Ο επενδυτικός όμιλος Λάτση που έχει αναλάβει το έργο έχει ξεκινήσει μια εκτεταμένη προπαγανδιστική εκστρατεία προκειμένου να πείσει τα λαϊκά στρώματα της περιοχής του Ελληνικού και γενικότερα της Αττικής να αποδεχτούν και να αγκαλιάσουν το έργο. Έχει σε αυτό μια σκανδαλώδη στήριξη από κυβερνητικά στελέχη και από όλα το φάσμα των αστικών πολιτικών δυνάμεων που δεν κρύβουν την ταύτισή τους με τη συριζέικη εκδοχή αυτού του αριστερού ξεπουλήματος.
Αυτό άλλωστε έκαναν και όλα αυτά τα δύο χρόνια της διακυβέρνησης με όλα τα κρίσιμα ζητήματα, δηλαδή της αριστερής διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, και τα νομοσχέδιο που έφεραν, αρχής γενομένης κυρίως από το τρίτο μνημόνιο, για να μεγαλώνουν φυσικά τα κέρδη του κεφαλαίου, των ομίλων που κατασπαράζουν τη σάρκα της Ελλάδας σε αγαστή συνεργασία με ευρωενωσιακούς εταίρους –τους γνωστούς- και άλλα ευαγή ιδρύματα του καπιταλισμού.
Γι' αυτό άλλωστε είναι και κάλπικη η αντιπαράθεση μεταξύ όλων αυτών των πολιτικών δυνάμεων. Εστιάζεται κυρίως σε θέματα διαφθοράς, αναποτελεσματικότητας της διαχείρισης, με πιο χαρακτηριστικό το τελευταίο διάστημα το παράδειγμα των τηλεοπτικών αδειών, όπου η Κυβέρνηση χαρακτηρίζει ως δήθεν κάθαρση του τηλεοπτικού τοπίου την αμφίβολη αντικατάσταση ορισμένων καναλαρχών από άλλους που τους έχουν και τους θεωρούν και οι ίδιοι άλλους υπόδικους και άλλους νέους κρατικούς εργολάβους βοσκοτοπίων κλπ –αυτά που ακούμε-, την ίδια στιγμή που η ενημέρωση εξακολουθεί να βρίσκεται στα χέρια του μεγάλου κεφαλαίου και εκεί θα μείνει φυσικά.
Ταυτόχρονα, εξακολουθεί να στηρίζει την αδιέξοδη και άνευ ουσίας τελικά συμφωνία Ευρωπαϊκής Ένωσης – Τουρκίας για το προσφυγικό ζήτημα που εγκλώβισε κυριολεκτικά χιλιάδες πρόσφυγες στη χώρα μας, δημιουργώντας τεράστια προβλήματα και στους ίδιους τους πρόσφυγες, αλλά και στις λαϊκές οικογένειες της χώρας μας όπως και στο Ελληνικό, στην υπόλοιπη Αττική, στη Μακεδονία, στα νησιά μας κλπ.
Την ίδια στιγμή, έρχεται και το νέο αντιλαϊκό πακέτο στη Βουλή -απ' ό,τι μάθαμε- απόψε το βράδυ, για να πάει κι αυτό κατεπειγόντως να σφάξει λαϊκά δικαιώματα, για την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης, που περιλαμβάνει υπερταμείο ιδιωτικοποιήσεων, κατάργηση εκπτώσεων σε εισφορές υγείας και για τους αγρότες και για αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες και διάφορα άλλα, και παράλληλα για να προετοιμαστούν –να προετοιμαστεί και ο λαός- τα νέα αντιλαϊκά μέτρα, τα πιο σκληρά προαπαιτούμενα για την περιβόητη δεύτερη αξιολόγηση. Βέβαια, αυτό αφορά σε εργασιακά δικαιώματα, όπως όλοι ξέρουμε, στον νέο συνδικαλιστικό νόμο, στην ουσία στην καταστολή παραπέρα συνδικαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων για την ίδια την οργάνωση του αγώνα τους, της πάλης τους στους τόπους δουλειάς κλπ..
