% μείωση των ασφαλισμένων, λόγω της υψηλής ανεργίας που δημιουργήθηκε αυτά τα χρόνια. Οι άμεσα ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ έχουν μειωθεί από δυόμισι εκατομμύρια το 2009 σε λιγότερο από δύο εκατομμύρια το 2014.

Η σχέση συνταξιούχων προς ασφαλισμένους στο ΙΚΑ είναι σήμερα 1 προς 1,7, ενώ, για να ήταν οριακά βιώσιμο, θα έπρεπε να είναι, κατά τις πιο αισιόδοξες εκτιμήσεις, 1 προς 2,1. Οι μισθοί των ασφαλισμένων ΙΚΑ έχουν μέση μείωση 21,8% την τελευταία πενταετία, ενώ το 46% των νέων συμβάσεων εργασίας αφορούν μερική ή εκ περιτροπής απασχόληση με αντίστοιχες αναλογικές μειώσεις στις καταβαλλόμενες εισφορές.

Οι μισοί και πλέον αυτοαπασχολούμενοι δεν καταφέρνουν να είναι συνεπείς στις πληρωμές των εισφορών τους για πάνω από ένα εξάμηνο και οι οφειλές προς τα ασφαλιστικά ταμεία ξεπερνούν σήμερα τα 13 δισεκατομμύρια ευρώ.

Με λίγα λόγια -και γιατί σας αναφέρω αριθμούς- ποιο είναι το πρόβλημα, που ερχόμαστε σήμερα να συζητήσουμε; Γιατί συζητάμε σήμερα για το ασφαλιστικό; Μήπως γιατί μας το ζητούν οι δανειστές; Όχι. Οι δανειστές μας ζητάνε μία μείωση της ετήσιας δαπάνης στο 1% του ΑΕΠ. Σήμερα συζητάμε για το ασφαλιστικό, γιατί πολύ απλά, αν δεν πάρουμε μέτρα, το σύστημα θα καταρρεύσει.

Αν δεν πάρουμε μέτρα, θα χρειάζονται συνεχώς τεράστια επιπλέον ποσά από τον κρατικό Προϋπολογισμό για την καταβολή των συντάξεων, που υπό τις παρούσες δημοσιονομικές συνθήκες είναι αδύνατον να βρεθούν. Θέλω να σας θυμίσω ότι οι μελέτες του ΙΝΕ της ΓΣΕΕ από το 2014 έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου για το ισχυρό ενδεχόμενο αδυναμίας πληρωμής των συντάξεων από το 2016, δηλαδή από φέτος...»

(Απόσπασμα από την ομιλία του στη Βουλή για το Ασφαλιστικό)

«... Το σχέδιό σας, έτσι όπως το παρουσιάσατε, έχει έξι εξαιρετικά οδυνηρά χαρακτηριστικά. Οδηγεί σε σύγκρουση γενεών, ανοίγει πόλεμο στην παραγωγική Ελλάδα, στρεβλώνει τα κίνητρα για την εργασία, μετατρέπει επί της ουσίας το ασφαλιστικό σύστημα σε προνοιακό, ετεροχρονίζει το πρόβλημα και φυσικά είναι πρόχειρο και μη κοστολογημένο και τελικά δεν δίνει και λύση στο πρόβλημα. Είναι ένα αποσπασματικό μπάλωμα για να δραπετεύσετε από τις ευθύνες σας.

Για πάμε, λοιπόν, να τα δούμε όλα αυτά αναλυτικά. Το σχέδιό σας, κύριε Τσίπρα και κύριε Κατρούγκαλε καταλύει την αλληλεγγύη των γενεών. Δημιουργείτε συνταξιούχους δύο ταχυτήτων. Προκαλείτε μια τεράστια ένταση μεταξύ παλιών και νέων μελλοντικών συνταξιούχων. Το σχέδιό σας επί της ουσίας κηρύσσει έναν πόλεμο γενεών. Σε αυτό θα είμαστε απέναντι και με μεγάλη ένταση μάλιστα, διότι διαπράττετε ίσως το χειρότερο λάθος. Προκειμένου να είστε αρεστοί σήμερα, θυσιάζετε το μέλλον των επόμενων γενεών.

Δεύτερον, το σχέδιό σας πολεμά την παραγωγική Ελλάδα. Η σύνδεση των ασφαλιστικών εισφορών των ελεύθερων επαγγελματιών, των ιατρών, των μηχανικών, των δικηγόρων, των αγροτών με το φορολογητέο εισόδημα στην έκταση που περιγράφεται, στο σχέδιο το οποίο δώσατε στη δημοσιότητα, ισοδυναμεί με κοινωνική και οικονομική εξόντωση. Ενσωματώνει μία ιδεοληψία, ενσωματώνει μία ταξική αντίληψη μιας κυβέρνησης, η οποία επιτίθεται σε οποιονδήποτε επιχειρεί και δραστηριοποιείται με επιτυχία στον ιδιωτικό τομέα. Το μόνο το οποίο θα πετύχετε είναι η αύξηση της φοροδιαφυγής και της αδήλωτης εργασίας.

