Ίσως είναι, λοιπόν, η ημέρα κύριοι συνάδελφοι, που πρέπει να μιλήσουμε για το ψέμα στην πολιτική, για το ψέμα που χτίζει πολιτικές καριέρες, για το ψέμα που καταστρέφει τόσες δεκαετίες στη χώρα.
Στην πολιτική το ψέμα θα το βρεις με πολλούς όρους: πολιτικές υποσχέσεις, κομματικές υποσχέσεις, προεκλογικές υποσχέσεις. Όπως και να το πεις, όμως, ψέμα είναι.
Ας πάρουμε μόνο τα ψέματα της μνημονιακής εποχής. Ο Γιώργος Παπανδρέου δεν ήθελε να παραδεχθεί ότι η Ελλάδα βάδιζε στην καταστροφή και ξεκίνησε την πρωθυπουργία του, λέγοντας «λεφτά υπάρχουν». Μετά ήταν τα ψέματα του κ. Σαμαρά. Από τα Ζάππεια ξόρκιζε τα μνημόνια και μετά ήρθαν τα δικά σας μεγάλα ψέματα, κύριε Τσίπρα. Η ιδεολογική σας ανοησία περί μνημονιακών και αντιμνημονιακών. Και οι μηχανισμοί σας όλα αυτά τα χρόνια, αντί να προετοιμάζουν λύσεις, κατασκεύαζαν ψέματα: μονομερής διαγραφή του χρέους, διεθνής διάσκεψη για το χρέος, κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, ακύρωση όλων των ιδιωτικοποιήσεων, κατώτατος μισθός 751, δέκατη τρίτη σύνταξη και άλλα πολλά.
Δεν υπήρχε ομάδα χτυπημένη από το μνημόνιο που να μην της σερβίρατε και από ένα ψέμα και ταυτόχρονα φουντώνατε το μίσος για όλους τους άλλους. Γιατί αυτά τα πράγματα διορθώνονται τόσο απλά με έναν νόμο και ένα άρθρο και όποιος δεν φέρνει αυτόν τον νόμο είναι προδότης. Οι μηχανισμοί σας και οι υπάλληλοί σας ήταν πολύ παραγωγικοί και σε ό,τι αφορά το Ποτάμι. Δεν υπήρξε λάσπη που να μη μας την πετάξατε.
Σας θυμίζω το χιούμορ σας, κύριε Πρωθυπουργέ, αρχές Ιουνίου, εδώ στη Βουλή, που σας λέγαμε ότι ο χρόνος της Ελλάδας τελειώνει και εσείς λέγατε ότι ανησυχούσαμε για τις διακοπές των Γερμανών Βουλευτών. Κάπως έτσι καταστρέψατε τις διακοπές των Ελλήνων και ένα μεγάλο τμήμα της οικονομίας.
Πέντε χρόνια τώρα, κύριε Πρωθυπουργέ, εσείς και τα φερέφωνά σας λέγατε ότι όποιοι δεν συμφωνούν μαζί σας, όποιοι σας κάνουν κριτική είναι γερμανοτσολιάδες και προσκυνημένοι. Και μετά η μαντάμ Μέρκελ έγινε καγκελάριος Μέρκελ, ο Ολαντρέου έγινε ο φίλος σας Ολάντ και ήρθε η συμφωνία και ήρθε και το μνημόνιο.
Τώρα, λοιπόν, εσείς είστε γερμανοτσολιάδες και προσκυνημένοι; Όχι. Είστε, όμως, οι πολιτικάντηδες που χρησιμοποιήσατε όλα τα ψέματα, για να βρεθείτε καβάλα στην εξουσία. Δεκαετίες εκπαιδευόταν ο λαός απ' όλους στην ψεύτικη γλώσσα. «Θα σε ψηφίσω για να με διορίσεις και αν δεν με διορίσεις, θα μου χαρίσεις το δάνειο. Αν δεν μου χαρίσεις το δάνειο, θα μου δώσεις επιδότηση. Αν δεν μου δώσεις επιδότηση, θα μου κόψεις τον φόρο. Αν δεν μου κόψεις τον φόρο, θα μου χαρίσεις το πρόστιμο. Αν δεν μου χαρίσεις το πρόστιμο, θα μου νομιμοποιήσεις το αυθαίρετο και αν όχι το αυθαίρετο, τότε θα μου διορίσεις κάποιο παιδί ή θα μου μεταθέσεις έναν φαντάρο.»
Με αυτές τις συνταγές των πολιτικάντηδων ηττήθηκαν οι λίγοι πολιτικοί που τις τελευταίες δεκαετίες επιχείρησαν να πουν κάποιες αλήθειες και με αυτές τις συνταγές των πολιτικάντηδων στις αριστερές τους εκδοχές αναρριχηθήκατε και εσείς στην εξουσία και κάπως έτσι έφτασε η χώρα στον πάτο. Χώρες με μεγαλύτερα προβλήματα μας προσπέρασαν και τώρα, κύριε Τσίπρα, ήρθε ο λογαριασμός για τα ψέματά σας.
Ένα μεγάλο μέρος από το κολοσσιαίο δάνειο του τρίτου μνημονίου οφείλεται στα ψέματα και στην ανικανότητα αυτής της Κυβέρνησης. Τριάντα δισεκατομμύρια, σαράντα δισεκατομμύρια; Κανένας δεν μπορεί να το πει με ακρίβεια.
Υπάρχει, όμως, λύση για τα ψέματα των πολιτικών; Υπάρχει. Η αλήθεια. Η Ελλάδα δεν θα βγει από την κρίση, αν δεν αρχίσει ξανά να παράγει. Η Ελλάδα δεν θα αλλάξει πορεία, αν η παιδεία της δεν φύγει μπροστά και το μπροστά, κύριε Τσίπρα, σημαίνει «όχι άλλο μπαλτά»!
