Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Νίκος Βούτσης: Είμαστε διατεθειμένοι να βοηθήσουμε στα προβλήματα της χώρας

«Η ιστορία έχει γράψει, είτε έτσι είτε αλλιώς, το ποιες πολιτικές δυνάμεις οδήγησαν τη χώρα με τις πολιτικές τους στη χρεοκοπία. Και έχει γράψει και το ποια πολιτική δύναμη έβγαλε τη χώρα από τις μνημονιακές δεσμεύσεις. Αυτό, είτε έτσι είτε αλλιώς, είναι καταγεγραμμένο.

Από δω και πέρα, όμως, θα είναι και καταγεγραμμένο το ποια πολιτική δύναμη η οποία ανέλαβε ξανά τη διακυβέρνηση της χώρας, χωρίς να αλλάξει πολιτική, χωρίς να έχει κανένα άλλο μοντέλο, πρότυπο και πρόταση, παρά τις ίδιες πολιτικές που οδήγησαν στα αδιέξοδα και τη χρεοκοπία, σεμνύνεται ότι έχει αποκτήσει την ηγεμονία στις εξελίξεις. Αυτό, όμως, θα το δούμε συν τω χρόνω.

Δεν το λέω αξιωματικά. Το λέω με βάση παραδείγματα και με τη συζήτηση που εξελίχθηκε εδώ επί τόσες μέρες.
Πρώτον. Δεν κατατέθηκε καμμία πρόταση για το μείζον θέμα των πλεονασμάτων. Ξέρουμε τι είχε καταθέσει η προηγούμενη κυβέρνηση, τι ήταν διατεθειμένη να κάνει. Υπήρξε άρνηση. Υπήρξε ένα άλλο πρόγραμμα. Υπάρχει μία άλλη διάθεση. Παλεύουν κάτι διαφορετικό οι κυβερνώντες. Δεν κατετέθη κάτι τέτοιο.

Δεύτερον. Για το κρίσιμο ζήτημα των εισοδημάτων, των μισθών, των συντάξεων, η παρελθούσα κυβέρνηση, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες έδωσε 11% στον κατώτατο μισθό, όσο ήταν το άθροισμα των τριών αυξήσεων που είχαν δώσει στην Πορτογαλία τα προηγούμενα δύο χρόνια, που είχε βγει προ της κρίσεως.

Επ' αυτού του ζητήματος, δηλαδή, με τα καλύτερα οικονομικά, που πανθομολογουμένως υπάρχουν σήμερα για τη χώρα, δεν υπάρχει καμία δέσμευση για την άνοδο, για τον ρυθμό ανόδου και για την τάση ανόδου και στον κατώτερο μισθό, τις συντάξεις και αλλού. Μένει στο απυρόβλητο. Προφανώς, αυτά δεν είναι τυχαία. Πηγαίνουν αλλού κάποιες προτεραιότητες και κάποια έσοδα.
Την ίδια ώρα, εντελώς αυθαίρετα -ειπώθηκε και προηγούμενα- έρχεστε στο ιδεολόγημα το οποίο επί χρόνια ακούμε, πως την ανάπτυξη, τις επενδύσεις κ.λπ., θα τις φέρει η καθήλωση ή και η μείωση των μισθών και των εγγυήσεων της εργατικής δύναμης, ενώ δεν αναγνωρίζετε την πραγματικότητα, η οποία υπήρξε εν τοις πράγμασι.

Αποδείχθηκε ότι με την αύξηση των εγγυήσεων για τα εργασιακά, της δυνατότητας για συμβάσεις και, κυρίως, την αύξηση των εισοδημάτων είναι δυνατόν πραγματικά να υπάρξει μία αναθέρμανση της κατανάλωσης, της ζήτησης και της ίδιας της αναπτυξιακής λειτουργίας.

Επίσης, είναι σαφές ότι δεν καταθέσατε -διότι βάλατε το αναπτυξιακό, το φορολογικό, σήμερα τον προϋπολογισμό- ένα συνολικό πρόγραμμα, μία «κόκκινη» γραμμή, που να διαπερνά αυτή την κατάθεση της συνολικής πολιτικής, πέραν του ιδεολογήματος, όπως το λέμε εμείς, του προηγούμενου. Δηλαδή, της εμμονής πως αν «κλείσουμε μάτι» προς όλους ότι είναι πολύ πιο εύκολες οι επενδύσεις και η κερδοφορία τους, αυτό αυτομάτως θα φέρει την ανάπτυξη κ.λπ..
Είχε κατατεθεί από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ προς τους θεσμούς και δεσμευτικά εκ μέρους της χώρας για πρώτη φορά μία αναλυτική πρόταση. Αν θυμάμαι καλά, ήταν εβδομήντα και πλέον σελίδες, με προτεραιοποιήσεις, με συγκεκριμένους κλάδους της οικονομίας, με στόχους, με μεσοπρόθεσμες δεσμεύσεις κ.λπ.

