Παρασκευή 29 Μαρτίου 2024  14:03:59

Ευάγγελος Βενιζέλος: Χάνουμε χρόνο ως Έθνος

Τα ζητήματα της σωφρονιστικής πολιτικής βρίσκονται στην καρδιά του κράτους-δικαίου και άρα των θεσμών και η συζήτηση επί της αρχής για το νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης προσφέρεται να δούμε συνολικότερα πού βρίσκονται οι δημοκρατικοί και δικαιοκρατικοί θεσμοί της χώρας, σε ποιο σημείο βρίσκεται η πατρίδα μας συνολικά και πού βαδίζει.

Αναρωτιέμαι: Τρεις μήνες, μετά τις εκλογές, τι έχει αλλάξει προς το καλύτερο στην πραγματικότητα και όχι στο παιχνίδι των εντυπώσεων ή μάλλον στο παιχνίδι των ψευδαισθήσεων; Αναρωτιέμαι, κυρίες και κύριοι Βουλευτές –και απευθύνομαι στην κάθε μια και στον καθένα από εσάς-, η χώρα έχει στρατηγική, έχει ρυθμό, έχει προοπτική;

Η εντύπωσή μου είναι ότι η Κυβέρνηση έχει χάσει τον έλεγχο σε όλα τα κρίσιμα μέτωπα, φυσικά στο μέτωπο της οικονομίας και της διαπραγμάτευσης, στο μέτωπο της ασφάλειας, της μεταναστευτικής πολιτικής και των θεσμών συνολικά, συμπεριλαμβανομένης και της δικαιοσύνης και του σωφρονιστικού συστήματος. Και δεν αναφέρω, για την οικονομία του λόγου, την εξωτερική πολιτική και τη θέση της χώρας στους διεθνείς συσχετισμούς.
Ποιος είναι κοινός παρονομαστής; Ο κοινός παρονομαστής είναι διπλή γλώσσα, άλλη μέσα, άλλη έξω και διπλή κίνηση, μια παλινδρόμηση πίσω-μπρος σε όλα τα μέτωπα.

Έχουμε και διαπραγμάτευση στην οικονομία για έντιμο συμβιβασμό, αλλά και ρητορική προετοιμασία της ρήξης με ψήφιση νομοσχεδίων και άλλες πρωτοβουλίες που δυσκολεύουν μια γρήγορη και καλή συμφωνία. Έχουμε και Επιτροπή Αλήθειας για το χρέος εδώ στη Βουλή και κανονική καταβολή δόσεων από την Κυβέρνηση προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, κανονική εξυπηρέτηση του χρέους και απόλυτη σιωπή για νέες παραμετρικές αλλαγές που έχουν προβλεφθεί ήδη από το 2012.

Έχουμε και υπογραφή της παράτασης του μνημονίου και άρνηση εμφάνισης της παράτασης και κύρωσής της από τη Βουλή. Έχουμε και «κλείσιμο του ματιού» στην ανομία, τους κουκουλοφόρους, τις καταλήψεις και ασφυκτικό έλεγχο του κράτους με πελατειακούς διορισμούς πολιτευτών του ΣΥΡΙΖΑ και συγγενών.
Έχουμε και αναμονή λύσης στο οικονομικό πρόβλημα της χώρας από την Ευρώπη, αλλά και αντιευρωπαϊκή εθνικολαϊκιστική έξαρση με επιπόλαιη διαχείριση των σχέσεων της χώρας με τις Ηνωμένες Πολιτείες, με τη Ρωσία, με την Κίνα.

Έχουμε και μήνυμα στους διακινητές μεταναστών και προσφύγων πως η Ελλάδα είναι καλή πύλη εισόδου στην Ευρώπη και επίμονη διεκδίκηση μιας κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής που βασίζεται στο κανονιστικό πλαίσιο της Ευρώπης και στην αναλογική κατανομή βαρών μεταξύ των κρατών-μελών. Όλα μαζί! Τη μια στιγμή το ένα, την άλλη στιγμή το άλλο, άλλα μέσα, άλλα έξω, με αποτέλεσμα την ακινησία τελικά.