Αυτή είναι όλη η κοροϊδία της «δίκαιης» ανάπτυξής σας. Όλα αυτά πακέτο. Δηλαδή όλη η βρώμικη δουλειά του συστήματος σε πλήρη εξέλιξη και υλοποίηση από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Πώς να μην είναι ευχαριστημένα μαζί σας τα διάφορα «γεράκια» και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, που σας στηρίζουν σήμερα με νύχια και με δόντια, για να τους κάνετε τη δουλειά και βέβαια μετά να σας πετάξουν κι εσάς σαν στημένες λεμονόκουπες;
Κυρίες και κύριοι, και οι εξελίξεις που προωθούνται στο Ελληνικό δεν είναι τυχαίες ούτε είναι απόρροια, κατά την άποψή μας, μιας ιδεοληψίας του ενός ή του άλλου κυβερνητικού στελέχους. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί κανείς να το δει αποσπασμένο από τη συνολική στρατηγική της ανάπτυξης που προωθείται για το σύνολο της Αττικής και της χώρας φυσικά. Η αξιοποίηση του Ελληνικού και της παράλιας ζώνης συνολικότερα εντάσσεται μέσα στον γενικό σχεδιασμό –και αυτόν υπηρετεί- εν μέσω μεγάλων ανταγωνιστικών σχεδίων των ομίλων που εκφράζουν βέβαια και ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις για τους διάφορους άξονες και τις προτεραιότητες που θα τεθούν.
Η προώθηση αυτού του σχεδιασμού ισοδυναμεί με κλιμάκωση της επίθεσης σε λαϊκά δικαιώματα. Το παράδειγμα της ιδιωτικοποίησης του Ελληνικού, όπως προβλέπει το κυβερνητικό σχέδιο, είναι αποκαλυπτικό. Οι τουριστικές εγκαταστάσεις, τα ξενοδοχεία πολλών αστέρων, οι διάφορες δραστηριότητες υψηλού κόστους για την ψυχαγωγία, αυτού του τουρισμού, αποκλείουν στην πράξη την πρόσβαση του λαού, των λαϊκών οικογενειών της Αττικής από αυτές, ενώ επιδεινώνουν σημαντικά γενικότερα την πρόσβασή τους στο θαλάσσιο μέτωπο, ανεξάρτητα μάλιστα και από τη μορφή αυτού του αποκλεισμού, δηλαδή, είτε λόγω του εισιτήριου για την είσοδο σε κάποιο κλειστό χώρο, είτε αν οι τιμές των παρεχόμενων υπηρεσιών σε αυτά είναι απαγορευτικές για τη λαϊκή οικογένεια.
Συγχρόνως, η υλοποίηση αυτών των σχεδίων οικοδομεί τους ελάχιστους εναπομείναντες ελεύθερους χώρους, ενώ δεν προβλέπεται η προώθηση μέτρων για την αντιμετώπιση πιεστικών άμεσων αναγκών των λαϊκών στρωμάτων. Ο τουρισμός υψηλού επιπέδου που ευαγγελίζονται σημαίνει ότι οι παραλίες, οι διάφοροι χώροι κλπ θα αξιοποιούνται από τους ομίλους μόνο και μόνο για την κερδοφορία τους, στοχεύοντας κυρίως στους τουρίστες, αποκλείοντας τελικά τους κατοίκους. Γενικά, οι δραστηριότητες αυτές συνεπάγονται επιβάρυνση και των μεταφορών της περιφέρειας, αύξηση του κόστους για τα λαϊκά στρώματα, επιβάρυνση του περιβάλλοντος σε βάρος των κατοίκων.
Κυρίες και κύριοι, σας θυμίζουμε ότι προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ τοποθετήθηκε αρνητικά, με έντονο και ιδιαίτερα σφοδρό τρόπο, απέναντι στη Συμφωνία για το Ελληνικό. Σας θυμίζω ότι τον Φλεβάρη του 2014 ο κ. Τσίπρας δήλωνε ότι «το Ελληνικό είναι κομμάτι της συλλογικής μας αγωνιστικής συνείδησης. Είναι το πρόσημο των αγώνων των κινημάτων πόλης για την υπεράσπιση του δημοσίου χώρου».