Είναι σαφές, λοιπόν, ότι δεν είναι δυνατόν να μιλάμε παρά για τα αποκαλυπτήρια, θα έλεγε κανείς, των δύο στρατηγικών, των δύο πολιτικών και, τολμώ να πω, των δύο μεγάλων πόλων, που έχουν αναδειχθεί από τις πρόσφατες εθνικές εκλογές. Δηλαδή, του βαθύτατα συντηρητικού πόλου και του προοδευτικού πόλου, οι οποίοι πλέον καθορίζουν, μέσα από την αντιπαράθεση τους στη Βουλή, στο Κοινοβούλιο, αλλά και μέσα στον λαό, μέσα στην κοινωνία, το μέλλον αυτής της χώρας, αλλού με συνθέσεις, συναινέσεις, αλλού -στα περισσότερα- με βαθύτατες διαφωνίες και διαφορές, οι οποίες ήδη εξελίσσονται μέσα στην παρούσα συζήτηση.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι, όμως, μόνο το θέμα της οικονομίας και του προϋπολογισμού τα οποία συζητάμε, όπου αυτοί οι δύο πόλοι σχηματοποιούν τις προτάσεις τους για το μέλλον της χώρας μετά τη δεκάχρονη βαθύτατη κρίση.
Είναι σαφές ότι στο εσωτερικό της κυβερνώσας παράταξης, αλλά και με πράξεις, έργα και παραλείψεις, αναβιώνει -και μάλιστα επιθετικά μερικές φορές- μια διχαστική λογική πάνω σε κρίσιμα ζητήματα, τα οποία και παγκοσμίως, αλλά και για τη χώρα έχουν ιδιαίτερη σημασία.

Ξέρουμε ότι παγκοσμίως υπάρχει ένα κουβάρι, θα έλεγε κανείς, πάνω σε τέσσερα κεντρικά ζητήματα: μεγάλες ανισότητες, που δημιουργούνται από την εφαρμοζόμενη σήμερα πολιτική στην παρούσα φάση της παγκοσμιοποίησης, κλιματική κρίση, κλιματική αλλαγή, προσφυγικό – μεταναστευτικό ζήτημα, δικαιώματα. Πάνω σε αυτά αναπτύσσεται μια αλληλουχία, διότι αλληλοεπηρεάζονται προφανώς όλα αυτά και ανατροφοδοτούνται, διαφορετικών στρατηγικών και αντιλήψεων.

Έτσι και στη χώρα μας ερχόμαστε να αντιμετωπίσουμε ζητήματα, τα οποία είναι πάρα πολύ κρίσιμα και γύρω από τα οποία υπάρχει μία σοβαρή επικινδυνότητα και θα ήθελα να τα θέσω.

Εχθές είχα μία διπλή εμπειρία: Το πρωί είχα προσκληθεί για να χαιρετίσω στο Ελληνικό Συμβούλιο Προσφύγων, που συμπλήρωσε τριάντα χρόνια μιας εξαιρετική δράσης και στο οποίο συμμετέχουν όλες οι οργανώσεις –δικαιωματικές κ.λπ. οι θεσμοί τους οποίους και εμείς γνωρίζουμε και είναι σύμβουλοι του κράτους και αλλού-, καθώς την ίδια ώρα γινόταν -και γίνεται- στη Γενεύη το διήμερο Παγκόσμιο Συνέδριο για το προσφυγικό. Σήμερα είναι και η Παγκόσμια Ημέρα Μεταναστών. Λυπάμαι γιατί σήμερα, σε αντίθεση με τα τέσσερα προηγούμενα χρόνια, δεν υποδεχόμαστε ως Βουλή τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα και τις οργανώσεις που ασχολούνται με αυτά, με παρούσα και όλη την πολιτειακή ηγεσία της χώρας, κάτι που ήταν ένα δείγμα και ένα σήμα και προς τα έξω για την αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος. Αυτό το λέμε εν παρενθέσει. Δεν του δίνω μία περαιτέρω διάσταση. Απλώς το σημειώνω.