Αναρωτιέμαι, κύριε Πρωθυπουργέ, εάν έχει υποπέσει στην προσοχή σας η πρόσφατη έκθεση –σήμερα δημοσιεύθηκε- του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής, η οποία λέει με απόλυτη σαφήνεια και διαβάζω: «Το σχέδιο νόμου ουσιαστικά δεν οδηγεί στην ανταποδοτικότητα των εισφορών-παροχών και συνεπώς υποκαθορίζει τα κίνητρα η εργασία και ο τρόπος υπολογισμού των συντάξεων της Κυβέρνησης με τους κλιμακούμενους συντελεστές δημιουργεί κίνητρα περεταίρω αύξησης της μαύρης εργασίας της εισφοροδιαφυγής αλλά και της φοροδιαφυγής». Αυτά λέει το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής. Δεν τα λέμε εμείς. Τα καταθέτω στα Πρακτικά.

Εμείς, κύριε Τσίπρα, με μεγάλη προσπάθεια μειώσαμε τις εργοδοτικές εισφορές κατά πέντε ποσοστιαίες μονάδες συνολικά. Επιλέξαμε μία πολιτική την οποία σήμερα ακολουθεί και η σοσιαλιστική Γαλλία, η οποία μειώνει δραστικά ασφαλιστικές εισφορές, προκειμένου να αυξήσει την απασχόληση και να μειώσει το ποσοστό της ανεργίας. Και αυτό το κάνει μία χώρα, η οποία έχει ανεργία δυόμιση φορές μικρότερη από τη δικιά μας.

Ξέρω, κύριε Τσίπρα, ότι έχετε ένα όνειρο. Θέλετε να μετατρέψετε την Ελλάδα σε μια χώρα συνταξιούχων και δημοσίων υπαλλήλων και την ελληνική επιχειρηματικότητα σε μια κρατικά ελεγχόμενη υπόθεση. Αυτό είναι το σχέδιό σας για την Ελλάδα και είναι απολύτως φανερό. Εμείς δεν θα το επιτρέψουμε, διότι η Νέα Δημοκρατία θα συνεχίζει τις δυνάμεις της δημιουργίας, της υγιούς επιχειρηματικότητας και της παραγωγής.

Τρίτο μεγάλο μειονέκτημα: Το σχέδιό σας στρεβλώνει την ανταποδοτικότητα του ασφαλιστικού συστήματος. Με αυτόν τον τρόπο δίνετε μία χαριστική βολή σε ό,τι έχει απομείνει από την ασφαλιστική συνείδηση των πολιτών. Με τους συντελεστές αναπλήρωσης που εισάγετε τι κάνετε επί της ουσίας;

Επιβραβεύετε την ήσσονα προσπάθεια, τιμωρείτε την εργασία και κάθε προσπάθεια δημιουργίας. Το σχέδιό σας επί της ουσίας δεν δίνει κίνητρα για παραμονή στην εργασία. Τα πρόσθετα χρόνια, από ένα σημείο και πέρα, δεν οδηγούν σε μεγαλύτερη σύνταξη. Και αυτό δεν είναι μόνο πρωτοφανές, κύριε Πρωθυπουργέ, είναι λάθος. Υπονομεύει κάθε έννοια ασφαλιστικής συνείδησης.

Τέταρτον, το σχέδιο το οποίο έχετε παρουσιάσει μετατρέπει το ασφαλιστικό σύστημα ουσιαστικά σε προνοιακό σύστημα. Όχι μόνο δεν διαχωρίζετε την κοινωνική ασφάλιση από την πρόνοια, αλλά μετατρέπετε το ασφαλιστικό σε προνοιακό, καταργώντας ταυτόχρονα την προνοιακή δομή του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος.

Με τη δικιά σας λογική, μία άνεργη μητέρα σαράντα ετών δεν θα μπορεί πλέον να στηριχθεί στο ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα. Εμείς διαμορφώσαμε με πολύ προσπάθεια μία εθνική στρατηγική κοινωνικής ένταξης που έχει ως στόχο την αντιμετώπιση της ακραίας φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού και όχημα το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα.

Δυστυχώς και το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, το οποίο θα έπρεπε να γνωρίζετε ότι αποτελεί σε όλη την Ευρώπη το πιο αποτελεσματικό και στοχευμένο εργαλείο αντιμετώπισης της ακραίας φτώχειας, εγκαταλείπεται και αυτό στην τύχη του.

Πέμπτο πρόβλημα: Το σχέδιό σας μεταθέτει το πρόβλημα για το μέλλον. Αλήθεια, κύριε Πρωθυπουργέ, τι θα συμβεί στις κύριες συντάξεις την 1/1/2019; Γνωρίζετε πάρα πολύ καλά ότι η προσωπική διαφορά, έτσι όπως περιγράφεται στο νομοσχέδιο, μεταφέρει το πρόβλημα για τρία χρόνια αργότερα. Στέλνετε συνειδητά στο μέλλον άλυτα προβλήματα κι αυτό συνιστά πολιτική ανευθυνότητα. Το κάνετε μάλλον γιατί γνωρίζετε ότι δε θα είστε Κυβέρνηση το 2019 για να διαχειριστείτε το πρόβλημα.

Τέλος, το σχέδιό σας είναι μη κοστολογημένο.

Και σήμερα ακόμα δεν υπάρχει καμία οικονομική τεκμηρίωση των προτάσεών σας. Όλα είναι στον αέρα...»

(Απόσπασμα από την ομιλία του στη Βουλή για το Ασφαλιστικό)