Ο κ. Τσίπρας τότε επανέφερε το σχέδιο του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου για το Ελληνικό, επισημαίνοντας ότι είναι μια πρόταση τεκμηριωμένη, κοστολογημένη, που αποτρέπει την καταστροφή ενός ευλογημένου τόπου του αττικού τοπίου, ενώ σε τέτοιους τόνους κινούνταν γενικά και η ρητορική όλων των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι ίδιοι οι σημερινοί Υπουργοί της Κυβέρνησης έκαναν λόγο για αξία του Ελληνικού που προσεγγίζει τα 3 δισεκατομμύρια ευρώ, χαρακτηρίζοντας ως «ξεπούλημα» τη συμφωνία που υπέγραψε το ΤΑΙΠΕΔ.
Τι μεσολάβησε για αυτήν την τεράστια κωλοτούμπα και σε αυτό το ζήτημα;
Σας έπεισε το κουαρτέτο για το ξεπούλημα τελικά αυτού του ευλογημένου Πάρκου; Σας έπεισε ο πολυεκατομμυριούχος Λάτσης και οι συνεργάτες του ότι θα τιμήσει το τοπόσημο των λαϊκών αγώνων για την υπεράσπιση του δημόσιου χώρου; Σας έπεισαν οι διάφοροι νέοι εργολάβοι, με τους οποίους τα τελευταία χρόνια –και όχι μόνο- συναγελάζεστε; Όλα αυτά τα ζητήματα θα απαντηθούν κάποια στιγμή και θα λάμψει η αλήθεια.
Το κύριο, όμως, είναι η ουσία. Και η ουσία βρίσκεται στην ίδια την πολιτική σας, τη γραμμή σας, η οποία ξεκινά μετά το 1991 –τόσο παλιά- από την οπορτουνιστική λύση που προτείνατε και την αναπτύσσατε σταδιακά μέχρι να γίνετε Αξιωματική Αντιπολίτευση τότε, ελέω καταρρέοντος ΠΑΣΟΚ.
Ποτέ δεν αμφισβητούσατε αυτόν τον δρόμο της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Το αντίθετο, τον προωθούσατε μετά φανών και λαμπάδων, δίνοντας κατά διαστήματα απλά προτεραιότητα σε κάποια άλλα τμήματα του κεφαλαίου. Ήσασταν, δηλαδή, στη γραμμή τότε κάπως, περίπου του πρώην Υπουργού σας –που τώρα είναι στη ΛΑΕ- του κ. Λαφαζάνη και των λοιπών.
Προετοιμάζατε την οριστική και τελεσίδικη κωλοτούμπα σας, αφού την είχατε καλλιεργήσει όλη την προηγούμενη εικοσαετία.
Κυρίες και κύριοι, επαρκώς και στην Επιτροπή και σήμερα οι Βουλευτές του κόμματος ανέπτυξαν τη συγκεκριμένη κριτική που κάνουμε κατά των κυβερνητικών θέσεων και για το Ελληνικό.
Ο ελληνικός λαός, ιδιαίτερα οι κάτοικοι της Αττικής, της ευρύτερης περιοχής του Ελληνικού, θα πρέπει να έχουν ξεκάθαρο ότι όλα αυτά σε τελευταία ανάλυση συμβαίνουν ακριβώς γιατί τα άλλα πολιτικά κόμματα –μηδενός εξαιρουμένου- υποστηρίζουν και ακολουθούν τον ίδιο δρόμο που έχει αποδειχθεί πολλαπλά αποτυχημένος, ξεπερασμένος, όχι κυρίως λόγω κάποιων επιμέρους μόνο διαχειριστικών λαθών.