Έχουμε πλήρη αδυναμία αποσαφήνισης και εφαρμογής μιας καθαρής, σταθερής και ενιαίας κυβερνητικής πολιτικής σε όλους τους τομείς, ιδεοληπτική και επικίνδυνη προσέγγιση, επιπόλαιες δηλώσεις Υπουργών που αγγίζουν το όριο του γραφικού, αδυναμία εκτίμησης του πραγματικού συσχετισμού των δυνάμεων, άνοιγμα περιττών μετώπων, διακινδύνευση μεγάλων εθνικών συμφερόντων. Έχουμε ένα παιχνίδι με τη φωτιά, εκτός κι αν υπάρχει κάποιο κρυφό σχέδιο, το οποίο είναι η απόλυτη πολιτική εξαπάτηση των πολιτών.

Ας δούμε τι γίνεται για να δούμε τι συμβαίνει και στους θεσμούς. Στην οικονομία και στη διαπραγμάτευση πάμε μέρα-μέρα, εβδομάδα-εβδομάδα με διάφορα ορόσημα που μετακινούνται, είναι «κινητή γιορτή». Το Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου, το Eurogroup της 24ης Απριλίου –αυτή είναι πράγματι κινητή εορτή, του Αγίου Γεωργίου, πηγαίνει πάντα μετά τη Μεγάλη Εβδομάδα και την Σαρακοστή- τώρα έχουμε το Eurogroup της 8ης Μαΐου, μετά έχουμε την τελική προθεσμία της παράτασης στις 30 Ιουνίου.

Η Κυβέρνηση έχει την εντύπωση ότι κερδίζει χρόνο, ενώ δεν κερδίζει χρόνο. Χάνουμε χρόνο ως έθνος και τρώμε τις σάρκες μας εις βάρος της οικονομίας. Ανακαλύπτουμε συνεχώς νέους μύθους. Τώρα ενόψει των μεγάλων λήξεων ομολόγων που κατέχει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, λήξεων του Ιουλίου και του Αυγούστου, βλέπω να διαπλάθεται το επιχείρημα ότι «μην στεναχωριέστε, πάλι θα βρούμε κάτι, αυτά τα ομόλογα διέπονται από το ελληνικό δίκαιο, άρα ενδεχομένως μπορούμε κάτι να σκαρφιστούμε».

Διέπονται, πράγματι, από το ελληνικό δίκαιο. Είχα την τιμή ως Υπουργός Οικονομικών να τα διατηρήσω υπό το ελληνικό δίκαιο γιατί είναι ένα ειδικό χαρτοφυλάκιο υποστήριξης των κρατών-μελών αυτό που έχει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η Κυβέρνηση παράλληλα διεκδικεί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να αγοράζει διαρκώς ελληνικά ομόλογα για να βοηθάει την ελληνική οικονομία.

Παρακαλούμε και απειλούμε ταυτόχρονα την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Παρακαλούμε για περισσότερο ELA, για ποσοτική χαλάρωση, για επαναγορά ομολόγων ως ενεχύρων, προκειμένου να δανειοδοτούνται στην πραγματικότητα οι ελληνικές τράπεζες που χάνουν καταθέσεις και απειλούμε με μη πληρωμή λήξεων. Πήγαμε να κάνουμε το ίδιο και με το ΔΝΤ, αλλά δεν μας πήρε και τελικά ο κ. Βαρουφάκης προσήλθε γονυπετής και ομολόγησε πίστη στην κ. Λαγκάρντ μέσα στο Πάσχα.

Όμως έχουμε ήδη εσωτερική παύση πληρωμών προ πολλού. Το δε δήθεν δίλημμα «πληρώνουμε μισθούς και συντάξεις και όχι διεθνείς υποχρεώσεις» είναι μπούμερανγκ διότι εν τέλει δεν θα έχεις να πληρώσεις, όπως έχουμε πει, ούτε μισθούς και συντάξεις την επόμενη μέρα. Έχει ρουφηχτεί όλη η ρευστότητα. Αποδυναμώνονται διαρκώς οι τράπεζες και επιδεινώνονται όλα τα δημοσιονομικά και μακροοικονομικά μεγέθη.