Εχθές, λοιπόν, είχα αυτή την εμπειρία το πρωί και είχα και την εμπειρία της συζήτησης που εξελίχθηκε με τον κ. Χρυσοχοΐδη, τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη μέσα στη Βουλή. Αποκαλυπτική συζήτηση.
Και για το μεν πρώτο θέμα –παρευρίσκονταν εκπρόσωποι και μάλιστα θα έλεγα των περισσότερων πτερύγων ή σχεδόν όλων των πτερύγων και οργανώσεις κ.λπ.- θέλω να σας πω ευθύτατα ότι δεν μπορούμε να παίζουμε με απόψεις οι οποίες οδηγούν -είχε γίνει συζήτηση όταν είχε έρθει εδώ και ο κ. Γκράντι, ο ύπατος αρμοστής- σε στρατηγικές να κάνουμε τον βίο αβίωτο για τους πρόσφυγες και μετανάστες, έτσι ώστε να δοθεί ένα σήμα αποτροπής εισόδου των ροών στη χώρα. Είναι μία εξαιρετικά επικίνδυνη στρατηγική. Είδαμε χθες και έναν άρχοντα της τοπικής αυτοδιοίκησης σε ένα νησί του Αιγαίου ο ίδιος να βγαίνει στις πλατείες και να φωτογραφίζεται διώχνοντας και σπρώχνοντας μετανάστες και πρόσφυγες.

Είμαστε διατεθειμένοι να συμπράξουμε -και το ξέρετε αυτό, έχουμε μιλήσει μαζί αναλυτικά γι' αυτά τα ζητήματα- απολύτως, παραδείγματος χάρη για να προχωρήσει το πρόγραμμα «Εστία», το οποίο ήταν θετικό και πρέπει να επεκταθεί στον ηπειρωτικό κορμό για τους μετανάστες και πρόσφυγες και από κοινού να πείσουμε, διότι χρειάζονται πειθώ και οι τοπικές κοινωνίες και οι τοπικοί άρχοντες οι οποίοι κατά 80% είναι της παρατάξεώς σας.

Είμαστε διατεθειμένοι να βοηθήσουμε στο διεθνές επίπεδο -και έγινε αυτό από τον Πρόεδρο του κόμματος και πρώην Πρωθυπουργό τον κ. Τσίπρα και έγινε και από άλλες πλευρές εξ όσων γνωρίζω, την κ. Γεννηματά στους Σοσιαλιστές και αλλού- να συμπράξουμε με την Κυβέρνηση, έτσι ώστε επιτέλους στην Ευρωπαϊκή Ένωση οι ηγεσίες αυτές οι οποίες για όλα τα άλλα ξέρουν να βάζουν κανόνες και να τους τηρούν με τρομακτικό κόστος για τις κοινωνίες μας -εμείς ήμασταν ένα εξαιρετικό αρνητικό παράδειγμα-, να πάρουν αποφάσεις που να τηρηθούν για το κρίσιμο ζήτημα, δηλαδή της συνευθύνης για την απορρόφηση, ενσωμάτωση ενός μέρους και ύστερα κατά τις διεθνείς συνθήκες διεκπεραίωση των μεγάλων προσφυγικών – μεταναστευτικών ροών, που ξέρουμε όλοι ότι είναι ένα θέμα που θα σφραγίσει όλο τον 21ο αιώνα. Το γνωρίζουμε. Δεν παίζουμε μεταξύ μας ότι είναι κάτι που μπορεί να κλείσει.

Είμαστε διατεθειμένοι να βοηθήσουμε σε πάρα πολλά πράγματα στα οποία είχαν ασκηθεί πολιτικές από την πλευρά μας και στις οποίες προστρέχετε στον δημόσιο, στον επίσημο, στον διεθνή σας λόγο στα διεθνή φορά.