Δεν είναι μονόδρομος, λέμε εμείς, αυτός ο δρόμος. Υπάρχουν δυο δρόμοι ανάπτυξης. Ο δρόμος της καπιταλιστικής ανάπτυξης νομοτελειακά έχει ως κριτήριό του μόνο την κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου και όχι την πραγματική ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Σε αντιδιαστολή, ο δρόμος ανάπτυξης της λαϊκής οικονομίας έχει ως κριτήριο ανάπτυξης την ικανοποίηση των συνδυασμένων λαϊκών αναγκών.
Το θέμα αξιοποίησης του Ελληνικού δεν είναι μια αντιπαράθεση που αφορά ένα μεγάλο οικόπεδο και το τι θα γίνει με αυτό. Αφορά ολόκληρο το Λεκανοπέδιο και εντάσσεται στις πολλαπλές επιχειρούμενες μεταρρυθμίσεις σε ολόκληρη την Αττική, στο παράλιο μέτωπό της. Είναι αναπόσπαστα δεμένο με τις αλλαγές στον Φαληρικό Όρμο.
Ταυτόχρονα, η αντιπαράθεση δεν αφορά αποκλειστικά το αν το Ελληνικό θα οικοδομηθεί ή όχι για δυο λόγους. Από τη μια, γιατί, όπως είπαμε, εντάσσεται στις συνολικές μεταρρυθμίσεις σε ολόκληρη την Αττική, οι οποίες εμπλέκουν και άλλες περιοχές και άλλους τομείς. Από την άλλη, γιατί η αξιοποίηση της διαθέσιμης γης πρέπει να γίνεται με άξονα τη συνδυασμένη κάλυψη των λαϊκών αναγκών που δεν αφορούν μόνο το αν θα υπάρχει ένας χώρος πρασίνου.
Η θέση μας για το Ελληνικό εντάσσεται αντικειμενικά στη θέση μας για όλη την Αττική και την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών συνολικά σε αυτή, με διασφάλιση του δικαιώματος στην ασφαλή, ποιοτική, υψηλού επιπέδου λαϊκή κατοικία, διασφάλιση του δικαιώματος μεταφοράς, υποδομών κοινής ωφέλειας, όπως σχολεία, νοσοκομεία, δομές πολιτικής προστασίας, μέτρα και έργα αντιπλημμυρικής θωράκισης και αντισεισμικής προστασίας, χώρων πρασίνου και αναψυχής. Περνάει μέσα από την ανάγκη διασφάλισης ποιοτικού ελεύθερου χρόνου για τους εργαζόμενους. Άρα, είναι δεμένο με τις εργασιακές συνθήκες και όλα αυτά.
Για τον χώρο του Ελληνικού ο σχεδιασμός πρέπει να λαμβάνει υπ' όψιν τον καλύτερο τρόπο αξιοποίησης του χώρου, τον τρόπο εξεύρεσης πόρων για την κατασκευή και τη συντήρησή του στη συνέχεια, το είδος των δραστηριοτήτων που θα αναπτυχθούν. Σήμερα ο χωροταξικός σχεδιασμός δεν μπορεί να ικανοποιήσει αυτές τις διευρυμένες λαϊκές ανάγκες.
Το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι αν θα υπάρξει τυπικά νομοθετημένος σχεδιασμός, αλλά το ποιος αποφασίζει, με ποια κριτήρια και σε όφελος τίνος για τον χρόνο, τον χώρο, τις προτεραιότητες χωροθέτησης και σε εθνικό και σε τοπικό επίπεδο για το Ελληνικό.
Ο χωροταξικός, πολεοδομικός, αστικός σχεδιασμός γενικά δεν συνιστά αυτοτελή πολιτική, πεδίο επιστημονικής αντιπαράθεσης, αλλά είναι εργαλείο άσκησης κυρίως πολιτικής.
Όποιος ισχυρίζεται και υποστηρίζει ότι οι όποιες πολεοδομικές και άλλες παρεμβάσεις αποτελούν κοινωνικά ουδέτερες τεχνοκρατικές διαδικασίες, που σε συνδυασμό με μία καλύτερη διαχείριση για δήθεν άμεσα φιλολαϊκά αποτελέσματα θα λύσουν τα οξυμμένα προβλήματα σε περιφερειακό ή έστω τοπικό επίπεδο, έχει ευθύνη γιατί καλλιεργεί αυταπάτες, αποπροσανατολίζει από το κύριο ζήτημα που είναι ο σχεδιασμός από ποιον και για ποιον, ζήτημα που σε τελική ανάλυση καθορίζεται από την απάντηση στο ερώτημα «ανάπτυξη για ποιον;» τόσο στην Αττική όσο και σε ολάκερη τη χώρα.