Ούτε κουβέντα για ανάπτυξη. Αποθάρρυνση επενδύσεων, επαναφορά του πιο σκληρού και ακραίου κρατισμού.
Αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Αθήνα με τις παράλληλες διαδηλώσεις σχετικά με την επένδυση των Σκουριών είναι χαρακτηριστικό. Είναι η επιτομή της ανυπαρξίας μιας ολοκληρωμένης πολιτικής για ανάπτυξη, προστασία του περιβάλλοντος, επενδύσεις, απασχόληση.
Και βέβαια η θέση της χώρας αποδυναμώνεται διαρκώς. Είπε ο Υπουργός Επικρατείας χθες: «Μην στενοχωριέστε, θα κάνουν πίσω οι εταίροι, γιατί δεν θέλουν έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ». Ναι, δεν θέλουν αλλά υπάρχει πάντα -το έχω πει άπειρες φορές- η πτώχευση εντός ευρώ, το να είσαι μαύρη τρύπα εντός ευρώ.

Και επειδή, λέει ο κύριος Υπουργός, το αδιέξοδο ή το ατύχημα δεν αποκλείεται, θα φταίνε αυτοί, οι Ευρωπαίοι, και επειδή οι εξελίξεις θα είναι ιστορικά σημαντικές, δεν βλάπτει να κάνουμε και δημοψήφισμα. Το κρυφό χαρτί είναι η απόφαση της Κυβέρνησης να παίζει το χαρτί της εξόδου από το ευρώ, μετακυλίοντας την ευθύνη είτε στους «κακούς» Ευρωπαίους είτε στον ελληνικό λαό. Για ποια θέματα; Για δημοσιονομικά; Αυτό το δημοψήφισμα απαγορεύεται συνταγματικά. Για έξοδο από το ευρώ; Αρκεί η προκήρυξη. Δεν χρειάζεται καν η διεξαγωγή του δημοψηφίσματος. Η καταστροφή συντελείται αυτομάτως.

Τους εκβιάζουμε, απειλώντας τους ότι θα αυτοκτονήσουμε και άρα θα πενθήσουν και θα στενοχωρηθούν και θα φορέσουν μαύρα, αλλά εμείς δεν θα υπάρχουμε σε αυτό το σύμπαν της αναπτυγμένης οικονομικά Ευρώπης.

Όμηρος δεν είναι οι Ευρωπαίοι, είναι ο ελληνικός λαός που παραπλανήθηκε και ένα ποσοστό του ακόμη νομίζει ότι γίνεται σκληρή διαπραγμάτευση. Άλλωστε ένα ποσοστό του περίμενε καλόπιστα λύση στη Μόσχα ή ίσως και στο Πεκίνο. Μόνο που αυτές οι λύσεις δεν έρχονται έτσι. Δεν ήρθαν ποτέ ούτε στην Κύπρο.

Και στο μεταξύ χάνουμε το πρωτογενές πλεόνασμα και επανέρχεται η ύφεση.

Εμείς είχαμε διατυπώσει σκληρές και δύσκολες «κόκκινες» γραμμές. Δεν κλείναμε την διαπραγμάτευση, αλλά είχαμε χρονοδιάγραμμα και σχέδιο εξόδου από το μνημόνιο. Τώρα ποιος είναι ο έντιμος συμβιβασμός που θα μπορούσε να είναι η ιδεώδης λύση; Τι ζητάμε; Ζητάμε δάνειο από τους Ευρωπαίους και συνέχεια της εκταμίευσης του δανείου του ΔΝΤ χωρίς όρους.

Ζητάμε δηλαδή στην πραγματικότητα ανασυσκευασία των υπολοίπων κεφαλαίων του τρέχοντος προγράμματος και θα θεωρούσαμε μεγάλη επιτυχία εάν η Ελλάδα μείνει εκτός αγορών για απροσδιόριστο διάστημα, εξαρτημένη από τους εταίρους και τα δάνειά τους σε συνεχές μνημόνιο. Αυτό που λέγαμε για μνημόνιο 3 είναι το λιγότερο, γιατί εδώ μιλάμε για μνημόνιο 3, 4 κ.ο.κ.