Δεν πρόκειται να ασκήσουμε ούτε σε αυτό το ζήτημα ούτε -και το βλέπετε αυτό- στο ζήτημα των εξωτερικών σχέσεων με την Τουρκία, των λεγόμενων εθνικών θεμάτων κ.λπ. μία πολιτική αντιδικίας, μια πολιτική δομικής αντίρρησης σε ό,τι κάνετε. Ασκούμε μια πολύ αυστηρή κριτική σε αυτά που δεν κάνετε, σε αυτά που θεωρούμε ατελέσφορες, αναποτελεσματικές πολιτικές. Κυρίως, όμως, σας κάνουμε κριτική -και την κάνω και εγώ αυτήν τη στιγμή- στο ότι μείζονα θέματα τα οποία έχουν απολύτως διεθνή διάσταση, δηλαδή έχουν ευρωτουρκική, παραδείγματος χάρη, διάσταση ως προς το ζήτημα και των συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που είναι τα ανατολικά σύνορα της χώρας μας και πιο πάνω της Βουλγαρίας, αλλά και στο ζήτημα το προσφυγικό - μεταναστευτικό και των δηλώσεων Τουρκίας - Ευρωπαϊκής Ένωσης, κρίσιμα, δηλαδή, ζητήματα, σοβαρά ζητήματα τα εσωτερικοποιείτε, τα φέρνετε μέσα και δημιουργείτε μία κατάσταση η οποία οδηγεί, σας επαναλαμβάνω, σε στρατηγικές -και με τον νόμο που φέρατε και με την εφαρμογή αυτού του νόμου και με το απαράδεκτο αυτό Γενικό Επιτελείο, που όλες τις δυνάμεις της Αντιπολίτευσης το έθεσαν εν αμφιβόλω, σε σχέση με την προστασία των συνόρων- κατάσταση αναζήτησης -θέλω να το πω χοντρά, για να συνεννοούμαστε- εσωτερικού εχθρού.

Αυτό είναι πάρα πολύ επικίνδυνο. Αφορά κατ' αρχάς τους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Πάντοτε έτσι ξεκινάει η δουλειά, ιστορικά αν το πάρει κανείς. Όταν μάλιστα συμπληρώνεται από αυτά τα φαινόμενα -σε καθημερινή πια βάση δυστυχώς- τα οποία έρχονται μέσω του διαδικτύου στην επιφάνεια -αναφέρθηκε προηγούμενα και ο κ. Τσακαλώτος-, όταν δηλαδή βλέπουμε αυτό τον αυταρχισμό και την καταστολή ορισμένων τμημάτων είτε είναι απλά πρόσωπα είτε είναι απλές αυτονομημένες δυνάμεις –πάντοτε υπάρχουν αυτά, εδώ και δεκαετίες, όλοι ξέρουμε ότι αυτονομούνται και το ξέρουμε άριστα, όχι απλώς καλά και όχι μόνον από τον δρόμο ήμασταν και προϊστάμενοι αυτού του Υπουργείου και επί τεσσεράμισι χρόνια ασκήσαμε πολιτική-, όταν έρχονται στην επιφάνεια αυτές οι αποτρόπαιες εικόνες δημιουργούνται πολύ μεγάλα, μείζονα θέματα δημοκρατικής συζήτησης και εξέλιξης.

Προσέξτε -και πρέπει να προσέχουμε όλοι πάρα πολύ- πάρα πολύ. Έχουμε την εικόνα πολίτη – ένοικου πολυκατοικίας με κουκούλα πρωινιάτικα κάτω στον δρόμο, γυμνός και αφού είχε δαρεί και με τον γιο του –τα- έχει καταγγείλει και η σύζυγός του- επειδή δεν επέτρεψαν χωρίς άδεια εισαγγελέα -εμπόδισαν, λέει, δεν διευκόλυναν- τις δυνάμεις της αστυνομίας να περάσουν από τη διπλανή πολυκατοικία για να πάνε να βγάλουν τρεις οι οποίοι κοιμόντουσαν μέσα σε κατειλημμένο κτίριο. Δεν πρόκειται για καμιά τρομοκρατική οργάνωση που θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί ενδεχομένως με κάποιους τρόπους, που ξέρει επιχειρησιακά η αστυνομία ή δεν ξέρει από ό,τι φαίνεται.