Αυτές είναι οι μεγάλες αλήθειες που πρέπει να πούμε στον ελληνικό λαό και η Ελλάδα δεν θα έχει τύχη έξω από το ευρώ.
Μας χλεύαζαν οι σούπερ αριστεροί αλλά και οι ακροδεξιοί παραστάτες τους, όταν λέγαμε «όχι παιχνίδια με το ευρώ». Επί έξι μήνες σας το λέγαμε και αν μας είχατε ακούσει, τώρα θα ήσασταν με μια πολύ καλύτερη συμφωνία στα χέρια.
Ας μην επιστρέψω, όμως, πάλι στο παρελθόν. Πάμε στο σήμερα με τις αλήθειες του δικού μας κινήματος.
Η Ελλάδα για μας έχει ανάγκη από κυβερνήσεις συνεργασίας, από μεγάλες συμπράξεις που θα καθρεπτίζουν μεγάλες κοινωνικές συμμαχίες. Αλλά γι' αυτό χρειαζόμαστε έναν νέο εκλογικό νόμο. Χρειαζόμαστε σπάσιμο των μεγάλων περιφερειών, για να μην εξαρτώνται οι Βουλευτές από τα δώρα και την προβολή που τους πουλάνε οι καναλάρχες. Δραστική μείωση του μπόνους των πενήντα εδρών για το πρώτο κόμμα. Ας έχει ένα προβάδισμα ανάλογα με το ποσοστό του, δέκα, είκοσι έδρες. Αλλά το 1/6 της Βουλής;
Επίσης, θα πρέπει να περιορίσουμε την εξουσία των κομμάτων, να κάνουμε περικοπές στα ρετιρέ της εξουσίας, όπως είπατε πρόσφατα, αλλά να μειώσουμε και τους υπαλλήλους που απασχολούνται στα κόμματα. Εμείς, Το Ποτάμι, το κάναμε ήδη μονομερώς. Θα πρέπει να συγκρουστούμε με συντεχνίες και συμφέροντα αλλά όχι να δημιουργήσουμε νέες συντεχνίες και νέα συμφέροντα.
Δικαιοσύνη και κοινωνική δικαιοσύνη, παραγωγή και εξαγωγές: Αν η χώρα δεν εξάγει, αν το δημόσιο δεν γίνει μικρότερο και αποτελεσματικότερο, αν δεν υπάρξει ένα δίκαιο και σταθερό φορολογικό σύστημα, τότε στην επόμενη κρίση θα βρεθούμε με μιας στη δραχμή.
Όμως, όλα αυτά για να γίνουν πρέπει να συνδεθούν οι πολιτικοί με την πραγματικότητα. Οι λογοτέχνες το λένε λίγο πιο καλά. «Να μπαίνεις πάντα στο πετσί του άλλου αλλά για να συμβεί αυτό θα πρέπει να έχεις πάρει μυρωδιά για τη ζωή του άλλου». Μπορούμε, λοιπόν, να βρεθούμε στη θέση αυτή τη στιγμή του Έλληνα και της Ελληνίδας; Μπορούμε να πάψουμε να ακούμε μόνο τα κομματικά μας στελέχη;
Εμείς λέμε ότι πρέπει να στρέψουμε την προσοχή μας σε αυτούς που παράγουν, σ' αυτούς που δημιουργούν, στους αόρατους για σας του ιδιωτικού τομέα. Να ακούσουμε τη φωνή των νέων, των ανέργων, αυτών που ζουν με σκόρπια μεροκάματα μαύρης εργασίας.
Η πρωτοφανής σας σύλληψη, κύριε Τσίπρα, να κάνετε δημοψήφισμα δημιούργησε δεκάδες χιλιάδες νέους ανέργους. Εσείς, βέβαια, σταματήσατε να μετράτε τους ανέργους τον Ιανουάριο. Μέχρι τότε τους μετράγατε δυο φορές την ημέρα. Πάντως, όλα δείχνουν ότι η ανεργία τρέχει προς το 30%. Μετρήσατε ποτέ τις επιπτώσεις των capital controls, κύριε Τσίπρα;
Λέτε ότι με το δημοψήφισμα σπείρατε έναν σπόρο στην Ευρώπη. Πόσο μας στοίχισε αυτός ο σπόρος; Δέκα δισεκατομμύρια; Είκοσι δισεκατομμύρια; Μας περίσσευαν τόσα λεφτά για να σπέρνουμε τους σπόρους της ιδεοληψίας σας; Μας περίσσευαν οι φίλοι και σπρώξαμε μερικούς στον Σόιμπλε;
Η συμφωνία που έχετε φέρει, κύριε Πρωθυπουργέ, έχει και λάθη και αδικίες. Έχει, όμως, και ευκαιρίες για να κτίσουμε μια νέα πατρίδα. Όμως, δυο μέρες τώρα αντί να συζητάμε γι' αυτά που πρέπει να διορθώσουμε και για τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις που πρέπει να επισπεύσουμε, γίναμε κομπάρσοι στην προσωπική παράσταση μιας εγωπαθούς και η ευθύνη είναι δική σας, κύριε Τσίπρα. Εσείς την επιλέξατε και παρά τις προσπάθειές μας όλες αυτές τις εβδομάδες, αρνείσθε την απομάκρυνσή της. Η επιλογή της είναι δείγμα της αδυναμίας σας να επιλέξετε χρήσιμους για τη χώρα ανθρώπους και η παραμονή της είναι δείγμα της ατολμίας σας
(Ο δημοσιογράφος Σταύρος Θεοδωράκης είναι βουλευτής και επικεφαλής της πολιτικής κίνησης ΠΟΤΑΜΙ).