Είναι επιτυχία δηλαδή εάν η Ελλάδα μείνει για απροσδιόριστο χρόνο στο περιθώριο των εξελίξεων, χωρίς ανανεωμένο παραγωγικό ιστό, χωρίς ανταγωνιστικότητα, χωρίς νέα παρέμβαση στο χρέος -τσιμουδιά για αυτό-, χωρίς τη μνημονιακή υποχρέωση να εφαρμόσει περικοπές σε μισθούς σε συντάξεις που εμείς αυτό το είχαμε σημαία -ήταν η πρώτη «κόκκινη» γραμμή- αλλά με τον άμεσο κίνδυνο τώρα να καταρρεύσει ένα σύστημα που θα βασίζεται στην υπερφορολόγηση και τον αποδεκατισμό της μεσαίας τάξης, στην οποία θεωρείται ότι ανήκει όποιος έχει εισόδημα πάνω από το αφορολόγητο όριο.
Πρόκειται -το έχω πει- για τον απόλυτο πολιτικό εγκλωβισμό της Κυβέρνησης -ούτε ρήξη ούτε συμβιβασμός, ούτε μπρος ούτε πίσω- και για την απόλυτη παραπλάνηση του ελληνικού λαού.

Το ίδιο συμβαίνει και στο μέτωπο της δημόσιας τάξης και ασφάλειας, το ίδιο ακριβώς. Έχουμε το πρωτοφανές φαινόμενο δημοσίων επανειλημμένων εκκλήσεων του αρμοδίου Υπουργού προς τον Πρωθυπουργό να αποσαφηνίσει ο Πρωθυπουργός πως θέση της Κυβέρνησης είναι ο σεβασμός της νομιμότητας. Προσέξτε, δεν είναι αυτονόητο! Το ζητάει ο Υπουργός από τον Πρωθυπουργό δημόσια. Δεν έχει ξαναγίνει αυτό!

Έχουμε συνεχή φαινόμενα καταλήψεων. Η Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Αθηνών είναι όχι το μοναδικό αλλά το πιο εμφανές από τα ζητήματα αυτά. Είχε προηγηθεί η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Και όλα αυτά η Κυβέρνηση τα χαρακτηρίζει «περιθωριακά γεγονότα», τις δε αντιδράσεις των Πρυτάνεων «τρομοϋστερία». Και οι αρμόδιες αρχές τι κάνουν; Ποιον περιμένουν;

Και δεν εννοώ την Κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό, εννοώ τις δικαστικές και εισαγγελικές αρχές, οι οποίες εν προκειμένω δεν χρειάζονται καμία κυβερνητική άδεια.

Και ούτε θα σχολιάσω ως θεσμικό ζήτημα το αδιευκρίνιστο πήγαινε-έλα του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης ως έχει από το Υπουργείο Εσωτερικών στο Υπουργείο Δικαιοσύνης και τούμπαλιν, αλλά βλέπω ότι το Υπουργείο Δικαιοσύνης τελεί υπό την υψηλή πολιτική εποπτεία του Υπουργείου Εσωτερικών.

Το ίδιο συμβαίνει και με τις μεταναστευτικές και προσφυγικές ροές. Είχαμε άλλο φαινόμενο. Πενήντα μέρες τρεις Αναπληρωτές Υπουργοί είχαν αναγγελθεί, αλλά δεν είχαν διοριστεί και δεν ασκούσαν καθήκοντα, μεταξύ αυτών και η Υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής.
Είχαμε δημόσιες διαφωνίες Υπουργών γύρω από τα θέματα με αφορμή την Αμυγδαλέζα –δεν το ξεχνάμε- και λάθος μήνυμα προς τους διακινητές πως η Ελλάδα είναι βολική χώρα, γιατί θα στείλει ολοσούμπιτους τους πρόσφυγες, τους άτυπους μετανάστες με προσωρινά χαρτιά στην Ευρώπη και μαζί και τους τζιχαντιστές. Αυτά τα έχουν πει κορυφαίοι Υπουργοί της Κυβέρνησης, ο Υπουργός Εξωτερικών, ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας και δεν τους έχει ανακαλέσει κανείς στην τάξη.

Και βέβαια ταυτόχρονα ζητάμε ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και αναλογική κατανομή βαρών, χωρίς να μιλάμε για την Οδηγία 55/2001, που είχε εφαρμοστεί στο Κόσοβο και θα μπορούσαμε να ζητήσουμε κάτι ανάλογο.

