Λέτε «Frontex, τη μια τη θέλετε, την άλλη όχι». Το έχω πει σε αυτήν τη Βουλή και με αυτήν την έννοια οφείλετε να το ξέρετε. Έχω πει ότι όχι απλώς θέλαμε την Frontex, αλλά είχαμε ζητήσει χίλιους τετρακόσιους officers της Frontex και πάντα παραπονιόμασταν σε κάθε Σύνοδο επειδή έχουν έρθει λιγότεροι.
Έχουμε πει ότι όχι μόνο θέλουμε την Ακτοφυλακή -που επίσης είναι μια κατηγορία όταν μπαίνεις στη Frontex «δεν θέλετε την Ακτοφυλακή»-, αλλά την θέλουμε υπό την ελληνική κυριαρχία. Έχουμε ζητήσει εκατό σκάφη της Ακτοφυλακής και μας έχουν έρθει οκτώ και πάντα φωνάζουμε. Εάν θέλετε να πείτε ότι δεν πετύχαμε να έρθουν, έχετε δίκιο. Όμως, αυτό είναι μια αδυναμία της Κυβέρνησης ή είναι μια αδυναμία της Ευρώπης να ανταπεξέλθει στα ζητήματα που μαζί έχουμε να λύσουμε και που εγώ πιστεύω ότι εν τέλει μαζί θα τα λύσουμε;
Λέτε «κλείσατε την Αμυγδαλέζα», «κοροϊδέψατε την Αμυγδαλέζα». Νομίζω ότι παίρνετε με έναν άλλο τρόπο –και αυτό δεν το λέω σαν κατηγορία- ζητήματα τα οποία είναι ιδεολογικής φύσης. Δεν έχουμε, όμως, καμμία ιδεολογική εγκύστωση πάνω σε αυτά. Διότι είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι ξέρετε πολύ καλά πως δεν κλείσαμε την Αμυγδαλέζα. Η Αμυγδαλέζα δεν έπαψε ποτέ να είναι εν λειτουργία. Έχει πολύ λιγότερο κόσμο, διότι όταν ήρθαμε στην Κυβέρνηση –εγώ τότε δεν ήμουν Υπουργός, αλλά πήγαινα σαν γιατρός και βοηθούσα εκεί πέρα- η Αμυγδαλέζα για οικονομικούς λόγους –που μπορεί τότε να σας κατηγορούσα, αλλά τώρα που είμαι Υπουργός δεν σας κατηγορώ γιατί ξέρω τις δυσκολίες εκταμίευσης χρημάτων- είχε ημικαταστραφεί. Τα περισσότερα κοντέινερ μετά από μια εξέγερση ήταν κατεστραμμένα. Υπήρχαν φοβερά προβλήματα σίτισης. Η Αμυγδαλέζα, όμως, δεν έκλεισε ποτέ. Η Κόρινθος, τα προαναχωρησιακά κέντρα, δεν έκλεισαν ποτέ. Έχουν λιγότερο κόσμο μέσα, κάθεται λιγότερους μήνες, ναι, αλλά δεν έχουν κλείσει ποτέ. Και από αυτά τα κέντρα φύγανε αυτοί οι οποίοι φύγανε -που μετά τη διμερή συμφωνία με την Τουρκία δεν είναι λίγοι- χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μπορεί να λύσει το πρόβλημα.
Στην πλατεία της Ειδομένης κι αν έχω πάει, με τον Δήμαρχο της Παιονίας και με την κοινοτάρχισσα της Ειδομένης κι αν έχουμε καλές επαφές. Θέλω να σας θυμίσω ότι είμαι σε αυτούς οι οποίοι με έναν πάρα πολύ ωραίο και αναίμακτο τρόπο αντιμετώπισαν την πρώτη φορά το πρόβλημα της Ειδομένης. Τώρα έχουμε ένα καινούργιο πρόβλημα.
Προσπαθώ να φανταστώ τι συμβαίνει στη Γαλλία με το Καλαί. Δεν γίνεται αυτή η ιστορία μέσα στο Κοινοβούλιο. Δεν βγαίνει κανείς, δηλαδή, να πει στον Υπουργό αυτής της Κυβέρνησης ότι «έχετε το Καλαί και το κάνετε και το ράνετε κι έτσι κι αλλιώς και από δω και από εκεί». Είναι επτά χρόνια το Καλαί.
Εγώ σας βεβαιώνω ότι η Ειδομένη μέσα στον επόμενο μήνα θα έχει διαλυθεί όμορφα και ωραία. Θα μπορούσε να έχει διαλυθεί νωρίτερα; Ειλικρινά δεν ξέρω να σας το πω. Πιθανώς ναι, αλλά αυτά τα πράγματα δεν γίνονται με μαγικά ραβδιά. Αυτά τα πράγματα θέλουν ένα χρόνο να πειστεί αυτός και γι' αυτόν τον λόγο δεν έχουμε φτιάξει κάμπινγκ στην Ειδομένη. Παρότι βγαίνει η τηλεόραση κάθε μέρα και τα μίντια και μας λένε «τι κάνετε;» «πού είναι το κράτος;» και όλα αυτά. Το κράτος είναι παράπλευρα, είναι λίγο πιο κάτω, είναι λίγο πιο δίπλα, ώστε να μπορεί να τους πάρει όταν φύγουν.