Αυτή η εικόνα δεν είναι τυχαία. Είναι για να δοθεί σήμα. Είναι σαν κάποιος από τους εκλεγμένους -καλώς ή κακώς ο λαός τους εξέλεξε- Βουλευτές σας, οι οποίοι έκαναν προεκλογική εκστρατεία -αν είναι δυνατόν!- είτε στις 6:00 η ώρα πηγαίνοντας στα Εξάρχεια και λέγοντας «εμείς είμαστε εδώ» και από πίσω κάποιοι ανθρώπους ξέμπαρκους που έπιναν σαλέπι το πρωί ή με κάτι οπλισμένους των ΕΚΑΜ και των ειδικών δυνάμεων με όπλα τα οποία είναι για να χρησιμοποιηθούν -χτύπα ξύλο, ποτέ να μη χρησιμοποιηθούν!- σε συγκρούσεις της χώρας έξω. Έκαναν προεκλογική εκστρατεία, έβγαζαν κάρτες με αυτά! Έχουμε αντιληφθεί με παρόν το προσφυγικό - μεταναστευτικό ζήτημα, με παρούσα τη δεκαετή κρίση στη χώρα, με τις φοβίες που υπάρχουν εκ των πραγμάτων μέσα σε μία κοινωνία που πάει να ξανασταθεί όρθια, ότι δεν είναι δυνατόν να ασκείτε αυτές τις πολιτικές -επιτρέψτε μου να πω- «Φαρ Ουέστ», που βάζουν διάφορες ημερομηνίες και λένε ότι θα κλείσουν κ.λπ.

Έκανα χθες μια ερώτηση στον κύριο Υπουργό Προστασίας του Πολίτη. Μου απαντούσε επί όλων των άλλων ζητημάτων ανοίγοντας μία βεντάλια θεμάτων που αυτός ύστερα τα άκουσε.

Δεν απάντησε στο καίριο ερώτημα. Πέντε χρόνια η ελληνική πρωτεύουσαν έχει δεχθεί ετησίως τέσσερα έως έξι εκατομμύρια τουρίστες. Δεν υπήρξε από καμία ξένη χώρα διεθνώς καμία οδηγία, καμία «νότα» για κανενός είδους επικινδυνότητα των ανθρώπων που έρχονται εδώ για μία, δύο ή πέντε μέρες. Και ξέρετε πολύ καλά τι ευαισθησία υπάρχει για την ασφάλεια των πολιτών.

Αυτό θα πει ότι δεν υπάρχουν προβλήματα, εστίες ανομίας, άλλα ζητήματα; Προφανώς και υπάρχουν, όπως υπήρχαν πάντοτε και αντιμετωπίζονταν ή αντιμετωπίζονταν λιγότερο καλά. Όμως, δεν έχει καμία σχέση με το γενικευμένο εμπόριο φόβου, την προπαγάνδα τρομολαγνείας η οποία ασκείται από ορισμένες πλευρές, δυστυχώς και από ορισμένους συνδικαλιστές οι οποίοι έχουν φύγει εντελώς από τον ρόλο τους.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο κ. Βορίδης –με τον οποίο πάντοτε τα τελευταία επτά χρόνια είχαμε και εδώ συζητήσεις τουλάχιστον σοβαρές και πράγματι αρκετά ιδεολογικές- έβαλε ένα θέμα ηγεμονίας. Έχει δίκιο. Δηλαδή, η νεοσυντηρητική αντίληψη μετά από δέκα χρόνια μέσα σε μία κοινωνία που πέρασε ό,τι πέρασε, έχει αποκτήσει έναν βαθμό αποδοχής και ηγεμονίας, ταυτόχρονα όμως θα έλεγα εγώ -και το γνωρίζετε- με μία κοροϊδία και έναν λαϊκισμό και με την προπαγάνδα που υπήρξε από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης που βοήθησαν πάρα πολύ για να υπάρξει ένα τέτοιο κλίμα μέσα στην ελληνική κοινωνία.

Εμείς αντιμετωπίζουμε την πρόκληση εν συνόλω. Είναι σαφές ότι η δημιουργία, η συγκρότηση του προοδευτικού πόλου, με την ευρύτατη δυνατή σύμπραξη και διαφορετικών πολιτικών προοδευτικών, κεντρώων, σοσιαλιστικών, κομμουνιστικών, αριστερών ριζοσπαστικών δυνάμεων σε επίπεδο κοινωνίας, κατ' αρχήν –διότι αυτό ήδη γίνεται, ο κόσμος αντιδρά και βγαίνει στον δρόμο- έχει υποχρέωση και καθήκον, έχουμε πάρει κι εμείς εντολή, να διαμορφώσει και την εναλλακτική πρόταση και την προγραμματική αντιπολίτευση με όρους επιχειρημάτων, αλλά και με όρους παρουσίας και ενθάρρυνσης της κοινωνίας, των μαζικών κινημάτων και της θέλησης του κόσμου να αναπνεύσει για μία προοδευτική Ελλάδα μετά την κρίση.

(Ο βουλευτής Αθηνών του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Βούτσης είναι πρώην πρόεδρος της Βουλής)

Πολυμέσα