Δεν αξιοποιούμε το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει τον αρμόδιο Επίτροπο για τη μετανάστευση. Και δεν τον απέκτησε τυχαία. Κάποιο πολιτικό σχέδιο εφαρμόστηκε για να πάρει ο κ. Αβραμόπουλος αυτό το κρίσιμο και ευαίσθητο χαρτοφυλάκιο. Και βέβαια θέτουμε σε κίνδυνο το κύρος του ελληνικού διαβατηρίου, των ελληνικών εγγράφων, χωρίς να χρειάζεται –περιττεύει- να σχολιάσω ξανά τις λεβεντο-απειλές του κ. Καμμένου για επανεισδοχή που θα γίνει πού; Σε ποια χώρα; Ποια είναι η χώρα προέλευσης;

Και δεν μιλάμε καθόλου για την κοινή εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας που είναι το πραγματικό ζήτημα. Γιατί αν δεν μπορέσει να ασκήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση την επιρροή της πολιτικά, για να παύσουν οι αιτίες που γεννούν τα προσφυγικά και μεταναστευτικά ρεύματα, η Ευρώπη δεν έχει στην πραγματικότητα λύση. Όλες οι χώρες έχουν πάρει ποσοστά προσφύγων και μεταναστών, τα οποία είναι μεγαλύτερα από τις χώρες του Νότου, δυστυχώς, με τις οποίες δεν έχουμε συντονιστεί. Δεν βλέπω τι συντονισμό έχουμε κάνει όλες αυτές τις εβδομάδες με την Ιταλία και με τη Μάλτα, κάτι που ήταν καθημερινή πρακτική μέχρι τις εκλογές.
Με αυτές τις προϋποθέσεις αρχίζει η συζήτηση για το νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης σε σχέση με το σωφρονιστικό.

Κοιτάξτε, η θέση μας ήταν, όπως διατυπώθηκε πολύ σωστά από την κ. Γεννηματά, να μην αρχίσει η συζήτηση στην Ολομέλεια πριν λήξει η κατάληψη της Πρυτανείας του Πανεπιστημίου Αθηνών, για να φανεί ότι η Κυβέρνηση και η πλειοψηφία της Βουλής δεν συναλλάσσεται και δεν κάμπτεται απέναντι σε ομάδες που έχουν ως πολιτικό στόχο να διευκολύνουν τους δράστες απεχθών τρομοκρατικών ενεργειών. Άρχισε η συζήτηση μέσα στην εβδομάδα της Διακαινησίμου κατά παρέκκλιση από τα κοινοβουλευτικά ήθη και έθιμα.

Επίσης, είναι προφανές ότι ο νομοθέτης κατά καιρούς πρέπει να παρεμβαίνει για την αποσυμφόρηση των φυλακών. Το έχουμε κάνει κι εμείς πολλές φορές. Θυμήθηκε ο κ. Παρασκευόπουλος ότι πριν από δεκαεννιά χρόνια ήμουν Υπουργός Δικαιοσύνης και ανέλαβα τα καθήκοντά μου με όλες τις φυλακές υπό εξέγερση και κατάληψη. Και πράγματι έστειλα ειδικούς εκπροσώπους μου, για να επανέλθουν οι κρατούμενοι στα κελιά τους και να πάψουν να έχουν ομήρους τους διευθυντές και τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους, με την αστυνομία να αδυνατεί να παρέμβει – δεν μπορούσε να εκτελέσει τις εντολές των Εισαγγελέων Εφετών. Και καταφέραμε να αποκαταστήσουμε την τάξη και να κάνουμε μία μεγάλη παρέμβαση ανθρωπιστικού χαρακτήρα στο ποινικό μας δίκαιο. Και με είχε βοηθήσει τότε και ο κ. Παρασκευόπουλος και ο κ. Πανούσης ως καθηγητές του ποινικού ο ένας και της εγκληματολογίας και του σωφρονιστικού δικαίου ο άλλος, όπως με είχε βοηθήσει και ο κ. Λοβέρδος υπό την τότε ιδιότητά του.

Αλλά είναι άλλο αυτό, άλλο να προωθείς εναλλακτικά συστήματα έκτισης ποινών, άλλο να λες πρέπει ο δικαστής να σέβεται το άρθρο 6 του Συντάγματος και να μην επιβάλλει προσωρινές κρατήσεις, προφυλακίσεις δηλαδή, δυσανάλογα πολλές και μεγάλες, γιατί έχουμε έναν αδικαιολόγητα μεγάλο αριθμό υποδίκων στις φυλακές, και άλλο να κάνεις αυτά που γίνονται με το παρόν νομοσχέδιο.

