Έζησε επί μήνες μαζί τους μέσα σε λάσπες στις σκηνές της Ειδομένης και τις Λέσβου.
Εκ του ασφαλούς, θα πούνε κάποιοι και άλλοι θα τον κατακρίνουν, κυρίως όταν ξάπλωσε μπρούμυτα στην ακροθαλασσιά ως αναπαράσταση/αντίδραση/αντίσταση στον θάνατο του μικρού Αϊλαν.
Ο ίδιος δεν έχει περάσει εύκολα, ούτε έζησε τις χλιδές που θα μπορούσε λόγω του ονόματός του. Εχει εκδιωχθεί ως παιδί με την οικογένειά του, τον έχει δείρει η Κινεζική αστυνομία για έργο του μέχρι που χειρουργήθηκε για τα τραύματά του, επιχείρησαν την ηθική του απαξίωση, τον φυλάκισαν.
Αυτή τη φορά, η νέα του εγκατάσταση στήνεται στο κέντρο μιας ιστορικής συνοικίας στο παραλιακό μέτωπο της Κοπεγχάγης.
Ο Άι Γουέι Γουέι τοποθέτησε πάνω από 6.000 σωσίβια που συγκέντρωσε από πρόσφυγες στη Λέσβο, σε όλη την πρόσοψη του μουσείου Kunsthal Charlottenborg.
Η εγκατάσταση εγκαινιάστηκε στις 20 του μηνός, ανήμερα της Παγκόσμιας Ημέρας των Προσφύγων, και θα παραμείνει έως την 1η Οκτωβρίου.
Ο «Ανατέλλων ήλιος» όπως ονομάζεται η εγκατάσταση, φράσσει, συμβολικά, το πλέγμα των παραθύρων του μουσείου στην πλευρά που βλέπει στη θάλασσα.
Είναι συνέχεια της προσπάθειας του Κινέζου καλλιτέχνη και ακτιβιστή, να ευαισθητοποιήσει όλο και περισσότερο κόσμο, στην χωρίς προφανές τέλος προσφυγική κρίση.
Προηγούμενες παρόμοιες παρεμβάσεις του, ήταν μεταξύ πολλών άλλων, το ότι γέμισε μια αίθουσα τέχνης στη Νέα Υόρκη με χιλιάδες ενδύματα που είχε συγκεντρώσει από προσφυγικούς καταυλισμούς ή το ότι «τύλιξε» την πρόσοψη του Palazzo Strozzi στη Φλωρεντία με σωσίβιες λέμβους.
Ο τίτλος της εγκατάστασης παραπέμπει στον πίνακα «Ανατέλλων ήλιος» του Κλοντ Μονέ (1872), στο οποίο απεικονίζεται το λιμάνι της Χάβρης, μετά το τέλος του γαλλο-πρωσσικού πολέμου του 1870-71.