Το κράτος φτιάχνει παντού θέσεις ώστε να έχουν αυτά τα ελάχιστα που μπορούμε να προσφέρουμε και που δικαιούνται. Έχουμε γιατρούς. Πηγαίνουμε καθαρό νερό. Δεν θέλουμε να δημιουργήσουμε «καλές συνθήκες». Το βάζω σε εισαγωγικά, γιατί τώρα πια εγώ φοβάμαι και τι μπορεί να πει η τηλεόραση και όλα αυτά.
Δεν θέλει η Κυβέρνηση να δημιουργήσουμε την εντύπωση ότι στην Ειδομένη θα φτιάξουμε κάμπινγκ. Θα είναι ένα καινούργιο Καλαί. Θα είναι μια πηγή ανωμαλίας. Είμαι βέβαιος ότι συμφωνείτε με αυτό ακόμα και αν πιστεύετε ότι θα μπορούσαμε να είχαμε δράσει νωρίτερα, κάτι που εγώ νομίζω ότι δεν γινόταν, αλλά δεν είναι απαραίτητο να έχω εγώ δίκιο. Δεν είπαμε ποτέ «ανοίξαμε και σας περιμένουμε».
Εδώ πέρα σε μια προσπάθεια να χτυπήσετε την Κυβέρνηση κάνετε το εξής: υπερτιμάτε την Κυβέρνηση με ένα λάθος τρόπο. Δεν ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ αυτός ο οποίος έφερε βιολιά, νταούλια, μπάντες, ορχήστρες, μπαλόνια και έλεγε «ελάτε, σας παρακαλούμε και σας περιμένουμε». Ήταν κράτη της Ευρώπης. Ήταν κόμματα τα οποία ήσασταν μαζί στην Ευρώπη στο ίδιο κόμμα. Και δεν το λέω αυτό σαν κατηγορία σε εκείνα τα κόμματα. Ήταν η έκθεση του Συνδέσμου Γερμανών Βιομηχάνων, η οποία έλεγε ότι χρειαζόμαστε 1.200.000 μετανάστες και πρόσφυγες. Ήταν η έκθεση των εργατικών συνδικάτων της Γερμανίας που έλεγαν το αντίστοιχο ώστε να μπορέσουν να αυξηθούν οι συντάξεις τους.
Εάν νομίζετε ότι ο Μουζάλας μπορεί να φωνάξει εδώ μέσα -λέω Μουζάλας για να μην πω άλλα ονόματα- και ό,τι βλακεία και αν κάνω, ό,τι λάθος και να κάνω θα με ακολουθήσουν 850.000 πρόσφυγες, νομίζω ότι εκτιμάτε λάθος τις δυνατότητές μου. Το ξέρετε αυτό ότι δεν έγινε έτσι.
Θεωρώ ότι τουλάχιστον ακόμα και αν κατηγορείτε τον ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να λέτε συγχρόνως ότι υπήρξε αυτή η αναντιστοιχία από την Ευρώπη, η οποία στην αρχή άνοιξε και μετά μέσα στον πανικό της έκλεισε.
Προχωρήσατε, λέτε σε μια συμφωνία με την Τουρκία, σε μια συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Για να κάνει κανείς μια συμφωνία, χρειάζονται δύο. Ο ένας είμαστε εμείς, ο άλλος που θα υπογράψει είναι οι άλλοι. Η συμφωνία με την οποία γυρίσαμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μια καλή συμφωνία. Θα συμφωνήσω μαζί σας και γι' αυτό το λόγο θα ζητήσω την συμπαράταξή σας στην προσπάθεια να υλοποιήσουμε αυτήν την συμφωνία και στο να χαμηλώσουν οι τόνοι.
Είναι μια πάρα πολύ δύσκολη συμφωνία. Έχετε απόλυτο δίκιο σε αυτό. Είναι δύσκολη όποια κυβέρνηση και να ήταν πάνω. Τις δυνατότητες του κρατικού μηχανισμού, τα προβλήματα του κρατικού μηχανισμού τα γνωρίζετε. Έχετε υπάρξει κυβέρνηση, δεν έρχεστε στο κενό.
Είναι, λοιπόν, μια πολύ δύσκολη συμφωνία. Είναι η καλύτερη συμφωνία που μπορούσαμε να πετύχουμε και είναι και ένα αποτέλεσμα -δεν θα το πάρετε σαν αυθάδεια από μέρους μου- της προσπάθειας που κάνουμε πολλούς μήνες τώρα. Η συμφωνία αυτή τι βάζει; Λέει, επιτέλους, ότι είναι η Τουρκία το πρόβλημα. Λέει, επιτέλους, ότι το πρόβλημα πρέπει να λυθεί στην Τουρκία. Και δίνει, επιτέλους, σταματώντας τους παράνομους δρόμους, έναν νόμιμο δρόμο μικρό, αλλά αποτρεπτικό από το να περάσουν το Αιγαίο και να έρθουν στην Ελλάδα.