Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Γιάννης Πανούσης: Eξ αναστολών ο κίνδυνος

Κυρία Υπουργέ, κυρίες και κύριοι Υπουργοί, αγαπητοί συνάδελφοι, το μέλλον τρέχει με ταχύτητα ιντερνετική και εμείς βαδίζουμε αργά, ασταθώς και συχνά κουτσαίνοντας. Δεν θα το προλάβουμε επικαλούμενοι την ιστορικότητα μιας αυτόματης εθνικής επιβίωσης. Εξ αναστολών ο κίνδυνος, όχι εξ ανατολών.

Αναστολές εξορθολογισμού, μεταρρυθμιτισμού, σταθερών κανόνων, πολιτικής κουλτούρας συνευθύνης.
Ουδείς αμφισβητεί ότι οι εποχές που ζούμε είναι παράξενες. Όλες σχεδόν οι σταθερές πάνω στις οποίες είχαμε χτίσει την ιδεολογία, την πολιτική μας θέση, την κοινωνική μας συμπεριφορά τελικά και την ηθική μας στάση έχουν ανατραπεί. Η εμμονή, όμως, σε γραμμικές λογικές, σε σύγχρονες αλήθειες, σε τετράδια απόδοσης αφενός καλλιεργεί μια εφήμερη και επίπλαστη politically correct συμπεριφορά και αφετέρου διακρίνει τους πολιτικούς και τους πολίτες σε αυτούς που υποκρίνονται ότι έπιασαν το μήνυμα των καιρών και σε αυτούς που τους κατηγορούν ότι είναι αδύνατον να το πιάσουν και να το ακολουθήσουν αυτήν την νέα εποχή και ιδίως βέβαια στους χαμένους του μηδενικού κοινωνικού αθροίσματος.

Η μέτρηση της ζωής με τον πήχη και την οκά μοιάζει να ξεχνάει ότι η πολιτική αφορά ανθρώπους με μοναδικότητα και όχι εμπορεύματα, αγαθά με τυποποιημένα χαρακτηριστικά. Η αριστοποίηση των δεικτών δεν καθιστά την εξουσία άριστη. Η λειτουργία των αρμόδιων οργάνων και φορέων δεν σημαίνει παραγωγή έργου και προαγωγή των δίκαιων και των ικανών. Γύρω μας αναπτύσσονται και διακλαδώνονται πολλά και ανεξέλεγκτα κέντρα εξουσίας χωρίς να μας είναι πάντα γνωστός ο υπεύθυνος. Άλλοι απεργάζονται ένα και μοναδικό κέντρο εξουσίας με πολλούς ανεύθυνους.

Αυτά ως προς την Κυβέρνηση, τον τρόπο λειτουργίας και κυρίως τη στρατηγική της. Φοβάμαι ότι το πολιτικό ναρκοπέδιο κρύβει περισσότερα μυστικά από όσα φαντάζεται ο μέσος τάχατες πονηρεμένος πολίτης. Κερδίζουμε όλες τις μικρές μάχες και χάνουμε όλες τις μεγάλες.

Όσον αφορά στα άλλα κόμματα. Τα κόμματα της διακυβέρνησης έχουν την απόλυτη εξουσία ως αυτοσκοπό και την αποτελεσματικότητα των αριθμών ως στρατηγική, διαφέρουν ως προς τη χρησιμοποιούμενη ορολογία για ιστορικούς κυρίως λόγους και ως προς το κοινωνικό τους προσωπείο για λόγους διαφορετικής πελατειακής και εκλογικής κατανάλωσης. Τα κόμματα προσκόλλησης έχουν ως αυτοσκοπό την μη απόλυτη εξουσία των άλλων ώστε να νομιμοποιούνται να παίζουν τον μπαλαντέρ, διαφέρουν ως προς το μέγεθος της ιδεολογικής αμηχανίας και ταξικής σύγχυσης που προκαλούν στους ψηφοφόρους τους ως προς την δυνατότητα των διπλών ελιγμών.

Αναρωτιέμαι: Η αλλαγή του πολιτικού χάρτη θα επιτευχθεί μέσω προσκολλήσεων και απορροφήσεων ή μέσω πολιτικών συγκλήσεων και συμμαχιών; Μήπως εξουθενώσουμε όλους τους εγγύς και βρεθούμε μόνοι μας απέναντι στον αντίπαλο; Έχουμε απαλλαγεί από τους διάφορους «-ισμούς»; Πώς συμβιβάζεται ο μίνι πολιτικός χρόνος με τα μάξι προγράμματα και κυρίως με την αναγκαία ενημέρωση του λαού; Τους πολίτες των αποκλεισμών, των κραυγών και της μοναξιάς πότε θα τους ακούσουμε; Θα συγκρουστούν αυλές και στρατηγικές αυλικών ή ιδέες και οράματα γενεών; Ως πότε οι μηχανισμοί θα επικαλούνται αυτό που προκαλούν ή ανέχονται και οι παλαιοκομματικοί θα παριστάνουν τους νεοκομματικούς; Το να κερδίζεις τον πολιτικό σου αντίπαλο αποτελεί στόχο και αυταξία ανεξαρτήτων του ηθικού χρέους προς το χθες και της διιστορικής ευθύνης προς το αύριο; Πρέπει να επιστρέψουμε στην ιστορία.

Κάτι για τη ΔΗΜΑΡ. Η ΔΗΜΑΡ πιστεύει ότι βουλιάζουμε σε μια οικονομική μαύρη τρύπα, σε μια κοινωνική δίνη και σε μια πολιτικά κινούμενη άμμο. Ήρθε, λοιπόν, για τη ΔΗΜΑΡ η στιγμή της απόδρασης. Απόδραση σημαίνει καταρχάς μια σταθερή απόφαση να ξεφύγουμε από όλους, όχι μόνο από μερικούς που σήμερα μας παρουσιάζουν ως εχθρούς ή ως φίλους, από όλους. Καμμία δράση υπέρ φθαρμένου θεσμού, καπελωμένου κινήματος, στημένων μηχανισμών, ονοματισμένης παρεούλας, άψυχου αρχηγού, δουλοπρεπών υπαρχηγών, γελωτοποιών διανοούμενων, κακοφορμισμένων ΜΜΕ. Αυτό σημαίνει μια αναδημιουργία του νέου πολιτικού κύματος, του νέου πόλου που θα γίνει μέσα από την ανανέωση, την αυτοκάθαρση, την μετεξέλιξη και την πολυσύνθεση.

(Ο καθηγητής Εγκληματολογίας Γιάννης Πανούσης, πρώην πρύτανης του πανεπιστημίου Θράκης είναι βουλευτής Αθηνών της ΔΗΜΑΡ)

 

Σχετικά Άρθρα

Πολυμέσα