Έχουμε να παρέμβουμε σε μέτωπα του ουσιαστικού και του δικονομικού ποινικού δικαίου, που θα φέρουν την Ελλάδα κοντά στον ευρωπαϊκό μέσο όρο, όπως η εκλογίκευση, η εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας και η από-κακουργηματοποίηση. Είναι μοναδική η ελληνική ποινική νομοθεσία, που ανυψώνει σε κακουργήματα τα πάντα και απειλεί τα πάντα με ποινή ισόβιας κάθειρξης.

Αυτά πρέπει να κάνουμε. Να παρέμβουμε στον κορμό του ουσιαστικού ποινικού δικαίου, να λύσουμε θέματα εφαρμογής του άρθρου 6 του Συντάγματος σε σχέση με τις υποδικίες, να εκσυγχρονίσουμε το σωφρονιστικό σύστημα και όχι να διαπραγματευόμαστε με τους τρομοκράτες!

Είναι τραγικό το γεγονός ότι παρακολουθούν τη συνεδρίαση διαμαρτυρόμενοι οι συγγενείς των θυμάτων της τρομοκρατίας. Γιατί; Γιατί με τις πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης διασπάται το ενιαίο μέτωπο του δημοκρατικού τόξου κατά της τρομοκρατίας. Και αυτό είναι τραγικό σφάλμα. Αντί να διασπάμε το ενιαίο μέτωπο κατά της τρομοκρατίας, θα έπρεπε να το χαλυβδώνουμε. Γιατί ο τόπος έχει ανάγκη από ορισμένα θέματα, στα οποία υπάρχει συναίνεση, ενότητα και συστράτευση.

Πρόκειται, λοιπόν, για τεράστιο λάθος και όλα αυτά τελικά συγκεφαλαιώνονται σε ένα ερώτημα: Πού πηγαίνει η χώρα; Η Κυβέρνηση ξέρει πού πάει τη χώρα;
Όπως είπα, υπάρχει απουσία εθνικής στρατηγικής σε όλα τα επίπεδα. Επίσης, υπάρχουν –και αυτό θέλω να το υπογραμμίσω- ανεξέλεγκτες κατά τη γνώμη μου εσωτερικές αντιφάσεις μέσα στην πλειοψηφία. Αυτές οι αντιφάσεις δεν αφορούν το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, μόνον ή κυρίως. Αφορούν τους συσχετισμούς πλέον στο εσωτερικό της ενιαίας αξιακά και ιδεολογικά πλειοψηφίας ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η οποία έχει τερατογεννηθεί σε μία επικίνδυνη εθνικολαϊκιστική βάση.
Αυτό είναι τεράστιο θέμα, που εκδηλώνεται στην εξωτερική πολιτική, στην πολιτική άμυνας και ασφάλειας, στην οικονομία, παντού. Είναι ένα μεγάλο θέμα για τη χώρα. Πρέπει, λοιπόν, να δοθούν απαντήσεις για όλα αυτά.

Πιστεύετε, κυρίες και κύριοι Βουλευτές της πλειοψηφίας, ότι η Κυβέρνηση έχει κάποια απάντηση, την οποία δεν λέει. Κοιτάξτε: Η πιο επιεικής και αισιόδοξη εκδοχή είναι ότι τέτοια απάντηση δεν υπάρχει και ότι πηγαίνουμε «στο κύμα», «στον καιρό», όπως λένε οι ναυτικοί. Η απαισιόδοξη εκδοχή είναι ότι υπάρχει ένα «κρυφό σχέδιο», που οδηγεί τη χώρα δεκαετίες πίσω. Αυτή όμως είναι μια τεράστια ιστορική ευθύνη, για την οποία δεν έχετε ούτε εντολή, ούτε εξουσιοδότηση, ούτε νομιμοποίηση να προχωρήσετε.

 

Προσθήκη σχολίου

Βεβαιωθείτε ότι εισάγετε τις (*) απαιτούμενες πληροφορίες, όπου ενδείκνυται. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.

Πολυμέσα

Cookies make it easier for us to provide you with our services. With the usage of our services you permit us to use cookies.
Ok Decline