Στον αντίποδα αυτής της ανάπτυξης ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός που προτείνουμε εμείς, της λαϊκής οικονομίας, είναι ο μοναδικός που μπορεί να δώσει φιλολαϊκή λύση και στον χωροταξικό σχεδιασμό της Αττικής και στην αξιοποίηση του Ελληνικού. Μόνο στο πλαίσιο αυτό είναι δυνατή μια ουσιαστική καταγραφή των λαϊκών αναγκών και πρόβλεψη των μελλοντικών ανάλογων αναγκών σε ολόκληρη την περιοχή της Αττικής, στη βάση του συνόλου των κριτηρίων που ήδη έχουμε αναφέρει.
Σε αυτήν τη βάση μπορεί να γίνει ένας αναλυτικός υπολογισμός των αναγκαίων τεχνικών έργων, των χώρων πρασίνου, λαϊκής κατοικίας, των μεταφορικών μέσων κ.λπ. Μόνο η κοινωνικοποίηση της γης -για να πω και τη συγκεκριμένη συνολική μας πρόταση-, των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, μπορεί να επιτρέψει την αναγκαία κατανομή των δραστηριοτήτων σε ολόκληρη τη χώρα και στην Αττική και την υλοποίηση βέβαια συνδυασμένων βέλτιστων παρεμβάσεων, ώστε να ικανοποιούνται οι κοινωνικές ανάγκες.
Η υλοποίηση των τεχνικών έργων και η συντήρησή τους θα γίνεται από τον ενιαίο κρατικό φορέα κατασκευών. Μόνο υπ' αυτές τις προϋποθέσεις η συντήρηση και η κατασκευή αναγκαίων έργων μπορεί να γίνει διασφαλίζοντας εξοικονόμηση πόρων, ασφαλή έργα, ελαχιστοποίηση των αναγκαίων πόρων συντήρησης, δωρεάν χρήση των εγκαταστάσεων, δραστηριοτήτων κ.λπ.
Μόνο μια τέτοια πραγματικά λαϊκή εργατική διακυβέρνηση εγγυάται το δικαίωμα σταθερής και πλήρους εργασίας για όλους και όλες, με άφθονο ποιοτικό ελεύθερο χρόνο, άρα εγγυάται και τους πραγματικούς υλικούς όρους για την αξιοποίηση των πάρκων, των δραστηριοτήτων και όλων αυτών.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο η δημιουργία μητροπολιτικού πάρκου στο πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού, συνιστά μια ρεαλιστική και επίκαιρη ανάγκη και καλύπτει ένα κενό που προκύπτει από τη δραματική έλλειψη χώρων πρασίνου, ελεύθερων χώρων στο λεκανοπέδιο της Αττικής.
Το ΚΚΕ έχει προτείνει ένα συνολικό ριζοσπαστικό πλαίσιο πάλης, με συγκεκριμένους άξονες. Η κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή του Ελληνικού προσφέρεται σήμερα για να κάνουμε θαρραλέα βήματα οργάνωσης της πάλης των εργαζομένων και του λαού της περιοχής -αυτό φυσικά δεν αφορά το Κοινοβούλιο, δεν αφορά εσάς, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, αφορά τους τηλεθεατές, τον ελληνικό λαό, που μας ακούνε αυτήν τη στιγμή- στην κατεύθυνση γενικότερης απόκρουσης της επίθεσης και αξιοποιώντας άμεσα την πάλη ενάντια στην προώθηση αυτής της καπιταλιστικής επένδυσης, για την τελική και οριστική ακύρωσή της.( Το πλήρες κείμενο της ομιλίας του γενικού γραμματέα της Κ.Ε. του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα)